26/08/2025
Over grenzen gesproken"
“Van dat wat er niet mag zijn”
Ik ben een kind van…
zong Wendy Snijders.
Zelf ben ik een kind van:
een koloniaal verleden, van Jappenkampen, van misbruik,
van rijkdom en armoede,
van aanzien en de goot, van goed en fout,
van poppenkast en rauwe werkelijkheid,
van verbinding en verscheuring,
van vinden en kwijtraken,
van elitair en eenvoudig,
van universitaire studies en lager onderwijs,
van groot en klein,
van een kunstenaarsgezin,
van leugens en verzet,
van kou en warmte,
van upper class en minderheid,
van geven en nemen.
Door de systemen heen is een g*t geslagen.
Een groot g*t, waarvan ik weet dat het diepe wortels heeft
in het kolonialisme, de Tweede Wereldoorlog
en de strijd in Nederlands-Indië.
Trauma’s in een familiesysteem.
Als een etterende wond druppelt het verder:
druppels van afwijzing,
van ‘speciaal zijn’,
van verbergen,
van mooi weer spelen,
van verwachtingen.
Van zoveel…
Iedereen met zijn eigen plek,
binnen dat wat ooit uit verbinding raakte.
De wonden uit het verleden woekeren door,
generaties lang.
Je ziet hoe mensen elkaar verliezen,
door dat wat onderhuids wordt doorgegeven.
Iedereen met zijn eigen overlevingsreacties,
ten dienste van overleven.
De één laat spanning escaleren,
lees verder op https://www.ruimtegeeftinzicht.eu/blog/
//www.ruimtegeeftinzicht.eu/over-grenzen-grenzen-gesproken/
© Marian Jansen-Noyon
