13/08/2025
Uitvaarten in verschillende culturen – een laatste eer op eigen wijze
Bij veel Nederlandse uitvaarten zien we vaak een herkenbaar ritueel: een welkomstwoord in de aula, persoonlijke verhalen, muziek die herinneringen oproept. Na het laatste eerbetoon loopt iedereen langs de kist – de familie als laatste. Daarna volgt het samenzijn in de koffiekamer. Vroeger met koffie, thee en cake, tegenwoordig steeds vaker met een borrel en bitterballen. Een ingetogen, respectvolle afsluiting, en voor velen een moment van verbinding.
We maken steeds vaker mee dat mensen afscheid nemen volgens tradities uit hun eigen cultuur. En wat ons opvalt? Hoe verschillend het ook is, overal draait het om liefde, eer en herinnering.
🎶 Bij een Surinaamse uitvaart is het allesbehalve stil. Er is muziek, zang, mannen die de kist dragen met ritme en trots. Er wordt gegeten, gelachen, gehuild. het leven wordt gevierd, zelfs in het afscheid.
🕉️ Een Hindoestaanse uitvaart begint met rituelen: het wassen van het lichaam, gebeden, wierook. Vaak volgt een crematie, en de as wordt uitgestrooid in stromend water. Alles is doordrenkt van spiritualiteit en traditie.
🕌 In de Islamitische traditie gaat het juist snel en sober. Binnen 24 uur wordt het lichaam gewassen, in witte doeken gewikkeld en begraven met het gezicht richting Mekka. Geen bloemen of grafstenen, eenvoud staat centraal.
🎐 Ook in Chinese uitvaarten zie je bijzondere gebruiken: witte rouwkleding, het verbranden van geestengeld, wierook, en soms het lievelingseten van de overledene als eerbetoon. Na de begrafenis worden ramen geopend, zodat de geest kan vertrekken.
❤️ Liefde. Verbondenheid. Herinnering. Elk afscheid is een weerspiegeling van hoe we leven en wat we belangrijk vinden.
💬 Heb jij wel eens een uitvaart meegemaakt in een andere cultuur? Wat viel je op?