Dr Juily's Clinic

02/08/2025

स्नेहा( नाव बदलले आहे)28 वर्षांची एक गृहिणी माझ्याकडे आली, तेंव्हा तिला डोकेदुखीचा त्रास होता.
तो इतका जास्त होता की कधी कधी त्यामुळे तिला उलट्या आणि जुलाब देखील व्हायचे. त्यामुळे ती सतत वैतागलेली, चिडचिड करत असायची.

याशिवाय तिला ॲनिमिया आणि पाळीच्या दरम्यान पाठदुखीचा देखील त्रास होता. तिच्या सगळ्या समस्या पाळीच्या दरम्यान अजून वाढत असत.

घरातलं रोजच काम करणं किंवा तिच्या 3-4 वर्षाच्या मुलीची काळजी घेणं, तिच्यासाठी सगळंच अवघड झालं होतं.

तिची संपूर्ण case history घेऊन आणि तिच्या व्यक्तिमत्त्वाला समजून घेऊन तिला योग्य होमिओपॅथिक औषध दिलं. तिच्या जीवनशैलीतही काही बदल सुचवले.

पहिल्या महिन्यातच डोकेदुखीची तीव्रता कमी झाली. दोन-तीन महिन्याच्या औषधोपचारानंतर तिच्या दुखण्याला बऱ्यापैकी आराम मिळाला.

काही महिन्याच्या नियमित होमिओपॅथिक औषधोपचारानंतर डोकेदुखीचे अटॅक पूर्णपणे थांबले.

आता ती आनंदाने तिचं सगळं काम करू शकते, मुलीकडे ही उत्तम लक्ष देऊ शकते.😇

योग्य होमिओपॅथिक औषध तुम्हाला मुळापासून बरं करतं आणि तुमची जीवनशैली ही उत्तमरित्या सुधारतं.





डॉ. जुईली कुलकर्णी
श्री होमिओपॅथी क्लिनिक,
रावेत ,पुणे
097669 02124

31/07/2025

एक दिवशी सकाळी सकाळी एक आजी माझ्या दवाखान्यात आल्या. 70 ते 80 च्या दरम्यान त्यांचे वय असावं. अतिशय कृश अशक्त अशा त्या आजी कशा तरी चालत तिथपर्यंत पोहोचल्या होत्या.
"लेकरा, मला अजिबात बरं वाटत नाहीये. माझी मदत कर." त्या म्हणाल्या.
त्यांना चक्कर येत होती, अशक्तपणा होता. त्यांची तपासणी केल्यावर लक्षात आलं की त्यांचं बीपी खूप कमी होतं. लवकर उपचार केले नाही तर त्यांची तब्येत अजून बिघडली असती आणि त्यांना ऍडमिट करावा लागलं असतं. त्यांच्याकडे पुरेसे पैसे पण नव्हते. त्यांना योग्य होमिओपॅथिक औषधाचे काही डोस दिले. खाण्या पिण्या बाबत सूचना दिल्या आणि संध्याकाळी परत यायला सांगितले.

थोड्या वेळानी त्यांचा नातू तिथे आला त्यांनी माझे पैसे दिले आणि त्यांना मी आजींची काळजी कशी घ्यायची याबद्दल सूचना दिल्या.
त्या संध्याकाळी आजी काही आल्याच नाहीत.

आपण जेव्हा एखाद्या डॉक्टर कडून ट्रीटमेंट घेतो तेव्हा त्या डॉक्टरला तुम्हाला बरं वाटलं का नाही जे काही आहे ते कळवणे आवश्यक असतं. त्याचा डॉक्टरांना आणि तुम्हालापण फायदाच होतो पण बऱ्याचदा रुग्ण डॉक्टरला काहीही कळवत नाहीत.
असो तर दोन दिवसांनी त्या आजी मला भेटायला आल्या. त्यांना दुसऱ्या दिवशीच बरं वाटलं होतं त्यामुळे त्या नातवाच्या मागे बाईकवर बसून आळंदीला जाऊन आल्या होत्या.🤦🏻‍♀️
त्यांनी माझ्या डोक्यावरून हात फिरवला, माझे आभार मानत त्या म्हणाल्या,
"लेकरा, गुण आहे बघ तुझ्या हाताला!!"😊






डॉ. जुईली कुलकर्णी
श्री होमिओपॅथी क्लिनिक, रावेत, पुणे
9766902124

31/07/2025

30/07/2025

“आगळ्यावेगळ्या आजी”

आपल्या आजूबाजूला खूप वेगळ्या वेगळ्या प्रकारची माणसं राहत असतात. एक होमिओपॅथिक डॉक्टर म्हणून पेशंट बघताना, खूप वेगवेगळ्या स्वभावांचे पेशंट बघायला मिळतात. तर असाच एक अनुभव मी तुम्हाला आज सांगणार आहे.😊

एक दिवस संध्याकाळी मी माझा दवाखाना उघडला आणि एक आजी तावातावाने आत आल्या. केस विस्कटलेले, साडी कशीतरी गुंडाळलेली, कपाळावर आठ्या, चेहऱ्यावर प्रचंड राग, एक हात कमरेवर आणि दुसऱ्या हाताने माझ्याकडे बोट दाखवत जोरात ओरडून त्या सांगायला लागल्या,"काय हो तुमचं क्लिनिक सारख बंद असतं, किती वेळा येऊन गेले मी!!"😳

पूर्वीची मी नक्कीच घाबरले असते, अस्वस्थ झाले असते पण आता शांतपणे मी त्यांना विचारलं," काय होतंय तुम्हाला आजी?" त्यांनी माझ्यासमोर त्यांच्या सगळ्या समस्यांची मोठी यादी केली..
वर हेही सांगितलं मी माझं क्लिनिक कधीच उघड नसल्यामुळे त्यांना दुसर्‍या डॉक्टरकडे जावं लागलं..😮

खूप कमी वेळा असं होतं की क्लिनिकच्या वेळेला पेशंट येऊन गेले आहेत आणि क्लिनिक बंद आहे. बऱ्याचदा लोक कोणत्याही वेळेला येतात आणि क्लिनिक बंदच असल्याच्या तक्रारी करत राहतात..

नवीन पेशंट जेंव्हा डॉक्टरकडे येतात तेंव्हा बर्‍याचदा डॉक्टरांना अंदाज येऊन जातो की याच्यापुढे काय होणार आहे, पेशंट परत येणार आहे, पैशांसाठी त्रास देणारे, डॉक्टरांचं सगळे ऐकणारे की त्रासदायक ठरणार आहे.🤫🤭

तर, या आजींना उपचार देण्यासाठी मी थोडीशी नाखूष होते. त्यांचे मानसिक संतुलन बिघडलेले दिसत होते. त्या भयंकर दादागिरी करत, माझ्यावर वर्चस्व गाजवायचा प्रयत्न करत होत्या.त्यांचे दुसरीकडे उपचार देखील चालू होते आणि माझ्यावर त्यांचा अजिबात विश्वास दिसत नव्हता. त्या मला त्रास देणार आहे हे मला कळत होतं.😓

दोन-तीन दिवस विचार करून हो-नाही करत आजींनी माझ्याकडे उपचार घ्यायचे ठरले. त्यांची सविस्तर केस हिस्टरी घेताना डोक्यापासून पायापर्यंत सगळ्या तक्रारी आजींनी सांगितल्या. तपासण्या, प्रिस्क्रीप्शनच्या मोठ्या फाईली, आयुर्वेदिक औषधांचा ढिग सगळंच माझ्या टेबलवर आलं. एवढी औषध मी पण त्यांना द्यावी असा त्यांचा हट्ट होता. याशिवाय मला बोट दाखवत जोरजोरात विचारत होत्या," जमणारे का तुम्हाला?"

आजींना मानसिक आजार होता. त्यामुळे सतत भीती असायची की मला काहीतरी भयंकर आजार झालाय आणि मी कधीच बरी होणार नाही..

हा एक प्रकारचा मनोकायिक विकार होता. मानसिक अस्वस्थतेचा शरीरावर परिणाम झाला होता, त्यामुळे डोक्यात काहीपण पक्या कल्पना होत्या.

-पाणी पिलं की डोकं दुखणार
-नवीन काही अन्न खाल्लं की पोट दुखणार
-एका हाताच्या नसा दुसऱ्या हाताच्या नसेपेक्षा वेगळ्या आहेत इ. इ.

त्यांच्या केसचा नीट अभ्यास करून योग्य होमिओपॅथिक औषध त्यांना दिलं. त्यांचा आजारच असा होता की बरं व्हायला बराच वेळ लागणार होता, पण आजींना अजिबात वाट बघायची नव्हती. आठवड्याचे औषध दिले तरी त्या अधूनमधून येतच राहायच्या. त्या म्हणायच्या तुम्ही औषधच कमी देत आहे..😯
कधी खात्री करायला यायच्या "नक्की बरी होणार आहे का मी?" तर कधी म्हणायचं ,"तुम्ही इथे जे औषध देतात ते घरी देत नाही, इथे औषध घेतलं की बरं वाटतं. घरी गेल्यावर काही उपयोग नाही..!" त्यांच्या पक्क डोक्यात बसलं होतं की जास्त प्रमाणात औषध घेतलं की आपण बर होणार, त्यामुळे सारखं सारखं येऊन कधी दादागिरी करत, कधी केविलवाणे चेहेरे करत त्या जास्त औषध मागतच राहायच्या. "लक्षात आहे ना मला काय काय होतय ते ?? ,जमणार ना तुम्हाला इत्यादी"

आजींनी या आधीच माझ्या मागे लागून फीस कमी करून घेतली होती. त्यांच्या मुलीने पण त्यांच्या स्वभावाची कल्पना मला दिली होती. त्यांना खरंतर औषधाने फरक पडत होता, पण त्या मान्य करायला अजिबात तयार नव्हत्या. सारख्या येऊन माझ्याशी भांडायच्या. मी खूप धीराने समजावत होते, त्यांच्या अगदी वायफळ शंकांचं निरसन करत होते पण मग मात्र माझ्यासाठी ही ते अति व्हायला लागलं.🤨

रोज संध्याकाळी मी क्लिनिक उघडलं की आजी आत शिरून काहीतरी फुटकळ शंका विचारायच्या किंवा जास्त औषध मागण्यासाठी तक्रारी वाढवून सांगायच्या. सकाळच्या वेळी फोन करायच्या. मी त्यांना पालकची भाजी पचनासाठी खायला सांगितली तर त्या पालक विकत घेऊन मला दाखवायला क्लिनिक मध्ये आल्या..🙄🙄
रोज यायचं आणि कुठली तरी वस्तू विसरून जायचं मग घ्यायला परत यायचं आणि तक्रारी सांगत राहायचं!!

एक दिवस मी त्यांना सांगितलं आत्ता मी त्यांच्याशी बोलणार नाहीये कारण आदल्यादिवशीच औषध दिले आहे.. तर मग त्यांचा फोन घेऊन त्या आल्या, "माझा फोन बिघडला आहे, मला उचलता येत नाहीये प्लीज माझी मदत करा..!!"
माझी खूप चिडचिड व्हायला लागली.😠
बाकी रुग्णांच्या मध्येमध्ये येऊन त्यांचं काही ना काही चालू असायचं. माझी क्लिनिक मधली प्रायव्हसी संपुष्टात आली. पेशंट नसतानाचा तो माझा वेळ वाचन-लेखन अभ्यासाचा होता तो मिळेचना 😓
खुर्चीवर मांडी घालून मुक्काम ठोकायचा आणि आणि तक्रारी चालू करायच्या😅
आठवड्याची छोटीशी फीस दिली की त्यांना वाटायचं की आपण डॉक्टरचा वेळच विकत घेतला आहे, कधीही आलं तरी चालेल..🙁
यावर ठाम उपाय करणे जरुरी होते. मी त्यांच्या मुलीला फोन केला तिला सांगितलं की त्यांना एकट्याने पाठवू नका. तुम्ही पण बरोबर या. हे कळाल्यावर आजी मला सारखे फोन करायला लागल्या. फोन उचलले नाही तर स्वतः क्लिनिक मध्ये आल्या. वर्चस्व गाजवणाऱ्या, दादागिरी करणाऱ्या आजी हात जोडून माझी माफी मागू लागल्या. त्यांना हे असं बघून खूप वाईट वाटत होतं पण आपण सहन करत राहिलो तर लोक असेही त्रास देऊ शकता हे ही तितकच खरं!!🤨

त्यांच्या मुलीच्या समोर परत त्यांचे समुपदेशन केलं. त्यांचा वेळ चांगल्या प्रकारे कसा घालवता येईल, मानसिक दृष्ट्या त्यांना व्यस्त कसं राहता येईल यावरही सल्ला दिला, परत एकदा!
त्यांना सांगितलं की आठवड्यातून एकदाच येऊन औषध घेऊन जायचं. अधे-मध्ये यायचं नाही. या रस्त्यावर फिरायला देखील यायचं नाही कारण मग त्या बाहेरून माझ्याकडे बघत रहायच्या. जुन्या गोष्टींची पुनरावृत्ती झाली तर मी उपचार करणार नाही. यानंतर मात्र आजी शांत झाल्या. रडत रडत तुमच ऐकेन असे म्हणाल्या.

हळूहळू त्यांच्यात बराच फरक पडला. आता त्या आठवड्यातून एकदाच येतात आणि सांगितलेलं नीट ऐकतात.त्यांना झोप शांत लागते.भूकही लागते.त्यांच्या बर्‍याच तक्रारी कमी झाल्या आहेत. पचनही सुधारलं आहे. मुख्य म्हणजे कपाळावरच्या आठ्या कमी झाल्या आहेत आणि अधूनमधून एक गोड हास्य त्यांच्या चेहऱ्यावर येत आहे.😁😇






डॉ.जुईली कुलकर्णी
श्री होमिओपॅथिक क्लिनिक
रावेत पुणे
9766902124

29/07/2025

माझ्या क्लिनिकची गोष्ट
पार्ट थ्री
June2022-Aug2023
घरी क्लिनिकचं सामान आणून ठेवलं होतं, पण मला प्रॅक्टिस करण्यासाठी एक जागा हवीच होती. घरी नेहमीसाठी पेशंट बघणं काही शक्य नव्हतं😅
माझी एक स्पेस मला हवीच होती.👩🏻‍⚕️🦋
मग लगेच बिल्डिंग खाली असलेल्या शॉपबद्दल चौकशी सुरू केली. माझी परिस्थिती, मनस्थिती खूप बिकट होती पण कोणालाच काही सांगू शकत नव्हते..😒
माझ्या घरच्यांनी मात्र नेहमीप्रमाणेच मला खूप साथ दिली🥹☺️
देव माझ्या पाठीशी आहे यात काही शंकाच नाही☺️
जे होतं ते चांगल्यासाठीच!! एक दरवाजा बंद झाला की दुसरा उघडतो..
माझ्या बिल्डिंगमध्येच मला एक शॉप मिळालं.🙂
ज्या दिवशी माझं सामान घरी आणलं होतं, त्याच दिवशी माझं सामान नवीन शॉप मध्ये हलवलं.
मला खूप चांगले शॉपओनर मिळाले. त्यांनी लगेचच मला किल्ली दिली. दोन दिवसात पूजा करून क्लिनिक चालू झालं😊
ज्या भागात मी स्वतःच्या जागेत क्लिनिक चालू करणार होते, तिथे मी भाड्याने जागा घेऊन क्लिनिक चालू केलं😅
खूप प्रश्न येत होते, पण मी शांतच होते. समोर जे येईल त्याला तोंड देत होते.
इथे रेंट जास्त होता, आतल्या बाजूला होते.
I wasn't sure पुढे काय होणार आहे? माझं क्लिनिक इथे चालेल का?🤔
पण मला मिळालेलं उत्तर बेस्ट होतं
Thank you so much to my each and every patient तुमच्यामुळेच मी परत माझ्या पायावर ताठपणे उभी राहू शकले😀

जुने काही पेशंट सुटले, काही नवीन मिळाले..
एवढेच म्हणेन की मी या वर्षात खूप काही प्रगती करू शकले.
आता माझं क्लिनिक परत सुरू झालं होतं🙂

स्वतःचं क्लिनिक विकत घेण्यासाठी परत प्रयत्न करावा का नाही मला कळत नव्हतं. श्रीरंग मात्र ठाम होता की हे तुझं स्वप्न आहे आणि ते पूर्ण करायचंच आहे😇
माझ्या कुटुंबीयांच्या बाबतीत मी खूप नशीबवान आहे सगळे बरोबर असले की सगळ्या संकटातून मार्ग काढणं थोडं सोपं होतं🥹
मग सुरू झाला नवीन जागेचा शोध my own clinic
हा शोध खूपच अवघड होता.
आमच्या बजेटमध्ये जागा मिळेल का? आता परत कुठला बिल्डर फसवणार तर नाही ना?😠😰
या शोधामध्ये मी खूप वैतागून जायचे, दमून जायचे पण श्रीरंग सतत माझ्या मागे लागून मला जागा बघायला न्यायचाच..
So Finally बराच विचार करून आम्हाला एक जागा आवडली..😀
Beautiful road touch office space🤩
सो यस, त्याच विचित्र अशा जून 22 मध्ये आम्ही माझ्या क्लिनिकसाठी ऑफिस स्पेस बुक केली..😁
यावेळेस मात्र आम्ही मागच्या अनुभवामुळे ताकही फुंकून प्यायचं ठरवलं. या जागेबद्दल घरातले लोक सोडून कोणालाच काहीही सांगितलं नाही🤫😅
बऱ्याच अडचणी आणि बऱ्याच काही अडथळ्यानंतर फायनली माझ्या क्लिनिकच पझेशन मिळालं😁😇

श्रीरंग आणि मी बरोबर पाहिलेलं हे अजून एक स्वप्न🌹
मला वाटायचं की हे फक्त माझं स्वप्न आहे होईल केंव्हातरी पूर्ण, पण हे त्याचं कधी झालं कळालच नाही🥲
माझ्या स्वप्नाबद्दल मी जितका विचार केला नाही त्यापेक्षा जास्त विचार माझ्या नवऱ्याने केला😊
माझ्या स्वप्नासाठी प्लॅनिंग त्यांनी केलं आणि ते पूर्णत्वास न्यायला मला मदत केली☺️ माझ्या क्षमतांची जाणीव मला करून दिली😇 मी जिथे जिथे अडकले तिथे धक्का मारून मला पुढे नेलं😅
Lots of gratitude to universe for everything 😇🦋
माझ्याकडे येणाऱ्या प्रत्येकाला एक होमिओपॅथ, एक सहृदय व्यक्ती म्हणून मदत करायला मी सज्ज आहे😊
माझं श्री होमिओपॅथिक क्लिनिक नवीन जागी 7 ऑगस्ट 2023पासून सुरू झालं..😃






डॉ जुईली कुलकर्णी
श्री होमिओपॅथिक क्लिनिक
ऑफिस नं 103, एस औरम कमर्शियल( Ace Aurum commercial), सेंटोसा रिसॉर्टच्या समोर, रावेत पुणे
097669 02124

27/07/2025

माझ्या क्लिनिकची गोष्ट
पार्ट 2
जून2022
जून महिना सुरू झाला. 2022 मधला अजून महिना मी कधीच विसरणार नाही. या महिन्यात इतक्या अशक्यप्राय गोष्टी घडल्या ज्या आता विचार केला तर खऱ्याच वाटत नाही.

खूप भांडून, वाद घालून नवीन क्लिनिकच्या संदर्भात बिल्डरची भेट झाली.
चालू असलेला प्रोजेक्ट पूर्ण करणं त्यांना शक्य नसल्याचं त्यांनी आम्हाला सांगितलं.😰
त्यांनी आम्हाला दुसऱ्या काही जागा सुचवल्या पण त्यांची किंमत जवळपास दुप्पट होती.😥

बिल्डरला मी खरं तर घाबरूनच भेटायला गेले होते, असं काही घडणार अशी भीती वाटतच होती, पण मी धीटपणे परिस्थितीचा सामना करत त्यांच्याकडून दिलेले पैसे व्याजासकट परत घेतले.😐

मनातून मी खूप तुटले होते. माझ्या घराजवळच्या सुंदर क्लिनिकचं माझं स्वप्न तुटलं होतं 😭😢

हा दिवस संपला😔
क्लिनिकसाठी काढलेले लोन अजूनही होते.
त्यादरम्यान घरची परिस्थिती फारशी बरी नव्हती. माझ्या सासूबाईंची तब्येत खूपच खराब होती, त्यांच्या सतत जवळ असणं आवश्यक होतं..
सतत हॉस्पिटलच्या चकरा ही चालू होत्या.😰

त्याच दरम्यान चालू क्लिनिकबद्दल पण खात्रीशीर बातमी मिळाली की अनाधिकृत म्हणून ते बांधकाम पाडले जाणार....😱
माझं वाईट स्वप्न खरं होत होतं😓
मी क्लिनिक मध्येच असताना ही बातमी मला कळाली..

अशावेळी आपल्या जवळच्या लोकांचा आधार किती महत्त्वाचा असतो नाही का माझी नणंद आणि भाचा लगेच माझ्या मदतीला आले🙂 आम्ही तिघांनी मिळून क्लिनिकमधले महत्त्वाचे कागदपत्र, पेशंटच्या फाईल्स, औषध अशा काही गोष्टी लगेचच घरी हलवल्या..

या घटनेच्या दोन-तीन दिवसानंतर सासुबाईंची हॉस्पिटलमध्ये अपॉइंटमेंट होती, एका महत्त्वाच्या कामासाठी मला मुंबईलाही जायचं होतं. श्रीरंग पण त्यावेळी मुंबईतच होता.

ज्या दिवशी मला सासूबाईंना घेऊन हॉस्पिटल मध्ये जायचं होतं. सकाळीच मला फोन आला की क्लिनिकच्या आजूबाजूचे लोक त्यांचे गाळे रिकामे करत आहेत.
मी गाळामालकांना फोन केला.
"दोन दिवसांनी मी सामान हलवलं तर चालेल का? तोपर्यंत ते सुरक्षित राहील का?" असं मी विचारलं.
तर ते म्हणाले,"मी कसलीच खात्री देऊ शकत नाही!!"
आता काय करायचं😳😨 हे सगळच खूप वाईट होतं..
जिथे मी दोन क्लिनिक चालवायची स्वप्न बघत होते, तिथे आता माझ्याकडे जागाच उरली नव्हती प्रॅक्टिस करायला!!
रावेत मधली किती तरी दुकान तोडली होती... सगळेच जागा शोधत होते. घराबाहेर पडलं की ते भीषण दृश्य दिसायचं😰

हे योग्य अयोग्य त्याबद्दल मी नाही बोलणार, पण ते सगळंच खूप भयंकर होतं.. मला माझं सामान असं रस्त्यावर पडू द्यायचं नव्हतं आणि माझं घाणेरडे स्वप्न कधीच खरं होऊ द्यायचं नव्हतं😠

त्यावेळेला माझे आई-बाबा, श्रीरंग, घरातले सगळेच मला सपोर्ट करत होते. मला घरातच प्रॅक्टिस करता यावी यासाठी अरेंजमेंट चालू होती.

या वेळेला मला आठवण झाली बॉण्डच्या उत्कर्ष कुलकर्णी मॅडमची!! मी त्यांना लगेच फोन केला त्यांनी मला धीर दिला आणि सरांच्या ओळखीच्या टेम्पो वाल्यांचा नंबर दिला त्यांच्याशी बोलणं झाल्यावर तासा दीड तासातच ते आले ते स्वतः आणि अजून एक जणांच्या मदतीने तीन चार तासात माझं सगळं सामान घरी आणून ठेवलं..
ग्लास पार्टिशन, फर्निचर अशा कितीतरी गोष्टी सुट्ट्या करून हलवाव्या लागल्या..
माझा बोर्ड सोडून सगळं सामान त्या दिवशी घरी आलं.🙂

त्या अशा जागेकडे बघताना मला खूप त्रास होत होता. गेली पाच वर्षे मेहनतीने एस्टॅब्लिश केलेलं क्लिनिक आज बंद कराव लागलं होतं😢

हातात फारसा पैसा पण नव्हता
पण गंमत म्हणजे फक्त जागा बंद झाली होती, माझे पेशंट्स तुटले नव्हते या सगळ्या गोंधळात मी एकीकडे घरी आलेले आणि ऑनलाईन असे दोन्ही पेशंट्स बघतच होते...😇
Thank you so much to all my patients and everyone ❤️
तुमच्या सगळ्यांमुळे मी परत माझ्या पायावर उभी राहू शकले...☺️
क्रमशः






डॉ जुईली कुलकर्णी श्री होमिओपॅथिक क्लिनिक रावेत पुणे
97669 02124

25/07/2025

माझ्या क्लिनिक ची गोष्ट
पार्ट वन

मी नेहमीच्या वेळेला क्लिनिकला पोचले, मनात बरेच विचार चालू होते. बघते तर काय? क्लिनिकच्या जागी दुसरच काहीतरी होतं. माझं क्लिनिक कुठे आहे ?माझ्या काळजाचा ठोकाच चुकला. 😨माझं क्लिनिक, माझं सामान oh no!! कुठे गेलं सगळं!! 😱
गाळामालक समोरच आहे.

"असं का केलं तुम्ही ?मी आता कुठे प्रॅक्टिस करू?!!"
"तुमचं सामान मागच्या खोलीत आहे. ही जागा आता तुम्हाला देऊ शकत नाही. तुम्ही मागच्या खोलीत चालवा तुमचा दवाखाना!!" 😠खुन्नस देत गाळा मालक म्हणाले.
मी रडकुंडीला आले. आता काय करू कुठे जाऊ??😢
माझं सामान त्या छोट्याशा खोलीत पसरलेलं होतं. ते सगळं आहे का नाही हे मी बघत होते.😭

अचानक मला जाग आली, तेच वाईट स्वप्न परत एकदा मला त्रास देत होतं.😓 मागची काही वर्षे मी माझं क्लिनिक उत्तमरित्या चालवत होते. तरीही हे स्वप्न मला त्रास देत होतं. यात गाळामालक वेगळाच कोणीतरी असायचा, कधी पत्रकार सुद्धा असायचे आणि मी रडवेली माझ्या क्लिनिक साठी झगडणारी...😅

ऑक्टोबर 2021
नवीन घरात शिफ्ट होऊन आम्ही सेटल झालो होतो. आता पुढचा टप्पा होता, मला माझ्या स्वतःच्या मालकीचं क्लिनिक घ्यायचं होतं. त्यावेळेला मी भाड्यानी घेतलेल्या जागेवर क्लिनिक उत्तमरीत्या चालवत होते. माझे हे स्वप्न श्रीरंगला, माझ्या नवऱ्याला माहीत असल्याने ते पूर्ण करण्यासाठी तो प्रयत्नशील होता. 😊

आमच्या राहत्या बिल्डिंगमध्येच ऑफिसस्पेस बनणार होत्या. तिथेच आम्ही जागा बुक केली. मी खूप खूप खुश होते. 🤩माझं स्वप्न आता पूर्ण होणार होतं.🥳 पझेशनला अजून वेळ होता. आम्हाला पण काही घाई नव्हती. गोष्ट आनंदाची होती, बऱ्याच लोकांबरोबर ती शेअर केली. असं वाटलं आता नक्की सगळं व्यवस्थित होईल.

थोडं सेविंग होतं, लोन साठी प्रयत्न चालू होते. खूप धडपडीनंतर काही अमाऊंट सँक्शन झाली. अजून काहीची सोय करायची होती. टेन्शन होतं पण आनंदही होता की यस माझे स्वप्न आता पूर्ण होते आहे.😄

कागदपत्र जमा करण्यासाठी लागणाऱ्या वेगवेगळ्या प्रोसिजर ना मनातून घाबरले तरी बिनधास्तपणा दाखवत मी तोंड देत होते.😅

जागेचं काम हळूहळू चालू होतं. मार्च 22 नंतर काम थांबले. पुढे काहीच हालचाल दिसेना.😐 पझेशनची तारीख विचारल्यावर लवकरच कळवू असं बिल्डरचा माणूस सांगत होता, पुढच्या पेमेंटची तयारी ठेवा म्हणाला..

दरम्यान माझ्या चालू असलेल्या क्लिनिकला पाच वर्षे पूर्ण झाली.😃😇 आनंदाने तो दिवस मी साजरा केला.

मे महिन्यात असं कानावर यायला लागलं की जिथे सध्या मी प्रॅक्टिस करते आहे तो गाळा अनाधिकृत आहे आणि लवकरच तो आणि आजूबाजूच्या परिसरातले कितीतरी गाळे काढून टाकणार आहेत.😨😰
क्रमशः

डॉ जुईली कुलकर्णी
श्री होमिओपॅथिक क्लिनिक, रावेत
097669 02124

21/07/2025

माझ्या इतक्या वर्षांच्या प्रॅक्टिसमध्ये मला खूप चांगले लोक भेटले. माझ्यावर, होमिओपॅथीवर विश्वास ठेवणारे, योग्य प्रतिसाद देणारे लोकं माझा होमिओपॅथिक प्रॅक्टिस करण्याचा उत्साह अजूनच वाढवतात. खरंतर असेच लोक मला जास्त भेटले.
सुरुवातीच्या काळात मात्र काही वेगळेवेगळे अनुभवही आले आणि कोणाशी कसं वागायचं ते मी शिकत गेले😁
ही पण एका आजींची केस आहे. 65 वर्षांच्या या आजी एक दिवशी सकाळी सकाळीच माझ्या क्लिनिकमध्ये आल्या. या हिंदी भाषिक आजींचं बोलणं खूपच गोड होतं.
त्यांना बरेच त्रास होते. गुडघेदुखी, कंबरदुखीचा त्रास होता. वारंवार सर्दी, खोकला होण्याचा, घसा दुखण्याचा, धुळीच्या ॲलर्जीचा त्रास होता. रोज रात्री त्यांना खोकला यायचा. बोलायला लागलं की दम लागायचा. त्यांना बरेच आजार होते जसं की हायपोथायरॉईड, हायपरटेन्शन इत्यादी. बरेच ऑपरेशन ही झालेले होते. त्यामुळे त्यांना ऍलोपथीची बरीच औषध चालू होती.याशिवाय त्यांना डाव्या जबड्यामध्ये दुखत होतं तोंडाचा मोठा आ केला, जांभया आल्या की ते खूपच दुखायचं..😐
त्यांना संडासच्या जागी कसली तरी छोटीशी गाठ होती. त्याला त्या वेगळाच काहीतरी शब्द वापरायच्या, पण त्या मला तपासू द्यायला तयार नव्हत्या. त्यांनी त्यांची सविस्तर माहिती दिली. नवऱ्याच्या वीस वर्षांपूर्वी झालेल्या मृत्यूमुळे त्या खूप दुःखी आहेत हे मला त्यांनी सांगितले. त्यामुळे त्यांना झोपही नीट लागत नाही. खूप वाईट विचार चालू राहतात आणि हे सांगताना त्यांच्या डोळ्यात पाणी होतं. त्यांनी सांगितलेल्याच केस हिस्टरीनुसार मी दहा दिवसांच योग्य होमिओपॅथिक औषध त्यांना दिलं.

बरोबर दहा दिवसांनी आजी माझ्या क्लिनिकमध्ये आल्या आणि अरे देवा! ही आजी तर जणू काही दुसरीच व्यक्ती होती....😳
तिने आल्या आल्याच मला फैलावर घेतलं😥
"काय औषध दिलं तुम्ही! मला काही सुद्धा फरक नाही😠 पैसे वाया घालवलेत माझे तुम्ही!! एक तर फीज एवढी घेता आणि औषधही अशी देता की त्याचा काहीच उपयोग होत नाही..😡"

मला धक्काच बसला..
अरेच्चा ही तीच आजी आहे का?😨 पण तीच होती ती..😥
माझी फी तर खूपच कमी आहे या अशा का बोलत आहेत..

मी थोडी घाबरले पण ती भीती मागे सारून केस हिस्ट्रीनुसार त्यांची एक एक लक्षण त्यांना परत विचारायला लागले..🤨
"झोपेचा त्रास होता ना, झोप लागते का?"
"छे !झोपेचा कधीच त्रास नव्हता मला!"
"दम लागतो का?"
"हो! त्यात काहीही फरक नाही"
"खोकला येतोय का?"
"नाही तो तसा पण अधून मधूनच येतो मी गरम पाणी पिलं म्हणून तो कमी झाला!"
"तुम्हाला ॲलर्जीचा त्रास होता ना?"
"तो नाही आता."
"संडासच्या जवळची गाठ?"
"ती तशीच आहे"
"नेमकं काय आहे ते तर मला बघू द्या"
"नाही मला लाज वाटते"
"आता कुठला त्रास सगळ्यात जास्त जाणवतोय?"
"माझा जबडा दुखतोय, जांभई आली की दुखतो"
"औषधाने काहीच फरक नाही का?"
"दहा टक्के फरक आहे"
अजून कुठलाही प्रश्न विचारला की आजी मारक्या म्हशी सारखी माझ्याकडे बघायची.😡😢

त्यावेळेला माझी कन्सल्टेशन रूम बाहेर होती आणि एक्झामिनेशन रूम आणि फार्मसी आत होती. तिथेच मी कधी कधी कुठलं औषध द्यायचं लक्षात नाही आलं तर पुस्तकातून reference घेऊन औषध द्यायचे.
तर त्यादिवशी पण आतल्या रूम मधल्या खिडकीतून आजींकडे बघत एकीकडे पुस्तक वाचत मी औषध शोधत होते. आता त्या कुठलच उत्तर देत नव्हत्या फक्त रागाने माझ्याकडे बघत होत्या😠
त्यांचा एकंदर अविर्भाव, तेंव्हाची लक्षणे बघून मी योग्य होमिओपॅथिक औषधाचे काही डोस त्यांना दिले. आजींची ही दोन्ही रूप बघून मला धक्काच बसला होता😰

साधारण चार-पाच दिवसांनी आजींची सून माझ्याकडे पहिल्यांदाच औषध घेण्यासाठी आली. आजींचा त्रास बराच कमी झाल्याने त्यांनी सुनबाईंना माझ्याकडे पाठवलं होतं. त्यांच्या सुनबाईंची नवीन केस हिस्टरी घेताना मला आजींचा खरा स्वभाव लक्षात आला आणि माझ्या मनातल्या सगळ्या शंका दूर झाल्या.🙂
मी चांगल औषध द्यावं, माझी सहानुभूती मिळावी म्हणून त्यांनी पहिल्यावेळेला माझ्यासमोर आपण किती बिचारी आहोत असं चित्र उभं केलं.
दुसऱ्या वेळेला त्यांचा त्रास वाढवून सांगितला होता.. याशिवाय त्यांचा स्वभाव अतिशय हट्टी स्वतःचं खरं करणारा, शंकेखोर पैशाला अति महत्व देणारा असा होता. दिलेल्या औषधाने फरक पडला तरी ते पटकन मान्य न करण्याचा होता. याशिवाय त्यांच्या सुनबाई बरोबर बोलल्याने बऱ्याच गोष्टी मला समजल्या ज्या त्यांनी मला सांगितल्याच नव्हत्या. त्यांना संडास जवळ असणारी गाठ ज्याची मला काळजी वाटत होती ती गाठ म्हणजे त्यांना पाइल्सचा त्रास होत होता. त्यांना पैशाची ही काहीही कमी नव्हती.

त्यांचा स्वभाव लक्षात आल्याने त्यांच्या वागण्याचा त्यानंतर मला त्रास झाला नाही. त्यांच्याशी कसं वागायचं, कुठल औषध द्यायचं हेही माझ्या लक्षात आलं😇
होमिओपॅथीमध्ये पेशंटची डिटेल केस हिस्टरी खूप महत्त्वाची असते. तुमच्या निरीक्षणालाही खूप महत्त्व असतं पण याशिवाय नातेवाईकांकडून मिळालेली माहिती ही सुद्धा तितकीच महत्त्वाची असते कारण त्यातून बऱ्याच अशा गोष्टी समोर येतात ज्या पेशंट कधीही कबूल करणार नाही.

आजींचा त्यानंतर हळूहळू माझ्यावर विश्वास बसला. आता इतकी वर्षे झाली तरी त्यांच्या कुठल्याही किरकोळ त्रासासाठी त्या आवर्जून माझ्याकडून औषध घेऊन जातात😇☺️





डॉ जुईली कुलकर्णी
श्री होमिओपॅथिक क्लिनिक
रावेत पुणे
9766902124
drjuilykulkarni@gmail.com

18/07/2025

सानिया( नाव बदललेलं आहे), तिच्यावर उपचार सुरू करण्यापूर्वी तिला खात्री करून घ्यायची होती की मी तिला नक्की बरं करू शकेन ना?? तिच्या प्रश्न विचारण्यामध्ये एक प्रकारचं domination होतं. खूप साऱ्या शंका होत्या पण जसं तिला भेटले आणि समजून घेतलं तर असं कळलं की होती ती केवळ भीती आणि अगतिकता😟

मन हा खरं तर खूप गंभीर आणि गुंतागुंतीचा विषय आहे. समजून घ्यायचा प्रयत्न केला तरी असं वाटतं अजून आपल्याला काही कळतच नाही.

तर 34 वर्षाच्या सानियाला भूत दिसल्याचे भास व्हायचे. रोज रात्री तिला असं जाणवायचं की तिच्या आजूबाजूला काही आत्मा आहेत.😳 तिला दिसायचे, तिची मदत करायचे.. पण तिला त्यांची भीती पण खूप वाटायची ,आणि नेमकं स्वतःबरोबर काय चाललंय ते पण ती समजू शकत नव्हती..😰
याचा परिणाम असा व्हायचा की तिला अजिबात झोप लागायची नाही आणि अल्कोहोलचा वापर ती झोपेच्या औषधासारखा करायची.

तिचं शिक्षण चालू असतानाच साधं तापाचं निमित्त होऊन तिच्या आईचा मृत्यू झाला होता. त्यामुळे ती शिक्षणही नीट पूर्ण करू शकली नव्हती.तरी खूप मेहनत करून तिने चांगली नोकरी मिळवली, आपलं करियर घडवलं.नंतर मात्र तिच्या स्पेशल मुलीच्या काळजीसाठी ती घरीच होती.

तिचे भूतकाळातील अनुभव ,सध्याची परिस्थिती या सगळ्यांनी ती खचून गेली होती.
सततचे मुड मधील बदल, चिडचिडपणा, मनाचं द्वंद्व तिला होणारे भास ,डिप्रेशन अशा कितीतरी गोष्टी होत्या ज्यातून मला तिला बरं करायचं होतं. मुख्य समस्या होती इंसोमनिया( निद्रानाश) आणि फोबिया(भीती)!!😨

दोन-तीन सेशन्स मध्ये हळूहळू सानियाची केस उलगडत गेली.

तिच्या आईचा अचानक मृत्यू झाल्यानंतर भावनिक साथ तिला कधी मिळालीच नव्हती .प्रचंड स्ट्रगल करून ती स्वतःच्या पायावर उभी राहिली होती. स्वतःचा एकटेपणा, लग्नानंतर सासरी विसंवाद, मुलीच्या समस्या अशा सगळ्या गोष्टींनी तिला मानसिकरीत्या खूपच कमकुवत बनवलं होतं. ती चांगली व्यक्ती होती पण वाईट विचारांचा डोक्यातलं प्रमाण वाढत होतं. सतत चांगले आणि वाईट विचार तिच्या डोक्यात चालू असायचे. तिच्यातली चांगली व्यक्ती त्या वाईट विचारांना थांबवत होती. पण ते सगळं तिला असह्य झालं होतं. आत्महत्येची इच्छा पण अधून मधून वर येत होती. अर्थातच या सगळ्याचा परिणाम शरीरावरही होत होता.

अशा पूर्ण मानसिक आजार असलेल्या केसेस समजून घेणं कधीकधी खूप अवघड असतं. पण सानियाचा माझ्यावर पूर्ण विश्वास बसला होता आणि माझा माझ्या होमिओपॅथीवर 😇

केसचा संपूर्ण अभ्यास करून योग्य होमिओपॅथिक औषधांचे काही डोस सानियाला दिले. त्याबरोबर तिचं समुपदेशन देखील केलं. हळूहळू सानियामध्ये फरक पडत गेला. तिला काही तास झोप लागू लागली. मानसिकरीत्या तिला फ्रेश वाटू लागलं. तिचं डिप्रेशन,नकारात्मक विचार कमी होत गेले .काही दिवसात तिची अल्कोहोलची डीपेंडन्सी पण बऱ्यापैकी कमी झाली.

पण याच दरम्यान तिच्या घरी काही घटना घडल्यामुळे परत एकदा अचानक तिला आत्महत्येचे विचार यायला लागले आणि ते खूप तीव्र होते. मग औषधात काही बदल करून परत तिची काळजी घ्यावी लागली, समुपदेशन करावे लागले .त्यानंतर मात्र हळूहळू सानिया त्याच्यातून बाहेर येत गेली आणि मग ती पूर्णपणे या त्रासातून बरी झाली .तिच्या आयुष्यात अजूनही खूप काही स्ट्रगल चालू आहेत, अडचणी येत आहेत पण तरीसुद्धा त्यातून स्वतःला सावरत ती त्यावर मात करत आहे.

आयुष्य हे समस्यांनी भरलेलं आहे पण आपण त्यांचा सामना कसा करतो यावर सगळं काही अवलंबून आहे. प्रत्येक समस्येतून आपण काही शिकत असतो. ते आपल्याला अजून सामर्थ्यवान बनवतात, पण जर या समस्यांबरोबर जगणं खूप अवघड जात असेल, तुमच्या ताण-तणावांचे नियोजन करणे जमत नसेल तर होमिओपॅथी तुमची नक्की मदत करू शकते, मग ठामपणे या संकटांना तुम्ही सामोरे जाऊ शकता आणि तुमचं आयुष्य आनंदाने जगू शकता☺️🌿🌹






डॉ. जुईली कुलकर्णी
श्री होमिओपॅथिक क्लिनिक,
रावेत पुणे
097669 02124

16/07/2025

कोणताही व्यवसाय करताना, खरं तर कुठलीही गोष्ट करताना आत्मविश्वास ही सगळ्यात महत्वाची गोष्ट आहे. जेंव्हा तोच कमी होतो तेंव्हा सगळ्याच गोष्टी अवघड होऊन बसतात. आजकाल ताणतणाव तर सगळ्यांनाच आहेत पण त्याचं योग्य प्रकारे व्यवस्थापन नाही केलं तर त्याचे परिणाम फारच त्रासदायक होतात.

असंच काहीसं घडलं रवी मुळे यांच्या बरोबर!!( नाव बदलले आहे)
रवी, त्यांच्या बाकीच्या कुटुंबीयांना घेऊन बऱ्याचदा माझ्याकडे यायचे. अतिशय हसतमुख आणि बोलका त्यांचा स्वभाव आहे.
एक दिवस जेंव्हा ते माझ्याकडे आले, त्यांना पित्ताचा त्रास होत होता, छातीत जळजळ होती, घशात कफ अडकल्या सारखा वाटत होता आणि पाठ अतिशय दुखत असल्याने त्यांना समोर वाकता सुद्धा येत नव्हतं.
त्यांना नीट झोपही लागत नव्हती.

त्यांची सविस्तर case history घेतल्यावर असं कळलं की घरातल्या आणि व्यवसायातल्या काही समस्यांमुळे ते अतिशय काळजीत होते. त्या ताणामुळे कुठलंच काम ते नीट करु शकत नव्हते. त्यांना कामात रस वाटत नव्हता, निर्णय घेता येत नव्हता आणि स्वतःवरचा विश्वास ते हरवून बसले होते. आपल्या वस्तू विकत घेण्यासाठी दुसऱ्याला पटवून द्यायची त्यांची क्षमता पूर्ण नाहीशी झाली होती. जेंव्हा ते नवीन क्लायंटला भेटायचे त्यांना सतत भीती वाटायची की आपण हे करू शकणार नाही, आपण या लायकच नाही. ते गोष्टी विसरत होते, घरी चिडचिड करत होते सगळ्यांचा राग राग करत होते आणि एकटेच बसून राहत होते. सगळ्या संकटाचा सामना करून ज्या माणसाने आपला व्यवसाय प्रस्थापित केला होता ,तो हार मानून बसला होता.
मी त्यांना योग्य होमिओपॅथिक औषधाचे काही डोस दिले आणि त्यांचे समुपदेशन देखील केले.
काही दिवसातच त्यांना पूर्णपणे बरे वाटले आणि ते आपलं काम आत्मविश्वासाने करू लागले.

बर्‍याचदा शारीरिक समस्यांच्या मागे मानसिक कारणे देखील असतात. त्यांना समजून त्यावर उपचार करणे आवश्यक असते.
सर्व प्रकारच्या मानसिक समस्यांवर होमिओपॅथिक औषधोपचार खूप उपयोगी आहेत.






डॉ. जुईली कुलकर्णी
श्री होमिओपॅथी क्लिनिक, रावेत पुणे
097669 02124
drjuilykulkarni@gmail.com

10/07/2025

सर्वांना गुरुपौर्णिमेच्या खूप खूप शुभेच्छा🙏🏻🙏🏻

गुरुच आपल्याला खरं ज्ञान देतात मार्ग दाखवतात आणि आपलं आयुष्य घडवतात..
माझ्या वाटचालीतही अनेक गुरूंचा मोलाचा वाटा आहे- शिक्षण देणारे, प्रेरणा देणारे, अनुभवातून शिकवणारे...

आज मी लिहिणार आहे माझ्या गुरुंबद्दल ज्यांच्याकडून प्रेरणा घेऊन मी एक यशस्वी होमिओपॅथिक डॉक्टर बनायचा प्रयत्न करते आहे.... 🙏🏻🙂

डॉ सॅम्युअल हनिमन- एक होमिओपॅथ म्हणून माझं अस्तित्वच त्यांच्यामुळे आहे. इतकी सुंदर औषध पद्धती त्यांनी शोधून काढली, ज्याच्याने रोग मुळापासून बरा होतो.

अशा काळात त्यांनी हा शोध लावला ज्यावेळेला ना कुठले इक्विपमेंट्स होते ना काही सुविधा उपलब्ध होत्या..😐
लोकांनी सतत त्यांचा विरोध केला.. त्यांना पण अपयश आलच, पण ते खचले नाहीत ते प्रयत्न करत राहिले आणि एक परिपूर्ण अशी चिकित्सा पद्धती त्यांनी शोधून काढली.😇
मला नेहमीच वाटतं की ते माझ्या आसपासच आहेत, मला मार्गदर्शन करत आहेत. त्यांनीच असं म्हणलं आहे की त्यांनी सांगितलेला मार्गाने जर चालत राहिलं तर ते म्हणतात तसे रिझल्ट्स तुम्हाला नक्की मिळतील😊 ज्यावेळी आजाराचं मूळ कारण सापडतं, दिलेली रेमेडी exact मॅच होते आणि पेशंटला बरं वाटतं🙂 एक समाधान मिळतं की जे हनिमन सरांनी सांगितले आहे ते मी परत एकदा prove करते आहे..🙂

अजून खूप मोठं व्हायचं आहे, दुर्धर आजारांसाठी पण होमिओपॅथीने लोकांची मदत करायची आहे

Physician's high and only mission is to restore sick to health to cure as its termed

होमिओपॅथी एखाद्या विशाल सागरासारखे आहे जितकं ज्ञान घेऊ तितकं कमीच डॉ. हनिमन सर त्यांच्या सुंदर आयुष्यात होमिओपॅथीसाठी, सगळ्या लोकांसाठी खूप काही करून गेले आहेत...

Dr J T Kent, Dr Boenninghausen, Dr Boger या आणि इतर असंख्य होमिओपॅथीच्या pioneer नी होमिओपॅथीला समृद्ध बनवलं आहे...

डॉक्टर अजित भरमगुडे सर ज्यांनी मला होमिओपॅथीचं एबीसी शिकवलं🙏🏻
डॉक्टर प्रफुल बरवालिया सर ज्यांनी मला एक नवं आयुष्य दिलं. कितीही समस्या असल्या तरी त्या बाजूला ठेवून पेशंटशी हसून कसं बोलावं हे शिकवलं🙏🏻

डॉ. मंदार पाटकर यांनी एक होमिओपॅथ म्हणून मला आत्मविश्वास दिला. माझ्या प्रत्येक यशा अपयशात माझ्या पाठीशी राहिले एक स्ट्रॉंग होमिओपॅथिक प्रॅक्टिशनर बनण्यासाठी ज्ञान, केअर ,सपोर्ट सगळं काही दिलं🙏🏻

मला जन्म दिलेले आणि प्रेमाने वाढवणारे माझे आई बाबा, ज्यांनी प्रत्येक क्षणी माझ्यावर विश्वास ठेवला. त्यांच्या सततच्या पाठिंबा शिवाय मी काहीच करू शकले नसते..🙏🏻

माझे कुटुंबीय ज्यांनी या प्रवासात माझी कायम साथ दिली.🙏🏻

माझे सर्व गुरुजन, माझे सगळे पेशंट आणि एक व्यक्ती, एक होमिओपॅथ म्हणून मला घडवणाऱ्या प्रत्येक व्यक्तीला आज मी वंदन करते🙏🏻🙂

03/07/2025

लहान मुलाचं योग्य संगोपन फार महत्त्वाचं आहे. लहानपणी घडलेल्या घटनांचे पडसाद बऱ्याचदा मोठेपणी दिसतात.🧒🏻

राघव (नाव बदललेलं आहे) 35 वर्षाचा एक देखणा confident यशस्वी तरुण....👨‍💼

राघवला फंगल इन्फेक्शन आणि ऍसिडिटीचा त्रास होता. त्याला बाहेरचं खाणं अजिबात पचायचं नाही. खाण्यात थोडाही बदल झाला की अंगावर पित्त उठायचं, प्रचंड खाज सुटायची. त्याचं अंग सुजल्यासारखं वाटायचं. खाणं झालं की पोट फुगल्यासारखे वाटायचं. याशिवाय राघवला कुठल्याही गोष्टीचं लवकर टेन्शन यायचं. वर वर बघितलं तर राघवचं व्यक्तिमत्व आकर्षक होतं पण आत मध्ये बरंच काही चालू होतं.😒

खरच बऱ्याचदा असं होतं एखाद्याकडे लांबून बघून लोकांना वाटतं याचं/ हीचं आयुष्य किती भारी असेल पण त्याला काय समस्या आहे त्याच्या मनात काय चालू आहे याची मात्र कोणालाच कल्पना नसते...😐

राघवची सविस्तर माहिती घेताना बऱ्याच काही गोष्टी समोर आल्या. लहानपणी घडलेल्या काही गोष्टी अजूनही त्याला त्रास देत होत्या. राघवच्या आईला मानसिक आजार होता आणि वडिलांचे घरात फारसं लक्षच नव्हतं, त्यामुळे जे योग्य संगोपन मिळायला हवं ते मिळालेच नाही. जगात कसं वागायचं कसं राहायचं कसं बोलायचं याचं कसलंही शिक्षण न मिळालेल्या राघवने मेहनत करून स्वतःचे शिक्षण पूर्ण केलं. लोकांचं निरीक्षण करून चुकत माकत तो शिकत गेला. आयुष्यात एका ठिकाणी येऊन तो स्थिरावला, आतून मात्र तो सतत घाबरलेलाच राहिला.😰

लहान असताना वडिलांची शिक्षकांची भीती, मोठा झाल्यावर आपल्यापेक्षा परफेक्ट असणाऱ्या लोकांची भीती..😓 त्यामुळे क्षमता असून सुद्धा राघव बिचकूनच असायचा. नवीन काही करण्याचं त्याला दडपण यायचं. त्याचं काम तो अचूकच करायचा, पण चुकण्याची भीती सतत असायची.😥😢 लोकांना खुश करण्यासाठी तो कुठल्याही गोष्टीला नाही न म्हणता काम करतच राहायचा. त्याच्या दिसण्याबद्दल पण त्याला न्यूनगंड होता. त्यामुळे तो त्याच्या वजनाबद्दल, रंगाबद्दल सतत conscious असायचा. मोकळेपणे तो कधी जगलाच नाही, लोक काय म्हणतील हा त्रास त्याला कायमच राहीला.😓

प्रयत्नपूर्वक त्यानी स्वतःमध्ये बरेच बदल घडवले होते पण त्याची आतली भीती ,Insecurity तशीच होती. मानसिक ताण वाढला की त्याचे सगळेच त्रास वाढायचे. चिडचिड वाढायची.

राघवच्या केस मध्ये खालील काही महत्त्वाचे मुद्दे जाणवले....
लहानपणी न मिळालेलं आई वडिलांचे प्रेम, न्यूनगंड, दुखावलं जाण्याची कोणी काही बोलण्याची भीती, चुकण्याची नवीन काही करण्याची भीती, भिडस्त स्वभाव, कोणी बोलू नये म्हणून प्रत्येक कामात परफेक्ट राहण्याचा आटापिटा, सतत होणारं फंगल इन्फेक्शन आणि ऍसिडिटी, उन्हात गेल्यावर होणारा त्रास, जेवणात खारट पदार्थांची आवड, झोपेच्या तक्रारी इ.

या सगळ्या मुद्द्यांचा विचार करून त्याला योग्य होमिओपॅथिक औषधोपचार चालू करण्यात आले

राघव मध्ये खालील त्रास प्रकर्षाने जाणवत होता
1. फंगल इन्फेक्शन- याचे अनेक प्रकार असतात. वारंवार होणाऱ्या फंगल इन्फेक्शनच्या मागे बरीच कारण असू शकतात जसं की डायबेटीस ,कमी प्रतिकारशक्ती, पचनाचे त्रास, सततचा ताण इत्यादी. बऱ्याचदा हे त्रास बरे व्हायला थोडा वेळ लागतो पण ते पूर्ण बरे होतात
2.Indigestion, acidity मुळे शरीर फुगल्यासारखं वाटणं, अंगावर पित्त उठणं(urticaria)असे त्रास होऊ शकतात..
3. लहानपणी योग्य संगोपन न झाल्याने न्यूनगंड, social anxiety आणि panic attack हेही त्रास राघवला जाणवत होते.

त्याच्या सगळ्या त्रासांमध्ये मागे भीती आणि काळजी यामुळे तयार होणारा जास्तीचा ताणच होता.

पहिल्या पंधरा दिवसांच्या औषधोपचारातच राघवच्या त्रासाची तीव्रता कमी झाली, त्याला झोप लागायला लागली.खाज येणे बंद झाले. परिस्थितीला तोंड द्यायची त्याची मनाची तयारी व्हायला लागली😊.

दोन-तीन महिन्यांच्या नियमित औषध उपचारानंतर राघव मध्ये बदल घडून येऊ लागले. त्याचा आत्मविश्वास वाढला. न्यूनगंड कमी झाला. चिडचिड, काळजी कमी झाली. निर्णय क्षमतेत बदल घडू लागले. एक्सेप्टन्स आला. मानसिकरित्या तो बराच स्थिर होऊ लागला. Acidity, Indigestion चा त्रास सुद्धा बंद झाला होता. 🙂
तरीसुद्धा काही ठराविक पदार्थ, हॉटेलमधले पदार्थ खाल्ल्यास त्याला त्रास व्हायचा. बाहेरचं खाणं त्याला त्रासदायक ठरायचं.😓

राघवला ज्या पदार्थांनी त्रास होत होता ते पदार्थ काही महिन्यांसाठी पूर्णपणे बंद करण्याचा सल्ला दिला.
तसे फंगल इन्फेक्शन चे पॅचेस कमी झाले ,खाजेचा त्रास क्वचितच होत होता. अंगावरच्या पित्ताच्या rashes (urticaria) कमी होत गेलं.🙂

दिलेल्या औषधाने त्याचा त्रास कमी होत होता पण पूर्णपणे जात नव्हता त्यामुळे औषधाच्या डोसेज मध्ये काही बदल करण्यात आले.
त्यानंतर मात्र राघव मध्ये खूप छान फरक पडायला लागला.😊

साधारण वर्षभर राघवने ट्रीटमेंट घेतली. आता तो पूर्ण बरा आहे. मानसिकरित्या खंबीर आहे. आता त्यानी काहीही खाल्लं तरी त्याला त्रास होत नाही. रोजच्या रुटीन मध्ये काही अचानक बदल झाले तर त्याला थोडा ताण येतो पण तो व्यवस्थित मॅनेज करू शकतो.

होमिओपॅथिक औषधोपचार तुमच्या आजाराचं मूळ कारण शोधून आजार पूर्ण बरा करायला मदत करतात.






डॉ जुईली कुलकर्णी
श्री होमिओपॅथीक क्लिनिक
रावेत पुणे
097669 02124