
24/06/2025
MANTELLIEFDE Blog geschreven over mantelliefde. Annemarie Oster schreef een boek met deze titel en daarin onder meer: 'Dankzij de mantelzorg ging ik steeds meer van hem houden'. Het blog begint zo: Gedeelde smart is halve smart
Het doet me goed mijn wederwaardigheden openlijk te delen in dit zogenoemde blogboek. Door mijn openheid over onze situatie, telkens afgestemd met Tom, hoop ik andere zorgPartners een steuntje in de rug te bieden. ‘Het kan niet beter’, zegt Tom als mensen vragen hoe het met hem gaat. Vind ik wel grappig, het is een waarheid als een koe. Van parkinson word je niet beter. Door aanpassing in leefstijl kun je het proces iets vertragen en klachten wat verminderen maar het blijft een slopende ziekte. Tom heeft door de parkinson fysieke klachten en ook zijn geheugen gaat achteruit, er is sprake van parkinson-dementie. De zorg voor hem kan ik meestal goed dragen. Hoe gek ook, thuis voel ik me meestal heel rustig, zing ik door ons huis en kan ik mijn en onze zegeningen tellen. En ik geniet van het huishouden, iets waar ik mijn fulltime buitenshuis werkende en studerende leven naar heb verlangd. Tom en de twee eerdere geliefden waar ik mee samenwoonde waren nogal huishoudelijk aangelegd, deden boodschappen, kookten en ik had de luxe van aan te schuiven. Toch miste ik -net als mijn moeder die volle dagen in de winkel werkte- het werk binnenshuis. Een wasje draaien, de planten verzorgen, een pan soep koken. Nu heb ik daar als pensionada alle gelegenheid voor. Lekker thuis in een rustig tempo doen wat te doen staat. Diagnose Parkinson, alweer zes jaar geleden
Kun jij als zorgPartner de rugleuning van je stoel blijven voelen? Je hoeft echt niet continu op je tenen in de startblokken te staan. Alleen als de situatie echt onveilig wordt kom je natuurlijk ongevraagd acuut in actie. Lees verder via https://www.samenlevenmetparkinson.nl/blogboek/2566641_mantelliefde