http://www.charavlachodimou.gr/

Ψυχικές καταδύσεις, Thessaloníki (2025)

03/07/2025

Μια φορά κι έναν καιρό
γεννηθήκαμε με νύχια από φεγγάρι
και με φωνές από λύκους.
Ξεχάσαμε.
Γίναμε ήσυχες,
γίναμε σωστές,
γίναμε λείες.
Μα η ψυχή μας, δεν λειάνθηκε ποτέ.

Και ύστερα, μαζευτήκαμε.
Γυναίκες γύρω απ’ τη φωτιά.
Ανοίξαμε παλιά βιβλία
και μέσα τους βρήκαμε εμάς.

Την Γυναίκα Σκελετό που τραγουδάει.
Την Γυναίκα Φώκια που προειδοποιεί.
Την Λάλομπα που μαζεύει κόκαλα.
Την ψυχή που δεν φοβάται πια να πει:
"Είμαι Εγώ. Είμαι Αγρία. Είμαι Ελεύθερη."
Τώρα που φεύγουμε, δεν επιστρέφουμε όπως ήρθαμε.
Κουβαλάμε μέσα μας ουρλιαχτά,
ιστορίες με σάρκα, φτερά που τρέμουν μα πετούν.
Γνώσεις που δεν διδάσκονται, μα ξυπνούνε.

Και αν τύχει και ξεχαστείς ξανά,
θυμήσου εμάς.
Θυμήσου τον κύκλο.
Θυμήσου την Άγρια.

Γιατί όταν μια γυναίκα θυμάται,
θυμούνται κι άλλες.
Και τότε,
ο κόσμος αλλάζει.

Η δια ζώσης ομάδα "Lycus", ολοκληρώθηκε εχθές. Οι μύθοι που αναλύθηκαν φώλιασαν στην καρδιά μας. Και έγιναν φάρος για το ταξίδι της κάθεμίας.

Η ομάδα συνεχίζεται διαδικτυακά και θα κρατήσει μέχρι τέλος του χρόνου, με σκοπό να αγγίξουμε τον καθένα από τους μύθους αυτού του βιβλίου.

Να θυμάσαι πως αυτό δεν είναι το τέλος, είναι η αρχή του να τρέξεις ελεύθερη προς τη ζωή που προορίζεται να δημιουργήσεις!

Χαρά 🐺

26/06/2025

Θα έλεγες πως επειδή υπάρχει ο θάνατος, η ζωή είναι αποτυχημένη;
Τότε σταματά να λες στον εαυτό σου πως οποιαδήποτε σχέση τελείωσε στο παρελθόν απέτυχε.
Ο στόχος δεν είναι το για πάντα.
Υπήρξαν όμορφες στιγμές;
Ποιος έγινες μέσα από αυτή;
Οι σχέσεις είναι βάρκες ,σε οδηγούν πίσω σε σένα. Άλλες πιο γρήγορα,άλλες πιο αργά.
Η επιτυχία μιας σχέσης δεν είναι η διάρκεια της.

Μα το ποσό σε οδηγεί να υπερβείς την εικόνα που είχες για τον εαυτό σου, πόσο ρίχνει κάτω τα εμπόδια προς την αγάπη. Πόσο σου δίνει τη γεύση του Εμείς! Έστω για μια στιγμή 🫂

Χαρά 🌀

23/06/2025

Κατεβαίναμε ένα μονοπάτι που θα μας έβγαζε στη θάλασσα και εκεί η Μ. Είδε έναν μπάμπουρα αρκετά μεγάλο. Του φωνάζει : εεεε γιατί με φοβίζεις έτσι;
Την ρωτάω : τι σου έκανε αγάπη μου;
Μ : δες πως είναι, είναι φοβιστικός.
-Μ. μου, ο μπαμπούρας είναι στο σπίτι του, δεν κάνει κάτι για να φοβάσαι. Μάλιστα μόλις σου έδειξε τον φόβο που ήδη έχεις μέσα σου.
-Και που τον έχω;
- Που τον νιώθεις στο σώμα σου;
-Εδώ και λίγο εδώ.Μα γιατί τον έχω εγώ;
-Δεν τον έχεις μόνο εσύ. Και εγώ έχω φόβο όπως και χαρά, θυμό,λύπη. Όλοι οι άνθρωποι νιώθουμε. Αυτή είναι η δύναμη μας.
-Που είναι ο φόβος σου μαμά;
-Εδώ αγάπη μου.
-θα τον αγκαλιάσω.
-και εγώ τον δικό σου. Πάμε να τους βουτήξουμε στη θάλασσα;

Σε άλλη φάση, στο προαύλιο ενός σχολείου, ένα κοριτσάκι φωνάζει στη φίλη της : Μη μιλάς για τα νέα σου ρούχα. Με κάνεις και ζηλεύω.

Τα παιδιά είναι στο στάδιο να πιστεύουν πως καθετί μέσα τους δημιουργείται από τον έξω κόσμο. Νομίζουν πως αν ο άλλος πάψει να μιλάει, ή ο μπαμπούρας ξαφνικά μοιάζει με γλυκό γατάκι θα σταματήσει να υπάρχει ο φόβος/η ζήλια, κ.τ.λ, μέσα τους.
Για τα παιδιά, φταίνε οι άλλοι για όσα νιώθουν.
Αυτό δε το πιστεύουν μόνο τα παιδιά, μα και πολλοί ενήλικες.
Μα, κάνεις δεν μπορεί να νιώσει κάτι που δεν το έχει ήδη μέσα του. Κάνεις δεν μπορεί να συμπεριφερθεί με τρόπο που δεν κρύβει ήδη στη φαρέτρα του, ακόμα και αν δε το ξέρει.
Το πώς βλέπουμε τον κόσμο ή το τι παρατηρούμε στους ανθρώπους γύρω μας είναι αυτό που επικρατεί μέσα μας.
Ο μπαμπούρας είναι όπως είναι, αν εγώ φοβάμαι μόνο που τον βλέπω είναι η ευκαιρία μου να συνειδητοποιήσω ότι το συναίσθημα του φόβου έχει ενεργοποιηθεί μέσα μου. Κοιτάζω μέσα από τα μάτια του φόβου.

Και μέσα από τον φόβο ,όλα τρομερά μου μοιάζουν.

Χαρά ☀️

22/06/2025

«Ένας άντρας έμπαινε στο λεωφορείο κάθε μέρα για να πάει στη δουλειά.
Μια στάση αργότερα, μια ηλικιωμένη γυναίκα έμπαινε στο λεωφορείο και καθόταν δίπλα στο παράθυρο.
Η ηλικιωμένη άνοιγε μια τσάντα και σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής, πετούσε κάτι από το παράθυρο.
Έκανε πάντα το ίδιο και μια μέρα, με απορία, ο άντρας ρώτησε τι πετούσε έξω από το παράθυρο.
- Είναι σπόροι, είπε η ηλικιωμένη.
- Σπόροι; Σπόροι τι;
- Από λουλούδια! Απλώς κοιτάζω έξω και όλα είναι τόσο άδεια... Θέλω να μπορώ να ταξιδεύω βλέποντας λουλούδια σε όλη τη διαδρομή.
- Μα οι σπόροι πέφτουν στην άσφαλτο, τα αυτοκίνητα τους συνθλίβουν, τα πουλιά τους τρώνε... Πιστεύεις ότι οι σπόροι σου θα φυτρώσουν δίπλα στο μονοπάτι;
- Φυσικά. Ακόμα κι αν χαθούν πολλοί, κάποιοι θα καταλήξουν στο χαντάκι και τελικά θα φυτρώσουν.
- Μα... Θα πάρουν χρόνο να μεγαλώσουν, χρειάζονται νερό...
- Οτι μπορώ κάνω. Θα έρθουν οι βροχερές μέρες!
Η ηλικιωμένη γυναίκα συνέχισε τη δουλειά της...
Και ο άντρας κατέβηκε από το λεωφορείο για να πάει στη δουλειά, νομίζοντας ότι η γριά είχε χάσει λίγο τα μυαλά της.
Λίγους μήνες αργότερα, πηγαίνοντας στη δουλειά, ο άντρας κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, είδε όλο το μονοπάτι γεμάτο λουλούδια...
Το μόνο που είδε ήταν ένα πολύχρωμο και ανθισμένο τοπίο!
Θυμήθηκε τη γριά, αλλά δεν την είχε δει για μέρες. Ρώτησε τον οδηγό:
- Η γριά με τους σπόρους;
- Λοιπόν, πέθανε πριν ένα μήνα.
Ο άντρας επέστρεψε στη θέση του και συνέχισε να κοιτάζει το τοπίο.
Τα λουλούδια άνθισαν, σκέφτηκε, αλλά τι ωφελεί η δουλειά της; Δεν μπορούσε να δει το έργο της.
Ξαφνικά, άκουσε ένα αγόρι να γελάει.
Ένα κορίτσι έδειξε ενθουσιασμένη τα λουλούδια.
- Κοίτα, μπαμπά! Δείτε πόσα λουλούδια!
Δεν χρειάζεται να εξηγήσω το νόημα αυτής της ιστορίας...
Η ηλικιωμένη γυναίκα της ιστορίας μας, είχε κάνει τη δουλειά της και άφησε την κληρονομιά της σε όλους όσους μπορούσαν να τη λάβουν, σε όσους μπορούσαν να τη συλλογιστούν και να είναι πιο ευτυχισμένοι.
Λένε ότι ο άνθρωπος, από εκείνη την ημέρα, κάνει το ταξίδι από το σπίτι στη δουλειά με ένα σακουλάκι με σπόρους που πετάει από το παράθυρο.
Μη σταματάς να φυτεύεις καλά πράγματα.
Πάντα κάποιος θα θερίζει τη σπορά σου.

Από : Ομφαλός της γης

21/06/2025

Σήμερα διάβαζα κάτι όμορφα, διαφωτιστικά ποστ ενός συναδέλφου και κατέληξα στα εξής :

Αν κοιτάξεις τα αρνητικά σχόλια που κυκλοφορούν κάτω από ποστ διαφορετικών θεματικών, ακόμη και η ντροπή θα ντραπεί.

Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με το αρχέτυπο του θύματος. Τι σημαίνει αυτό; Ο άνθρωπος που το εκδηλώνει, είναι παγιδευμένος στο να ρίχνει ευθύνες γύρω του, να είναι θυμωμένος και να έχει φορέσει ως ταυτότητα τα τραύματα που του συνέβησαν.

Υπάρχει ακόμα μεγάλη ευκολία να μιλάμε άσχημα, χρησιμοποιώντας χαρακτηρισμούς για ανθρώπους που δεν έχουμε ιδέα να και για όσους έχουμε ( δε ξέρω ποιο είναι χειρότερο).

Όταν ένα ποστ αναδεικνύει μια θέση, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλες θέσεις. Ούτε τα πόστ γράφονται για να αρέσουν ή να μην αρέσουν, να χαϊδεύουν τα αυτιά ή να κράζουν κάποιον. Χρειάζεται να ξεπεράσουμε το να μας αρέσει η όχι κάτι. Κάποια πράγματα θα υπάρχουν θα λέγονται, είτε μας αρέσει είτε όχι.

Ποτέ δε κατάλαβα πως γίνεται κανένας μας να μην έχει χρόνο αλλά παράλληλα να έχουμε άπειρο χρόνο να γράφουμε κατεβατά μίσους για κάποιον ή κάτι που έπεσε μπροστά μας.

Δε μάθαμε να αφήνουμε στην άκρη αυτό που δε μας αρέσει για να βρούμε αυτό που λατρεύουμε.

Όσο περισσότερο από την αλήθεια του βγάζει κάποιος τόσο πιο έντονα έλκει την αντίδραση ανθρώπων. Και αυτό μου θυμίζει πως όταν υπάρχει έντονο φως εκεί θα γεννηθεί και πολύ σκοτάδι.

Για όποιον απορεί τι έχει συμβεί στη νέα γενιά, αρκεί να κοιτάξει πως φέρεται η "παλιά" γενιά όταν βρίσκεται παρέα με ένα πληκτρολόγιο και θα πάρει μια μικρή γεύση.

Ευγνωμονώ και θαυμάζω όλους εκείνους που συνεχίζουν να σκορπίζουν το φως τους, να μη φοβούνται να δίνουν κομμάτια της αλήθειας τους, να δείχνουν το πρόσωπο τους, παρόλο τον σκοταδισμό που επικρατεί τριγύρω.

Χαρά.

21/06/2025

Με ποιο τρόπο με πουλάω; Σε ποιες φάσεις της ζωής μου, ποιες επιλογές μου ήταν αποτέλεσμα του ελέγχου της Πόρνης εντός;

Μήπως οι συντροφικές μου επιλογές είναι συμφωνίες ήττας και εγκατάλειψης; Ο τρόπος που μπαίνω σε σχέσεις αδικεί την ζωή μου, τα ενδιαφέροντα μου τον ίδιο μου τον εαυτό;

Η γνωριμία με το αρχέτυπο της Πόρνης θα μας βοηθήσει να μετακινηθούμε στο ξύπνημα του ερωτικού ανθρώπου εντός, της Ερωμένης.

Πως μοιάζει να κάνω επιλογές ως Ερωμένη; Πως μπορώ να συνδεθώ με το ερωτικό σώμα και να αρχίσω να παίρνω για εκείνο φροντιστικές αποφάσεις; Να κάνω όλη τη θεωρία πράξη;

Στο τέλος του εργαστηρίου, θα γνωρίζετε τα ψυχογραφήματα των δύο σας πλευρών. Θα λάβετε γραπτό υλικό με ασκήσεις και προτάσεις ανάγνωσης βιβλίων, ταινιών, ομιλιών για να εντρυφήσετε όσο περισσότερο το έχετε ανάγκη.

Σειρά προτεραιότητας θα τηρηθεί.

Συντονίστρια: Βλαχοδήμου Χαρά

Επικοινώνησε στο : 6932621863 , cvlachodimou@gmail.com

Η πόρνη σε προσκαλεί σε ένα ταξίδι ενθύμησης της στιγμής που πίστεψες ότι δεν αξίζεις, ότι δεν μπορείς, ότι χρειάζεται να συμβιβαστείς για να επιβιώσεις. Και η Ερωμένη σε καλωσορίζει πίσω στην απόλαυση, την επικοινωνία μέσα από το σώμα και στην δύναμη να επιλέγεις με φροντίδα, εκτίμηση στον εαυτό, όλους τους ανθρώπους που θα σε επηρεάζουν καθημερινά.

Η Γνωριμία με τα δύο Αρχέτυπα σου δίνει άμεση πρόσβαση στα αντικρουόμενα συναισθήματα που δημιουργούν οι ερωτικές σχέσεις και εργαλεία να ξεμπλοκάρεις από διλήμματα που σου ρουφούν ενέργεια.

Αν νιώθεις το κάλεσμα, έλα.
Αν έχεις κουραστεί με τις ερωτικές σχέσεις, έλα.
Αν νιώθεις ότι το συναίσθημα επικρατεί της λογικής, έλα.

Για ποιο λόγο θα σε ενδιέφερε το συγκεκριμένο σεμινάριο; Γράψε μου σε μήνυμα και θα συμπεριλάβω τον προβληματισμό σου 🫂🌺

Χαρά 🌹

Για περισσότερες πληροφορίες για σεμινάρια και webinars , ακολούθησε με στο Instagram: chara_vlachodimou

21/06/2025

Ίσως αυτό που θέλω να αφήσω στον κοσμο, είναι να αφήσω όσο το δυνατόν πιο απαλό αποτύπωμα γίνεται.Ίσως το να μη παρέμβω, ίσως το να μη κάνω φασαρία, ίσως το να μην προσπαθώ να γίνω ή να κάνω κάτι για να βελτιώσω εμένα, εκείνη, τον κόσμο...ίσως το να αποδεχτώ αυτό που είμαι, εκείνη, τον κόσμο, με οδηγήσει στο να είμαι η απαλή γη που εκείνη θα πατήσει επάνω.

Ίσως το να δημιουργήσω για εκείνη το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να αφήσει το αποτύπωμα της, άκριτα, ελεύθερα, ίσως να είναι αυτό που πάντα έψαχνα και για εμένα.

Ένα σπίτι αγάπης.
Το πιο μεγάλο που μπορώ να κάνω είναι να μην κάνω άλλα μεγάλα πράγματα επάνω στη Γη, για τη Γη. Αν είχε στόμα θα ούρλιαζε από τις παρεμβάσεις που γίνονται επάνω της.

Το πιο "μεγάλο" που θα μπορούσα να κάνω είναι να παραιτηθώ από την προσπάθεια να κάνω πράγματα για να παρέμβω,να κατευθύνω, να αλλάξω και να αφήσω τον κάθε άνθρωπο που γνωρίζω να κάνει αυτό για το οποίο ήρθε να κάνει.

Δίχως προσδοκία, απαίτηση, προτροπή.

Σεβόμενη την δική μου ιστορία, ίσως δεν ήρθα να κάνω τη διαφορά σε σύγκριση με κάποιον άλλο... Μα να κρατήσω τον χώρο ζεστό για εκείνη, για εκείνους που έρχονται και χρειάζονται, προσωρινά και γήινα,ένα "σπίτι" , για να μείνουν 🤍🌹

Χαρά🌈

19/06/2025

Το ότι έρχεται μια κατάσταση στη ζωή σου δε σημαίνει ότι χρειάζεται να την αφήσεις να στρογγυλοκάτσει.

Το ότι έρχεται ένας άνθρωπος στη ζωή σου, δε σημαίνει ότι πρέπει και να τον κάνεις να μείνει.
Πολλοί άνθρωποι έρχονται μόνο και μόνο για να για να δούμε πόσο επίμονοι είμαστε με αυτό που πραγματικά θέλουμε. Έρχονται για να τους πούμε όχι και να συνεχίσουμε τον δρόμο μας προς τα όσα έχουμε αποφασίσει πως θέλουμε.

Στη ζωή κάποιων ανθρώπων πέφτουμε, μόνο και μόνο για να μπορέσουν να μας απορρίψουν και να βρουν τον δικό τους άνθρωπο φυλής.

Αυτή η διαδικασία της διαλογής και της διάκρισης διαμορφώνει την σχέση που ονειρεύεσαι στην αρχή να φτιάξεις.

Αυτά τα όχι που λες και τα όχι που έχεις βιώσει υφαίνουν τον δρόμο προς τον δικό σου συνοδοιπόρο και το ταξίδι που μαζί θα βιώσετε.
Δεν είσαι κακός, δεν είσαι περίεργος, δε θα μείνεις μόνος.

Στις σχέσεις χρειάζεται η διαλογή και η διάκριση. Δεν είναι όλοι για όλους. Και μπορεί να μην είναι τυχαίο ότι τον γνώρισες αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι ο άνθρωπος της ζωής σου.

Και κάπως έτσι με τα σιωπηλά η τα φασαριόζικα "δε θέλω", "δε μου βγαίνει"... Έρχεται μια στιγμή που συναντάς τον άνθρωπο που θέλεις να του πεις τα Ναι όλου του κόσμου και θέλει και εκείνος.

Και τότε όλα τα Όχι αποκτούν την πραγματική τους διάσταση. Δεν ήταν ποτέ θέμα απόρριψης. Ήταν απαρχής, θέμα του ότι αυτό που μπορείς να φανταστείς, υπάρχει! Μένει μόνο να προετοιμαστείς, να επιμένεις και να καλωσορίσεις τον άνθρωπο που μαζί του θα δημιουργήσεις την δική σας φυλή 🤍

Αυτοί που είναι να βρεθούν και να δημιουργήσουν, θα συναντηθούν όπως και να έχει.
Αυτοί που είναι να φύγουν, θα φύγουν γιατί τους περιμένει κάποιος άλλος στον δρόμο 🌹

Το ταξίδι είναι τόσο όμορφο,πάντα σε οδηγεί εκεί όπου είναι γραμμένο να πας.
Χαρά 🌊

18/06/2025

Πριν λίγες μέρες, με ρώτησε ένας τύπος: «Εσύ, ψυχολόγε, γιατί πιστεύεις ότι αποτυγχάνουν οι γάμοι;»
Αν και συνήθως δεν απαντώ σε τέτοια ερωτήματα δωρεάν, είπα να κάνω μια εξαίρεση…(χιούμορ!)

Αποτυγχάνουν γιατί οι άνθρωποι μπαίνουν στους γάμους για να γεμίσουν τα κενά τους, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι αυτά τα κενά δεν γεμίζουν απ’ έξω, αλλά από μέσα.

Αποτυγχάνουν γιατί οι άνθρωποι νομίζουν ότι η αγάπη είναι γιατρειά, ενώ στην πραγματικότητα είναι καθρέφτης. Και όταν κοιτάζονται μέσα του, βλέπουν τις πληγές τους, όχι τη θεραπεία.

Αποτυγχάνουν γιατί περιμένουμε ο άλλος να μας ολοκληρώσει, λες και είμαστε μισά κομμάτια, ενώ η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να γίνει ολόκληρος μέσα από κάποιον άλλον.

Αποτυγχάνουν γιατί οι άνθρωποι ψάχνουν σωτήρες, όχι συντρόφους, και τελικά πνίγουν ο ένας τον άλλον κάτω από το βάρος των προσδοκιών τους.

Αποτυγχάνουν γιατί κανείς δεν σου λέει ότι η αγάπη δεν είναι απλώς η λάμψη του έρωτα, αλλά η τέχνη του να παραμένεις, ακόμα κι όταν τα φώτα σβήνουν.

Αποτυγχάνουν γιατί, αντί να αποδεχτούμε ο ένας τον άλλον όπως είμαστε, προσπαθούμε να αλλάξουμε ο ένας τον άλλον για να ταιριάξουμε σε μια εικόνα που δεν υπήρξε ποτέ.

Αποτυγχάνουν γιατί, τελικά, οι περισσότεροι παντρεύονται όχι επειδή έχουν βρει τον άλλον, αλλά επειδή φοβούνται να μείνουν μόνοι. Και η αγάπη δεν φυτρώνει πάνω στον φόβο.

Ευάγγελος Ορφανίδης κλινικός ψυχολόγος
Illustration : pinterest

17/06/2025

💫

15/06/2025

Φταίω εγώ.Δεν είμαι αρκετή για να τα φτιάξω όλα. Δεν είμαι αρκετή για να τους κάνω ευτυχισμένους."

Και κάπως έτσι υφαίνεται ο δρόμος του παιδιού που υπερπροσπάθει. Στις δουλειές, στις σχέσεις ,στη ζωή του. Αναλαμβάνει πάντα την ευθύνη γιατί μόνο τότε ξέρει τι να κάνει... Έχει τον έλεγχο του να κάνει κάτι.

Μα εκεί, ακριβώς, κρύβεται η έλλειψη εμπιστοσύνης.
Πιστεύει βαθιά πως αν δε κάνει κάτι δε θα συμβεί τίποτα, δε θα λάβει κάτι από την άλλη πλευρά..

Μη βιώνοντας την παντοδυναμία ένα παιδί, του να μπορεί να κάνει τη μαμά του να γελάσει, του να μπορεί να παρασύρει τον μπαμπά του στο παιχνίδι, του να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του όταν εκείνο τις εκφράζει...οδηγείται στο να προσπαθεί πάντα να γεμίσει το κενό με δικές του δράσεις.

Και νιώθει ασφαλής μόνο στον συγκεντρωτισμό, στην θέση του "εγώ φταίω άρα εγώ μπορώ να κάνω κάτι για να επανορθώσω" , "εγώ μπορώ, εγώ αντέχω ".

Γιατί αν κοιτάξει την ευθύνη του άλλου, θα χρειαστεί να περιμένει, να προσμένει να κάνει ο άλλος κάτι ... χρειάζεται να εμπιστευτεί πως ίσως αυτή τη φορά ο άλλος θα είναι εκεί, θα δώσει, θα του δείξει έναν άλλο τρόπο.

Μα κάποιες φορές, εκεί κρύβεται η πεμπτουσία της εργασίας με τον εαυτό. Να παραδεχτείς ότι έχεις κάνει ότι καλύτερο μπορείς και είναι ώρα να παύσεις να κάνεις το οτιδήποτε για να αφήσεις τους άλλους να υπάρξουν στη σχέση, με τον τρόπο τους.

Αν δεν κάνω κάτι εγώ, θα υπάρξει ο άλλος;
Αν δεν προσπαθήσω εγώ, φροντίζομαι;
Πως νιώθω όταν φροντίζομαι ενώ εγώ δεν κάνω φαινομενικά κάτι;

Η ανεπάρκεια των άλλων βιώνεται στην παιδική ηλικία ως ανεπάρκεια του παιδιού και εσωτερικοποιείται.
Μα στον εσωτερικό δρόμο όσο σημαντικό είναι να αναλαμβάνω τη δράση στη ζωή μου, άλλο τόσο να κάθομαι που και που πίσω , να ανασαίνω αργά και να αφήνω τους άλλους, τη ζωή να κινήσουν τα δικά τους πιόνια.

Παύση και εμπιστοσύνη.
Ανάσα και Πίστη. Και κείτονται στα πόδια σου τα αντίδοτα του φόβου.

Χαρά 🍃

14/06/2025

"Τι να κάνω με όλα όσα συμβαίνουν; Είμαι στο σπίτι με τα παιδιά και νιώθω πως δεν κάνω τίποτα , παρατηρώ τον θάνατο, τον πόλεμο ,τον φόβο και είμαι ανίκανη μπροστά σε αυτά. Ακούω ανθρώπους να παροτρύνουν να πάρουμε θέση , να απαιτούν να πάρουμε θέση και δεν έχω ιδέα τι μπορώ να κάνω, νιώθω άσχημα και γεμίζω ενοχές".

Μια από τις πολλές καταθέσεις μαμάδων - γυναικών ευαισθητοποιημένων στο γραφείο.

Ο πόλεμος δεν γίνεται μόνο εκεί έξω. Ο πόλεμος και ο θάνατος έχει πολλές μορφές και ξεκινά μέσα από το σπίτι μας.

Όταν συμφιλιώνεσαι με την οικογένειά σου, όταν βοηθάς τον γείτονα σου, όταν αποδέχεσαι το κάλεσμα του παιδιού σου για αγκαλιά, όταν συζητάς σε εκείνο τα συναισθήματα σου και το αφήνεις να δει τον κόσμο μέσα από σένα.
Την ώρα που ανάβεις το καντήλι και προσεύχεσαι για εκείνη που σήμερα πασχίζει να επιβιώσει.
Την ώρα που επαναστατείς στον διαχωρισμό με το να προσπαθήσεις να κρατήσεις ενωμένη την οικογένεια, να μαζεύτεις γύρω από το τραπέζι, να ενθαρρύνεις τον αγώνα του κάθε μέλους και να υποστηρίξεις την επιθυμία τους... Συμμετέχεις ενεργά. Είσαι παρούσα σε όσα συμβαίνουν, στην μικρογραφία του πολέμου που φθείρει τις μέρες και την ζωτικότητα μας.

Το να μην κάνεις ένα ποστ για να δείξεις την υποστήριξη σου, δε σημαίνει ότι δεν κάνεις κάτι.
Το να μείνεις αποστασιοποιημένος από τα νέα, δε σημαίνει ότι είσαι αδιάφορη και δε νοιάζεσαι. Τις μέρες αυτές που ο θάνατος ψιθυρίζει στα αυτιά μας, οι λέξεις που χρειάζεται να θυμόμαστε είναι αγάπη, αγκαλιά, τρυφερότητα,βοήθεια, ενότητα, απαλότητα, προσευχή.

Επανάσταση είναι η ειρήνη που θα επιλέξεις να φέρεις στο σπίτι σου, όσο έχεις ακόμα σπίτι.

Επανάσταση είναι τα όσα δε τόλμησες να πεις , να χαρακτούν με δύναμη στα στα τοιχώματα της καρδιάς όσων τους τα χρωστάς.

Επανάσταση είναι να σταματήσει ο κριτής ο εσωτερικός που σου τονίζει τι δεν κάνεις και τι δεν είσαι, και με μεγαλοψυχία να γίνεις σπιτικό για οποίο πλάσμα ,άνθρωπο σε περιτριγυρίζει.

Επανάσταση είναι να ζεις ενώ πενθείς εσωτερικά.
Να κρατάς με αξιοπρέπεια την γνώση ότι η ζωή τελειώνει και για αυτό είναι όμορφη μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Επανάσταση είναι να ζωγραφίζεις με το παιδί σου το δάκρυ, το γέλιο, για κάθε παιδί που δεν μπορεί πια να ζωγραφίσει.

Μπορείς να δώσεις από οποία θέση και αν είσαι. Μη αφήσεις κανέναν να σε κάνει να νιώθεις, άχρηστη, αδιάφορη, ανίκανη, κακή.

Μεγαλώνεις τον αυριανό άνθρωπο , είσαι η γέφυρα του. Όλα όσα πρεσβεύει η ειρήνη ξεκινούν από την σχέση σας, το σπιτικό σας.

Ζώντας τη μέρα, κρατώντας με ιερότητα τον θυμό, την θλίψη, την αδικία

Χαρά.

Ψυχικές καταδύσεις

03/07/2025

26/06/2025

23/06/2025

22/06/2025

21/06/2025

21/06/2025

21/06/2025

19/06/2025

18/06/2025

17/06/2025

15/06/2025

14/06/2025

Address

Website

Alerts

Contact The Practice

Shortcuts

Share

Category