Het Maashuis

26/03/2025

Maart 2024

Een blog met tips en handvatten van Nicole Coppens

Eerste hulp bij ASS: Heb jij dat ook?

Er is een hoop gaande in de wereld. Al ben je er niet de hele dag mee bezig, het doet toch iets met je. Hoe werkt tobben bij een kind of jongere met autisme? Leer samen hoe je kunt nuanceren en relativeren.

Nicole Coppens, grondlegger en directeur van Het Maashuis in Apeldoorn, is deskundige op het gebied van autisme. In dit blog deelt ze haar kennis met ouders en verzorgers.

Ze hebben het er niet over. Je ziet het misschien niet meteen. Maar dat wil zeker niet zeggen dat er niks is. Kinderen en jongeren met autisme weten vaak veel meer dan hun ouders denken. Zie je een verandering in het gedrag, dan kan het zijn dat er iets is waar ze hulp bij nodig hebben. Dat hoeft niet per se, maar signaleer je gedrag dat anders is dan anders, denk aan veel meer praten of juist opvallend stil zijn, plotseling dwangmatig doen, boosheid, teruggetrokken zijn: ga in gesprek. Ontspannen en niet te lang.

Dit wel, dat niet

Bedenk: autisme is een informatieverwerkingsprobleem. Als je geen autisme hebt, filter je zo: dit is niet belangrijk, daar hoef ik niks mee, dit ook niet, dat wel… Je doet dit automatisch, je staat er niet bij stil. Als je wél autisme hebt, is dit filter er niet vanzelf. Gelukkig kun je dit wel trainen. Je kunt er beter mee om leren gaan.

Alles lijkt even belangrijk

Alles komt binnen en alles lijkt even belangrijk. Kun je je voorstellen hoe vol een brein dan is? Hierbij hoort ook zwart-wit denken. Zelf noem ik dit het van A naar Z-denken, de logica van tussenstappen is er niet, er wordt in het brein meteen geschakeld naar een conclusie. ‘Het wordt oorlog en ik moet gaan vechten’. Dit kind hoorde iets op het nieuws en maakte zich zorgen. Automatisch de tussenstappen bedenken, oog hebben voor het grijze gebied: bij autisme gebeurt dit niet. Ideeën kunnen een eigen leven gaan leiden en zo kunnen er niet-realistische ideeën, angsten of obsessies ontstaan.

Blijf bij feiten

In dit geval zei ik tegen het kind: is dat de waarheid, denk je? Het antwoordde: ja, ik denk dat ik moet gaan vechten. Waarop ik zei: oké, dan gaan we samen googelen. Oh, er zijn reservisten, geen doorsnee burgers die gaan vechten. Feiten bieden de meeste houvast als je stress hebt. Samen maakten we de kleinere stappen die je nodig hebt om een goede conclusie te kunnen trekken. Veel kinderen en jongeren zeggen dan: hmmm, dat was ik even vergeten. Ze zijn zich niet bewust van wat ze doen. Dit moet je aanleren door het te oefenen.

Nuanceren en relativeren

Voor kinderen en jongeren met autisme is de conclusie die ze trekken de werkelijkheid. Leer ze actief hoe ze kunnen nuanceren en relativeren. Een goed voorbeeld is de nadruk die op school op bepaalde woorden wordt gelegd, denk aan toets of examen. Ze horen: dit is de test aller testen, dit kan rampzalig uitpakken. Als je ernaast staat, kun je helpen door het gewicht van het woord examen af te halen: het is gewoon het laatste jaar, meer niet. Dat ze moeten leren, weten ze heus wel. Dat woord examen triggert veel. En nu hoor je steeds het woord oorlog. Ga na wat je kind bezighoudt.

Even peilen: zag jij dat ook?

Wat helpt, is steeds weer even peilen bij een kind. Je keek samen naar een tv-programma en je vraagt: wat viel jou op? Of: Dit klinkt best spannend, hè? Zo kom je er vanzelf achter wat er in je kind omgaat. De logica in een redenering kan heel onlogisch klinken: iemand keek je niet aan en dan noem je het pesten. Eigen aannames, die voelen als de werkelijkheid, kunnen veel stress veroorzaken.

Moet je overal iets mee

Moet je overal iets mee? Dit is een goede vraag. Leer ze na te denken over wat wel en niet belangrijk is om over na te denken. Wissel uit. Wat staat er in dat boek? Wat vind jij daarvan? Ga in gesprek, iedere dag even; niet te lang en niet te zwaar. Ik probeer altijd uit te leggen hoe het bij mij zit. Dan ben je gelijkwaardig. Dat is respectvol. En zo laat ik een ander licht op een onderwerp schijnen. Ik probeer niet in te vullen – wat achterdochtig dat je meteen aan pesten denkt! - maar ik noem wel een paar opties. Dus ik zeg: als iemand mij niet aankijkt, denk ik: die had vast zijn bril niet op. Of hij was diep in gedachten. Zo ontstaat vanzelf een gesprek.

Nabijheid

Het is altijd goed om nabij te zijn. Iemand met autisme verdient iemand die echt naar ze luistert. Hier in het Maashuis is dat ons doel. Hier kun je jezelf zijn. We benaderen iemand met een anders werkend brein niet als iemand met een ziekte of een stoornis, want dat is autisme niet. – Het kan niet vaak genoeg gezegd worden! - Ik zie heel mooie, pure mensen met talenten en vaardigheden waar je blij van wordt. Vergeet dus ook niet naar alle positieve dingen te kijken.

Nicole

03/03/2025

Van 29 maart tot en met 5 april is de NVA-Autismeweek!

Dit jaar is het thema ‘ruimte voor autisme’. Nog te vaak stuit de manier van denken, waarnemen en communiceren van mensen met autisme op onbegrip in de maatschappij. Hierdoor moeten zij zich vaak aanpassen en komen hun unieke kwaliteiten en talenten niet goed tot hun recht en hebben ze een grotere kans om in hun leven met serieuze problemen te maken te krijgen dan mensen die geen autisme hebben.

Dit moet anders. De maatschappij moet ruimte bieden voor mensen met autisme zodat zij zichzelf kunnen zijn. Daarom vraagt de NVA tijdens de Autismeweek 2025 om ruimte voor mensen met autisme.

Er staan in en rondom de Autismeweek weer tal van interessante evenementen en activiteiten op het programma, verspreid over het hele land. Op www.ruimtevoorautisme.nl vind je een overzicht.

Wist je dat meer dan 200.000 mensen in Nederland autisme hebben? Hun manier van denken, waarnemen en communiceren stuit vaak op onbegrip in de maatschappij. Hierdoor moeten mensen met autisme zich vaak aanpassen en komen hun unieke kwaliteiten en talenten niet goed tot hun recht. En als dit niet luk...

19/12/2024

13/11/2024

November 2024

Een blog met tips en handvatten van Nicole Coppens

Eerste hulp bij ASS: 'Eenzaamheid'

De grootste veroorzaker van eenzaamheid is niet alleen-zijn. Het is het gevoel dat je anders bent. Het is goed om regelmatig even samen stil te staan bij de gebruiksaanwijzing van ons, mensen. Je leest hier hoe.

Nicole Coppens, grondlegger en directeur van Het Maashuis in Apeldoorn, is deskundige op het gebied van autisme. In dit blog deelt ze haar kennis met ouders en verzorgers.

‘Eenzaamheid staat in de belangstelling. Veel mensen hebben er last van, ook kinderen en jongeren. En juist ook mensen met autisme. Denken dat je afwijkend gedrag vertoont, is misschien wel de grootste veroorzaker van een gevoel van eenzaamheid. Bedenk: je kunt je graag terug willen trekken en je tóch heel alleen voelen. En je kunt je heel alleen voelen, terwijl je voortdurend omringd wordt door mensen.

Ik ben niet eenzaam, want jullie zijn er toch?
Eenzaamheid is een gevoel. Het is een gevoel van heel alleen zijn. Daarvoor hoef je dus niet letterlijk alleen te zijn. Als je ASS hebt, herken je zo’n gevoel niet zomaar. Het is niet eenvoudig om erachter te komen waardoor je je niet prettig voelt. Of om te ontdekken wat je nodig hebt. Daarom is het belangrijk dat je als naaste helpt om te vertalen. Om te leren er woorden aan te geven. Je merkt aan het gedrag dat er iets niet lekker zit. Bedenk dat boosheid, dwars zijn, opvallend stil zijn, niks willen, veel geluid maken allemaal signalen kunnen zijn van iets dat in de weg zit.

Invullen
Vaak gaat het om iets veel eenvoudigers dan je aanvankelijk denkt. Ouders stuurden hun kind naar zijn kamer om huiswerk te maken. Ze dachten dat dit rustiger voor hem zou zijn. Maar de jongen wilde beneden zijn huiswerk maken. Hij wilde altijd zo dicht mogelijk bij een van de ouders zijn. De ouders maakten zich zorgen. Toen bleek: het kind vond het lastig om op afstand te zijn, omdat hij dan meer moeite moest doen om een vraag te stellen. Wij, volwassenen, vullen het meestal – eigenlijk altijd! - anders in dan het kind het zelf bedenkt.

Apart zitten is apart zijn
Nog zo’n voorbeeld, van school: ‘Jij mag op de gang werken, daar is het lekker stil.’ Je denkt dat je een kind helpt, maar het kind voelt dat het gescheiden wordt van de anderen. Dit kan dus juist averechts werken. Ik denk dat het belangrijk is om te snappen dat heel vaak geldt: je wil wel bij de anderen zíjn, maar je wil niks met die anderen moeten dóen. Weten dat je je af mag sluiten voor de groep om je heen, geeft vaak al meer rust. Dat je je terug mag trekken, zonder het gevoel te hebben apart te zijn. Letterlijk en figuurlijk. Apart gezet worden, wordt meteen opgevat als: ik ben dus niet goed genoeg.

Gedoe
Het is goed om af en toe te peilen wat er omgaat in een kind. Als ik merk dat dit opspeelt, het gevoel raar of verkeerd te zijn, dan vraag ik: wil je graag hetzelfde zijn als de anderen? En wat betekent dat dan? Vervolgens leg ik uit dat niet-ASS-ers óók veel na kunnen denken, dat die zich net zo rot kunnen voelen. Iedereen heeft z’n eigen gedoe, zeg ik dan. Dat hoort bij mens-zijn. Die kennis probeer ik in te trainen. Als je ASS hebt, moet je alles, ook het duiden van gedrag van anderen, “wetenschappelijk” leren. Zoals je leert dat een en een twee is: feitelijk.

Heb jij dat ook?!
Ik zeg: dat woord autisme doen we nu even weg. En dan vraag ik bijvoorbeeld: wie ben jij? Wat heb jij nodig? Wat vind jij leuk? Of: wat vind jij moeilijk? Dan kan ik zeggen: dat herken ik wel, dat heb ik ook. Vaak reageren ze dan heel verbaasd. Want ze zien het niet aan me. Als je ASS hebt, trek je conclusies uit wat je letterlijk waarneemt. Wat ze niet zien, dat bedenken ze ook niet. Ik moet het dus zeggen. En blijven herhalen. Weet je nog? Je ziet het niet, maar het kan er wel zijn.

Ja, ik ook
Ik geloof dat dit het allerbelangrijkste is. Herkenning vinden: hé, wij hebben hetzelfde. Begrijpen dat iedereen op zijn eigen manier tobt. Dat niemand helemaal hetzelfde is. Jij vindt rood mooi, maar ik houd meer van blauw. Jij komt tot rust door te gamen, ik door piano te spelen. Maar we houden allebei van spaghetti met rode saus. Er zijn verschillen en er zijn overeenkomsten. Iedereen is anders. Maar ook: iedereen voelt zich wel eens niet goed genoeg.

Welk woord raakt de goede snaar.
Praat met elkaar. Stel vragen. Houd het kort, verweef kleine gesprekken in het dagelijks leven; teveel vragen en uitleggen leidt tot kortsluiting in het brein van iemand met ASS. Vertel af en toe over je eigen gedoe. Leg zo nu en dan eens uit hoe het zit met mensen. Dat ze soms iets zeggen om bij de groep te horen. Dat ze heel vrolijk kunnen doen, maar het niet per se zijn. Dat ze zich ook hartstikke eenzaam kunnen voelen, ook al lijken ze super populair.


Ik heb het al vaker verteld, maar ik herhaal het graag: woorden zijn belangrijk. Het juiste woord gebruiken kan zorgen voor een wereld van verschil. In Het Maashuis doen we niet aan sport, wel aan bewegen. Bij sport wordt meteen aan competitie gedacht. Aan de beste zijn of juist de slechtste. En daar houden we ons hier niet mee bezig. Wel met af en toe actief bewegen. En dat kan zó helpen als je niet zo lekker in je vel zit.’

Nicole

19/09/2024

Spreekbeurtpakket

Het NVA heeft een spreekbeurtpakket online gezet. Het pakket kan gebruikt worden wanneer een kind een spreekbeurt of werkstuk wilt maken over autisme. In het pakket vind je veel informatie en weetjes over autisme.

Via onderstaande link kom je op de site van de NVA en kan je het pakket downloaden!

https://www.autisme.nl/2024/09/06/spreekbeurtpakket-over-autisme/ #:~:text=Met%20ons%20spreekbeurtpakket%20maken%20we,te%20weten%20over%20dit%20onderwerp.

03/07/2024

Juli 2024

Een blog met tips en handvatten van Nicole Coppens

Eerste hulp bij ASS: ‘Regen is lekker rustig’

Het zijn weer gedoe-weken voor mensen met autisme. Álles is anders. Dit veroorzaakt stress. En dat kan leiden tot ander gedrag. Vakantie en de rommelige periode ervoor vragen om extra aandacht. Nicole licht toe hoe je hiermee om kunt gaan.

Nicole Coppens, grondlegger en directeur van Het Maashuis in Apeldoorn, is deskundige op het gebied van autisme. In dit blog deelt ze haar kennis met ouders en verzorgers.

‘Doe mij maar regen, dan hoef ik niet naar buiten’, hoorde ik een kind pas zeggen. Logisch, dacht ik. Dan is de wereld veel kleiner en overzichtelijker. Een ander kind zat huilend bij het ontbijt. Zijn moeder vertelde me: de batterij van zijn iPad was leeg. Toen ze doorvroeg, begreep ze waar het ‘m werkelijk in zat: vandaag was er een andere juf. En morgen studiedag. En de dag daarna met de klas zwemmen. Dit kind wist niet goed wat hem te wachten stond. En dat maakt onrustig. Daar kan het hoofd van dichtklappen. Wat zich uit in ander gedrag: heel boos of juist heel stil. Het brein van iemand met autisme is sneller overspannen.

Gedoe-weken
De laatste weken voor de zomervakantie zijn onrustig. Er gebeuren opeens “vreemde” dingen en iedereen om je heen gedraagt zich anders dan je gewend bent. Kortom: gedoe-weken, zoals ik ze noem. Bespreek samen wat er allemaal anders gaat. Leg het zo duidelijk mogelijk uit. Maak het zichtbaar op de kalender: wanneer er wat gaat gebeuren. En ook wat er níet gaat gebeuren. Bepaal: wat moet en wat mag. Die dag zwemmen met de klas: misschien blijft je kind liever thuis. Maak keuzes.

Leg het rustig uit
Het komt voor dat een school dwarsligt bij zulke beslissingen. De overgrote meerderheid van de mensen is hartstikke welwillend, werkt mee als ze snappen hoe het zit. Bij een gebroken been krijg je alle hulp. Helaas is nog niet iedere school bijgespijkerd op het gebied van autisme. Leg het dan zelf uit. Sta maar achter je kind.

Verandering is ingewikkeld
Van de week zei iemand tegen me: heerlijk hè, drie weken naar Frankrijk, ik heb er zo’n zin in! Ik dacht: dat geldt niet voor iedereen. En vaak roepen we ook iets omdat je dat nu eenmaal hoort te zeggen. We zijn ons er meestal niet eens van bewust: fijn, nu heb je vakantie! Een kind met autisme is daar vaak helemaal niet blij om. Het heeft veel liever dat alles hetzelfde is. Dat is véél minder verwarrend. Het brein kan al die veranderingen moeilijker plaatsen. Het gevolg: stress, een brein dat blokkeert. Het wil helemaal niet zeggen dat het zon, Frankrijk of zwemmen in de zee niet leuk vindt. Daar heeft het niets mee te maken.

Bespreek het
Een verandering in de dagelijkse structuur vraagt een week of twee om eraan te wennen. Ga je bijvoorbeeld meteen met de caravan weg? Houd hier rekening mee. Bereid je kind tijdig voor. Vertel precies wanneer, hoe, waarom en waarheen. Stel vragen, wissel uit. Leer je kind spelenderwijs dat ieder mens grenzen en wensen heeft. En dat dit normaal is. Het brengt me op een ander punt, namelijk: nogal wat kinderen en jongeren met autisme lopen rond met het idee dat anders-zijn betekent dat ze lastig zijn, een probleemgeval. Verdrietig. Het maakt dat ze veel verbloemen omdat ze proberen te voldoen aan verwachtingen van anderen. Heb je de indruk dat dit speelt bij je kind? Stel het gerust. Niemand is hetzelfde, ook al kan dat zo lijken.

Toneelstukjes
Ik ken heel veel mensen zónder autisme die vakantie best lastig vinden. Ik leg uit dat het nu eenmaal de gewoonte is om te zeggen dat je het fantastisch vindt. Mensen voeren toneelstukjes op. Dit is er één van. We leven in een wereld waarin we veel camoufleren voor de buitenwereld. Thuis mag je hopelijk vinden wat je vindt. Je mag zijn wie je bent. Ook als ouder of verzorger. Flap je het er zelf per ongeluk uit: hoera, vakantie! Helemaal niet erg. Leg uit aan je kind hoe fijn je het vindt om thuis te zijn, om samen weg te kunnen of om even niks voor je werk te hoeven doen.

Het is oké
Elkaar vertellen wat je bezighoudt, uitleggen waarom je doet wat je doet of zegt wat je zegt, zorgt er niet alleen voor dat je elkáár beter begrijpt. Je kind leert ook dat iederéén zo z’n dingen heeft, positief en negatief. Laat het gesprek dus niet alleen draaien om wat het kind wil of nodig heeft. Leg ook dingen van jezelf en anderen uit. Je kind leert: iedereen is anders en ik ben oké zoals ik ben. En jij ook.
Je snapt: hier in Het Maashuis zien de dagen er nu net zo uit als in iedere andere maand. Daar gedijt iedereen bij. Ik vind het zelf ook wel lekker overzichtelijk. Hoe je vakantie er ook uitziet: ik wens iedereen een fijne tijd. Met goede en minder goede dagen. Want dat is normaal.

Nicole

14/05/2024

De examens zijn begonnen!

Ook bij ons zijn er een aantal jongeren die dit jaar hun examen moeten maken. Een spannende periode!
Wij wensen hen en alle anderen erg veel succes!

Zet hem op!💪

30/04/2024

De Kap nodigt u graag uit op dinsdag 21 mei voor de voorstelling Roos Radeloos in Apeldoorn. De theatervoorstelling “Roos Radeloos” geeft met humor en een serieuze ondertoon een inkijk in de leefwereld van kinderen en jongeren die opgroeien met een zorgsituatie thuis. Ook wel Jonge mantelzorgers genoemd. De voorstelling draagt bij aan de (h)erkenning van jonge mantelzorgers en geeft je vernieuwende inzichten.

De voorstelling is bedoeld voor iedereen die zelf jonge mantelzorger is of privé of beroepsmatig te maken heeft met jonge mantelzorgers. Denk aan ouders, leerkrachten, pedagogisch medewerkers, beleidsmakers, zorg professionals, sportcoaches en maatschappelijk werkers.

De locatie van de voorstelling is bij het KSG Apeldoorn - Jonkheer Meester G.W. Molleruslaan 42.
Inloop vanaf 15.30 uur, start voorstelling 15:50. Na afloop van de voorstelling kunnen bezoekers tijdens de napraat (tot 17.30 uur) in gesprek gaan met elkaar, de acteurs en met de medewerkers van Stichting de Kap.

Week van de jonge mantelzorger
De voorstelling wordt geprogrammeerd in aanloop naar de week van de Jonge mantelzorger. Van 1 t/m 7 juni is de landelijke “Week van de jonge mantelzorger”! In deze week wordt in heel Nederland aandacht gevraagd voor jonge mantelzorgers, o.a. met regionale campagnes, activiteiten voor jonge mantelzorgers en bijeenkomsten voor professionals.

Kaartjes zijn verkrijgbaar via onderstaande link:

Roos Radeloos is een 14-jarige puber. Net als haar leeftijdsgenoten gaat ze naar school, heeft ze een smartphone en is ze wel eens onzeker of rebels. Maar Roos heeft een...

24/04/2024

April 2024

Eerste hulp bij ASS

Positieve kanten

Het is niet gek dat het vooral gaat over de hobbels die je tegenkomt bij autisme. Maar vergeet daarbij niet dat er óók positieve kanten aan zitten. Richt je net zo goed op wat wél goed gaat.

Nicole Coppens, grondlegger en directeur van Het Maashuis in Apeldoorn, is deskundige op het gebied van autisme. In dit blog deelt ze haar kennis met ouders en verzorgers.

‘Ik zeg altijd: focus op het goede, met oog voor de uitdagingen. Het is niet het eerste waar de meeste mensen aan denken bij ASS: de positieve kanten. Maar ze zijn er. Het kan zó behulpzaam zijn om juist eens te gaan letten op wat goed gaat.

Maak een compliment

Het hoeft allemaal niet groots en fantastisch, hè. Het gaat niet om beter zijn dan anderen. Het gaat er niet om een prijs te winnen of beroemd te worden. Als je krijgt wat je nodig hebt en je hebt waar je blij van wordt, dan is het goed. Ieder mens heeft behoefte aan complimenten, aan gezien worden in positieve zin. Het is niet gek dat er vooral aandacht is voor wat níet goed gaat, maar er is méér. Het is belangrijk om daar actief mee aan de slag te gaan. Kijk eens naar je kind door een andere bril. Benoem wat goed gaat. Ook dingen die we gewoon vinden.

Wat is een goede eigenschap?

Vaak herkennen we onze eigen talenten of goede eigenschappen niet. Omdat we het zelf zo normaal vinden. Anderen wijzen je er meestal op dat je ergens goed in bent. Mensen met ASS weten vaak niet wat er met een begrip als “talent” bedoeld wordt. Ze denken dat je goed bent in iets als je negens voor wiskunde haalt of op de universiteit zit. De basale dingen zoals ergens op tijd zijn, vinden ze “normaal” en dat is dus geen goede eigenschap. Ze zullen een compliment dan ook minder snel herkennen als je er niet wat uitleg bij geeft. In Het Maashuis vergroten we in gesprekken heel concrete voorbeelden uit om inzicht te geven in wat kwaliteiten zijn van mensen. Want: wat is goed? Hoe weet je dat iets goed is? Waarom noemen we het goed? Wat heb je eraan? Help je kind door zo helder mogelijk te benoemen wat positieve eigenschappen zijn. Samen kun je vertalen wat bij hen hoort. Zo kun je tot mooie gesprekken komen.

Positieve kenmerken

In de vakliteratuur bestaan lijstjes met positieve kenmerken die uit wetenschappelijke onderzoeken naar voren komen, eigenschappen en vaardigheden die meer dan gemiddeld voorkomen bij mensen met autisme. Denk aan: een groot doorzettingsvermogen, het vermogen goed te kunnen focussen op een taak, serieuzer zijn in het werk, maar ook betrouwbaarder en consequenter, gericht zijn op de inhoud en minder op status of uiterlijk.

Scherpe waarnemers

Mensen met autisme zijn vaak betere getuigendeskundigen: hun waarneming is scherper en minder gekleurd door meningen, door wat je wíl zien of door wat anderen willen dat je ziet. Ze hebben vaak een goed oog voor detail. En ze zijn meer waarheidsgestuurd: informatie moet kloppen en wordt goed onderzocht. Ze slaan informatie beter en zuiverder op, waardoor ze die nauwkeuriger kunnen reproduceren. Het geheugen functioneert ook beter als het gaat om het herkennen van patronen. Ze zien sneller wat afwijkt, wat niet klopt, denk aan fouten in data. Ze zijn vaak visueel heel sterk. Een deel van de mensen met autisme is heel creatief; ze zijn goed in het uitdrukken in beelden. Hetzelfde geldt voor het talige en het verbale, vooral bij vrouwen met autisme. Ze zijn bijvoorbeeld relatief goed in het schrijven van teksten of het controleren ervan.

Ik ben fout

Samengevat: het autistische brein is volgens de wetenschap meer gefocust, maakt minder fouten en heeft meer oog voor detail. Dit zijn nuttige eigenschappen waar we als maatschappij oog voor moeten hebben. Gelukkig gebeurt dat ook steeds meer. Doordat ze het gevoel hebben anders te zijn, denken kinderen en jongeren met autisme heel vaak dat ze iets fout doen. Ze eisen veel van zichzelf en vinden het lastig om dit te relativeren. Help je kind ook hierbij. Leg uit en bespreek dat anders- zijn op bepaalde vlakken, niet hetzelfde is als fout zijn. Het gaat niet om “fout”: het kan altijd anders. Het is juist heel nuttig dat we allemaal verschillend zijn. Iedereen is weer goed in andere dingen. Samen kunnen we heel veel.

Puur

Er is nog een positieve kant die heel vaak benoemd wordt: mensen met autisme zijn opvallend eerlijk. Ze spelen minder politieke spelletjes, ze manipuleren niet bewust. Ze zijn transparant in hun bedoeling. Het wordt ook wel omschreven als echt, puur, authentiek of zuiver.

Iedereen is anders, dus wat voor de een geldt, hoeft zeker niet voor de ander te gelden. Maar die uitspraak over authentiek zijn klopt. Ik herken het iedere dag in de kinderen en de jongeren bij Het Maashuis. Het is iets om te koesteren. Ja, er zijn hobbels en valkuilen. Die nemen we serieus. Maar we hebben daarnaast ook oog voor wat goed is: véél.

Nicole

15/04/2024

Goed nieuws!!

Apeldoorn is de meest autismevriendelijke gemeente van Nederland. Dat blijkt uit onderzoek van het Nederlands Autisme Register (NAR) dat al 10 jaar onderzoek doet naar autisme.
Aan de hand van onderzoek zoekt het NAR antwoorden op vragen die er zijn over autisme.
Ook wordt onderzoek gedaan waarom mensen met autisme in de ene gemeente gelukkiger zijn dan in de andere gemeente. Vanuit de resultaten adviseert het NAR beleidsmakers bij het vormen van autismevriendelijk beleid.

Voor meer informatie over het onderzoek en de uitreiking van de award, zie onderstaande link:

https://autismegelderland.nl/nieuws/apeldoorn-meest-autismevriendelijke-gemeente-van-nederland-nar/

03/04/2024

Autismeweek zaterdag 30 maart tot en met zaterdag 6 april 2024.

https://www.autismefonds.nl/autismeweek/

19/03/2024

Je hebt het misschien al voorbij zien komen!
Van zaterdag 30 maart tot en met zaterdag 6 april vindt de Autismeweek plaats met als thema ‘De Kunst van het Evenwicht’.

Want voor veel mensen met autisme is het leven één grote evenwichtsoefening. Het kost ze vaak grote moeite om op alle levensgebieden – zoals onderwijs, zorg, relaties, werk, wonen en vrije tijd goed te (blijven) functioneren. Soms kunnen kleine veranderingen er al toe leiden dat mensen met autisme langdurig vastlopen.

Door het hele land worden evenementen georganiseerd. Zo organiseren de regionale afdelingen van de NVA talloze activiteiten rond het onderwerp 'De kunst van het evenwicht' in relatie tot autisme.

Benieuwd wat er in jouw regio te doen is?
Kijk op:

Eens per jaar organiseert de Nederlandse Vereniging voor Autisme de Autismeweek met als hoogtepunt de Wereld Autisme dag! Doe mee!