Veraart Werkend Ontwikkelen

Veraart Werkend Ontwikkelen Systeem therapie, Coaching, Training, Teamontwikkeling, Familie- en organisatieopstellingen en Mediation. Relatiecoaching Kantoor in Arnhem!

Liefde voor het vak(coaching) waarbij humor en ernst niet geschuwd worden. Verbindend Confronterend Humor Geen wind eieren Leiderschap Werk met plezier Jij toch ook?

We hebben nooit ruzie en toch ben ik niet echt happy in mijn relatie; zei ze door de telefoon. En ik voel me er enorm sc...
15/05/2025

We hebben nooit ruzie en toch ben ik niet echt happy in mijn relatie; zei ze door de telefoon. En ik voel me er enorm schuldig over…..

Een paar weken later keken ze mij afwachtend aan in mijn praktijk. Want ja, we hebben niet echt een probleem, toch? Nee antwoordde hij, volgens mij niet maar jij wilde hier naartoe en dat vind ik prima.

Als jullie geen probleem hebben, ga ik het niet creëeren, dus misschien zit je hier verkeerd? Antwoordde ik vragend. Want precies daar werd het probleem zichtbaar.

Het niet uiten van je verlangen is op den duur dodelijk voor de liefdesenergie. Niet het ontbreken van ruzie, maar het ontbreken van jezelf ‘kenbaar’ maken. Richting geven, risico nemen, uithalen zonder te beschadigen maar wel de kern raken. En met elkaar leren incasseren. Super spannend, maar ZO dienend!

De liefde waarmaken is zoveel meer dan lief voor elkaar zijn….

Vorig jaar heb ik met Jack de Vringer de training Boksen voor stellen ontwikkeld. Die titel dekte niet de lading, dus werd het
WENSEN & GRENZEN.

Eén dag om samen te onderzoeken hoe jullie relatie dynamiek is. Wat goed is blijft en wat rammelt pakken jullie aan.

30 mei zit vol, maar 28 juni heeft nog plek. We werken van 9.30 tot 16.00 uur in Arnhem.

Wie waagt die wint, dus kom van die tribune af!!!

Verbinding ontstaat niet door samen hetzelfde te willen of denken, maar juist door af te stemmen; Wie ben ik in de relat...
24/04/2025

Verbinding ontstaat niet door samen hetzelfde te willen of denken, maar juist door af te stemmen; Wie ben ik in de relatie met jou? Wat heb ik nodig? Wie ben jij in de relatie met mij en wat heb jij nodig? In mijn praktijk (en ook in mijn eigen relatie) is dat een doorlopende vraag met wisselende uitkomst en behoeftes.

Niet zelden vervaagt bij stellen deze dynamiek tot een kleurloze brei of nog minder rooskleurig tot een strijd. Verbinden & Leiderschap in de relatie is geen (macht)strijd maar een gezonde balans van leiden en volgen. En het genoegen van de afwisseling hiervan.

In mei en juni geef ik samen met Jack weer een dagworkshop Wensen & Grenzen in je relatie.
�Een dag vol beweging, ontmoeting en verdieping – speciaal voor stellen die het lef hebben om eerlijk te kijken naar hoe ze met elkaar omgaan. Het is géén therapie, wél een ervaringsgerichte dag waar je samen uit haalt wat op dat moment nodig is. We werken met oefeningen, muziek, humor en aandacht.

Praktisch op een rij:

• Vrijdag 30 mei – nog 1 plek voor koppel
• Zaterdag 28 juni – inschrijving nu open
• Tijd: 09.30 – 16.00 uur (inloop vanaf 09.15)
• Locatie: Vijverlaan 30, Arnhem
• Inclusief lunch (vlees, vega of kaas), koffie, thee & water
• Makkelijke kleding + sokken, schoenen mogen uit 😊
• Kosten: €475 per stel

We werken in een kleine groep van max. 6 stellen. Er is dus alle ruimte voor veiligheid, aandacht en echtheid.
Wil je erbij zijn of heb je een vraag? Stuur me gewoon even een berichtje of mail.

Sorry voor dubbel op, maar begreep dat ik volgers heb op FB die niet op LinkedIn of elders zitten.. 20 jaar Veraart Werk...
16/01/2025

Sorry voor dubbel op, maar begreep dat ik volgers heb op FB die niet op LinkedIn of elders zitten..

20 jaar Veraart Werkend Ontwikkelen

Januari 2005 schreef ik mij in bij de KvK. Ik koos weer voor werk, niet voor ondernemen. Na het overlijden van m’n vader, een flinke burn out met WAO als gevolg was een dienstverband met vaste uren voor mij helaas geen optie.

En nu ben ik 20 jaar verder! Een bloeiende praktijk, fijne samenwerkingen en een berg dankbaarheid. Ik heb veel te danken aan de leermeesters in iedere fase van mijn ontwikkeling. Ik ben vast niet altijd een gemakkelijke leerling geweest, zonder jullie geduld, liefdesenergie, welkom, kennis en vakman/vrouwschap was ik niet waar ik nu ben. Eerder geleerde lessen krijgen opnieuw betekenis.

Ook een DIKKE DANK je wel aan mijnmcollega’s, intervisiemakkers en leermaatjes. TEAMontwikkeling & LIEFDESENERGIE in de praktijk. Leren van en met elkaar. Iedere herhaling als kostbaar geschenk. Jullie spiegel, betrokkenheid humor en vertrouwen is onmisbaar. Dank voor het scherp houden van de zaag met de werkgroep Ethiek.

Dankbaar voor het vertrouwen van mijn cliënten en koppels. Jullie komen met vraagstukken, vaak geboren uit pijn. Zorgvuldig onderzoeken we de vastzittende energie om een proces op gang te brengen waarin het oké is om naar je eigen patroon te kijken.

De liefde is soms een hobbelige weg, een beetje navigatie helpt om richting te krijgen, voordat de weg doodloopt en de negatieve relatiepatronen zich herhalen. Samen navigeren om van reactie naar een antwoord te komen.
Liefde vraagt ons immers om antwoorden. In je antwoord zit je hart, je kwetsbaarheid en je kracht. In je antwoord zit je betekenis en je bekentenis …
In je antwoord zitten zorgvuldig gekozen woorden om contact te maken, jezelf kenbaar te maken, bewust van je eigen bagage.

Dat antwoord nodigt uit tot dialoog, echt contact. En precies daarmee ga ik de komende 20 jaar door. Werken met koppels aan hun unieke antwoord in de liefde, zodat jullie het patroon doorbreken en de relatie kunnen behouden. Niet omdat ik er zo goed in ben, maar omdat ik weet hoe lastig het kan zijn. Hoeveel oefening er nodig is. Een diepe buiging voor mijn lief voor het steeds weer aangaan van onze eigen liefdestrijd. DANK!

Volgend jaar bestaat mijn bedrijf 20 jaar en dat was voor mij de tijd om er eens zes weken uit te gaan. Ik besloot, best...
18/04/2024

Volgend jaar bestaat mijn bedrijf 20 jaar en dat was voor mij de tijd om er eens zes weken uit te gaan. Ik besloot, best impulsief, zoals ik dat kan doen, te gaan lopen van Lissabon naar Santiago de Compostella.

Wat was het een reis, een afstand, een eenzaamheid en een meedogenloze spiegel.

Bewust van zuid naar noord in de hoop dat de warmte met me meeliep. Bewust met minimaal bagage in mijn rugzak opdat ik niet zou kunnen werken. Bewust een minder populaire route omdat ik alleen wilde lopen. Mijn eigen tempo hervinden. Bewust van mijn overgewicht en bar slechte conditie…

En wat ben ik trots, op mijn lijf. op mijn aanpak en mijn vooral veerkracht. Langzaam bouwde ik mijn dagelijkse aantal KM’s op. Ik voelde mijn lijf iedere week sterker worden. En bereikte na 5 weken zonder enige blessure Santiago.

Fysiek was ik dus sterker dan ik dacht. Mentaal was het pittig; al mijn vanzelfsprekendheden waren weg, iedere nacht ergens anders slapen, mijn bed opmaken met wat er in de herberg is. Slaapzalen delen met onbekenden, niet weten wat en/of er eten is, koken in vreemde keukens met minimale ingrediënten. En iedere ochtend in mijn uppie starten, soms een waterig zonnetje, meestal in de regen. Kijken hoe ver ik kom, hoeveel km en vooral hoogtemeters er vandaag op de route staan.

En toch zou ik het zo weer doen. Want wat ben ik me bewust geworden van mijn overlevingsmechanismen, doorzettingsvermogen en mijn onbewuste eenzaamheid, ook en misschien wel juist wanneer ik niet alleen ben.

Op de Camino doet je verhaal er niet toe, wie of wat je bent is niet relevant. Wat relevant is, is hoe je contact maakt. Iedere keer opnieuw en onder alle omstandigheden. Wanneer je blij bent na een prachtige etappe, of wanneer je uitgeput, doorweekt en hongerig aankomt. Het gaat over helpen en je laten helpen. Over nabijheid en kwetsbaarheid. Over jezelf dragen en je te laten dragen al is dat nog zo lastig op momenten van wanhoop.

Het laatste stuk van Porto naar Santiago ontmoette ik meer Pelgrims. Veelal prachtige ontmoetingen, we hebben gelachen, gedanst, gehuild, gezopen en getroost. En na een bijzondere ontmoeting met wederzijdse kwetsbaarheid, is afscheid een onvermijdelijk gevolg. En wat vond ik dat lastig. Weer alleen verder.

En toch wilde ik mijn eigen pad lopen, mijn eigen tempo hervinden. Dus hoe gezellig of fijn ook, ik ging alleen verder of meestal liep de ander door en bleef ik achter, want mijn tempo was niet erg vlot. hihihihi

Ja en wie ben ik als ik niet werk? Wie ben ik als niemand op me zit te wachten? Wie ben ik als ik een slaapzaal vol vreemden binnenkom? Hoe maak ik contact als ik moe bent? Hoe geef ik mijn grens aan? En hoe vraag ik hulp? En in mijn geval; waarom wacht ik daar zo lang mee….?

Dit zijn maar een paar inzichten, van de vele, waarin ik mezelf nog beter heb leren kennen. Het gaat dus op de Camino niet over het aantal km, dit was vooral een interne reis. En hoewel het extreem pittig was bij vlagen, ik wel vrij was, maar het niet als vakantie voelde, ga ik het zeker weer doen. Er valt nog zoveel mooi landschap in mijzelf en daar te ontdekken..

Maar eerst maar weer eens gewoon aan het werk (met deze inzichten)……

Gestuurd door zijn leidinggevende belde hij op: ‘ ze zegt dat ik niet met veranderingen om kan gaan’ Hij herkende het we...
22/01/2024

Gestuurd door zijn leidinggevende belde hij op: ‘ ze zegt dat ik niet met veranderingen om kan gaan’ Hij herkende het wel maar het verantwoordde zijn boosheid niet. Een paar weken later was de eerste afspraak. Stipt op tijd belde hij aan. We verkende samen zijn ontwikkel vraag en hij besloot dat ik hem verder kon helpen. Ik realiseerde me na zijn vertrek dat hij twee uur enkele reistijd had en mailde hem of hij liever 1,5 uur sessie wilde. Geen reactie…..
Vandaag was hij er weer. Stipt op tijd. Ik vroeg hem of hij mijn mail met suggestie had ontvangen. Ja antwoordde hij kort. Maar nog 100 mails af te werken. Ik zette een kop koffie neer om even te voelen wat dit met me deed… Gelukkig zei ik, ik was bang dat ik het verkeerde adres had gebruikt of dat je het een onzinnig idee vond. Nee, antwoordde hij. Ik moest er goed over nadenken. Mijn eerste impuls was: dat is wel zo efficiënt. Maar het voelde niet goed. Ik ben na een uur sessie echt moe en gebruik de reistijd om te verdiepen en te lezen. Ik dankte hem voor de zorgvuldige afweging en zei “hoe is het dat ik voorstel een eerder gemaakte afspraak te wijzigen?” Tja da’s wel een dingetje glimlachte hij. Ik knikte van herkenning en voegde er aan toe; En er dan ook nog aan denken de ander mee te nemen in je overweging en twijfel….. Dat ook bevestigde hij. Best vermoeiend zo’n uurtje in Arnhem…. 😉

Eindelijk klaar met die feestdagen… Wat ben ik toch ieder jaar weer blij als het januari is……  Het moet natuurlijk een g...
01/01/2024

Eindelijk klaar met die feestdagen…

Wat ben ik toch ieder jaar weer blij als het januari is…… Het moet natuurlijk een gezellige tijd met dierbaren zijn én dat is het voor mij ook echt!

Maar toch ervaar ik het anders…. Ik leef van gezellig samenzijn naar kerstdiner en van feestje naar vrienden. Steeds nadenkend; hoe laat, wat zouden wij maken? Heb ik alles? Wat moet ik aan? Weten de kinderen waar ze moeten zijn? Wie haalt mama op? Gaat het goed met de kinderen en als ik zie dat het goed gaat, maak ik me zorgen dat ze het niet TE goed hebben. Lees; te veel zuipen…. Wie kijkt terug op een zwaar jaar en wil ik nog even een bericht sturen? Het liefst wil ik erlangs maar dat lukt alleen Sinterklaas op 1 avond en die bestaat ook niet. Dus bellen, of een bericht sturen is voor mij in deze ongestructureerde dagen het hoogst haalbare… Aan wie denk ik en ben ik vergeten dat te laten weten…?
Nu hoor ik jullie denken; Margriet, je moet echt leren loslaten… En dat weet ik zelf ook wel!!!! 🥵

Maar ik gedij gewoon het beste in rustige dagen met regelmaat waarbij ik niet structureel rondloop met een gevoel dat ik tekort schiet en over mijn eigen zorgzaamheid struikel….

Dus op 1 januari een flinke wandeling achter mijn lief aan, maakt me de gelukkigste!!! Gewoon volgen, niet nadenken. Geen zon, geen ideale omstandigheden, geen mooi vergezicht. Alleen verantwoordelijk voor mijn eigen stappen en ik kom vanzelf thuis. Dat klinkt als een mooi thema het komend jaar!!!!

Wens jullie een goed & liefdevol 2024 met voldoende bewustzijn van je eigen stappen..

Pijn, we doen er veel aan om het niet te hoeven voelen. Onderdrukken, ontkennen, verdrukken, verdoven…. Hard werken om h...
28/12/2023

Pijn, we doen er veel aan om het niet te hoeven voelen. Onderdrukken, ontkennen, verdrukken, verdoven…. Hard werken om het op te lossen is vaak niet het meest adequate antwoord…. Iedereen heeft hier zijn eigen methodes voor. Maar pijn, in welke vorm dan ook heeft een boodschap. Het is een niet te onderschatten signaal. Dat het anders moet…… Stilstaan bij die pijn geeft ons belangrijke informatie …. Ermee zijn… Verduren… Ernaartoe ademen…… Dan zou je maar zo de pijn ‘anders’ kunnen ervaren. Kracht voelen door de pijn heen. Vertrouwen krijgen in jezelf. En wat een prachtige oogst is dat…!

Ze zaten tegenover elkaar. Verbonden, kwetsbaar en gebroken. Ik merkte dat hun zelfbeeld vertroebeld was, gaf hem een sp...
08/12/2023

Ze zaten tegenover elkaar. Verbonden, kwetsbaar en gebroken. Ik merkte dat hun zelfbeeld vertroebeld was, gaf hem een spiegel en vroeg hem zichzelf te beschrijven terwijl zijn vrouw toekeek.

Langzaam kwam er een andere energie in de relatie. Hij vertelde wat hij zag in de spiegel en zij werd steeds bozer. Totdat ze niet meer kon zwijgen; kijk eens goed schreeuwde ze. Jij kijkt niet, je denkt!! Ik zie heel wat anders….. En precies dat ontbrak de afgelopen 20 jaar: bewust waarnemen en gezonde boosheid!

De zoektocht naar liefde begint vaak met het verlangen naar een spiegelbeeld van onszelf in de ander. We zoeken herkenning, validatie en begrip in de ogen van onze geliefde, terwijl we onszelf afvragen of we echt gezien worden zoals we willen. We besteden vaak lastige emoties zoals boosheid, kwetsbaarheid uit.

Als je de spiegel op de relatie zet, wordt vaak in één oogopslag de taakverdeling helder….

Liefde fungeert als een spiegel die niet alleen onze schoonheid weerspiegelt, maar ook onze kwetsbaarheid. Precies daar onderzoeken we de donkere hoeken van onze ziel waar we geconfronteerd worden met onze angsten, gebreken en diepste verlangens.

Dat liefde onze blik vervormd is niks nieuws. We streven naar perfectie in de ogen van onze geliefde, waardoor de spiegel vertroebeld raakt door verwachtingen en illusies. Bewustwording dat ware liefde niet draait om perfectie, maar om acceptatie van het imperfecte, houdt mij op de been. En in die gebroken illusies vinden koppels vaak de meest authentieke vormen van genegenheid.

Wanneer het beeld dat we zien niet aan onze verwachtingen voldoet, ontstaat er pijn en verwarring. Maar juist in die momenten van twijfel en onzekerheid groeien we. De helderheid van de spiegel weerkaatst de waarheid, ook als die moeilijk te accepteren is.

Het is een voortdurende dans van reflecties, waarin we onszelf en onze geliefden steeds opnieuw ontdekken.
Precies daarom hou ik ZO van mijn werk.

De Vertraagde versnelling,Vandaag werd ik wakker in een witte wereld. Sneeuw kan de wereld een soort van stil doen staan...
04/12/2023

De Vertraagde versnelling,

Vandaag werd ik wakker in een witte wereld. Sneeuw kan de wereld een soort van stil doen staan. Alsof het zo moest zijn gingen mijn (relatie) sessies dus over vertraging. En over auto’s. Hartstikke logisch in relaties….
 
Want een normale auto wordt pas een klassieker na jaren van goed en liefdevol onderhoud. De oldtimer wordt het symbool van tijd, erfgoed én liefde. Hij herinnert ons eraan dat tijd niet alleen vooruitsnelt maar ook een rijke geschiedenis met zich meebrengt.
 
Het bewustzijn en erkennen waar we vandaan komen, versterkt de band tussen partners. Waar je in je jeugd geen antwoord op had, proberen we in de relatie vaak (tevergeefs) alsnog goed te maken. De zoon van een ongelukkige moeder, wordt zomaar verliefd op een noodlijdende vrouw. En de vrouw die er in haar jeugd alleen voor stond, kiest een man die verliefd wordt op haar onafhankelijkheid. Om maar een willekeurig voorbeeld te geven……
 
Zo ontstaat vaak een verbinding vanuit het gemis, bewust of onbewust. Belangrijk voor je eigen ontwikkeling en dus voor de relatie is het stilstaan bij dat gemis in het verleden. Een soort van de vertraagde versnelling opzoeken. Stilstaan zonder dat de motor afslaat.

Samen verdiepen en alsnog een antwoord vinden op die geschiedenis verrijkt de relatie.
De tijdloze elegantie van oldtimers bevestigt dat sommige dingen in het leven de tand des tijds doorstaan. Zoals een goed onderhouden oldtimer zijn charme behoudt zodat jullie samen een roadtrip kunnen maken down memory lane. Ook over hobbelige wegen en onverwachte landweggetjes.
 
Toen ik mijn client vanmiddag vroeg; hoe ziet jouw relatie onderhoudsplan eruit, zei hij met een ondeugende glimlach “ik zet haar eerst op de brug”.
Als beelddenker moest ik mezelf weer herpakken….
 
Maar de vraag blijft: hoe creëren jullie samen een goed onderhoudsplan waarbij het gemis en verlangen de plek krijgt van verwijt, waardoor diepgang en humor de motor draaiende houdt???

De zomervakantie mag dan voorbij zijn, maar dat betekent niet dat het vakantiegevoel moet eindigen? Het is tijd om de st...
28/08/2023

De zomervakantie mag dan voorbij zijn, maar dat betekent niet dat het vakantiegevoel moet eindigen? Het is tijd om de strandstoelen op te vouwen, maar niet je enthousiasme voor liefde en avontuur.

Terugkeren naar het dagelijkse leven na de vakantie kan ontmoedigend lijken, maar laten we eerlijk zijn, de zoektocht naar liefde is net zo avontuurlijk als het proberen om je handdoek perfect uit te schudden zonder zand mee naar huis te nemen.

We hebben allemaal een zonneschijn en zeelucht nodig om ons liefdesleven zuurstof te geven. Dus
waarom niet een vleugje zomermagie toevoegen aan de dagelijkse routine? Laat
die ontspannen houding niet in de koffer zitten, maar gebruik hem om de verbinding met jezelf en elkaar te laten groeien.

Dus als jullie straks na de eerste werkdag thuiskomen, doe dan alsof je een Beach party binnenloopt met brede glimlach in de overtuiging dat dit de avond van je leven gaat worden. Schenk het doordeweeks kraanwater in een GT glas met citroen en een blaadje munt. Ook al is de werkelijkheid weerbarstiger, het idee hieraan is toch al een feestje?

Schud het zand uit je schoenen, draai de wasjes met muziek en laat die vakantievibes je leiden. Liefde behouden vraagt net zoveel energie als liefde vinden. Misschien wel meer… 🙃
Blijf lachen, houd het licht en geniet van het proces. Voor je het weet, is die zomerliefde misschien het hele jaar door aanwezig.

Ps: oefening: zoek allebei 3 foto’s die jullie een fijn gevoel geven en deel de ervaring. Ps 2 dat kan maandelijks hoor…..

Ik kwam binnen, te laat en de kring had zich al gevormd. Niemand kende elkaar. Ik voelde me ongemakkelijk. Ik zat op een...
25/08/2023

Ik kwam binnen, te laat en de kring had zich al gevormd. Niemand kende elkaar. Ik voelde me ongemakkelijk. Ik zat op een punt in mijn leven dat ik wist dat het anders moest maar twijfelde ten zeerste, of dit het dan moest zijn. Want waarom moet ontwikkelen altijd met van die halfzachte types, diep ademend, zonder make-up, empathisch knikkend en luisterend naar langdradige verhalen?

De trainer startte in stilte, daarna een diepe zucht en een langdradig verhaal over zijn jeugd en opvoeding. De rol van zijn ouders, wat hij had ontvangen en over eenzaamheid. Die man was toch al dik in de veertig en als hij dat nu nog geen plekje had gegeven, beloofde dat niet veel goeds. Nee, ik was hier duidelijk verkeerd. Ik heb nl liefdevolle ouders, ik ben de jongste van 3, dus verwend. Ik had geen grote trauma’s meegemaakt, behalve een pinnige balletjuf en onvoldoendes voor concentratie. Deze groep had het, zoals ik het inschatte, veel zwaarder. Mijn aandacht dwaalde weg, het oordeel vulde mijn hoofd.

Totdat de trainer begon over de uitglijders in leiderschap, de valkuilen die hij daarin ervaarde. Ik schrok wakker, dat herkende ik. Als een acrobaat legde hij een verband met de opvoeding van kinderen. Pijnlijk herkenbaar. Ik was al een jaar of 8 moeder en dat was geen onverdeeld succes.

Ik besloot te blijven. Deelnemers deelde langdradige verhalen over hun jeugd. Gefrustreerd ging ik op zoek naar een bondgenoot. Iemand die snel schakelt en de draad oppakt. Ik wilde wel blijven, maar niet alleen. De dagen erna voelde ik me eenzamer en eenzamer. Ik meldde me ziek en mistte een paar trainingsdagen. De eenzaamheid nam toe. Ik stond er inderdaad buiten.

Na vele jaren, flink wat trainingen en nog meer uitglijden, zie ik hoe ik mijn patroon in stand hield. Hoe mijn jeugd bepalend is in keuzes en ontwikkeling. Hoe ik bewust werd van mijn reactie op het leven. En mijn verlangen naar een antwoord.

Ik zit in mijn kring. De deelnemers kennen elkaar niet. Ze komen voor hetzelfde; een groot verlangen tot ontwikkeling, tot het formuleren van hun antwoord. Ik ben nerveus, ik wil ze de knieval en de diepe dalen besparen. Ik weet allang DAT GAAT NIET! Maar toch. Hoe graag wilde ik mijn (groot) ouders de pijn van verlies verzachten? Het leven voor hen leuker maken? Optimistisch naar de toekomst kijken; het is toch goed gekomen? Als je maar hard genoeg werkt…. Een doodlopende weg.

Ik zit in mijn kring, verwachtingsvol kijken ze. Wat ga je doen, Margriet? Twee collega’s zijn aangeschoven. Ook zonder hen was het al spannend. Met een diepe zucht na een lange stilte begin ik. Ik maak contact met de vrouw die 15 jaar geleden zelf zo in de kring zat, bang voor het onbekende. Ik ken inmiddels mijn pijn, weet mijn verlies en leef mijn eenzaamheid. Mijn antwoord op het leven wordt voller en voller. Het maakt me aanraak baar en eenzaamheid krijgt een andere betekenis. Misschien wel juist door de vele knievallen is er veel geraakt. In de afsluitende ronde voel ik dankbaarheid. En ik laat de woorden: bizar dat het altijd gaat over wat ertoe doet, binnenkomen.

Dansen in de regen…..Het weer lijkt net zo wispelturig als onze gevoelens….. Voor het weer heb je buienradar, maar om de...
08/08/2023

Dansen in de regen…..

Het weer lijkt net zo wispelturig als onze gevoelens….. Voor het weer heb je buienradar, maar om de emoties goed te begrijpen van je geliefde heb je alleen je eigen interpretatie. En als die niet ontwikkeld is kan die behoorlijk in de weg zitten.

Mentaliseren kan je leren… Mentaliseren is betekenis geven aan je eigen en het gedrag van de ander. Dat doe je door samen te onderzoeken van gedrag vanuit onderliggende gevoelens, gedachten bedoelingen en verlangens.

Een soort van navigeren in een plas water na een hoosbui (ruzie). Het lijkt lastig en de meeste hebben er dan al geen zin meer in, maar het heeft een doel. De relatie te verdiepen en de buienradar van de liefde betrouwbaarder te maken.

Stel je partner staart chagrijnig naar de regen. Jij denkt dat je een verkeerde vakantiebestemming hebt geboekt en voelt je schuldig. Je wringt je in allerlei bochten om het in de tent gezellig te maken en er komt weinig tot geen reactie. Het moment dat jij chagrijnig wordt….

Stel je partner staart chagrijnig naar de regen…. Heel even denk je, s**t, maar je kiest ervoor het anders te doen. Je vraagt door, naar de betekenis van haar staren en hoort dat ze geniet van het ritme van de regen. Het doet haar denken aan haar jeugd en haar liefde voor Rob de Nijs. Je zet zachtjes het nummer op en de zon gaat schijnen in de tent……

In deze natte vakantie dagen gaat het erom elkaar te begrijpen, zelfs als de regen je geplande picknick heeft weggespoeld. Dus, terwijl je samen onder een dekentje op de bank kruipt en je afvraagt waarom je partner zo'n sombere blik heeft, vraag door. Begrijp elkaar, lach om de grilligheden van het weer en dans samen in de regen van liefde! Ps wat zou ik nog graag met die twee smurfen verregenen… Niks hoeven Niks nodig hebben, alleen elkaar!

Adres

Arnhem

Openingstijden

Maandag 00:00 - 23:59
Dinsdag 00:00 - 23:59
Woensdag 00:00 - 23:59
Donderdag 00:00 - 23:59
Vrijdag 00:00 - 23:59

Telefoon

+31626716070

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Veraart Werkend Ontwikkelen nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Delen