22/09/2024
Юм бүхэн учиртай гэж.
2001 оны 9-р сарын 11-нд АНУ-ын Нью-Йорк хотод байрлах Дэлхийн Худалдааны Төвийг хоёр онгоц мөргөн 2 мянга гаруй хүний аминд хүрснийг бид мэднэ...
Тус төвд үйл ажиллагаа явуулдаг байсан нэгэн компани уг аймшигт үйл явдлын дараа амьд үлдсэн удирдлага болон ажилтнуудаа урьж хэрхэн амьд гарснаа дурсахыг хүсчээ...
Хүмүүс маш энгийн шалтгаанаар амьд гарцгаасан байна...
Компанийн нэг захирал хүү нь анх удаа цэцэрлэгт орж байгаа өдөр байсан тул түүнийг хүргэж өгөөд жаахан хоцорчээ...
Сэрүүлэг нь цагтаа дуугараагүйн улмаас хоцорсон нэг эмэгтэй...
Замд нь осол гарсан байсан тул түгжрэлд саатсан нэгэн...
Автобуснаасаа хоцорсон өөр нэгэн...
Цамцан дээрээ хоол дусаасны улмаас солих хэрэгтэй болсон нэгэн залуу...
Машин нь асахгүй саатсан ажилтан...
Гарч явахад нь утас нь дуугарч буцаж орон дуудлага авсан нэгэн...
Хүүхдээ төрүүлэх гэж эмнэлэг рүү сандран явсан эмэгтэй...
Такси барьж чадаагүй нэгэн гээд бүгд л өөр өөр шалтгааны улмаас амьд явах аз тохиосон байна...
Хамгийн сонин гэмээр нэг шалтгаан бол тэр өглөө шинэ ботинкоо өмсөөд гарсан залуугийн хөл холгож цэврүү үсэрсэн тул эмийн сан орж шархны лент авч наасан нь түүний амийг аварчээ...
Өнөөдөр би замын түгжрэлд гацах, лифтнээс хоцрох гэх мэт намайг бухимдуулдаг олон жижиг зүйлсийн талаар эргэцүүлэхдээ “Энэ бол миний байх ёстой зөв газар, зөв цаг” гэж боддог болсон...
Дараагийн удаа хүүхэд чинь хувцсаа өмсөж өгөхгүй удах, түлхүүрээ олохгүй байх, бүх гэрлэн дохионы улаантай нь учраад байгаа мэт санагдвал битгий уурла, битгий бухимд...
ЧИ ЯГ ЗӨВ ГАЗРАА, ЗӨВ ЦАГТАА БАЙГАА... гэж
