14/01/2024
Νέα Εποχή Υγείας. Κλασσική Ιατρική. Ιπποκρατισμός.
Τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα σε όλες τις ασθένειες, θα έρθουν από τον συνδυασμό Ιπποκρατικής Ιατρικής (όλα τα δόγματα) και Εφαρμοσμένης Φαρμακευτικής.
Καταχρηστικά έχουμε συνδέσει την Εφαρμοσμένη Φαρμακευτική με τα δόγματα της Ιατρικής, συγκεκριμένα με το Γαληνικό δόγμα και την κρύψαμε από την επιστημονική κοινότητα και το κοινό με τον ψευδοόρο Κλασσική Ιατρική.
Η Κλασσική Ιατρική ήταν από πάντα η Ιπποκρατική Ιατρική με την αναλογούσα μετεξέλιξη της στο σήμερα, η οποία προκύπτει από την Μεταβολομική, τη Γονιδιωματική, την Πρωτεομικη, την εν τω βαθύ κατανόηση των βιοχημικών και φυσιολογικών μονοπατιών, τα οποία πλέον επιτρέπουν την θεραπευτική χρήση πρωτογενών δραστικών ουσιών και οχι χημικών αναλόγων τους.
Κάποια στιγμή για λόγους ταχύτητας δώσαμε τα ηνία στη φαρμακολογία και τους χημικούς προκειμένου να προτείνουν χημικά ανάλογα ως λύσεις σε δραστικές ουσίες που δεν μπορούσαμε να έχουμε διαθέσιμες σε όλα τα μήκη και και πλάτη του πλανήτη και η βιομηχανική επανάσταση και οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι προέβαλαν μεγάλες απαιτήσεις στον Τομέα υγείας, οπερ και προχωρησαμε οπως προχωρησαμε ως κοινωνία.
Στο μεταξύ οι φαρμακοβιομηχανίες με τον εμπορικό βραχίονα τους σε πλήρη άνθιση και υποβιβάζοντας τον βραχίονα επιστημονικότητας και κυρίως της επιστημονικής ηθικής, κατέληξαν να πατεντάρουν τα χημικά ανάλογα που δημιούργησαν και δεν δίνουν την πρόσβαση στις «λύσεις» ούτε όταν είναι παγκόσμια ανάγκη (όπως είδαμε με την άρνηση του διαμοιρασμού της πατέντας των πρόσφατων φαρμακευτικών παρασκευασμάτων της Pfizer στην Ινδία - το οποίο τελικά ήταν σωτήριο για την Ινδία, καθότι πολλοί περισσότεροι θεραπεύτηκαν με την ιβερμεκτίνη και με ανοσοενισχυτικές θεραπείες με D3 και ψευδάργυρο) ενώ από τέτοιες παγκόσμιες ανάγκες είχαν αποκτήσει το δικαίωμα να συμμετέχουν στην Κλασσική Ιατρική.
Ο Ιατρός ανέκαθεν είναι από την φύση του λειτουργήματος του Πρωτοβάθμιος και εν συνεχεία δύναται να αξιοποιήσει την Εφαρμοσμένη Φαρμακευτική και τις ειδικές εφαρμογές της σε αποκομμένα, από το σύνολο του σώματος, συστήματά.
Πράγματι έχουμε για κάθε όργανο και σύστημα ποικιλία χημικών αναλόγων τα οποία όμως δεν είναι αθώα, βάσει της μηχανικής τους, για αλλά όργανα στο σώμα τη στιγμή που χρησιμοποιούνται σε μια θεραπεία.
Αυτή όμως η τακτική δημιούργησε ενα κενό, κενό το οποίο η φύση έχει μέσα από υπερπολύπλοκους μηχανισμούς δημιουργήσει τις ισορροπίες της, αλλά αυτό αφορά σε μόρια και ουσίες τις οποίες ως συνολικό σώμα αναγνωρίζει.
Δυστυχώς τα χημικά ανάλογα δεύτερης και τρίτης και τετάρτης γενιάς δεν είναι πλέον συμβατά με τους εξισορροπιστικούς μηχανισμούς του σώματος.
Παράδειγμα είναι η Ρεμντεσιβιρη (αντιϊκό φάρμακο, χημικό ανάλογο του ψευδαργύρου) η οποία όμως είναι τοξική για τα νεφρά και το ηπαρ ενώ ο ψευδάργυρος δεν είναι και μάλιστα το σώμα έχει τη δυνατότητα να τον χρησιμοποιήσει και σε άλλα μεταβολικά μονοπάτια ή για ποικίλους άλλους σκοπούς ή ακόμη και ευκόλως να τον αποβάλει, κάτι το οποίο δεν ισχύει για την ρεμντεσιβιρη, όπερ και καθίσταται τοξική χωρίς να μπορεί να αξιοποιηθεί αλλού από το σώμα όταν απότυγχάνει στην βασική του επιδίωξη (τη διακοπή λειτουργίας του ενζύμου RdRp).
Γίνεται με τα παραπάνω κατανοητό ότι ο Ιατρός του εγγύς μέλλοντος θα είναι και πάλι ο Διατροφολόγος όπως προ μερικών χιλιετιών (βλέπε Ιπποκράτης και Γαληνός) αλλά πλέον με γνώσεις Βιοχημικού, Γενετιστή, Μεταβολομιστή και Παθολόγου.
Η λειτουργία ενός Ιατρού εκπαιδευμένου σε όλα τα πεδία που τον καθιστούν Ιατρό και όχι εφαρμοστή Φαρμακευτικών Πρωτοκόλλων, είναι επιβεβλημένη αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματική Υγεία και Θεραπεία.
Η μεταστροφή του σε εργαλείο διαμοιρασμού φαρμάκων γίνεται μόνο επί τη βάσει της διευκόλυνσης του και της αποφυγής της ευθύνης του απέναντι στον θεραπευόμενο του.
Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι η Κλασσική Ιατρική, είναι αυτή που ανέκαθεν ήταν και απέχει παρασάγγας απ’ αυτό το λειτουργικό που έχουμε ονομάσει έτσι πρόσκαιρα σήμερα.
Ουδεμία αμφιβολία, επίσης, υπάρχει ότι ο Ιατρός, πλέον, θα είναι «αρχιτέκτονας» του σώματος με ολιστική προσέγγιση όπως και εκπαιδεύτηκε στην Ιατρική Σχολή και τις πανεπιστημιακές κλινικές.
Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει, ότι ο γιατρός/ειδικός που αποβάλλει από το λειτουργικό του την ολιστική προσέγγιση και κυρίως αποφεύγει τη συνολική φυσική αποκατάσταση των θεραπευομένων του, καθίσταται «μηχανικός» του σώματος, και πιο συγκεκριμένα κάποιου συστήματος, υποσυστήματος ή οργάνου του σώματος, χωρίς τη δυνατότητα θεραπείας ή κριτικής ολιστικής σκέψης.
Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι η έξυπνη και επιστημονική χρήση των φυσικών δραστικών ουσιών και των στοιχείων και φυσικών μεθόδων αλληλεπίδρασης του σώματος με την Φύση, καθιστά το σώμα, ιατρό του εαυτού του και όπου χρήζει η φαρμακο-βιομηχανική προσέγγιση προφανώς θα αξιοποιείται σε συγκεκριμένα όργανα και συστήματά αλλά όχι τυφλά ως προς τις συνέπειες μιας όποιας εφαρμογής για το υπόλοιπο σώμα.
Εμπρός, λοιπόν, προχωράμε στη Νέα εποχή Υγείας με την σύγχρονη ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ (Ιπποκρατική) με εξωτερικό συνεργάτη την εφαρμοσμένη φαρμακευτική των ειδικοτητων και των χημικών αναλόγων.
MUDr Βασσαράς Αλέξανδρος
Ιατρός
Μέλος ΔΣ Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης με την παράταξη ΕΛΕΥ.Σ.Ι.
Προτεινόμενο άρθρο και βίντεο από
#ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ #Όρκος #Λειτούργημα
Το βίντεο θα το δείτε εδώ:
SHOW NOTES & LINKS: https://www.chrisbeatcancer.com/patrick-quillin-phd-beating-cancer-with-nutrition/My books:Chris Beat Cancer: https://amzn.to/2WX834MBeat...
