Mind-Control Praktijk voor Rouw, Trauma & Verlies - Pauline Trum

Mind-Control Praktijk voor Rouw, Trauma & Verlies - Pauline Trum Ik begeleid mensen bij rouw, trauma en het vormgeven van afscheid. Altijd persoonlijk, warm en met aandacht voor wat écht gevoeld wil worden.

Ik help je stilstaan, dragen en betekenis geven – aan wat pijn doet én aan wat je liefhad. Mind Control

Trauma Release, Hypnotherapie, Ademtherapie, Biodynamic Bodywork. Ademcoach

Psychosociaal Trauma Therapeut. Praktijk Veen (omgeving Waalwijk/Den Bosch/Breda/Gorinchem)

Pauline Trum is lid van de volgende (beroeps)verenigingen:

CAT (Complementair Alternatief Therapeut)

“Ik voel eigenlijk helemaal niks.”In mijn praktijk hoor ik het vaker dan je zou denken: “Ik voel gewoon niets… er gebeur...
23/11/2025

“Ik voel eigenlijk helemaal niks.”

In mijn praktijk hoor ik het vaker dan je zou denken: “Ik voel gewoon niets… er gebeurt niets vanbinnen.”

Voor veel mensen voelt dat als falen. Alsof er iets mis is met hen, of alsof ze “niet diep genoeg gaan”. Maar in werkelijkheid is het tegenovergestelde waar.

Het niet kunnen voelen is geen gebrek.
Het is een beschermingsmechanisme. Een slim overlevingssysteem dat ooit nodig was.

Freeze en shut down: wanneer het systeem op slot gaat

Wanneer het zenuwstelsel te veel prikkels, stress of dreiging ervaart, kent het drie grote reacties:

1. Fight – actie, spanning, strijd.
2. Flight – weg van de situatie, vermijden.
3. Freeze / Shut down – het systeem schakelt terug naar een soort overlevingsmodus.

Die laatste reactie wordt vaak niet herkend. Freeze voelt namelijk niet als paniek, het voelt als… niets.

Geen beweging, geen richting, geen emoties, soms zelfs geen gedachten.

Het lichaam kiest voor minimale energie om te overleven.

Waarom het “niets voelen” zo vaak voorkomt.

Veel mensen hebben dit mechanisme ontwikkeld in hun jeugd of in perioden van langdurige stress. Bijvoorbeeld wanneer:
✅ emoties niet veilig waren,
✅ je te veel moest dragen,
✅ je geen ruimte had om te voelen,
✅ er trauma of onveiligheid was,
✅ of wanneer je simpelweg nooit hebt geleerd hoe je naar binnen kunt luisteren.

Het lichaam denkt: “Als voelen te veel is, zet ik het even uit.”

Niets voelen is óók voelen ✔️

De afwezigheid van emotie is informatie.

Het zegt iets over wat je lichaam op dat moment nodig heeft:rust, veiligheid, ondersteuning, of simpelweg tijd.
In de freeze-stand zit enorm veel wijsheid. Het laat zien dat je systeem je probeert te beschermen.

Hoe kom je voorzichtig weer in contact met jezelf?

Niet door te duwen. Niet door harder je best te doen. En zeker niet door te vinden dat je “meer zou moeten voelen”.

Kleine, veilige signalen werken wél:
✅ je voeten op de grond bewust voelen,
✅ een hand op je borst of buik leggen,
✅ iets warms drinken,
✅ vertragen,
✅ en zachte beweging zoals wandelen of wiegen.

Dat zijn uitnodigingen aan je zenuwstelsel: “Het is oké. Je mag terugkomen.”

Voor professionals

Als coach of therapeut is dit een belangrijk signaal. Iemand die niets voelt, is niet “ongeïnteresseerd” of “niet gemotiveerd”. Het is vaak juist iemand die jarenlang heeft overleefd.

Daarom vraagt een freeze-reactie om veiligheid, gronding en een zacht tempo, niet om confrontatie.

Het probleem is niet dat mensen niets voelen. Het probleem is dat ze denken dat ze iets verkeerd doen.

En soms is het mooiste wat er kan gebeuren… dat iemand eindelijk mag ervaren dat het veilig genoeg is om weer te voelen.

Opleider Trauma & Systemisch Werk
Founder Zonnevlecht Opleidingen
Voor wie wil begeleiden vanuit veiligheid, zachtheid en bewustzijn.

www.mind-control.nl

✨ Wanneer je lijf iets vertelt dat je hoofd nog niet begrijptHoe het zenuwstelsel signalen geeft, en hoe je ze leert ver...
16/11/2025

✨ Wanneer je lijf iets vertelt dat je hoofd nog niet begrijpt

Hoe het zenuwstelsel signalen geeft, en hoe je ze leert verstaan

Veel mensen denken dat bewustwording begint in het hoofd.

Maar in de praktijk begint het in het lichaam.

Ons zenuwstelsel registreert continu informatie: veiligheid, spanning, dreiging, contact, ruimte.

Het lichaam voelt deze micro-signalen vaak seconden tot uren voordat onze gedachten begrijpen wat er gebeurt.

En juist daar gaat het vaak mis:
We vertrouwen het hoofd meer dan het lijf.

We analyseren, rationaliseren, verklaren,
en missen daarmee de vroege, belangrijke informatie die het lichaam geeft.

🌿 De subtiele signalen van een overbelast zenuwstelsel

Dit zijn geen ‘grote’ symptomen.

Het zijn de kleine, dagelijkse reacties die we vaak normaliseren:

• Je ademhaling die hoger wordt
• Een licht knijpen in de maag
• Je schouders die naar voren trekken
• Een plots gebrek aan focus
• Een rusteloos gevoel in de benen
• Je hartslag die ongemerkt versnelt
• Moeheid zonder duidelijke oorzaak

Deze signalen zijn het eerste taalgebruik van het zenuwstelsel.

Niet bedoeld om te irriteren, maar om te beschermen.

🌿 Wat je hoofd doet versus wat je lichaam laat zien

Het hoofd zegt vaak:
“Ik moet gewoon even door.”
“Het valt wel mee.”
“Geen reden voor stress.”

Maar het lichaam zegt iets anders:
“Er is iets dat aandacht nodig heeft.”
“Ik ben iets aan het dragen.”
“Ik zoek regulatie.”

Het zenuwstelsel werkt niet met woorden.

Het werkt met sensaties, tempo, spanning, ontspanning.

Wanneer die twee – hoofd en lijf – uit sync raken, ontstaat precies dat gevoel van innerlijke verwarring: “Er klopt iets niet, maar ik kan er geen woorden aan geven.”

🌿 De weg terug: van negeren naar luisteren

Heling begint niet bij uitleggen.
Heling begint bij opmerken.

1. Vertraag 10%
Niet volledig stoppen, maar net genoeg om te voelen wat er speelt.

2. Benem wat je voelt, zonder analyse
Bijvoorbeeld: Ik voel een kramp in mijn borst” i.p.v. “Ik denk dat ik…”.

3. Normaliseer je reactie
Je zenuwstelsel doet wat het moet doen: jou veilig proberen te houden.

4. Vind een regulerende tegenbeweging
Diepe uitademing
Schouders los
Voeten stevig op de grond
Een korte pauze
Beweging
Warmte
Aarding
Contact

Deze mini-interventies brengen je systeem terug naar aanwezigheid.

🌿 Waarom dit zo belangrijk is in begeleiding

Of je nu werkt als coach, therapeut, bodyworker, begeleider of trainer:
je kunt iemands proces nooit volledig begrijpen zonder de taal van het lichaam te kennen.

Het lijf vertelt waar woorden stoppen.
Het laat zien waar het zenuwstelsel vastloopt, waar bescherming actief is en waar de ingang naar regulatie ligt.

En precies daar ontstaat echt werk:
zacht, exact, lichaamswijs.

Pauline Trum
Praktijk Mind-Control
www.mind-control.nl

🍂 De weg naar binnenDe laatste maanden van het jaar nodigen ons uit om te vertragen.De natuur trekt zich terug. Het lich...
13/11/2025

🍂 De weg naar binnen

De laatste maanden van het jaar nodigen ons uit om te vertragen.
De natuur trekt zich terug. Het licht wordt zachter, de dagen korter.

Waar we in de zomer vaak naar buiten gericht zijn, vraagt dit seizoen om iets anders: om naar binnen te keren.

Vertragen betekent niet stilstaan.

Het is ruimte maken — om te voelen wat er in beweging is, wat moe is, wat geheeld wil worden.

Voor veel mensen komt juist nu oud verdriet of spanning naar boven.

Alsof het lichaam zegt: “Ik ben klaar om los te laten.”

Dat is de kracht van dit seizoen:
niet harder werken of dóórzetten,
maar luisteren naar wat er in je leeft.

🌿 Over loslaten

Loslaten gaat niet over iets wegduwen,
maar over toestaan dat iets niet langer vastgehouden hoeft te worden.

Soms is dat een herinnering, een oude overtuiging, een verwachting van jezelf.

Soms is het een gevoel dat al lang wacht om gevoeld te worden.

Juist in de rust ontstaat de mogelijkheid tot herstel.
Het lichaam weet hoe dat moet — als we durven luisteren.

✨ Mini-oefening – Ademen in de overgang

Ga even rustig zitten.

Leg een hand op je borst en een hand op je buik.
Voel hoe de adem komt… en weer gaat.

Bij elke uitademing stel je je voor dat je een stukje spanning loslaat.

Bij elke inademing adem je zachtheid in.

Zeg in stilte tegen jezelf:

“Ik hoef niets te doen. Ik mag zijn waar ik nu ben.”

Voel dan even na.
Wat verandert er als je niet hoeft te veranderen?

💫 Tot slot

De overgang naar het einde van het jaar is een uitnodiging om te landen — in jezelf, in je lijf, in je leven.
Vertragen is geen luxe, het is een vorm van zorg.

Neem de tijd om te ademen.
Om stil te staan bij wat was,
en zacht ruimte te maken voor wat mag komen.

Pauline Trum
Trauma-, rouw- en verliesterapeut
Opleider en kennisdeler in bewustwording en persoonlijke groei

🕊️ Mind-Control Praktijk

Lichaamsgerichte traumatherapie & begeleiding bij rouw en verlies
www.mind-control.nl

💌 Blijf verbonden met jezelf, het leven en elkaar.

PS; Vraag het GRATIS Ebook aan Sterker door Veerkracht op de website van Mind-Control https://www.mind-control.nl/

🌙 De stilte na een sessieEr is dat moment.De deur valt zacht dicht.De stoel tegenover je is leeg.En dan blijft er iets h...
13/11/2025

🌙 De stilte na een sessie

Er is dat moment.
De deur valt zacht dicht.
De stoel tegenover je is leeg.

En dan blijft er iets hangen.
In de ruimte. In jou.
Een trilling, een adem, een gedachte die nog naklinkt.

Soms is dat stilte.
Soms ontroering.
Soms iets dat je niet direct kunt duiden.

🫀 Soms begint het werk pas echt als de deur achter de cliënt sluit.

Want wat gezegd is, moet nog landen.
Wat geraakt is, zoekt nog een plek.
En wat stil bleef, werkt in de onderstroom verder.

Dat is het onzichtbare deel van ons vak.
Het deel dat niet in “protocollen” past.
Waarin je voelt dat er iets in beweging is gekomen, in de ander, maar ook in jezelf.

Daarom haast ik me niet naar het volgende.
Ik laat de ruimte even spreken.
Want in die stilte
gebeurt vaak het meest.

Pauline Trum
Trauma Rouw en Verlies therapeut
Kennisdeler | Opleider

Ik zie, ik zie wat jij niet zietAls we kijken vanuit onveiligheidKen je dat gevoel dat je in een gesprek zit, maar de an...
10/11/2025

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet

Als we kijken vanuit onveiligheid

Ken je dat gevoel dat je in een gesprek zit, maar de ander je niet écht lijkt te horen?

Of dat je als hulpverlener denkt: waarom reageert mijn cliënt zo defensief, ik bedoel het toch goed?

Vaak heeft dat niets te maken met wat er gezegd wordt, maar met de bril waardoor we kijken.

We zien allemaal de wereld door de lens van onze ervaringen.

En als die ervaringen gekleurd zijn door onveiligheid, door afwijzing, kritiek, afwezigheid of overweldiging , dan raakt die bril vervormd.

We kijken niet meer neutraal. We kijken door een filter van gevaar.

De bril van onveiligheid

Wanneer ons zenuwstelsel in een staat van waakzaamheid is, scant het
voortdurend: ben ik hier veilig?

Alles wat we waarnemen, wordt geïnterpreteerd vanuit die vraag.

Een neutrale blik kan dan aanvoelen als afwijzing.

Een stilte als oordeel.

Een goedbedoelde vraag als aanval.

We zien wat onze onveiligheid ons laat zien, niet per se wat er écht is. Het is als een mist die zich tussen ons en de werkelijkheid legt.

In de praktijk

In gesprekken, in relaties, in therapie, zodra iemand zich onveilig voelt, verandert de waarneming.

Cliënten die kijken vanuit onveiligheid zullen bijvoorbeeld:
⚪️spanning voelen bij nabijheid of juist bij afstand,
⚪️ woorden anders interpreteren dan bedoeld,
⚪️ of schrikken van iets wat voor een ander neutraal lijkt.

En als hulpverlener kun je onbewust hetzelfde doen

Ook jij hebt je eigen bril. Je ziet, hoort en voelt door jouw geschiedenis heen.

De uitnodiging

Bewust worden vanuit welke staat we kijken is misschien wel de meest helende stap.

Wanneer we merken dat we in onveiligheid kijken, kunnen we vertragen.

Ademen.
Voelen: wat in mij reageert hierop?

Pas dan ontstaat ruimte om écht te zien wat er is, zonder dat onze geschiedenis ertussen komt.

Van onveilig kijken naar aanwezig zijn

Het vraagt oefening en mildheid om deze bril te herkennen.

Maar hoe vaker we het doen, hoe meer we kunnen zien wat er werkelijk is:
een mens tegenover ons, die ook probeert zich veilig te voelen.

“Ik zie, ik zie wat jij niet ziet” wordt dan niet meer een spel, maar een uitnodiging om dieper te kijken.

Niet alleen met onze ogen, maar met ons hart.

🕊️ Pauline Trum
Traumatherapeut | Opleider | Systeemwerker

Zonnevlecht Opleidingen
www.zonnevlechtopleidingenl

Praktijk Mind-Control
www.mind-control.nl

Als je getriggerd wordt, vecht je niet met de ander — maar met de pijn uit je verledenSoms lijkt het alsof iemand nu iet...
07/11/2025

Als je getriggerd wordt, vecht je niet met de ander — maar met de pijn uit je verleden

Soms lijkt het alsof iemand nu iets bij je doet.

Een blik, een opmerking, een toon. En ineens voel je het: spanning in je lijf, boosheid, verdriet, verontwaardiging. Je reageert heftiger dan de situatie op dat moment eigenlijk vraagt.

Dat moment, dat is wat we een trigger noemen.

En de waarheid is: je vecht op dat moment niet met de ander, maar met een oud stuk in jezelf. Met pijn die al veel langer in jou leeft.

Triggers als poorten naar oude pijn

Triggers laten ons voelen waar er nog iets geraakt mag worden. Ze wijzen feilloos naar plekken in ons waar nog onverwerkte emoties liggen: angst om afgewezen te worden, het verlangen om gezien te worden, of de schaamte van vroeger die nog steeds even scherp aanvoelt.

Wat we vaak doen, is die pijn op de ander projecteren.

We zeggen: “Door jou voel ik me zo!”

Maar in werkelijkheid raakt de ander iets aan dat al in ons aanwezig was.

De kracht van bewustwording

Wanneer je gaat herkennen dat je getriggerd wordt, ontstaat er ruimte.
Je hoeft niet meer direct te reageren vanuit verdediging, boosheid of verdriet,
je kunt even stilstaan en voelen:

👉 Wat in mij wordt hier geraakt?
👉 Waar ken ik dit gevoel van?
👉 Wat heeft dit deel in mij eigenlijk nodig?

Het is in die bewustwording dat heling begint.

Niet door de situatie buiten jezelf te veranderen, maar door met zachtheid naar binnen te kijken.

De ander als spiegel

De mensen die jou het meest raken, zijn vaak je grootste spiegels.

Niet omdat ze beter weten, maar omdat ze, zonder het te beseffen, oude lagen in jou aanraken.

Daarin zit een kans: niet om jezelf te veroordelen, maar om jezelf beter te leren kennen.

Elke trigger kan een uitnodiging zijn om dichter bij jezelf te komen.

Om te luisteren naar dat kind, dat deel, dat ooit iets tekort kwam, en nu via jouw volwassen zelf eindelijk gehoord wil worden.

Van vechten naar verbinden

Wanneer je leert voelen wat er onder je reactie zit, hoef je niet meer te vechten.
Je kunt aanwezig blijven bij jezelf én bij de ander.

Je reageert niet meer vanuit het verleden, maar vanuit het hier en nu.

Dat is de beweging van overleven naar leven.

Van afweer naar aanwezigheid.
Van pijn naar verbinding.

Reflectie:
De volgende keer dat je geraakt wordt, probeer dit eens:

🧡Adem even diep in.
🧡Stel jezelf de vraag: Wat in mij wordt geraakt?
🧡En luister. Niet met oordeel, maar met zachtheid.

Want heling begint niet bij het vermijden van triggers, maar bij het omarmen van wat ze je willen laten zien.

Pauline Trum
Kennisdeler | Opleider
Trauma Rouw en Verlies therapeut

Voelen kan alleen als we vertragenJe hebt het jezelf of een ander misschien wel eens horen zeggen: “ik voel het even nie...
03/11/2025

Voelen kan alleen als we vertragen

Je hebt het jezelf of een ander misschien wel eens horen zeggen: “ik voel het even niet meer.”

En dat klopt meestal letterlijk.

In de drukte van ons bestaan raken we het contact met ons gevoel kwijt, niet omdat het er niet is, maar omdat we er te snel aan voorbijgaan.

Voelen vraagt om vertragen.

En vertragen vraagt moed.

In een wereld waarin presteren, produceren en doorgaan de standaard zijn, is vertragen bijna een vorm van rebellie. Ons zenuwstelsel raakt gewend aan snelheid – aan adrenaline, aan alertheid, aan doen.

Maar het lichaam kan pas voelen als het zich veilig genoeg voelt om stil te zijn.

Als trauma­therapeut zie ik het dagelijks:

Voelen lukt pas als het lichaam niet meer in de stand van overleven staat.

Wanneer de adem zakt, de spieren ontspannen en het zenuwstelsel weer mag reguleren.

Pas dan komt er ruimte voor gevoel — voor verdriet, voor opluchting, voor rust.

Vertragen betekent niet: niets doen.

Het is leren aanwezig zijn bij wat er is, zonder het te willen veranderen.

Het vraagt bewustwording van signalen: de spanning in je buik, de adem die hoog blijft, de schouders die je onbewust optrekt.

En het vraagt zachtheid om dat niet te veroordelen, maar te observeren.

Om te kunnen vertragen, hebben we drie dingen nodig:

Veiligheid. Je lichaam moet weten dat het mag ontspannen. Dat er geen gevaar dreigt.

Bewustwording. Opmerken wat er in je gebeurt – zonder te oordelen of te analyseren.

Aanwezigheid. De bereidheid om even nergens heen te hoeven. Geen doel, geen prestatie. Alleen zijn met wat zich aandient.

En precies daar ligt heling.

Want als we vertragen, horen we weer wat het lichaam allang wist.

We voelen waar grenzen zijn overschreden, waar vermoeidheid schuilgaat, waar verlangens wachten om erkend te worden.

Vertragen is thuiskomen.

In je lichaam.
In jezelf.
In het moment.

Dus stel jezelf vandaag eens de vraag: Waar mag ik vertragen?

En wat zou ik kunnen gaan voelen als ik het toelaat?

Want echt voelen — dat kan alleen als we vertragen.

Pauline Trum

Kennisdeler | Opleider | Trauma Therapeut
Zonnevlecht Opleidingen | Mind-Control

www.zonnevlechtopleidingen.nl
www.mind-control.nl

Het engeltje van troost ✨Vandaag raakte het me opnieuw…Tijdens de sessies mocht dit kleine engeltje meerdere keren aanwe...
31/10/2025

Het engeltje van troost ✨

Vandaag raakte het me opnieuw…

Tijdens de sessies mocht dit kleine engeltje meerdere keren aanwezig zijn.

Zo’n eenvoudig houten figuurtje, en toch zoveel betekenis.

In mijn praktijk werk ik vaak met verlies.

Het gemis van iemand die er niet meer is, een relatie die eindigde, of een deel van jezelf dat je onderweg bent kwijtgeraakt.

Verlies raakt aan diepe lagen van liefde, verbinding en gemis.

Soms is er geen taal voor, alleen gevoel, stilte en tranen.

Dit kleine engeltje mag in die momenten symbool staan voor troost en zachtheid.

Voor de liefde die blijft, ook als iemand niet meer fysiek aanwezig is.

Ik gebruik het als hulpbron in sessies, om even te voelen dat je niet alleen bent, dat er licht mag zijn, dat je gedragen wordt.

Het engeltje herinnert eraan dat rouw niet alleen over pijn gaat, maar ook over liefde, en over het vinden van een nieuwe vorm van verbinding. 💛

Het lichaam liegt niet – hoe je lijf de sleutel kan zijn in trauma- en rouwverwerkingWanneer we verlies of trauma meemak...
30/10/2025

Het lichaam liegt niet – hoe je lijf de sleutel kan zijn in trauma- en rouwverwerking

Wanneer we verlies of trauma meemaken, ervaren we dat niet alleen in ons hoofd of hart, ons hele lichaam reageert. Het lichaam herinnert zich wat ons bewustzijn soms liever vergeet.

Een gespannen borst, een dichtgeknepen keel of vermoeidheid zonder duidelijke oorzaak zijn vaak signalen van iets wat nog niet gezien of verwerkt is.

Het lichaam liegt niet, het vertelt wat nog aandacht vraagt.

De biologie van trauma

Trauma is niet wat er met ons gebeurt, maar wat er in ons gebeurt als reactie op wat we meemaken.

Wanneer we ons overweldigd of onveilig voelen, schakelt het lichaam over op overleven: vechten, vluchten of bevriezen.

Deze reactie is niet mentaal, maar biologisch. Ons zenuwstelsel probeert ons te beschermen.

Het probleem ontstaat wanneer die overlevingsreactie “blijft hangen”. Dan kunnen we chronisch alert zijn, spanning voelen, of juist afgestompt raken. Het lichaam blijft dan signaleren: ik ben niet veilig.

Heling begint niet met “herinneren” of “begrijpen”, maar met het herstellen van veiligheid in het lichaam.

De taal van het zenuwstelsel

De polyvagaaltheorie (Dr. Stephen Porges) beschrijft drie toestanden van ons autonome zenuwstelsel:

1. Vechten/vluchten (sympathisch): we staan ‘aan’, zijn gespannen of onrustig.

2. Bevriezen (dorsale vagus): we trekken ons terug, voelen ons vlak of uitgeput.

3. Verbinding (ventrale vagus): we voelen ons rustig, aanwezig en in contact.

Een gezond zenuwstelsel beweegt flexibel tussen deze drie toestanden.

Trauma zorgt voor verstarring: we blijven te lang in spanning of juist in bevriezing.

Lichaamsgericht werken helpt dit systeem weer soepel te laten bewegen, dat is regulatie, en dat is waar heling begint.

Rouw leeft in het lichaam

Rouw is een natuurlijke reactie op verlies, maar ook een intense fysieke ervaring.

Vermoeidheid, spanning, druk op de borst of verkramping in de buik zijn allemaal manieren waarop rouw zich via het lichaam uitdrukt.

Rouw is geen lineair proces, maar een ritme, een beweging tussen vasthouden en loslaten.

Wanneer we leren luisteren naar die beweging, zonder oordeel, kan rouw ons verzachten in plaats van verstenen.

3 manieren om het lichaam te betrekken bij trauma- en rouwverwerking

1. Vertragen en voelen

Onze eerste neiging bij pijn is vaak: doorgaan.

Toch begint heling juist bij vertraging.
Ga eens zitten of liggen en vraag jezelf:

“Wat voel ik op dit moment in mijn lichaam?”

Misschien spanning, warmte, leegte of een trilling. Benoem het zachtjes zonder het te willen veranderen

Alleen al het erkennen wat er is, helpt het zenuwstelsel te ontspannen.

2. Adem als anker

De adem is de brug tussen lichaam en geest.

Bij spanning wordt de adem oppervlakkig, een teken dat het lichaam in overlevingsstand staat.

Leg een hand op je hart en een hand op je buik.

Adem langzaam in via je neus, uit via je mond.

Stel je voor dat de uitademing iets van de spanning mag loslaten.

Slechts een paar bewuste ademhalingen per dag kunnen het zenuwstelsel helpen herstellen.

3. Gronden en verbinding maken

Veiligheid begint bij voelen dat je hier bent.

Zet je voeten stevig op de grond. Voel het contact met de aarde of de vloer.
Laat je lichaam iets zwaarder worden, alsof de zwaartekracht je draagt.

Dit eenvoudige grondingsmoment helpt bij het reguleren van emoties en het terugvinden van stabiliteit.

Het lichaam als poort naar heling

In mijn werk bij Zonnevlecht Opleidingen en in mijn praktijk Mind-Control zie ik telkens weer dat echte heling niet ontstaat door te praten over wat er gebeurd is, maar door het ervaren in het lichaam.

Wanneer we met mildheid luisteren naar de signalen van ons lijf, ontstaat vanzelf ruimte voor emotie, ontspanning en herstel.

Het lichaam weet de weg, het heeft alleen tijd, aandacht en veiligheid nodig om die weg weer te kunnen gaan.

Door Pauline Trum – Opleider Zonnevlecht Opleidingen & Therapeut bij Mind-Control

✨ Tussen wond en wonder ✨Trauma is geen teken van zwakte.Het is een spoor van wat te veel was om te dragen, én van wat t...
28/10/2025

✨ Tussen wond en wonder ✨

Trauma is geen teken van zwakte.

Het is een spoor van wat te veel was om te dragen, én van wat te weinig was om te ontvangen.

Zoals in het gedicht van José Al
bewegen we ons vaak als koorddansers
tussen pijn en kracht, tussen gemis en groei.

Heling betekent niet dat de wond verdwijnt,
maar dat we leren dansen met wat ooit brak.

Dat we zachtheid toelaten waar ooit spanning zat, en leren voelen dat we kunnen dragen
wat ooit ondraaglijk leek.

Juist daar, waar het brak, kan nieuw leven beginnen te sprankelen. 🌱

🕊️ In mijn praktijk werk ik met trauma vanuit een lichaamsgerichte, trauma-sensitieve benadering.

We onderzoeken samen hoe jouw lichaam nog spreekt, en hoe je stap voor stap kunt thuiskomen bij jezelf.

📍 Lees meer of plan een sessie via www.mind-control.nl

Liefs,
Pauline Trum

Trauma-, rouw- & verlies therapeut | Lichaamsgericht coach

28/10/2025

🌿 De moederwond – en waarom heling zo belangrijk is

De moederwond verwijst niet naar schuld of falen van onze moeders, maar naar de pijn en onvervulde behoeften die zijn ontstaan in de relatie met haar, de eerste spiegel waarin we onszelf leerden zien.

Als kind hadden we onze moeder nodig als veilige basis: iemand die ons zag, troostte, bevestigde en hielp onze emoties dragen.

Wanneer dat, om welke reden dan ook — niet (voldoende) lukte, kan er een wond ontstaan in onze hechting.

Niet zichtbaar aan de buitenkant, maar voelbaar in hoe we onszelf, anderen en het leven benaderen.

💔 Herkenbaar misschien?
– Je voelt je vaak “niet goed genoeg”
– Je zorgt voor anderen, maar vergeet jezelf
– Je voelt je schuldig bij grenzen stellen
– Je verlangt naar nabijheid, maar vindt het ook spannend
– Je hebt moeite met zachtheid toelaten

Het zijn oude beschermingspatronen, ontstaan uit liefde en overleving.

🌷 Heling gaat niet over verwijt, maar over herstel.

Over leren jezelf te geven wat je toen niet kon ontvangen:

veiligheid, troost, zachtheid, liefdevolle aandacht.

Wanneer je deze wond aanraakt en heelt,
ontstaat ruimte voor rust, eigenwaarde en echte verbinding, met jezelf én met anderen.

🕊️ In mijn praktijk werk ik met de moederwond
vanuit een trauma-sensitieve, lichaamsgerichte en systemische benadering.

We onderzoeken wat jouw lichaam vertelt,
welke patronen ooit bescherming boden,
en hoe je stap voor stap kunt thuiskomen bij jezelf.

Heling begint niet met graven, maar met luisteren. Niet met vechten, maar met voelen.

✨ Wil je dit thema verder verkennen?

📍 Kijk op www.mind-control.nl voor individuele begeleiding.

Liefs,
Pauline Trum
Trauma-, rouw- & verlies therapeut | Lichaamsgericht coach

ᗩᒪᔕ ᕼET ᒪEᐯEᑎ ᑭIᒍᑎ ᗪOET.Onopgeloste trauma's worden opgeslagen in het lichaam. Het creëert problemen waar we allerlei ve...
26/10/2025

ᗩᒪᔕ ᕼET ᒪEᐯEᑎ ᑭIᒍᑎ ᗪOET.

Onopgeloste trauma's worden opgeslagen in het lichaam. Het creëert problemen waar we allerlei verschillende namen aan geven: burn-out, wrok, overleving, angst, depressie, stress, chronische pijn(en). Velen van ons leven al het hele leven met deze klachten.

Trauma heeft invloed op ons aanpassingsvermogen aan stress. Het is van invloed op onze hartslag, ons immuunsysteem en ons zenuwstelsel.

Trauma pijnen creëren negatieve stemmingen en denkpatronen. Velen van staan op met een negatieve gedachtenstroom. De geest begint onmiddellijk met zijn to do-lijst en zijn op angst gebaseerde gedachten. Slecht slapen, alerts zijn, licht slapen, veel makende gedachten komen ook vaak voor.

Ons ontregelde zenuwstelsel zorgt ervoor dat we de stress om ons heen niet goed aankunnen. Onze geest en lichaam proberen ons te beschermen tegen een mogelijke 'bedreiging' van ons verleden in het huidige moment.

Deze dreiging wordt gevoeld in ons lichaam en waargenomen in ons brein. We leven ons leven alsof we ieder moment aangevallen kunnen worden door een grote sabeltandtijger. Hierdoor staar ons zenuwstelsel altijd AAN. We ervaren geen rust en ontspanning meer. We voelen ons (vaak onbewust) de hele dag bedreigt. We ontwikkelen allerlei systemen om met deze dreiging om te gaan, vaak in de vorm van pijn en stress.

Herken je jezelf hierin? Maak vandaag de afspraak met jezelf dat je weer gaat leven. Leven zonder angst, pijn, verdriet. Ik help je daar graag bij. Iedereen is het waard om een prachtig leven te leven.

Met mijn TRT (Trauma Release Therapy) gecombineerd met Breathwork daal je af naar dat deel in je lichaam waar de pijn (emotie) is opgeslagen, om het daar te helen zodat je verlost wordt van de pijn die je met je meedraagt.

Heb je vragen of wil je een afspraak maken? Stuur een bericht naar:

info@mind-control.nl

Ik zie je graag,
Pauline Trum

Mijn website:
www.mind-control.nl

Adres

Wielstraat 55B
Aalburg
4264AT

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Mind-Control Praktijk voor Rouw, Trauma & Verlies - Pauline Trum nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar Mind-Control Praktijk voor Rouw, Trauma & Verlies - Pauline Trum:

Delen

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram