27/07/2025
НУУЦ МЭДЛЭГҮҮД
Хүний хоёр хөмсөгний хооронд энэ ертөнцийн амьдрал дуусч өөр ертөнцийн амьдрал эхэлдэг нэгэн цэг байдгийг ойлгуулах гэсэн явдал. Тэр цэг бол хаалга. Хаалганы энэ талд энэ ертөнц байдаг, хаалганы нөгөө талд үл мэдэгдэх ер бусын ертөнц байдаг. Тилак буюу духанд тавьдаг улаан тэмдэг нь анхнаасаа тэр үл мэдэгдэх ертөнцийн бэлгэ тэмдэг болж байсан юм. Түүнийг хаа хамаагүй тавьж /түрхэж/ болдоггүй. Таны духан дээр гараа тавьж билгийн мэлмий чинь хаана байгааг хэлж чадах хүн л тилакийг хаанаа тавихыг хэлж чадна. Тилакийг таамгаар тавиад ямар ч нэмэргүй. Яагаад гэвэл тэр цэг хүн бүрт өөр өөр газарт байдаг. Билгийн мэлмий яг таг тодорхой байрладаг тийм газар гэж байхгүй. Ихэнх хүний билгийн мэлмий хоёр хөмсөгнийх нь дунд хавьд байдаг. Хэрэв хэн нэгэн өнгөрсөн амьдралууддаа удаан хугацаагаар бясалгаж, самадхид хүрч байсан бол билгийн мэлмий нь доогуур байрлана. Хэрэв тухайн хүн өмнө нь бясалгал хийж байгаагүй бол тэр цэг арай дээгүүр байрлана. Тэр цэгийн байрлалаар таныг өнгөрсөн амьдралдаа хэр сайн бясалгаж байсан, самадхи мэдэрч байсан уу гэдгийг тодорхойлж болдог. Хэрэв ийм юм олон дахин болж байсан бол билгийн мэлмийн цэг доогуур байрлана. Тэр бүр нүдний хэмжээнд ч хүрч болно. Гэхдээ түүнээс доошилдоггүй. Хэрэв энэ цэг нүдний төвшинд байвал өчүүхэн үйл явдал ч самадхид ороход хангалттай шалтгаан болно. Тэр юм үнэхээр өчүүхэн бага жижиг юм байж болно. Бид хэн нэгэн ямар нэг илт харагдахуйц шалтгаангүйгээр самадхид орж буйг хараад гайхдаг шүү дээ.
Зэнгийн нэгэн эмэгтэй хуврагийн түүх бий … Тэр эмэгтэй хуврага толгой дээрээ дүүрэн устай домбо тавиад булгаас ирж явжээ. Яагаад ч юм домбо нь унаж. Тэгээд яг унах агшинд нь тэр эмэгтэй самадхид хүрч гэгээрсэн гэдэг. Болсон явдал үнэхээр өчүүхэн: шавар домбо газар унаж хагарсан. Тэгээд л самадхи болчихсон! Ямар ч логик холбоо байхгүй мэт санагддаг.
Бас нэг тохиолдол байна. Энэ удаад Лаозын амьдралаас. Намар цагаар Лаоз хатсан навчис нь унаж буй модны доор сууж байж. Үүнийг харангаа Лаоз гэгээрсэн гэдэг. Гэгээрэл ба унаж буй навчисын хооронд ямар ч холбоо байхгүй. Гэхдээ заримдаа өмнөх төрлүүддээ гүйцэтгэсэн асар их хүчин чармайлтын үр дүнд сүнсний аялал бараг төгсгөлдөө дөхөж ирдэг. Ингээд билгийн мэлмийн цэг ихэд доошилж хоёр нүдний чинь орчимд ирдэг. Тэгвэл үнэхээр өчүүхэн үйл явдал хүртэл жингийн туухайг хөдөлгөнө. Юу ч эцсийн ганц дусал байж болно.
Хэрэв улаан тэмдэг юм уу зандангийн тосоор хийсэн тэмдгийг зөв газар тавих юм бол тэр нь олон юмсын хэмжүүр болно. Нэгдүгээрт: Хэрэв мастер танд тодорхой нэг газар тилак тавьж бай гэж хэлсэн бол та тэнд ямар нэгэн юм мэдэрч эхэлнэ. Магадгүй та өмнө нь энэ тухай хэзээ ч бодож байгаагүй байх. Хүн нүдээ аниад сууж байхад өөр нэг хүн түүний хамрын хоншоор руу хуруугаа дөхүүлбэл, нүдээ аниад сууж байгаа хүн өөр рүү нь хүн хуруугаараа зааж байна гэдгийг мэдэрдэг. Энэ бол билгийн мэлмийгээ мэдэрч буй хэрэг юм.
Хэрэв тилак нь таны билгийн мэлмийтэй яг ижил хэмжээтэй бөгөөд зөв газар тавигдсан бол хоногийн хорин дөрвөн цаг танд өөрийгөө сануулах болно. Өөр бусад юмсын тухай мартана. Энэ сануулга танд тилакийг илүү сайн бие махбодоо арай сул мэдрэх боломж олгодог. Дараа нь тилакаас өөр юу ч бие махбодыг чинь санагдуулахаа байх цаг ирнэ. Ийм юм болох үед та билгийн мэлмийгээ нээж чадна. Та өөрийн бие махбодыг мартахын хэрээр гагцхүү тилакийг мэдэрч эхлэхэд таны ухамсар талсжиж билгийн мэлмий дээр төвлөрч эхэлдэг. Билгийн мэлмийг нээдэг түлхүүр бол төвлөрсөн ухамсар юм. Энэ бол та линзний тусламжтайгаар цаасан дээр нарны гэрлийг төвлөрүүлж хангалттай хэмжээний дулаан үүсгэж шатаахтай адил. Нарны туяанууд төвлөрөх үед гал үүснэ. Ухамсар бие махбодоор нилэнхүйдээ тархсан үед гагцхүү амьдрал тэтгэх ажил л гүйцэтгэдэг. Ухамсар бүхэлдээ билгийн мэлмийн цэг дээр төвлөрөх үед бүх саад бартаа шатаж дотоод тэнгэрийг харах үүд нээгддэг юм. Тиймээс тилакийн эхний зориулалт бол хоногийн хорин дөрвөн цагт санаж байх ёстой биеийн зөв хэсгийг заах явдал юм.
Хоёрдугаарт: Мастер тилакийн тусламжтайгаар гараа таны духан дээр тавилгүйгээр билгийн мэлмийн чинь байрлалыг тодорхойлж хэр ахиж буйг чинь мэддэг. Яагаад гэвэл билгийн мэлмий доошлох тусам та тилакаа арай дор тавьдаг учраас. Өдөр бүр тэр цэгийг мэдэрч билгийн мэлмий байгаа тэр газраа мэдрэмжээрээ тилакаа тавьж байх хэрэгтэй.
Мастерт мянга мянган шавь байж болно. Ингээд шавь хүн мастертаа мөргөх үед мастер түүний тилак хаана буйг хардаг. Тиймээс шавиасаа ахиц чинь хэр байна гэж асуух ч шаардлага байдаггүй. Тилак тухайн шавь ахиж байна уу, түүнд саад бартаа байна уу, гацчихаж уу гэдгийг тодорхойлоход тусладаг. Хэрэв шавь хүний билгийн мэлмийн цэг нь доошлохгүй байгаа нь мэдрэгдвэл тэр өөрийн ухамсрыг бүхэлд нь төвлөрүүлэхгүй байна гэсэн үг. Хэрэв тэр тилакаа буруу газраа тавьсан бол мөн л өөрийн билгийн мэлмийг хаана буйг мэдрэхгүй байна гэсэн үг. Билгийн мэлмийн цэг доошлох тусам бясалгалын аргууд ч өөрчлөгдөх ёстой. Тилак нь мастерийн хувьд эмч хүний хувьд өвчний түүх юу байдагтай яг адилхан зүйл. Сувилагч байнга өвчтөний биеийн халуун, цусны даралт, судасны цохилтыг хэмждэг. Тиймээс эмч өвчний түүх рүү харахад л байр байдал мэдэгддэг. Үүний нэгэн адил тилак нь шавийн байр байдлыг тодорхойлох асар сайхан туршилтын зэмсэг юм. Мастерт асуугаад байх юм байдаггүй. Тэр ямар тусламж хэрэгтэй байна, юуг өөрчлөх ёстой вэ гэдгийг хараад л мэддэг. Тилакийн зориулалт үүнд байсан юм. Бясалгал хийхэд ямар өөрчлөлтүүд шаардлагатай гэдгийг тодорхойлоход байсан юм.
Билгийн мэлмий нь бас хат зоригийн төв болдог. Йогад түүнийг Ажна хүрдэн гэж нэрлэдэг. Яагаад бид түүнийг хат зоригийн төв гэж нэрлэдэг юм бэ гэвэл бидний амьдрал дахь сахилга бүрийг энэ төв удирддаг. Бидний амьдрал дахь эмх цэгц, зохирол бүхэн энэ цэгээс ундардаг учир тэр.
Ошо: Нууц мэдлэгүүд