ForTherapy

05/04/2025

/ Γράμμα από μία μητέρα /

Αγαπημένο μου παιδί,

Σ´ αγαπάω όσο είναι η απέραντη θάλασσα, όσο είναι το ατελείωτο γαλάζιο του ουρανού!

Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου εκφράσω την αγάπη μου και την περηφάνεια μου για σένα!

Είμαι τόσο περήφανη που είσαι παιδί μου, ώρες ώρες σε κοιτάζω και δεν το πιστεύω πως είσαι το δικό μου παιδί. Είσαι όπως σε φαντάστηκα, όπως ακριβώς σε ονειρεύτηκα πριν ακόμα σε γνωρίσω!

Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη για όλες τις φορές που σε πλήγωσα, που δε σε άκουσα όπως χρειαζόσουνα, που δεν ήμουν δίπλα σου ή που ήμουν πολύ αυστηρή μαζί σου.

Θα ήθελα να ξέρεις πως είμαι πολύ περήφανη όταν θυμώνεις γιατί έτσι γίνεσαι πιο πολύ ο εαυτός σου παρά ένας συμμορφωμένος άνθρωπος.

Συγνώμη αν καμιά φορά δεν αντέχω το θυμό σου, δε φταις εσύ.

Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που μου έχεις μάθει τόσα πολλά. Πριν έρθεις στη ζωή μας ήμουν πάρα πολύ ανυπόμονη. Δίπλα σου έμαθα μέρα με τη μέρα πόσο χρήσιμη είναι η υπομονή. Εσύ μου έμαθες να δίνω συνεχώς ευκαιρίες στους ανθρώπους που αγαπώ και να πιστεύω ακόμα πιο πολύ σε αυτούς.

Εσυ με έμαθες να μιλάω λιγότερο και να ακούω περισσότερο.

Εσύ με έμαθες να αγαπώ ακόμα περισσότερο τις γιαγιάδες και τους παππούδες και να μην τους βαριέμαι, μέσα από τη σχέση σου και την υπομονή σου με τους δικούς σου παππούδες.

Εσύ με έκανες πρώτη φορά μητέρα και σε ευχαριστώ γι αυτό.

Είμαι σίγουρη πως θα είσαι ένας τίμιος, δίκαιος, ηθικός και ωραίος άνθρωπος που όσο ψηλά κι αν φτάσεις πάντα θα μεριμνείς για τους αδύναμους και ευάλωτους ανθρώπους.

Ξέρω πως όσο μεγαλώνεις τόσο μεγαλώνουν οι φόβοι και το άγχος σου για χίλια δυο πράγματα.
Να θυμάσαι πως το πιο σημαντικό είναι να μη χάσεις το νόημα και το σκοπό της ζωής σου.

Να είσαι πάντα ελεύθερος, και η πραγματική ελευθερία επιτυγχάνεται μέσα από τις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους.

Μη σταματήσεις να πιστεύεις στον εαυτό σου και στον άνθρωπο.
Μη σταματήσεις να παλεύεις για την αδικια.

Μη σταματήσεις να ορθώνεις το ανάστημα σου και να υπερασπίζεσαι τις αξίες σου.

Η ζωή είναι το πιο όμορφο δώρο και παρά τις δυσκολίες της να την χαίρεσαι και να την τιμάς.

Αγαπημένο μου παιδί,

Σου εύχομαι να είσαι υγιής
Ολα τα άλλα είναι στο χέρι σου

Θα σε αγαπώ μέχρι το τέλος του κόσμου

Η μαμά σου

12/02/2025

«Δεν ξέρω πως μπορεί να φαίνομαι στον κόσμο, αλλά σε εμένα τον ίδιο μοιάζω με ένα παιδί που παίζει στην ακρογιαλιά, διασκεδάζοντας πότε-πότε βρίσκοντας ένα πιο λείο βότσαλο ή ένα πιο όμορφο κοχύλι από το συνηθισμένο, ενώ ο μεγάλος ωκεανός της αλήθειας απλώνεται ανεξερεύνητος μπροστά μου».

Ισαάκ Νεύτωνας

30/01/2025

Μοναξιά δεν είναι μόνο, η απουσία ανθρώπων...
Είναι η απουσία σκοπού, η απουσία νοήματος.
Όταν βρίσκεσαι σε έναν κόσμο όπου όλα μοιάζουν
περίεργα και μακρινά, όπου κάθε σύνδεση είναι
επιφανειακή και κάθε προσπάθεια κατανόησης
αντιμετωπίζει την αδιαφορία, συνειδητοποιείς ότι
η αληθινή μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος.
Είναι να νιώθεις μόνος....
σε έναν κόσμο -που δεν σε κάνει ευτυχισμένο-
χωρίς νόημα...

(Χαρούκι Μουρακάμι)

30/12/2024

Λίγα λόγια για τον Άγιο Βασίλη…πότε και πώς μιλάμε στα παιδιά για την «αλήθεια» του Άγιου Βασίλη; Και ποια είναι η αλήθεια; Συμβαίνουν θαύματα;

Στο δεύτερο μισό της εκπομπής.

Καλή χρονιά γεμάτη αγάπη, πίστη, ελπίδα, αλήθεια, αγαπημένα σημαντικά πρόσωπα!🧑‍🎄

https://m.soundcloud.com/talkradio989/viky-karatzaferi-29-12-24?in_system_playlist=your-moods%3A1365079929%3A0

08/10/2024

Απλά διαγενεακά…Υπαρξιακή-Συστημική ψυχοθεραπεία λέγοντας

05/09/2024

Το ποτάμι φοβάται να μπει στον ωκεανό

Λένε ότι πριν μπει στη θάλασσα το ποτάμι τρέμει από φόβο. Κοιτάζει πίσω σε όλη τη διαδρομή, τις κορυφές και τα βουνά, τον μακρύ και ελικοειδή δρόμο που διέσχισε ανάμεσα σε ζούγκλες και πόλεις, και βλέπει μπροστά του έναν ωκεανό τόσο μεγάλο που η είσοδος σε αυτόν δεν μπορεί παρά να σημαίνει εξαφάνιση για πάντα.
Αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Το ποτάμι δεν μπορεί να πάει πίσω.
Κανείς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω.
Είναι αδύνατο στη ζωή να πας πίσω.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, το ποτάμι δεν μπορεί να επιστρέψει.
Το ποτάμι πρέπει να πάρει το ρίσκο του και να εισέλθει στον ωκεανό. Μόνο με την είσοδο στον ωκεανό θα εξαφανιστεί ο φόβος.
Γιατί μόνο τότε θα μάθει το ποτάμι ότι δεν πρόκειται να εξαφανιστεί στον ωκεανό, αλλά θα γίνει ωκεανός.

Khalil Gibran

Καλή αρχή, καλό ξεκίνημα στους πρωτοετείς φοιτητές, στους τελειόφοιτους πτυχιούχος, στους εφήβους Γ´ λυκείου που προετοιμάζονται για πανελλήνιες,στα πρωτάκια του δημοτικού, στους νέους γονείς που ανυπομονούν για το μωρό τους και ταυτόχρονα φοβούνται, στα ζευγάρια που αποφάσισαν τη συμπόρευση ανοίγοντας νέα πόρτα στη ζωή τους…Καλή αρχή σε όλους για το καινούριο που έρχεται. Όσο και αν ο φόβος είναι εκεί, παράλληλα είναι και το άνοιγμα στη ζωή και την ανάπτυξη.
Το ρίσκο και η γενναιότητα άλλωστε είναι μονόδρομος.

28/07/2024

25/07/2024

Πανελλήνιες

- Πάλεψα πολύ, δούλεψα σκληρά
- Κάπως τα παράτησα, κάπως φοβήθηκα
- Και τώρα; Νέα διαδρομή, νέα πόλη, νέοι φίλοι
- Πάλι απ´την αρχή. Μια τρύπα στο νερό. Να ξαναπροσπαθήσω; Θα βρω άλλες εναλλακτικές
- Φοβάμαι το καινούριο, το άγνωστο
- Φοβάμαι πως στενεύουν οι επιλογές μου
- Φοβάμαι αυτό που ποθούσα πιο πολύ…την ενηλικίωση
- Χαίρομαι που περπατάμε μαζί
- Χαίρομαι που νιώθει και κάποιος άλλος σαν κι εμένα
- Μεγαλώνουμε…
- Τι ωραία που μεγαλώνουμε μαζί φίλε…

07/07/2024

Banksy 🔥

26/05/2024

Συντρίμμια και χαλάσματα

Γύρισα πίσω στον τόπο μου και βρήκα συντρίμμια.
Χρόνια ήθελα να κάνω αυτό το ταξίδι, αλλά φοβόμουν, δείλιαζα.
Αντίκρισα συντρίμμια και χαλάσματα.

Συντρίμμια όπως οι σκέψεις μου.

Συντρίμμια όπως τα λάθη μου.

Συντρίμμια όπως τα τρένα που συγκρούονται.

Συντρίμμια όπως οι επιλογές που δεν έκανα, οι αποφάσεις που δεν πήρα.

Συντρίμμια όπως τα βασανιστικά διλήμματα.

Χαλάσματα...

Χαλάσματα όπως οι σχέσεις που αναλωνόμουν.

Χαλάσματα όπως το χαλασμένο ρολόι που από πείσμα δεν το φτιάχνω μην τυχόν και έρθω αντιμέτωπος με τον χρόνο που λιγοστεύει.

Έκλαψα, έκλαψα πολύ...

Χρόνια είχα να κλάψω...
Πίστευα πως ήταν δύναμη, αλλά τώρα αντιλαμβάνομαι πως είναι ανικανότητα, αδυναμία, φόβος.

Ήρθα αντιμέτωπος με την ανεπάρκεια μου, με την θνητότητά μου.
Όπως τότε μικρός που πέθανε το σκυλάκι μου και τα έβαλα με τον Θεό.

Και μετά τι μεσολάβησε;
Πού πήγε αυτό το αγόρι που κοίταζε κατάματα τον ήλιο;
Γιατί μου είπα τόσα ψέματα;

Σκούπισα τα μάτια μου, έσκυψα και πήρα μια άγρια πέτρα από τα συντρίμμια ώστε να μην ξεχάσω ξανά
και σήκωσα το βλέμμα να κοιτάξω τον ήλιο...

Ήμουν τρωτός μα και αθάνατος...

🌹

Βάσω Ρωμαίου

07/05/2024

Δελτίο Τύπου της ΠΕΕ-ΕΝΩΨΥΠΕ για τις πρόσφατες δηλώσεις του υφ. Υγείας κου Βαρτζόπουλου

28/02/2024

Είμαι εγώ, είσαι εσύ, είμαστε όλοι…γιοί, κόρες, γονείς, αδέρφια.

Είναι το τρένο μας, είναι η πατρίδα μας…είναι έγκλημα.

Το νιώθεις; Το παράλογο; Το χωρίς νόημα;

Κι έπειτα τι; Πόσα δάκρυα; Πόσος πόνος;

Και το ποτάμι από τα δάκρυα τι θα το κάνουμε;
Θα το μπαζώσουμε κι αυτό και θα πάρουμε το επόμενο τρένο;

Μα ξέρουμε πως αν συντονιστούμε η γέφυρα θα καταρρεύσει, χωρίς τη χρήση κανενός εργαλείου μόνο με τον απόλυτο συντονισμό του βηματισμού μας.