23/05/2025
कथा: "उपचार नाकारलेली वेळ"
एक दिवस, मधुमेहाचा रुग्ण डॉक्टरांकडे तपासणीसाठी आला. चेहऱ्यावर चिंता नव्हती, पावलांमध्ये कुठलाही थकवा नव्हता, पण शरीराच्या आत मात्र साखरेचा वणवा पेटलेला होता.
नियमानुसार चाचणी झाली आणि रक्तातली साखर आकाशाला गवसणी घालणारी निघाली. डॉक्टरांनी हळुवारपणे विचारलं,
"काही त्रास जाणवतोय का? अशक्तपणा? थकवा? तहान वाढणं?"
रुग्ण म्हणाला, "काही नाही डॉक्टरसाहेब. मी एकदम ठणठणीत आहे."
डॉक्टरांनी संयमाने समजावलं –
"आज लक्षणं नाहीत याचा अर्थ आजार नाही असा होत नाही. मधुमेह हा गुप्तशत्रूसारखा असतो. तो हळूहळू हृदय, डोळे, मूत्रपिंडं – साऱ्या देहावर आघात करत असतो. आपण काही तपासण्या करूया, आहार बदलूया, आणि योग्य ती गोळी चालू करूया व भविष्य सुरक्षित ठेवूया."
पण त्या रुग्णाचं उत्तर सडेतोड होतं –
"डॉक्टर लोक फक्त पैसे खाण्यासाठी असतात. मला काही होत नाही, मग मी का चाचण्या करू? हा सगळा एक प्रकारचा धंदा आहे!"
असे बोलून तो रागाने दवाखान्यातून बाहेर पडला. डॉक्टरांनी केवळ एक सुस्कारा टाकला – कारण ते जाणत होते, न दिसणारा धोका अधिक घातक असतो.
पाच वर्षांनी, तोच रुग्ण परत आला –
हृदयविकाराचा प्रचंड झटका, श्वासांची घालमेल, आणि रक्तात साखरेचा कहर. आता वेळ निघून गेली होती, उपचारांची जागा आपत्कालीन सेवा घेऊ लागली होती.
---
गोष्टीतून शिकवण:
सर्व डॉक्टर लुटारू नसतात. काहींना हा पेशा नव्हे, तर एक सेवा वाटते.
रुग्णांनी आपले आरोग्यज्ञान वाढवावं, शंका असल्यास दुसरं मत घ्यावं, पण अज्ञानामुळे उपचार नाकारणं हे स्वतःच्या पायावर कुऱ्हाड मारण्यासारखं आहे.
मधुमेह शांत असतो, पण घातक असतो.
डॉक्टर रागावतात, पण काळजी सुद्धा घेतात.
आरोग्य हीच खरी संपत्ती आहे – ती जपा.
डॉ आशुतोष सोनवणे
मधुमेह व हॉर्मोन तज्ञ
नाशिक
