
05/08/2025
π°πππππππ πππππ
Ik nam van veel mensen afscheid in de afgelopen weken. Van kinderen, soms al lang bij mij in de praktijk en van volwassenen.
Zo ook van een prachtige jongen.
Wijs, verbaal heel sterk, lief en dol op verbinding. Met een speciaal plekje in mβn hart. Omdat ik zo dichtbij mocht komen.
Anderhalf jaar geleden kwam hij voor het eerst bij me. Verdrietig om het geen hem overkomen was, boos op de wereld om hem heen en uit verbinding met zichzelf en de mensen om hem heen.
Ik won zijn vertrouwen, mocht zijn kwetsbaarheid ontdekken en zag zijn lieve en zachte kant. Hij kwam graag en kon zich βgeen levenβ voorstellen zonder mij.
Vorige week namen we afscheid. βWeet je nog Miekeβ¦ een jaar geleden moest ik huilen als ik dacht dat jij er op een dag niet meer voor me zou zijn. Ik dacht dat ik het niet kon zonder jou. En vandaag voel ik dat het prima is om afscheid te nemenβ¦ en een beetje gekβ
Ik kijk hem aanβ¦ en mβn hart maakt een sprongetjeβ¦ βik zei het toch dat je dat kon als het moment daar isβ liet ik hem weten. Hij knikt en kijkt trots mijn kant op terwijl ik mijn auto bestuur.
En ik kijk trots naar hem!
En dus gingen we samen naar de Mc. Om te vieren dat hij het voelde⦠ik kan het weer zelf!