11/03/2025
🇵🇱Nie mogę uwierzyć, że minęło już 13 lat odkąd wyprowadziłam się z Polski.
Wydaje się, jakby wczoraj 20-letnia ja płakałam na lotnisku w Berlinie (nie)gotowa na mój pierwszy samotny lot do Włoch, gdzie poleciałam na wymianę studencką. Bałam się, jak poradzę sobie sama w obcym kraju, bez znajomości języka, prawie bez pieniędzy, oraz pewna, że wrócę do domu za kilka miesięcy.
Ludzie często mnie pytają, czy tęsknię za Polską.
Tak, tęsknię.
Tęsknię za rodziną, przyjaciółmi, zupą ogórkową, chłodnym porannym powietrzem i czterema porami roku.❤️
Uwielbiam wracać, tak jak wróciłam w grudniu, aby spędzić miesiąc z rodziną. I będąc na codzień daleko, cenię ten wspólny czas całym sercem, bardziej niż kiedykolwiek.
Ale nigdy nie wybrałabym inaczej. Dziś, patrząc na to z perspektywy czasu, jestem szczęśliwa, że dokonałam wyborów, których się tak obawiałam. Dało mi to więcej niż kiedykolwiek bym sobie wyobrażała…
(Część 2 wkrótce)…
🇬🇧It’s already been 13 years since I moved out of Poland.
It seems like yesterday 20 years old me was crying at the airport in Berlin (not)ready to take my first lonely flight to Italy, where I went for a student exchange during my university years. I was scared of how will I manage my life on my own, in a foreign country, without knowing the language, with little money & sure that I will be back in a few months.
People often ask me if I miss Poland.
Yes, I do.
I miss my family, friends, sour cucumber soup, fresh morning air and the four seasons. ❤️
Nowadays I love to come back, like I did in December to spend a month with my family. And being so far away in my daily life, I deeply value our time together like never before.
But I would never choose differently.
Today looking at it from perspective of time, I’m so happy that I made the choice I was so afraid of. It gave me more than I would ever imagine it will…
(Part 2 coming soon)…
