20/02/2025
Emoties
Ik kreeg als kindzijnde nog al eens te horen dat ik te veel vanuit mijn emoties reageerde. Waarvan ik nooit begreep waarom. Men vond dat vervelend en ik wist niet wat ik daarmee aan moest.
Het kwam er op neer dat ik mijn emoties moest onderdrukken, wat er voor zorgde dat ik als volwassene niet wist hoe ik moest reageren of hoe te communiceren en juist daarvan heel gespannen raakte.
Het is prachtig dat we emoties hebben, maar we groeien op alsof het beter is dat we ze niet gebruiken.
In deze maatschappij krijgen we als kind mee dat we een w***e genoemd worden wanneer het even te snel huilt.
Ik zie het nog zo voor me vroeger in de gymzaal dat een klasgenootje niet over de bok dorst te springen het jongetje begon van angst te huilen waarop de gymleraar zei dat het geen w***e was en op moest houden te huilen.
En blijkbaar kunnen volwassenen ook niet tegen boosheid en frustratie van kinderen. Laat staan van volwassenen omdat er dan gezegd wordt het maar ergens anders te uiten omdat ze het zo moeilijk vinden om daar mee om te gaan.
Terwijl het voor een kind zo belangrijk is dat de frustratie of boosheid aandacht krijgt en dat er naar geluisterd wordt wil het evenwichtig opgroeien, zich goed kunnen voelen en uiten.
Wat er daardoor met een volwassene gebeurd in een gesprek is dat het niet geleerd heeft te communiceren, het weet zich niet te uiten over zijn/ haar gevoelens omdat het op de oppervlakte blijft.
Het gevoel dat ervaren wordt in je lijf zoals verdrietig zijn, bangheid, boosheid of blijheid wordt dan overgenomen/ overheerst door verstandelijk denken, het te gaan verklaren en het te analyseren, wat er weer voor zorgt dat je niet meer bij je gevoel kan komen.
Juist dat zorgt vaak voor lichamelijke klachten. Doordat je je emoties niet uit zoals die werkelijk zijn.
Kijk naar de maatschappij hoeveel mensen er rond lopen met een burn-out, het worden er steeds meer. Dat komt omdat er niet naar hun gevoel of behoeften geluisterd wordt.
(Of zelfs andersom, het denken wordt overheerst door het gevoel en ook dat is niet goed om er dan mee door te lopen)
Iedereen moet maar gewoon doorgaan zoals het voorheen was. En vooral niet luisteren naar het lichaam, de emoties, verlangens of behoeftes.
Het is juist belangrijk dat een emotie gevoeld of doorleeft wordt. Het lichaam geeft niet voor niets aan dat er iets mee aan de hand is, dat het iets nodig heeft, dat het behoeftig is.
Je kunt het zien als een soort signaal dat er aan de rem getrokken wordt. Dat pas ontspant wanneer er serieus naar geluisterd wordt en het krijgt waar het behoefte aan heeft.
Jij als volwassene kan kijken naar de emotie die je voelt, je hoeft er niet in op te gaan omdat je het niet zelf bent, maar je kan wel kijken of iemand over jou grens is gegaan of dat jij onbewust over je grenzen bent gegaan of hebt laten gaan.
Reiki praktijk
Oog voor de Ziel
http://oogvoordeziel.nl/
Martine de Waart 🌻
Fijne donderdag.
Delen mag is lief.
Dank je wel alvast.
🌷🙏❤
