Dr. Ismail Rexhepi

31/10/2023

Qendër për Terapi Fizikale & Rehabilitim,
Adresa: 142 44, 1220, Tetovë, MK
Kontakt: +389 44 621 047

26/10/2023

Lumboischialgia (Ishiasi)

Nervi ishiadik është nervi më i madh në trupin e njeriut, i cili shtrihet nga pelvisi deri te maja e gishtave të këmbës, dhe ka trashësinë e një gishti.
Në nivelin e fossa poplitea ndahet në dy degë : degën mediale, e cila është më e madhe (nervus tibialis) dhe në degën laterale, e cila është më e vogël (nervus fibularis communis). Nervi ishiadik inervon muskujt e pasëm të kofshës.

Shkaktarët potencial të lezionit të nervit ishiadik janë: hernia diskale, trauma, tumoret, intervenimet kirurgjikale etj.

Rastet më të shpeshta të lumboishialgjisë shkaktohen nga hernia diskale, e cila zakonisht prek regjionin L4-L5 dhe L5-S1.

Simptomat varen nga drejtimi i prolapsit të diskut intervertebral.
Prolapsi dorsolateral shkakton shtypje të rrënjës së nervit, gjë e cila klinikisht manifestohet me dhimbje në regjionin lumbal, si dhe dhimbje dhe mizërim përgjatë këmbës deri te maja e gishtërinjëve.
Prolapsi centromedial është më i rrallë, shkakton shtypje të palcës së kurrizit, ngushtim të kanalit spinal dhe klinikisht manifestohet me simptoma të neuronit motorik qëndror.

Diagnostikimi bëhet me anë të ekzaminimit klinik, radiografisë, rezonancës magnetike dhe elektromiografisë.

Mjekimi i lumboishialgjisë në fazën akute përbëhet nga terapia medikamentoze, pushimi në pozitë adekuate dhe kriomasazhi.

Terapia fizikale duhet të përshkruhet nga mjeku specialist fiziatër dhe të fillohet në fazën e duhur të sëmundjes. Kohëzgjatja e së njëjtës është individuale, varësisht nga shkalla e lëndimit të nervit.
Zakonisht përodren këto procedura: rrezet infra të kuqe, rrymat diadinamike, galvanizimi, elektrostimulimi, sonoterapia, masazhi manual dhe kineziterapia.
Kineziterapia duhet të fillohet në kohën e duhur, në të kundërtën mund të shkaktohen komplikime serioze.

19/10/2023

Artroza e këllkut (Coxarthrosis)

Është sëmundje degjenerative e artikulacionit të kërdhokullës, e cila më së shpeshti shfaqet rreth moshës 50-60 vjeçare, posaçërisht te femrat.

Koksartrozat mund të jenë primare, të cilat shfaqen në moshë më të shtyrë dhe kanë etiologji të panjohur, dhe sekondare, të cilat shkaktohen si pasojë e sëmundjeve të mëparshme të këllkut, siç janë: M. Perthes, luksacioni kongjenital i kërdhokullës, coxa vara etj.

Simptomat kryesore të koksartrozës janë lodhja, dhimbja dhe çalimi.
Dhimbja nga këllku përpahet në regjionin inguinal, përgjatë kofshës gjer te gjuri dhe në pjesën e pasme të regjionit lumbosakral.

Me përparimin e sëmundjes kufizohen lëvizjet e këllkut dhe shfaqen kontraktura të artikulacionit të kërdhokullës. Në këtë fazë të sëmundjes pacienti ka vështirësi gjatë ecjes dhe mbathjes.

Diagnostikimi bëhet me anë të ekzaminimit klinik dhe me anë të radiografisë.

Për mjekimin e koksartrozës nevojiten masat e përgjithshme (zvogëlimi i peshës trupore me ç‘rast zvogëlohet ngarkesa e kokës së femurit, kjo mund të arrihet dhe me përdorimin e bastunit, i cili duhet të mbahet në anën e kundërt të këmbës së sëmurë, përdorimi i këpucëve adekuate etj.), terapia medikamentoze (antireumatikët josteroidë, dozimi i të cilëve duhet të bëhet varësisht nga faza e sëmundjes dhe shkalla e dhimbjes) dhe terapia fizikale (luan rol shumë të rëndësishëm në mjekimin e koksartrozës, zakonisht përdoret diatermia me valë të shkurtëra dhe ultratingulli me doza të mëdha, të cilët kanë efekt të mirë për shkak të depërtueshmërisë së thellë).

Kineziterapia ka rëndësi të madhe sepse me anë të ushtrimeve përmirësohet lëvizshmëria e nyjes dhe forca muskulare, posaçërisht e muskulit quadriceps femoris dhe muskujve glutealë, të cilët hipotrofohen si pasojë e inaktivitetit.

Hidrokineziterapia ka efekt të mirë ngase shfrytëzohet efekti termik i ujit.

Në rastet e rënda duhet të realizohet intervenimi kirurgjikal, pas së cilit sërish vazhdohet me terapi fizikale.

16/10/2023

Artroza e gjurit (Gonarthrosis)

Artikulacioni i gjurit, si një ndër artikulacionet më të ngarkuara të trupit të njeriut, është vazhdimisht i nënshtruar ndaj lëndimeve, si pasojë e së cilave zhvillohen ndryshimet degjenerative, fillimisht në indet e buta, kurse më pas edhe në indin kockor.

Gonartroza është një nga sëmundjet më të shpeshta degjenerative, posaçërisht te personat e moshuar. Procesi degjenerativ fillimisht zhvillohet në regjionin femoro-patelar medial ose lateral.

Simptomat e para të gonartrozës janë dhimbja dhe lodhja, të cilat janë më të shprehura gjatë zbritjes së shkallëve ose gjatë ngritjes nga pozita e ulur.
Në rastet e inflamacionit të membranës sinoviale, dhimbja është më e shprehur gjatë ushtrimeve dhe ecjes, prandaj në këto raste preferohet pushimi.
Në fazën më të avancuar të sëmundjes, paraqitet hipotrofia muskulare, veçanërisht e muskulit quadriceps femoris, si dhe shkaktohet kufizimi i lëvizjeve të artikulacionit të gjurit.
Në disa raste, si rezultat i ngacmimit të mëmbranës sinoviale nga osteofitet, shfaqet sinoviti mekanik.

Diagnostikimi bëhet me anë të ekzaminimit klinik dhe me anë të radiografisë.

Për mjekimin e gonartrozës në radhë të parë duhet të zvogëlohet pesha trupore, të përdoren këpucë adekuate dhe të përmirësohen kushtet higjieno-sanitare.

Nga terapia medikamentoze përdoren antireumatikët josteroidë, kurse në rastet e sinovitit mekanik mund të aplikohen edhe kortikosteroidet në formë të infiltracioneve lokale.

Mjekimi me anë të terapisë fizikale është shumë i rëndësishëm. Terapia fizikale duhet të përshkruhet varësisht nga faza e zhvillimit të sëmundjes. Në rast të sinovitit mekanik, preferohet krioterapia, e cila zvogëlon inflamacionin dhe në këtë mënyrë zvogëlohet edema, zvogëlohen dhimbjet, si dhe përmirësohet amplituda e lëvizjes së artikulacionit.

Në fazën e qetë të sëmundjes aplikohet termoterapia, diatermia me valë të shkurtëra, ultratingulli, laseroterapia, magnetoterapia me frekuencë të ulët etj.

Kineziterapia ka rëndësi të posaçme për përmirësimin e hipotrofisë së muskulit quadriceps femoris, si dhe për përmirësimin e amplitudës së lëvizjeve. Kineziterapia në disa raste është mirë të kombinohet me hidroterapi (hidokineziterapi).

Në rastet kur nuk mund të arrihet sukses me anë të terapisë konservative, indikohet intervenimi kirurgjikal.

07/08/2023

Qendër për Terapi Fizikale & Rehabilitim,
Adresa: 142 44, 1220, Tetovë, MK
Kontakt: +389 44 621 047

Qendër për Terapi Fizikale & Rehabilitim

04/07/2023

Qendër për Terapi Fizikale & Rehabilitim,
Adresa: 142 44, Tetovë 1220 MK, 1200
Kontakt: +389 44 621 047

Qendër për Terapi Fizikale & Rehabilitim

02/05/2023

Sidroma e kanalit karpal shkaktohet si pasojë e ngacmimeve mekanike, traumave, artritit reumatoid dhe nga një sërë shkaqesh të tjera, të cilat shkaktojnë edemë dhe kompresion të nervit medianus në kanalin karpal.

Klinikisht manifestohet me mizërim, mpirje dhe dhimbje në tre gishtat e parë. Në rastet më të rënda shkaktohen ndryshime të trofikës së tenarit.

Simptomat shpeshherë përkeqësohen gjatë natës, gjatë fleksionit palmar të zgjatur të dorës, si dhe gjatë shtypjes në retinaculum flexorum.

Diagnostikimi bëhet me anë të ekzaminimit klinik dhe me anë të EMG-së, ku shihen pengesa të përçueshmërisë së nervit medianus.

Kjo sindromë mjekohet me anë të antireumatikëve josteroidë, kurse në disa raste mund të aplikohen edhe infiltracione lokale të kortikosteroideve.

Artikulacioni i dorës duhet të pushojë ose të imobilizohet. Pas imobilizimit vazhdohet me procedurat e terapisë fizikale (diatermia me valë të shkurtra, elektroforeza, rrymat diadinamike, sonoforeza etj.).

25/04/2023

Epikondiliti ulnar i humerusit shfaqet më rrallë sesa epikondiliti radial. Ndryshe quhet edhe bërryli i lojtarit të golfit.

Klinikisht manifestohet me dhimbje në regjionin e epikondilitit medial të humerusit, e cila në fazën kronike përhapet në parakrah. Dhimbja bëhet më e fortë në rastet kur bërryli është në ekstenzion dhe tenton të bëjë fleksion palmar të dorës.

Diagnostikimi bëhet me anë të ekzaminimit klinik.

Mjekimi bëhet me anë të antireumatikëve josteroidë ose me anë të infiltracioneve lokale të kortikosteroideeve në epikondilin medial të humerusit.
Në fazën akute nevojitet pushim i krahut, ndërsa në fazën kronike fillohet me procedurat e terapisë fizikale, siç janë: elektroforeza, sonoforeza, rrymat dijadinamike, terapia me shockwave etj.

20/03/2023

Epicondylitis radialis humeri.
Ndryshe quhet edhe bërryli i lojtarit të tenisit.

Zakonisht shkaktohet pas moshës 30 vjeçe, më së shpeshti te meshkujt si pasojë e mikrotraumave të përsëritura, të shkaktuara gjatë pozitave supinatore dhe pronatore të parakrahut ose gjatë ekstenzionit të shprehur të shuplakës.

Karakterizohet me dhimbje në regjionin e bërrylit, e cila mund të përhapet edhe në parakrah ose krah.

Diagnostikimi bëhet me anë të ekzaminimit klinik.
Në fazën akute është i nevojshëm pushim i ekstremitetit të lënduar, kurse në disa raste duhet të imobilizohet për 7-10 ditë.

Mund të aplikohen edhe infiltracione lokale të kortikosteroideve me efekt të zgjatur.

Në fazën kronike aplikohen procedurat e terapisë fizikale (elektroforeza, rrymat diadinamike, rrymat interferente, DVSH-ja, sonoforeza, shockwave etj.)

17/03/2023

Frozen shoulder (supi i ngrirë)

Supi i ngrirë ose kapsuliti ad’heziv karakterizohet me shtangim të krahut, dhimbje dhe pamundësi për levizje të krahut.

Shkaktohet si pasojë e ndryshimeve inflamatore dhe degjenerative në kapsulën artikulare të regjionit të krahut, por mund të shkaktohet edhe si pasojë e imobilizmit të zgjatur të krahut.

Shenjat dhe simptomat shfaqen në faza dhe përkeqësohen me kalimin e kohës.

Faza e parë manifestohet me dhimbje dhe kufizim të lëvizjeve të krahut.

Në fazën e dytë dhimbja gradualisht zvogëlohet, kurse lëvizjet kufizohen gjithnjë e më shumë, posaçërisht abdukcioni.

Në fazën e tretë pacienti nuk ndjen dhimbje gjatë pushimit, por dhimbja mund të shfaqet gjatë lëvizjeve pasive të krahut.

Faza e katërt paraqitet pas pesë deri gjashtë muajsh dhe karakterizohet me kufizim të dukshëm të lëvizjeve të krahut.

Diagnostikimi bëhet me anë të ekzaminimit klinik dhe radiografisë.

Mjekimi bëhet me anë të analgjezikëve, infiltracioneve lokale me kortikosteroidë, si dhe me anë të terapisë fizikale (elektroterapi, kineziterapi).

15/03/2023

Periarthritis humeroscapularis acuta

Shkaktohet si rezultat i ndryshimeve inflamatore dhe degjenerative të indeve të buta në regjionin e artikulacionit të krahut.

Klinikisht manifestohet me dhimbje të forta në regjionin e supit, të cilat mund të përhapen edhe përgjatë krahut dhe regjionit të qafës.

Dhimbja bëhet më e shprehur gjatë lëvizjes së krahut, gjë që çon deri te kufizimi i lëvizjeve. Ajo përkeqësohet gjatë natës për shkak të ngrohjes së krahut nga mbulesat.

Nga kjo gjendje më së shpeshti preken personat e gjinisë mashkullore pas moshës 40 vjeçe.
Në pjesën më të madhe të rasteve preket krahu i djathtë.

Diagnostikimi bëhet me anë të ekzaminimit klinik dhe radiografisë.

Gjatë ekzaminimit klinik është e pranishme dhimbja gjatë palpacionit të regjionit të krahut dhe kufizimi i lëvizjeve.

Në radiografi shihet shtresimi i kripërave të kalciumit në tetivat e muskulit supraspinatus,
biceps brachii etj.

Mjekimi në fazën akute bëhet në mënyrë konzervative me përdorimin e dozave të larta të antireumatikëve dhe kortikosteroidëve, të cilët mund të aplikohen edhe në formë të
infiltracioneve lokale.

Qëllimi i mjekimit është zvogëlimi i dhimbjes, rikthimi i lëvizshmërisë dhe parandalimi i
zhvillimit të kontrakturës adduktore të krahut.

Mjekimi me anë të procedurave të terapisë fizikale fillohet që në fazën akute të sëmundjes, ku rol të rëndësishëm ka krioterapia, pas së cilës vazhdohet me ushtrimet pendulare.

Pas zvogëlimit të dhimbjeve aplikohen edhe procedurat e tjera të terapisë fizikale, posaçërisht terapia me shock wave.

15/02/2023

Pectus excavatum

Është deformim i kraharorit i cili karakterizohet me groposje të dërrasës së kraharorit.

Etiologjia e këtij deformimi nuk është plotësisht e njohur, në disa raste paraqitet si pasojë e rakitit, kurse rastet më të rënda janë të lindura ose të trashëguara.

Personat të cilët kanë histori familjare pozitive për këtë deformim kanë predispozicion më të madh që të lindin fëmijë me një deformim të këtillë.

Shumica e pacientëve janë asimptomatikë, ndërsa te rastet më të rënda shkaktohet çrregullim funksional i organeve respiratore dhe zemrës me shfaqjen e simptomave, si: lodhje, frymëmarrje e
shkurtuar, dhimbje kraharori dhe përshpejtim i rritmit të zemrës.
Diagnostikimi bëhet me anë të ekzaminimit klinik dhe me anë të radiografisë.

Trajtimi bëhet në varësi të zhvillimit të simptomave. Te rastet më të rënda, të cilat shkaktojnë komplikime të mushkërive dhe zemrës është e nevojshme ndërhyrja kirurgjikale, e cila duhet të bëhet
në moshën 4-5 vjeçe.
Rastet më të lehta mjekohen me anë të terapisë fizikale, ku rolin kryesor e luan kineziterapia- ushtrimet respiratore dhe ushtrimet për forcimin e muskujve të brezit të sipërm të
kraharorit.