
07/06/2025
"Kijk naar mij!" – Waarom je baby jouw aandacht nodig heeft, niet je telefoon!
Wist je dat baby’s, peuters en kinderen letterlijk leren hoe de wereld werkt, door naar jouw gezicht te kijken?!
In de jaren ’70 ontdekten wetenschappers in een beroemd onderzoek – het Still Face-experiment – iets belangrijks:
Als een moeder bewust even geen emoties liet zien en niet op haar baby reageerde, raakte de baby al binnen een paar seconden overstuur. Hij begreep het niet meer, voelde zich onzeker, en trok zich uiteindelijk terug.
Nu, tientallen jaren later, gebeurt dit onbewust steeds vaker (op straat, in speeltuintjes en de huiskamers). Niet omdat ouders expres afstand nemen, maar omdat we met onze telefoons bezig zijn – op social media, in een appje, of gewoon even scrollen.
Wat voelt je baby als jij "wegkijkt"?
Voor een baby is jouw gezicht een spiegel. Aan jouw ogen, stem en gezichtsuitdrukking ziet hij:
🧠 "Ben ik veilig?"
🧠 "Is het goed wat ik doe?"
🧠 "Ben ik het waard om van gehouden te worden?"
Als die spiegel er vaak niet is – bijvoorbeeld omdat je op je telefoon kijkt tijdens het voeden of spelen – dan mist je baby belangrijke bevestiging en veiligheid.
Wat gebeurt er in het lijfje van je baby?
We worden allemaal geboren met een gevoelige "antenne" voor gezichten en stemgeluid. Deze belangrijk hersenzenuw, de nervus vagus, die zorgt ervoor dat je kunt ontspannen als je je veilig voelt – dus voor jouw baby: dankzij jouw warme blik, rustige stem en het geven van aandacht bij kleine geluidjes.
Krijgt hij die signalen niet, dan gaat zijn lichaam in de stressstand. Zijn hartslag stijgt, hij gaat harder huilen of trekt zich juist terug. En als dat vaak gebeurt, leert zijn lijfje dat de wereld onveilig is – en dat kan op latere leeftijd zorgen voor angst, moeite met contact of concentratieproblemen.
Waarom het mij (Nathalie) zo aan het hart gaat, als ik in de speeltuin een ouder (langdurig) naar zijn/haar telefoon zie staren/of een ouder achter de kinderwagen met koptelefoon en telefoon in de hand zie lopen, terwijl het kindje wakker is? Dat deel ik later deze week in het kader van