What are the opening hours?

Tuesday 10am - 7pm Thursday 10am - 6am Saturday 10am - 6pm Sunday 12:30pm - 5pm

Sylwia A.McCarthy

Home
Ireland
Cork
Sylwia A.McCarthy

W mojej pracy z klientami oferuję atmosferę bezpieczeństwa i zaufania bez oceniania i szufladkowania.

PSI Chartered Psychologist
Psychological Support for Adults and Adolescents
ADHD Assessment
Dyslexia Assessment
Educational Assessment
Children, Adolescents, Adults
Section 32 Report

Polish & English Z konsultacji psychologicznej lub terapii warto skorzystać wtedy, kiedy czujemy, że doświadczane przez nas trudności życiowe przerastają nasze możliwości radzenia sobie z dana sytuacja a najbliższe otoczenie nie jest w stanie nam pomóc. Do każdego klienta podchodzę indywidualnie, ponieważ każdy z nas ma inna historię i doświadczenia. Praca z psychologiem polega na odkrywaniu i nabywaniu zasobów, które pomogą w znalezieniu rozwiązań i realizacji potrzeb.

�Zasady zmiany terminu bądź odwołania sesji:

Sesje można odwołać lub zmienić do 48 godzin przed wyznaczoną datą i godziną . Jeśli klient nie przyjdzie na spotkanie bez powiadomienia, co najmniej 48 godzin przed wyznaczonym terminem lub odwoła spotkanie tego samego dnia klient jest zobowiązany do uiszczenia pełnej kwoty za spotkanie zgodnie z obowiązującym cennikiem, co jest warunkiem do organizacji kolejnych spotkan. Cancellation policy
Cancelling the appointment less than 48 hours before due time will incur the full appointment fee. If the appointment is cancelled 48 hours or more before the due time no fee will be incurred. Further appointments will only be possible upon settling unpaid fees.

03/09/2025

www.psychologistcork.ie
•
•

26/08/2025

www.psychologistcork.ie
Empatia: czy można się jej nauczyć?

Empatia zaczyna się często w ciszy. W spojrzeniu, które nie ucieka. W chwili, gdy ktoś mówi o swoim bólu, a my nie szukamy od razu odpowiedzi, rozwiązań czy mądrych rad. Po prostu jesteśmy. To bycie „z kimś” w jego emocjach, choćby były trudne, niewygodne, inne niż nasze.

Czasem wydaje się, że empatia to dar – że jedni ją mają, a inni nie. Że są ludzie „wrażliwi” i „zimni”, podzieleni jak na dwie różne kategorie. A jednak prawda jest bardziej ludzka. Empatia nie jest magią. To umiejętność, która może w nas rosnąć, jeśli tylko damy jej przestrzeń.

Uczymy się jej powoli. Najpierw przez słuchanie bez przerywania. Potem przez próby wyobrażenia sobie, jak to jest być po drugiej stronie. Nie zawsze trafione – czasem nasze wyobrażenie o cudzym świecie jest tylko odbiciem naszego własnego. Ale już sama próba zbliża. Już samo „chcę cię zrozumieć” tworzy most.

Empatia dojrzewa też wtedy, gdy pozwalamy sobie na własne emocje. Bo jeśli uciekamy od własnego smutku, trudno nam będzie spotkać się ze smutkiem drugiego człowieka. To, co od siebie odrzucamy, odrzucamy też od innych.

Więc czy można się jej nauczyć? Tak – jeśli mamy odwagę zwolnić, patrzeć w oczy, nie uciekać od cudzych łez ani złości. Jeśli dajemy sobie prawo do bycia niedoskonałymi w tym słuchaniu, a mimo to próbujemy dalej. Empatia to praktyka, nie stan. To wybór, powtarzany każdego dnia: „chcę być obok ciebie, nawet jeśli nie rozumiem wszystkiego”.

I w tym wyborze kryje się coś najprostsze i najpiękniejsze: człowiek dla człowieka.

•
•

21/08/2025

www.psychologistcork.ie
Jak zbudować zdrową samoocenę – historia spotkania z samym sobą

Są w nas chwile, kiedy stajemy przed lustrem i widzimy nie tylko odbicie twarzy, ale też wszystkie wątpliwości, lęki i porażki. Głos w głowie bywa surowy: „Nie jesteś wystarczający. Powinieneś więcej. Powinnaś lepiej.” I to właśnie ten głos — a nie rzeczywistość — najczęściej odbiera nam spokój i poczucie wartości.

Budowanie zdrowej samooceny nie jest podróżą w stronę perfekcji. To raczej droga powrotna — do siebie. Do tego miejsca, w którym możemy powiedzieć: „Nie jestem doskonały, ale jestem wartościowy.”

Akceptacja – pierwszy krok do wolności

Samoocena nie rodzi się z porównań. Zawsze znajdzie się ktoś, kto szybciej biega, zarabia więcej, piękniej mówi czy wygląda. Zdrowa samoocena zaczyna się tam, gdzie przestajesz walczyć z myślą, że musisz być kimś innym. Gdy uczysz się mówić: „Tak, to ja. Mam mocne strony i mam słabości. I w tym zestawie nadal zasługuję na szacunek.”

Rozmowa ze sobą zamiast oskarżeń

Wyobraź sobie, że twój najlepszy przyjaciel popełnia błąd. Czy krzyczałbyś na niego: „Zawiodłeś! Znowu się nie udało!”? Prawdopodobnie nie. Dałbyś mu wsparcie, przypomniał o jego możliwościach. Dlaczego więc do siebie mówisz inaczej? Zdrowa samoocena rodzi się wtedy, gdy zaczynasz być dla siebie takim przyjacielem, jakim jesteś dla innych.

Małe kroki, wielkie dowody

Każdego dnia dostajesz szansę, by potwierdzić swoją wartość w praktyce. Wstawienie się za sobą, powiedzenie „nie” wtedy, gdy czujesz, że ktoś przekracza twoje granice. Drobny sukces, nawet tak prosty jak ukończenie zadania, które odkładałeś tygodniami. Każdy taki krok to cegiełka w fundamencie twojej samooceny.

Ludzie, którzy trzymają twoje lustro

Otaczaj się tymi, którzy widzą w tobie coś więcej niż twoje potknięcia. Zdrowa samoocena rośnie szybciej, gdy masz obok osoby, które przypominają ci, kim naprawdę jesteś, gdy sam o tym zapominasz. Ale pamiętaj — ich słowa mogą być tylko światłem, a źródło energii zawsze jest w tobie.

Sens i droga

Samoocena kwitnie, gdy wiesz, po co robisz to, co robisz. Nie chodzi o wielkie, górnolotne cele. Czasem sens jest w uśmiechu dziecka, w chwili ciszy po ciężkim dniu, w rozwijaniu pasji, która sprawia, że czujesz się sobą. To właśnie w tych drobnych sensach odkrywasz swoją wartość.

Spotkanie z samym sobą

Zdrowa samoocena to nie jest maska pewności siebie. To odwaga, by zdjąć maski i spojrzeć na siebie z czułością. To świadomość, że jesteś wystarczający nie pomimo swoich wad, ale razem z nimi.

Bo prawdziwa siła zaczyna się tam, gdzie wreszcie przestajesz pytać świat: „Czy jestem coś wart?” — i zaczynasz odpowiadać sobie:
„Tak, jestem.”

•
•

16/08/2025

www.psychologistcork.ie
Dlaczego emocje są naszym drogowskazem?

Emocje nie pojawiają się przypadkiem. One mówią nam coś ważnego – o nas, o naszych potrzebach, o granicach.
• Złość często sygnalizuje, że ktoś je przekracza.
• Lęk ostrzega, że czegoś się obawiamy.
• Smutek pokazuje, że coś straciliśmy i potrzebujemy czasu na ukojenie.
• Radość mówi: „to jest dla mnie dobre, chcę tego więcej”.

Problem w tym, że często próbujemy emocje tłumić, zamiast je zrozumieć. A przecież one są jak drogowskazy – nie po to, by nas zatrzymać, ale żeby wskazać kierunek.

Kiedy nauczymy się ich słuchać, łatwiej podejmować decyzje i żyć w zgodzie ze sobą.
•
•

12/08/2025

www.psychologistcork.ie
Dlaczego tak trudno nam w siebie wierzyć?

Być może znasz to uczucie: inni mówią Ci „dasz radę”, a w Twojej głowie odzywa się cichy głos: „A jeśli zawiodę? A jeśli się ośmieszę?” I choć na zewnątrz się uśmiechasz, w środku czujesz, że ta wiara w siebie jest… jakby nie Twoja.

To, jak patrzymy na siebie, bardzo często rodzi się w dzieciństwie. Jeśli w domu słyszałaś więcej krytyki niż pochwał, mogłaś nauczyć się, że Twoje starania nigdy nie są „wystarczające”. Jeśli porównywano Cię do rodzeństwa, kolegów czy „dziecka znajomych”, mogłaś poczuć, że Twoja wartość zależy od tego, czy jesteś lepsza od innych. A jeśli rzadko słyszałaś słowa uznania, łatwo uwierzyć, że Twoje sukcesy to po prostu „przypadek” albo „nic wielkiego”.

Porównania robią swoje również w dorosłym życiu. Media społecznościowe podsycają iluzję, że inni są zawsze mądrzejsi, piękniejsi, bardziej odważni. Wtedy Twoje osiągnięcia bledną w oczach – choć obiektywnie wcale nie są mniejsze.

Krytyka, nawet ta „dla naszego dobra”, potrafi zostać w głowie na lata. Słowa rodzica, nauczyciela czy byłego partnera potrafią odzywać się w momentach, gdy najbardziej potrzebujesz odwagi.

Co pomaga?

Zauważ swoje małe sukcesy – zapisuj je, nawet jeśli wydają się drobne.

Ogranicz porównywanie się – zamiast pytać: „Czy jestem lepszy od innych?”, spróbuj: „Czy dziś zrobiłem krok do przodu?”.

Oddziel swoją wartość od wyników – nie jesteś tylko sumą swoich osiągnięć.

Ćwicz łagodny głos w głowie – mów do siebie tak, jak mówiłbyś do przyjaciela.

Wiara w siebie nie pojawia się jak nagłe olśnienie. Ona rośnie, kiedy dajemy sobie prawo do prób, błędów i uczenia się po drodze. I wbrew temu, co mówił ten krytyczny głos w środku – Ty naprawdę masz w sobie wszystko, czego potrzebujesz, żeby iść dalej.

•
•

02/08/2025

www.psychologistcork.ie
Samotność w związku – cichy ból
Czasem można być razem, a czuć się… zupełnie samemu. Brak rozmów, zrozumienia, bliskości – powoli oddala od siebie nawet te serca, które kiedyś biły w tym samym rytmie.

Samotność w związku boli, bo rodzi się tam, gdzie powinno być miejsce na wsparcie i miłość. To nie znak, że jesteś „niewystarczający” – to sygnał, że potrzeba dialogu, troski i odbudowania więzi.

Jak sobie radzić?

Powiedz o swoich uczuciach – spokojnie, szczerze, bez oskarżeń.

Szukaj małych gestów bliskości – wspólny spacer, dotyk, spojrzenie.

Daj i proś o przestrzeń na wysłuchanie – aby naprawdę siebie usłyszeć.

Pamiętaj – masz prawo do bliskości. A jeśli czujesz, że nie potraficie już znaleźć drogi do siebie, rozmowa z psychologiem może być pierwszym krokiem do zmiany.

•
•

23/07/2025

www.psychologistcork.ie
Nastolatek w kryzysie – jak reagować i wspierać?

Okres dojrzewania to czas intensywnych zmian – emocjonalnych, społecznych i biologicznych. Kryzys u nastolatka może objawiać się wycofaniem, drażliwością, spadkiem motywacji, trudnościami w nauce, a nawet zachowaniami autodestrukcyjnymi.

✓ Zauważ i nie bagatelizuj sygnałów – nawet jeśli wydają się „typowe dla wieku”, warto przyjrzeć się im bliżej.
✓ Rozmawiaj bez oceniania – spokojnie, z empatią, bez naciskania. Nastolatek musi poczuć, że może mówić bez lęku przed krytyką.
✓ Zadbaj o granice i bezpieczeństwo, ale nie kontroluj obsesyjnie. Wspieraj, nie narzucaj.
✓ Nie bój się szukać pomocy – psycholog to nie „ostatnia deska ratunku”, ale cenne wsparcie w trudnym momencie.

👉 Reaguj wcześnie – wsparcie dziś może zapobiec głębszym trudnościom jutro.
•
•

17/07/2025

www.psychologistcork.ie
Efekt lustra – jak inni pokazują nam... nas samych

Czasem spotykasz kogoś i od razu czujesz zgrzyt. Irytacja. Złość. Albo odwrotnie – zachwyt, podziw, ekscytację. Wiesz, że ta osoba ledwo co się odezwała, ale coś w niej bardzo mocno Cię poruszyło.

To nie zawsze chodzi o tę osobę.
Czasem to, co widzisz w drugim człowieku – to Ty sam.Twoje niezaleczone rany, pragnienia, które wypierasz i cechy, których w sobie nie lubisz… albo te, których bardzo Ci brakuje.

Efekt lustra to psychologiczny mechanizm, w którym inni stają się naszym odbiciem. Świecą światłem na te części nas, które jeszcze czekają, by zostać zobaczone i przyjęte.

○ Denerwuje Cię czyjaś pewność siebie? Może sam tęsknisz za odwagą, żeby wreszcie stanąć za sobą.
○ Zazdrościsz komuś spokoju i lekkości? Może właśnie to jest to, czego tak bardzo Ci brak w środku.
○ Ktoś Cię przyciąga, choć „to nie Twój typ”? Może zobaczyłeś w tej osobie coś, co budzi w Tobie dawno uśpioną część.

To nie zawsze jest łatwe. Lustra bywają niewygodne. Ale warto patrzeć. Bo zrozumienie tego, co widzimy w innych, może być drogą do głębszego poznania… siebie.
•
•

13/07/2025

www.psychologistcork.ie
Czasem szukamy ratunku na zewnątrz — w ludziach, radach, obecności. To ważne, potrzebne, ludzkie. Ale prawdziwa zmiana zaczyna się wtedy, gdy zaczynasz ufać sobie. Gdy nie pytasz: „kto mnie podniesie?”, tylko: „jak mogę pomóc sobie sam?”

Bo wsparcie od innych może dodać sił, ale to Twoje własne decyzje niosą Cię dalej.
Zacznij od siebie. Tam jest Twój fundament.
•
•

02/07/2025

www.psychologistcork.ie
Granice w relacjach – czym są i jak je stawiać?

Granice to coś, czego często nie widać – ale czuć, gdy ich brakuje.
To ten moment, gdy mówisz „tak”, choć w środku wszystko krzyczy „nie”.
To zmęczenie po spotkaniach, po których czujesz się „za bardzo” rozdany innym.
To złość, która pojawia się dopiero wtedy, gdy ktoś kolejny raz przekracza niewidzialną linię.

Granice nie są egoizmem.
Są miłością. Do siebie. I do drugiego człowieka – bo uczą go, gdzie się kończysz Ty, a zaczyna On. Są jak drzwi: niektóre otwierasz, inne zamykasz, a nad wszystkimi masz prawo mieć kontrolę.

✓ Dlaczego tak trudno je stawiać?

Bo często boimy się, że jeśli postawimy granicę, ktoś się odsunie. Obrazi. Odrzuci.
Bo nauczyliśmy się, że bycie „miłym” jest ważniejsze niż bycie sobą.
Ale prawda jest taka: ludzie, którzy Cię naprawdę szanują, chcą znać Twoje granice.
Bo tylko wtedy wiedzą, jak być blisko – nie raniąc.

Jak je stawiać?
✓ Zaczynając od słuchania siebie – swojego ciała, emocji, zmęczenia.
✓ Ucząc się mówić „nie” bez winy.
✓ Komunikując prosto: „Nie mogę się teraz spotkać”, „Nie czuję się z tym komfortowo”, „Potrzebuję przestrzeni”.

Granice to nie mur.
To most – zbudowany z autentyczności i odwagi.
I kiedy je masz, możesz naprawdę być w relacji. Bez udawania. Bez napięcia. Z szacunkiem – do siebie i do innych.

•
•

Address

The Atrium, The Amden Suites, Unit 2B, Floor 2, Blackpool Business Park
Cork
T23T2VY

Opening Hours

Tuesday	10am - 7pm
Thursday	10am - 6am
Saturday	10am - 6pm
Sunday	12:30pm - 5pm

Telephone

+353876752267

Website

http://psychologistcork.ie/

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Sylwia A.McCarthy posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Want your practice to be the top-listed Clinic in Cork?