Analyze this-Ανάλυσέ το

27/06/2025

Η Σιωπηλή Κληρονομιά: Όταν το "Κανονικό" Παιδικό Περιβάλλον Κρύβει Τραύμα

🔹 1. Τραύμα Δεν Είναι Μόνο Ό,τι Συνέβη

Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να συνδέσουν τη σημερινή συναισθηματική τους δυσφορία με το παρελθόν ιδιαίτερα όταν δεν υπήρξε καμία εμφανής μορφή κακοποίησης ή παραμέλησης. Όμως το τραύμα δεν γεννιέται μόνο από γεγονότα. Μπορεί να προκύψει κι από ελλείψεις: την απουσία αυθεντικής παρουσίας, ενσυναίσθησης, επιτρεπτικότητας στο συναίσθημα.

🔹 2. Τι Δεν Συνέβη (Και Θα Έπρεπε)

Το παιδί που έκλαψε και του είπαν “είσαι δυνατός”, το παιδί που φοβήθηκε και του ζήτησαν να “μην κάνει έτσι”, το παιδί που ήθελε αγκαλιά και του την αρνήθηκαν από “καλή πρόθεση” – έχει λάβει ένα βασικό μήνυμα: “Τα συναισθήματά σου δεν χωρούν εδώ.”

Αυτή η έλλειψη συναισθηματικής κατοίκησης – έστω κι αν το πλαίσιο ήταν “καλό” – είναι αρκετή για να αφήσει νευρωνικά αποτυπώματα τραύματος.

🔹 3. Πώς Το Σώμα Θυμάται Όσα Ο Νους Ξεχνά

Ο παιδικός εγκέφαλος δεν επεξεργάζεται λογικά τις εμπειρίες. Όταν δεν υπάρχει συντονισμός η αμυγδαλή ενεργοποιεί τον συναγερμό απειλής. Αν η εμπειρία δεν “σβήσει” μέσω της αποφόρτισης (π.χ. με το κλάμα, την αγκαλιά, την κατανόηση), τότε το σώμα κρατά την ένταση.

Μεγαλώνοντας, το άτομο μπορεί να:

*παγώνει σε δύσκολες στιγμές

*δυσκολεύεται να ζητήσει βοήθεια

*νιώθει υπερβολικό άγχος χωρίς προφανή λόγο.

🔹 4. Γιατί Αυτό Φαίνεται Στον Έρωτα;

Ο έρωτας ενεργοποιεί βαθιές επιθυμίες για εγγύτητα αλλά και ασυνείδητους φόβους. Κι εκεί το “καλά παιδί” του παρελθόντος ξυπνά:

Ενδείξεις:

*Δεν ζητάς φροντίδα γιατί νιώθεις αδύναμος.

*Δεν εκφράζεις ανάγκες γιατί φοβάσαι την εγκατάλειψη.

*Δεν πλησιάζεις ουσιαστικά παρότι διψάς για σύνδεση.

Έτσι ο έρωτας μετατρέπεται – αντί για ελευθερία – σε επανάληψη του ανολοκλήρωτου.
Δεν ζητάμε μόνο αγάπη.
Ζητάμε επιτέλους να μας κρατήσουν όπως δεν μας κράτησαν τότε.

🔹 5. Πώς Αναγνωρίζεται Αυτό Το Τραύμα;

Αν έχεις μεγαλώσει σε ένα "υγιές" περιβάλλον αλλά νιώθεις:

*συναισθηματικά αποκομμένος/η

*ενοχή όταν εκφράζεις ανάγκες

*ότι πρέπει να είσαι πάντα “δυνατός/ή”

*φόβο στην οικειότητα

τότε ίσως δεν πρόκειται για έλλειψη χαρακτήρα αλλά για παιδική μνήμη αποσύνδεσης που δεν έχει ακόμη θεραπευτεί.

🔹 6. Η Θεραπεία Δεν Είναι Λόγια – Είναι Ρύθμιση

Η απελευθέρωση από αυτό το είδος τραύματος δεν έρχεται μόνο μέσω της κατανόησης. Έρχεται όταν:

*το σώμα βιώνει την ασφάλεια σε πραγματικό χρόνο

*οι συναισθηματικές αντιδράσεις γίνονται ανεκτές

*επιτρέπεται να ξαναζήσεις – αλλά και να αποφορτίσεις – ό,τι τότε συγκράτησες.

Οι θεραπείες που δουλεύουν με το σώμα (π.χ. Intensive Short Dynamic Psychotherapy, Somatic Experiencing, Sensorimotor Psychotherapy κλπ) ή με τη σχέση (συνθετική, EFT συναισθηματικά εστιασμένη θεραπεία κλπ) είναι ιδιαίτερα βοηθητικές.

🔹 7. Μια Νέα Σχέση με τον Εαυτό

Η θεραπευτική διαδικασία μπορεί να οδηγήσει όχι απλώς σε αλλαγή συμπεριφορών αλλά σε κάτι πιο βαθύ:

*να δεις τον εαυτό σου με καλοσύνη

*να αντέχεις την ευθραυστότητα χωρίς ντροπή

*να συνδεθείς με τους άλλους χωρίς να κρύβεις αυτό που πραγματικά έχεις ανάγκη.

📚 Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Gabor Maté – The Myth of Normal

Bessel van der Kolk – The Body Keeps the Score

Stephen Porges – The Polyvagal Theory

Allan Schore – Affect Regulation and the Repair of the Self

Peter Levine – In an Unspoken Voice

Pat Ogden – Trauma and the Body

Πότε Να Ζητήσεις Βοήθεια

Αν νιώθεις ότι:

*κουβαλάς “κάτι” που δεν έχεις λόγια να περιγράψεις,

*οι σχέσεις σου επαναλαμβάνουν έναν κύκλο αποστασιοποίησης/προσκόλλησης,

*φοβάσαι να είσαι “πολύ” για τους άλλους,

τότε ίσως ήρθε η ώρα να ακούσεις όχι τι έγινε, αλλά τι δεν έγινε. Εκεί συχνά ξεκινά η θεραπεία.

04/04/2025

Δύο δρόμοι ζωής: Η Άννα και ο Λέβιν στην Άννα Καρένινα του Τολστόι.

Στο αριστουργηματικό του έργο Άννα Καρένινα ο Λέων Τολστόι παρουσιάζει δύο κεντρικές μορφές που εκφράζουν δύο αντίθετες κοσμοθεωρίες: την Άννα Καρένινα και τον Κωνσταντίν Λέβιν.
Μέσα από τις παράλληλες αλλά ριζικά διαφορετικές πορείες τους, ο συγγραφέας εξερευνά τα μεγάλα ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης: το πάθος, την αγάπη, το καθήκον, τη θρησκεία και – πάνω απ’ όλα – το νόημα της ζωής.

Η Άννα είναι μια γυναίκα που ακολουθεί το πάθος της χωρίς όρια. Παντρεμένη με έναν ψυχρό και αυστηρό άντρα αναζητά την αληθινή αγάπη στα χέρια του Βρόνσκι. Παρότι η σχέση τους ξεκινάει με φλόγα και προσδοκίες, καταλήγει να γίνει πηγή πόνου, ζήλιας και απομόνωσης. Η Άννα νιώθει παγιδευμένη ανάμεσα στην εσωτερική της ανάγκη για αγάπη και στη σκληρότητα των κοινωνικών κανόνων. Η αδυναμία της να συμφιλιώσει αυτά τα δύο την οδηγεί σε ψυχική κατάρρευση και τελικά στην αυτοκτονία. Η πορεία της είναι μια τραγωδία: όχι επειδή αμάρτησε, αλλά επειδή δεν μπόρεσε να βρει ισορροπία μέσα στον ίδιο της τον εαυτό.

Αντίθετα, ο Λέβιν ξεκινά την ιστορία με βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα. Είναι ένας άνθρωπος σκεπτόμενος, που αισθάνεται ξένος μέσα στην ίδια του την τάξη. Απογοητεύεται από τον έρωτα, βασανίζεται από την αμφιβολία, αμφισβητεί τον Θεό και τη ζωή. Ωστόσο, σε αντίθεση με την Άννα, ο Λέβιν δεν ακολουθεί τον δρόμο του πάθους αλλά της εσωτερικής αναζήτησης. Μέσα από την αγάπη της Κίτυ, την οικογενειακή ζωή και την απλή καθημερινή εργασία, καταφέρνει να πλησιάσει μια βαθύτερη αλήθεια:
ότι ο άνθρωπος βρίσκει νόημα όχι στις εξάρσεις του συναισθήματος, αλλά στην προσφορά, την ταπεινότητα και την πίστη στο καλό.

Ο Τολστόι δεν παρουσιάζει τον έναν δρόμο ως “καλό” και τον άλλο ως “κακό”. Η Άννα είναι τραγικά ανθρώπινη και η πορεία της προκαλεί συμπόνια. Όμως η τελική απάντηση του συγγραφέα μοιάζει να βρίσκεται στον Λέβιν: στην αποδοχή της ζωής όπως είναι, στη δύναμη της αγάπης όταν είναι σταθερή και στη σιωπηλή πίστη ότι υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό μας.

Έτσι, η Άννα Καρένινα δεν είναι μόνο μια ιστορία έρωτα και κοινωνικού σκανδάλου. Είναι ένας φιλοσοφικός στοχασμός πάνω στις επιλογές που κάνει ο άνθρωπος – και στις συνέπειες αυτών των επιλογών. Μέσα από την Άννα και τον Λέβιν, ο Τολστόι μας θέτει το θεμελιώδες ερώτημα: πώς να ζήσει κανείς;

21/03/2025

Νοοτροπία ανάπτυξης εναντίον της στατικής νοοτροπίας.

Στο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου Mindset, η συγγραφέας Carol Dweck χρησιμοποιεί το παράδειγμα του Michael Jordan για να αναδείξει τη σημασία της αναπτυσσόμενης νοοτροπίας (growth mindset) και της σκληρής δουλειάς. Ο Jordan θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους καλαθοσφαιριστές όλων των εποχών και το παράδειγμά του χρησιμοποιείται για να αποδείξει ότι ακόμα και οι εξαιρετικά ταλαντούχοι άνθρωποι χρειάζονται αφοσίωση, προσπάθεια και διαρκή μάθηση για να φτάσουν στην κορυφή.

Όταν ο Michael Jordan ήταν στο γυμνάσιο ήταν ήδη καλός στο μπάσκετ, αλλά δεν είχε την αναγνώριση που απέκτησε αργότερα.
Κάποτε μάλιστα αποκλείστηκε από την ομάδα του γυμνασίου του γιατί δεν τον θεωρούσαν αρκετά καλό.
Αντί να παραδοθεί στην απογοήτευση και να πιστέψει ότι η αποτυχία του ήταν ένδειξη έλλειψης ικανότητας ο Jordan αποφάσισε να δουλέψει σκληρότερα για να βελτιώσει το παιχνίδι του.

Η στάση του αυτή αντανακλά τη νοοτροπία 'growth mindset'.
Πίστεψε λοιπόν ότι μέσω της σκληρής δουλειάς και της συνεχούς μάθησης μπορούσε να βελτιωθεί αντί να θεωρήσει ότι οι ικανότητές του ήταν σταθερές ή περιορισμένες. Ο Jordan έχει αναφέρει πολλές φορές ότι ο ίδιος ποτέ δεν θεωρούσε τον εαυτό του εξαιρετικό αλλά από τη στιγμή που μπήκε στο επαγγελματικό μπάσκετ ανέπτυξε τις ικανότητές του μέσω ατελείωτης εξάσκησης και αντιμετώπισης της αποτυχίας ως ευκαιρίας για βελτίωση.

Το παράδειγμα του Michael Jordan δείχνει πως ο δρόμος προς την επιτυχία δεν είναι πάντα εύκολος για κανέναν, ακόμα και για εκείνους με φυσικά ταλέντα. Το γεγονός ότι ο Jordan υπήρξε τόσο αφοσιωμένος στο να βελτιώνει τις ικανότητές του μέσω της συνεχούς δουλειάς είναι μια ισχυρή απόδειξη του 'growth mindset'. Η αποτυχία και οι δυσκολίες δεν τον απέτρεψαν αλλά αντιθέτως τον ενέπνευσαν να κάνει ακόμα περισσότερη προσπάθεια και να μάθει από τα λάθη του.

Ο Michael Jordan μέσα από την ιστορία του αποτελεί παράδειγμα του πώς η συνειδητοποίηση ότι οι ικανότητες μπορεί να βελτιωθούν με την κατάλληλη στάση και προσπάθεια μπορεί να οδηγήσει σε ακραία επιτυχία.
Αυτή η νοοτροπία (growth mindset) αντιτίθεται σε μια στατική νοοτροπία (fixed mindset) όπου οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι ικανότητές τους είναι προκαθορισμένες και δεν μπορούν να αλλάξουν με αποτέλεσμα να περιορίζουν την προσωπική τους ανάπτυξη. Η προσέγγιση του Jordan είναι το αντίθετο καθώς επικεντρώνεται στην εξέλιξη μέσω της αφοσίωσης και της μάθησης από κάθε εμπειρία.

28/02/2025

Μην αφήσεις αυτή την εικόνα να περάσει από το feed σου χωρίς να την διαβάσεις• γιατί κάτι έχει να σου πει. 

21/11/2024

Η απόλαυση πέρα από κάθε λογική.

Αποσπάσματα σπο το βιβλίο ‘Πορτραίτα της λογικής ‘ του Massimo Recalcati.

“Ας αναλογιστούμε, για παράδειγμα,
τις λεγάμενες παθολογικές εξαρτήσεις (τοξικομανία, βου­λιμία, αλκοολισμό κ.λπ.). Γιατί ένα υποκείμενο γίνεται δού­λος ενός τρελού αφέντη (της ουσίας) που το καταστρέφει;
Γιατί πρέπει να φάει μέχρι να σκάσει το στομάχι του, μέχρι να πεθάνει;
Γιατί πρέπει να ωθήσει τη θέλησή του για από­λαυση μέχρι να διατρέξει τον κίνδυνο του θανάτου;
Αλλά ας αναλογιστούμε και τις σχέσεις πάθους.
Γιατί να επιλέγω ως σύντροφό μου όποιον με κάνει να υποφέρω περισσό­τερο;
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να χωρίσουμε από σχέσεις που μας κάνουν να αρρωσταίνουμε, που αντί να ενδυνα­μώσουν και να εμπλουτίσουν τη ζωή μας, την εξαθλιώ­νουν και την απονεκρώνουν;
Η αναδρομή στον καθολικό χαρακτήρα του πρακτικού λόγου δεν μπορεί να μας βοη­θήσει με κανένα τρόπο να απαντήσουμε σε αυτές τις ερω­τήσεις. Η ψυχανάλυση μάς προσκαλεί να θεωρήσουμε ότι το ανθρώπινο ον μπροστά στον κίνδυνο δεν συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφέρεται το ζώο.
Το σκοτεινό πορτρέτο της επιθυμίας για απόλαυση μας φέρνει κατευθείαν ενώπιον αυτής της ερώτησης:
Γιατί αντί να γλιτώσουμε από το Κακό, το επιδιώκουμε με μανία;
Αυτή η προσκόλληση στο Κακό μένει ανεξήγητη αν δεν συμπεριλάβουμε στη σκέψη μας αυτό που ο Φρόιντ αποκαλούσε «ενόρμηση θανάτου», δηλαδή κάτι που οδηγεί το ανθρώπινο ον πέρα από την αρχή της διατήρησης της ζωής και που ο Λακάν μετονομάζει με τη μορφή της «από­λαυσης». Πρόκειται για ένα είδος ζοφερής ασωτίας ή αποχαλίνωσης, μιας έλξης προς την υπερβολή, μιας απόρριψης της ισορροπίας και του μέτρου της ηδονής.”

“ Ο δρόμος της προστασίας της ζωής
είναι ένας δρόμος που απαντά οε ένα ήθος επικεντρωμένο στο πρωτείο της λογικής και στην αρετή της μετριοπάθειας
και της εγκράτειας. Ωστόσο, υπάρχει στο ανθρώπινο ον μια τάση να ανατρέψει αυτό το πρωτείο. Η προστασία της ζωής, το ιδανικό του Καλού, η κουλτούρα της ευημερίας,
που είναι σήμερα τόσο στα social media, δεν είναι καθόλου αυτό που προσανατολιζει την ανθρώπινη ύπαρξη, δεν είναι αυτό που μπορεί να αντιμετωπίσει το σκάνδαλο της από­λαυσης. Σύμψωνα με την ψυχανάλυση, υπάρχει μια τάση πιο ριζοσπαστική σε σχέση με την προάσπιση της ζωής που είναι η τάση της απόλαυσης, της επιθυμίας για από­λαυση πέρα από κάθε λογική.”

02/10/2024

"Mιά άλλη μορφή ψευτοαγάπης είναι εκείνη που μπορεί να ονομαστεί «ρομαντική» αγάπη. Η ουσία της βρίσκεται στο γεγονός ότι τη νιώθουν μόνο στη φαντασίας τους και όχι στη σχέση μ' ένα άλλο πραγματικó πρóσωπο σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Η πιο διαδομένη μορφή αυτού του τύπου της αγάπης είναι εκείvη που συναντάμε στην έμμεση ερωτική ικανοποίηση που νιώθουν οσοι καταναλώνουν ερωτικές κινηματογραφικές ταινίες, ερωτικά διηγήματα των περιοδικών, ερωτικά τραγούδια.
Όλοι οι ανεκπλήρωτοι πóθoι για αγάπη, συνένωση καί οικειότητα βρίσκουν την ικανοποίησή τους στην κατανάλωση αυτών των προϊόντων. Ένας άντρας ή μια γυναίκα που στις σχέσεις μέ τον/την σύζυγο είναι ανίκανοι να ξεπεράσουν τó εμπóδιο, το φράγμα της μοναξιάς τους καί του χωρισμού τoυς, συγκινούνται μέχρι δακρύων όταν συμμετέχουν στή χαρούμενη η τραγική ερωτική ιστορία ενός ζευγαριού στο πανί της οθόνης. Γιά πολλά ζευγάρια, το να παρακολουθούν τέτοιες ιστορίες στήν οθόνη είναι η μόνη περίπτωση που νιώθουν αγάπη-οχι ό ενας για τον άλλον- αλλά και οι δυό μαζί σαν θεατές της αγάπης κάποιων άλλων.
Έφόσον η αγάπη είναι φαντασία, όνειρο, μπορούν να συμμετέχουν. Μόλις κατέβει στο επίπεδο της πραγματικής σχέσης σε δυό πραγματικά πρóσωπα 'παγώvoυv'."
Το βιβλίο 'Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ" γράφτηκε το 1956 από τον Εριχ Φρομ.
Παρακάτω μπορείτε να το ακούσετε όλο δωρεάν.

Στο κλασικό αυτό βιβλίο, "Η τέχνη της αγάπης", ο φημισμένος ψυχαναλυτής και κοινωνικός στοχαστής Έριχ Φρομ διερευνά την αγάπη απ' όλες τις πλευρές και τις όψ...

23/08/2024

-Μ’ αγαπάς; ρώτησε η Αλίκη.
-Όχι, δεν σ' αγαπώ! απάντησε το Λευκό Κουνέλι.
Η Αλίκη συνοφρυώθηκε και ένωσε τα χέρια της, όπως έκανε κάθε φορά που ένιωθε πληγωμένη.
-Βλέπεις; απάντησε το Λευκό Κουνέλι.
Τώρα θα αρχίσεις να αναρωτιέσαι τι σε κάνει τόσο ανεπαρκή και ποιο λάθος έκανες ώστε δεν μπορώ να σε αγαπήσω έστω και λίγο.
Ξέρεις, αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορώ να σε αγαπήσω.
Δεν θα σε αγαπούν πάντα Αλίκη.
Θα υπάρχουν μέρες που οι άλλοι θα είναι κουρασμένοι και ίσως να βαριούνται τη ζωή τους ή θα έχουν το μυαλο τους άλλου και θα σε πληγώνουν.
Γιατί οι άνθρωποι είναι τέτοιοι.
Με κάποιο τρόπο πάντα καταλήγουν να πληγώνουν τα συναισθήματα του άλλου, είτε από απροσεξία, είτε από παρεξήγηση, είτε επειδη δε τα πάνε καλά με τον εαυτό τους.
Αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου -έστω και λίγο-αν δεν δημιουργήσεις μια πανοπλία αυτοαγάπης και ευτυχίας γύρω από την καρδιά σου, οι ασήμαντες ενοχλήσεις που σου προκαλούν οι άλλοι θα γίνουν θανατηφόρες και θα σε καταστρέψουν.

Την πρώτη φορά που σε είδα έκανα μια συμφωνία με τον εαυτό μου: «Θα αποφύγω να σε αγαπώ μέχρι να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου».

Από την 'Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων' του Carrol Lewis.

28/06/2024

08/06/2024

Κάνε αυτές τις 5 ερωτήσεις στον εαυτό σου εάν εχεις αμφιβολίεςγια τη σχέση σου:
1. Αν σου έλεγε κάποιος ότι μοιάζεις με τον/την σύντροφό σου αυτό θα ήταν κοπλιμέντο για σένα;
2. Νιώθεις πραγματική ικανοποίηση ή λιγότερη μοναξια;
3. Είσαι ο αυθεντικός και αληθινός σου εαυτός ή προσαρμοζεσαι ώστε να αρέσεις στον/στην σύντροφό σου;
4. Είσαι ερωτευμένος με τον/την σύντροφό σου όπως είναι αυτη τη στιγμη κι ως συνολο ή με μια πλευρά του/της ή με την προοπτική του πώς θα μπορούσε να είναι, ή με τον ιδανικό σύντροφό που φαντάζεσαι;
5. Αν έχεις ή είχες ένα παιδί θα ήθελες να είναι με κάποιον σαν τον/την σύντροφό σου;
Πηγη: Διαδίκτυο

27/04/2024

Το να θέσετε όρια με έναν γονέα, ειδικά με μια μητέρα μπορεί να είναι δύσκολο αλλά σημαντικό για την ευημερία σας.
Τί μπορείτε να κάνετε:

1. **Σκεφτείτε τις ανάγκες σας**:
Πριν θέσετε όρια είναι απαραίτητο να σκεφτείτε τι χρειάζεστε και ποιά όρια θέλετε να θέσετε. Εξετάστε θέματα με τα οποία αισθάνεστε άβολα και με τα οποία νιωθετε οτι οι άλλοι δε σας δειχνουν σεβασμο και σας εξουθενωώνουν.
2. **Επικοινωνήστε καθαρά και με σεβασμό**:
Όταν συζητάτε τα όρια με τη μητέρα σας να είστε ξεκάθαροι, άμεσοι και να επικοινωνειτε με σεβασμό. Προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε δηλώσεις «εγώ θα ήθελα » για να εκφράσετε τα συναισθήματα και τις ανάγκες σας χωρίς να επιτίθεστε ή να κατηγορείτε.
3. **Ορίστε ρεαλιστικά όρια**:
Καθορίστε όρια που είναι ρεαλιστικά και συγκεκριμένα. Για παράδειγμα εάν χρειάζεστε χώρο κι απόσταση επικοινωνήστε με σαφήνεια πόσο συχνά μπορείτε να την επισκέπτεστε ή να μιλάτε στο τηλέφωνο.
4. **Να είστε συνεπείς**:
Η συνέπεια είναι το κλειδί για τον καθορισμό ορίων. Είναι σημαντικό να τηρείτε τα όρια που έχετε θέσει για να δημιουργήσετε ένα πρότυπο σεβασμού και κατανόησης.
5. **Προβλέψτε τις αντιδράσεις**:
Είναι πιθανό να υπάρξουν προκλήσεις όταν βάζετε όρια με τη μητέρα σας. Προβλέψτε καθε πιθανή αντίδραση και αντίθεση και ετοιμαστείτε να μείνετε σταθεροί στα όριά σας.
6. **Αναζητήστε υποστήριξη**:
Η συζήτηση των ορίων με έναν γονέα μπορεί να είναι συναισθηματικά δύσκολη. Ζητήστε υποστήριξη από φίλους, έναν θεραπευτή ή μια ομάδα υποστήριξης για να σας βοηθήσει να πλοηγηθείτε σε αυτήν τη διαδικασία.
7. **Εξασκηθείτε στην αυτοφροντίδα**:
Ο καθορισμός ορίων μπορεί να είναι συναισθηματικά εξαντλητικός. Ασκήστε δραστηριότητες που σας βοηθούν να επαναφορτίσετε και να διατηρήσετε την ευημερία σας σε όλη αυτή τη διαδικασία.
8. **Διαβεβαιώστε τη μητέρα σας**: Διαβεβαιώστε τη μητέρα σας ότι το να βάζετε όρια δεν σημαινει οτι την απορρίπτετε αλλά οτι φροντίζετε τον εαυτό σας και στόχος σας είναι μια πιο υγιή σχέση μαζί της.
9. **Καθορίστε τις συνέπειες**:
Αναφέρετε ξεκάθαρα τις συνέπειες εάν δεν τηρούνται τα όριά σας. Συνεχίστε να εφαρμόζετε τις συνέπειες εάν είναι απαραίτητο για να ενισχύσετε τη σημασία των ορίων σας.
10. **Επαναξιολογήστε και προσαρμόστε**:
Καθώς η σχέση σας με τη μητέρα σας εξελίσσεται επαναξιολογήστε τα όριά σας περιοδικά και κάντε προσαρμογές όπως χρειάζεται για να βεβαιωθείτε ότι λειτουργούν σύμφωνα με τις ανάγκες σας. Θυμηθείτε, ο καθορισμός ορίων αποσκοπεί σε μια πιο υγιή δυναμική στη σχέση σας με τη μητέρα σας. Μπορεί στην αρχή να είναι κάπως δύσκολο αλλά τελικά μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο ικανοποιητική σχέση και για τους δυο σας.
#σχέσεις #ψυχολογία #γονειςπαιδια #ενηλικότητα

13/04/2024

Η θεωρία της κατσαρίδας για την αυτοανάπτυξη

Σε ένα εστιατόριο, μια κατσαρίδα πετάχτηκε ξαφνικά από κάπου και κάθισε πάνω σε μια κυρία.
Εκεινη αρχισε να ουρλιάζει από φόβο.
Με πανικόβλητο πρόσωπο και τρεμάμενη φωνή, άρχισε να πηδάει δεξιά κι αριστερά προσπαθώντας απεγνωσμένα και με τα δύο της χέρια να ξεφορτωθεί την κατσαρίδα.

Η αντίδρασή της ήταν μεταδοτική καθώς όλοι στην παρέα της πανικοβλήθηκαν.

Η κυρία κατάφερε τελικά να διωξει την κατσαρίδα αλλά ... αυτή προσγειώθηκε σε μια άλλη κυρία στην παρεα.

Τώρα, ήταν η σειρά της άλλης κυρίας να συνεχίσει το δράμα.

Ο σερβιτόρος έσπευσε να τους σώσει.

Κάποια στιγμή η κατσαρίδα έπεσε πάνω στον σερβιτόρο.

Εκείνος όμως παρέμεινε σταθερός και με ήρεμο τρόπο παρακολουθουσε τη συμπεριφορά της κατσαρίδας στο πουκάμισό του.

Όταν ήταν αρκετά σίγουρος την άρπαξε με τα δάχτυλά του και την πέταξε έξω από το εστιατόριο.

Επινα τον καφέ μου και παρακολουθουσα τη δραση. Η κεραία του μυαλού μου έπιασε μερικές σκέψεις και άρχισε να αναρωτιέται:
Ηταν η κατσαρίδα υπεύθυνη για τη θεατρινίστικη συμπεριφορά τους;

Αν ναι, τότε γιατί δεν ενοχλήθηκε ο σερβιτόρος;

Το χειρίστηκε σχεδόν τέλεια χωρίς να υποκυψει στο χάος.

Δεν είναι η κατσαρίδα αλλά η ανικανότητα αυτών των ανθρώπων να διαχειριστούν την ενόχληση που προκαλεί η κατσαρίδα, που ενόχλησε τις κυρίες.

Συνειδητοποίησα ότι δεν είναι οι φωνές του πατέρα μου ή του αφεντικού μου ή της γυναίκας μου που με ενοχλούν, αλλά είναι η αδυναμία μου να διαχειριστώ τη σύγχυση και τον εκνευρισμό που μου προκαλούν οι φωνές τους.

Δεν είναι το μποτιλιάρισμα στο δρόμο που με ενοχλεί αλλά η αδυναμία μου να διαχειριστώ την ενόχληση που μου προκαλεί.

Περισσότερο από το πρόβλημα, είναι η αντίδρασή μου στο πρόβλημα που δημιουργεί το χάος στη ζωή μου.

Μαθήματα που αντλήθηκαν από την ιστορία:

Κατάλαβα ότι δεν έπρεπε να αντιδρώ στη ζωή.

Θα πρέπει πάντα να απαντώ.

Οι γυναίκες αντέδρασαν, ενώ ο σερβιτόρος απάντησε.

Οι αντιδράσεις είναι πάντα ενστικτώδεις, ενώ οι απαντήσεις είναι πάντα καλά μελετημένες.

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ δεν είσαι επειδή Όλα είναι ΣΩΣΤΑ στη Ζωή σου.

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ εισαι γιατί η στάση σου απέναντι σε ο,τι συμβαίνει στη ζωή σου είναι σωστή!
Source: internet picking