19/08/2025
Een D-dienst op maandagavond, het is vakantie dus dan zijn er wat vaker gaten in het rooster. De overdracht is in de nieuwe kamer. We horen hoe het met de bewoners gaat. Een mogelijk nieuwe vrijwilliger heeft de C-dienst meegedraaid en vertelt dat hij het echt een bijzonder warme ervaring vindt.
Er is vandaag een bewoner bij gekomen, voor hem is het allemaal nog nieuw. ‚Ik wil jullie toch niet lastigvallen‘ bleef hij maar zeggen. Toen ik zei dat hij het dan maar als een soort hotel moest zien, zou hij dat gaan proberen. Heerlijk om hier te liggen, de gordijnen mogen na de verzorging weer open hoor. Ik ben een buitenmens, zei hij. Dat we een tuin hebben, met zitjes en parasols én een rolstoel en dat hij dus naar buiten kan als hij dat wil, maakte hem helemaal blij.
Hij zakte terug in de kussens en zei ‚doe t grote licht maar uit, ik wil nu eerst landen hier. Even mijn ogen dicht‘
Na de verzorging kan er
een wasmachine aan en dan eerst maar eens de mappen lezen. We weten wat meer achtergrondinformatie en zien wat de bewoners eerder al ervaren hebben.
Het is buiten lekker weer, dus terwijl binnen B&B gekeken wordt, doe ik een rondje tuin. De verschillende zithoekjes nodigen echt uit om van het buiten zijn te genieten.
Later loop ik een kamer binnen en vraag hoe het nu is, ‚hmm niet zo’ hoor ik. Ik ga zitten en luister. Dat alleen blijkt al voldoende. Nog een glas koud appelsap en de gordijnen mogen nu ook wel dicht.
De deurbel gaat en er komt nog even een zoon kijken bij zijn vader. Voor hij weer weggaat komt hij naar de huiskamer en zegt dat hij blij is dat zijn vader verzorgd en comfortabel ziet liggen. Dat geeft hem echt rust.
Intussen is het al weer half elf en worden de mappen geschreven, zodat de vrijwilligers morgenochtend weten wat er vanavond is gebeurd.
Voldoening, verrijking, het zijn woorden die vanavond door een vrijwilliger werden gesproken. En het is zo waar….
Samen met de zorg ‚er zijn‘ voor onze bewoners.
