
01/08/2025
“Of we mee willen naar de grot?” vroeg mijn man. We waren beland bij een prachtige kerk op een pelgrimsroute. Hoog in de bergen, tegen de rotsen aan gebouwd. Hoe ze dat in de middeleeuwen voor elkaar hebben gekregen, is een mysterie.
Ik was naar deze plek toe geleid. We hadden net daarvoor gezwommen in de rivier, het stromende water was een weldaad.
We besloten de omgeving te verkennen en mijn aandacht werd getrokken naar een bepaald gebied op de kaart. De weg slingerde door de Appenjnen, in het noorden van Toscane. Vanaf beneden tekende een witte kerk zich af tegen de rotsen, het had een magische aantrekkingskracht.
Het was er prachtig, zowel de kerk als het uitzicht.
Ik had inderdaad een bordje gezien met La Grotta. “Ja, zeker!”, antwoordde ik.
Er bleek een rondleiding op afspraak te zijn en de gids had gevraagd of we mee wilden. Er was nog plek voor 2 mensen.
Even later zaten we samen met 4 Italianen en de gids in een ruimte die uitgehouwen was uit de rotsen. Het was niet groter dan 10 × 4 m, de sfeer was magisch. Sinds de middeleeuwen wordt hier door monniken en pelgrims gemediteerd en gebeden.
Na de uitleg, nodigde de gids mij en een andere vrouw uit om op het meditatiekrukje plaats te nemen. Ik zat precies voor een oude afbeelding van Jezus met een kaars ervoor, de enige verlichting.
Op de achtergrond klonk zijn vriendelijke stem die in het Italiaans sprak. Ik begreep er weinig van, maar de klanken van deze taal waren fijn om te horen en maakten het voor mij gemakkelijk om verbinding te maken met het de energetische wereld. Ook hielpen de lichtzoete wierook geur en de meditatie- en gebedsliederen op de achtergrond.
Het deed me denken aan de eenvoud van de Katharen in Zuid-Frankrijk. Ook in het noorden van Italië hebben veel Katharen geleefd.
Het voelde alsof ik terug ging in de tijd, ik voelde me verbonden met de mensen die eerder in deze grot hebben gebeden.
Baden ze destijds ook voor vrede op aarde? Nu hing er aan de kerk een oproep tot vrede in Gaza. 🙏🏻🌟
Van de grot heb ik geen foto kunnen maken. Wel van de kerk, die eveneens prachtig was, maar op een heel andere manier. Het was een magische en ontroerende ervaring 💫.