01/02/2024
অ-উ-ম : ঔঁম
ঔঁম'ধ্বনিৰ সৃষ্টিত তিনিতা মূল শব্দ অন্তঃৰ্নিহিত হৈ আছে ।
অ 'ব্ৰহ্মা'
উ 'বিষ্ণু'
ম 'মহেশ্বৰ'
মূলত এই ত্ৰিশক্তিয়ে ব্ৰহ্মাণ্ডৰ চালিকা শক্তি । এওঁলোকেই ইশ্বৰ ভগৱান । আমি যদি ভগৱানৰ সংজ্ঞা বিচাৰ কৰো জানিব পাৰো যে জন্ম-মৃত্যুৰ কালচক্ৰৰ উৰ্ধত চিৰশ্বাশ্বত ,চিৰন্তন সেইজনেই ভগৱান । মানৱৰ মাজত ভগৱান হোৱাৰ যোগ্যতা নাই কাৰণ মানৱজীৱন মৰণশীল , জন্মিলে মৰিব লাগিবই , মানুহ মাত্ৰেই দোষ-গুণৰ সমাহাৰ । কিন্তু আমি কিছুমান মানৱক ভগৱানৰ শাৰীলৈ আনো তেঁওলোকৰ কৰ্মৰাজীৰ গুণেৰে ।
জন্মত সকলোৱে নিজৰ পূৰ্বজন্মৰ সংস্কাৰ লৈ অহা বুলি এটি বিশ্বাস আছে । সেই বিশ্বাসৰ আধাৰ নোহোৱাও নহয় । কিন্তু লগত নতুন জন্মৰ প্ৰভাৱ , বৰ্তমান পিতৃ-মাতৃৰ তথা পৰিয়ালৰ ব্যৱহাৰ, পৰিবেশ এইসমূহ কাৰকে মানৱক ভগৱানৰ শাৰীলৈ উঠাই নিয়াত বাধা দিয়ে ।
ৰজা ৰামচন্দ্ৰ যি এজন জনহৈতিষী ৰজা আছিল । তেওঁৰ শাসনকালত জনসাধাৰণৰ জয়জয় ময়ময় অৱস্থা হোৱা বাবে মানুহৰ মনত তেঁও ভগৱান স্বৰূপ বুলি নামাকৰণ পাইছিল । কিন্তু সম্পূৰ্ণ ইশ্বৰ তেঁও নহয় । কাৰণ তেঁও দশৰথ ৰজাৰ ঔৰষত ৰাণী অহল্যাৰ গৰ্ভত থিতাপি লৈছিল আৰু জগতৰ কাম খিনি সম্পূৰ্ণ কৰি যেতিয়া মৃত্যুৰ ৰজা যমৰাজে আহি তেঁওক নিজৰ সৈতে নিব বিচাৰিলে তেঁও পানীত সোমায় জলসমাধি ল'লে । গতিকে তেঁও জীৱনচক্ৰত ঘূৰি জন্ম-মৃত্যু-জড়া-ব্যাধি ইত্যাদিতো ভুক্তভোগী। কিন্তু চাব লগা বিষয়টো হৈছে তেঁওৰ কৰ্ম ৰাজি।
আজি আপুনিও যদি সৎপথত থাকি, মানৱ আৰু প্ৰকৃতিৰ কল্যানৰ বাবে জীৱনৰ প্ৰতিটো পলক সুন্দৰ কৰি গঢ় দি লৈ যাব পাৰে অনাগত দিনত আপুনিও ভগৱানৰ শাৰীত নাম শোদিত কৰিবলৈ সক্ষম হ'ব । আজি আমি অৰণ্য মানৱ, প্ৰকৃতিৰ ৰক্ষক মাননীয় যাদৱ পায়েং'ক চিনি পাঁও । হয়তো বিশ্বৰ এনেকুৱা এখনো ঠাই নাই য'ত তেঁওৰ নাম নাযানে। অদূৰ ভৱিষ্যতে পায়েং ডাঙৰীয়াও " ইশ্বৰ" নামেৰে পূজিত হ'ব । গতিকে কৰ্মক নিজৰ ইষ্টদেৱৰ ৰূপ পূজি গ'লে দেশ তথা বিশ্বৰ কল্যান সাধন সম্ভৱ ।
লিখনিৰ ভূল-ক্ৰূতিত ক্ষমাপ্ৰাৰ্থী
শ্ৰী প্ৰতিভা টেৰণপী ।
গুৱাহাটী -২৫
