Nature Flows, Baarn (2025)

07/04/2024

Als waarheid voor iedereen.
Alle waarheden op een rij.
Voor ieder anders zijn.
Welke is dan van mij?

Ieders gevoel, verweven,
verkleurt de waarheid.
Realiteit wordt zelf ingevuld
Wat is van jou, maar niet van mij?

Ik hoor wat je zegt, woorden.
Het klopt niet, denk ik.
Het klopt niet, voel ik.
Maar wat kan ik?

Anders dan weer bij
mezelf te beginnen.
Terug naar mijn kern.
Ga ik, diep van binnen.

🙏🏻

08/03/2024

Internationale Vrouwendag - wat doe je dan? Nou, in ieder geval iets liefs voor jezelf. Ik heb twee prachtige sets orakelkaarten gekocht. Ik gebruik al jaren mijn set met engelenkaarten, maar nu ga ik meer inzoomen op mijn levensdoel haha. En ga ik voor boodschappen van het licht (zie ook stories). Van licht kun je nooit genoeg krijgen, kunnen we zelf nog meer gaan (uit)stralen en kunnen we wat donker is iets meer gaan verlichten.

Ik moet nog leren werken met deze kaarten, want je kunt allerlei leggingen doen en thema's aanspreken, maar als ik naar de maart-kaart kijk, dan past die wel. Ik ben inderdaad de afgelopen weken een beetje achterop geraakt. Van mezelf, mijn innerlijke rust en energie. Er speelde veel tegelijk. Sinds deze week ben ik daar meer orde in aan het scheppen. Op werk heb ik een lijn getrokken voor mezelf en richting anderen. Gezondheid sukkelde, maar na wat onderzoek in het ziekenhuis heb ik daar goed bericht over gekregen. Dat lucht ook op. Vanaf hier dan weer door en met betere energie vooruit.

Oh ja, in het kader van Internationale Vrouwendag heb ik zojuist ook een kaars aangestoken voor vrede, in een soort kapelletje, gedachtenruimte. Er hingen alleen vlaggetjes voor slachtoffers uit Oekraïne. Ik heb daar in gedachten Palestijnse slachtoffers bij geplaatst, vrouwen en kinderen uit Gaza. Ik keek naar verschillende Maria-iconen, het beeld van Maria met kind op de arm. Ik keek en keek en ze keek terug, knikte even en vond het goed. Een kleine glimlach om haar mond.

❤💫

01/03/2024

Times have been a bit challenging..

Soms wil je wel vooruit, maar lukt het even niet. Alsof je omlaag wordt getrokken. Narigheid komt extra binnen. Er is geen energie, of ik voel het niet. Misschien zitten we even in die tendens, er gebeurt nogal wat in de wereld en ik trek het me erg aan. En wat in de wereld gebeurt, heeft vaak ook zijn effect op wat in jouw kleine wereld gebeurt. Energie voert in alles door. Dus, op werk heb ik mijn uitdagingen, thuis speelden er dingen, ik heb wat gezondheidsklachten.

Allemaal uitnodigingen om (weer) heel dicht bij mezelf te gaan staan. Deze tijd is lastig. Er worden dingen uitgespeeld op aards niveau, lelijkheid krijgt steeds meer gezicht. Sta je ergens voor en laat je je mening horen, dan wordt dat niet altijd gewaardeerd of begrepen en nemen sommige mensen afstand. Ik moet mezelf er dan extra aan herinneren om echt bij mezelf te blijven.

Dus, waar was ik vanochtend? Juist: in het bos. De manier voor mij om weer wat verbinding te maken. Wandelen met de hond, verder in mijn eentje. De zon in mijn gezicht en gewoon de ene voet voor de andere zetten. Alleen maar daar zijn en verder niets. Fijn om zo'n plek te hebben én te weten dat ik daar moet zijn.

❤

16/01/2024

Ik had een paar dagen geleden een gesprek over de werking van kristallen. Werken ze echt? Werken ze vanuit zichzelf? Of werken ze eigenlijk alleen maar doordat wij willen dat ze iets voor ons doen? En werkt het voor iedereen anders?

Ik was bezig met een post schrijven, maar het is een iets uitgebreider verhaal geworden, waarin ik met jullie deel hoe ik kijk naar de werking van kristallen en wat ze voor mij betekenen en vooral doen!

Lees hier mijn verhaal: https://nature-flows.blogspot.com/2024/01/hoe-kristallen-werken-vanuit-mijn.html

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden en wat jullie eigen ervaring is!

20/12/2023

Maybe the journey isn't so much
about becoming anything.
Maybe it's about un-becoming
everything that isn't really you.

Dit tekstje kreeg ik net. Mooi hè. Ik ben daar zelf wel mee bezig. Un-becoming. En laag voor laag afwerpen wat om mij heen is gegaan, of wat ik zelf heb omgedaan.

Dat gaat niet vanzelf kan ik je vertellen, daar ben ik al wat jaartjes zoet mee. Ik kan inmiddels wel zeggen dat het alle hobbels, twijfels, onzekerheden en wat je allemaal ook tegenkomt op je pad, duizend procent waard is.

Je maakt dingen mee, je kijkt jezelf aan, je groeit en gaat steeds steviger staan. Voor jezelf, met jezelf. En dan sta je daar. Ben je daar. Eeuwig lerend, maar weer een stapje dichterbij, weer rijker geworden, in je hart en ziel.

Dat wil niet zeggen dat je dan geen verdriet meer ervaart, geen tegenslagen, geen wanhoop. Ik merk zelf, hoe dichterbij ik kom, hoe intenser ik alles ervaar. De gebeurtenissen in de wereld, maar ook dichtbij. Het komt extra binnen. Dat komt misschien doordat ik al wat lagen heb afgedaan. Dan ben je misschien ook iets minder gehard. Ik sta meer open, er zijn minder filters.

Ik ben liever zo, dan hoe ik vroeger was. Ik houd minder op, heb meer vertrouwen in mezelf. Ben eerlijker naar mezelf. Voel meer. Ben meer verbonden. Met mezelf dan. In contact met anderen kan ik me eerlijk gezegd nog wel eens eenzaam voelen. Word ik niet begrepen. Waar heeft dat mens het allemaal over, lees ik dan af. Veel onderwerpen die voor mij belangrijk zijn, bestaan niet eens in zo'n andere setting. Dat is wel eens zoeken.

Maar, dat hoort er blijkbaar allemaal bij. De grijze haren die komen daar in ieder geval niet van, haha. Die had ik al, maar verborg ik ook onder een (kleur)laagje. Nog even doorzetten en dan is dat ook gedaan. Fijn vooruitzicht! 🙏🙌❤️

06/12/2023

Ik ben niet slechter geworden van
alles wat ik heb meegemaakt. Ervaren.

Ondanks pijn, verdriet, trauma.

Ben ik alles geworden wat ik nu ben. Door alles wat ik heb meegemaakt. Ervaren.

Zal ik de beelden ooit kwijtraken? Nee.

De verscheurdheid, van binnen,
wordt nog steeds geheeld.

Maar wat nu is, en vroeger niet,
is dat alles mag bestaan.
Ik besta, met alles in mij
en om mij heen.

❤

Deze gedachten kwamen binnenvallen toen ik de prachtige docu American Symphony bekeek (aanrader).

En ze passen ook bij een gesprek dat ik laatst had, waarin werd gevraagd of ik niet 20 of 30 jaar terug zou willen in de tijd, met alles wat ik nu weet. Nee, zei ik. Want ik ben nu wie ik ben, op mijn 49e en daar wil ik blijven. Ik was hier niet op deze manier geweest, zonder de dingen die ik heb meegemaakt. Die hebben me mede gevormd tot wie ik nu ben. Ik ben nu dichterbij mezelf dan toen. Ik begrijp meer dan toen. Ik weet meer dan toen. Ik voel meer dan toen. En daar wil ik dichtbij zijn en blijven.

🙏🏼❤️🙏🏼

26/11/2023

Wie wil jij zijn?
In een tijd waarin
we machteloos lijken,
op afstand kijken
naar wat er gebeurt.

Wie wil jij zijn?
Voor wie kies jij
als ik je nu zeg:
Je bent niet ver weg,
maar juist dichtbij.

Leg je hand op je hart.
En kijk wat er in jou is.
Wie ben jij? Wie wil je zijn?
Ben jij het licht dat schijnt
in deze duisternis?

🌟

12/11/2023

Veilige haven
Waar bladeren vallen
Vervaagd zonlicht glinstert
op gevallen water.

Tuur ik in volkomen rust.
naar de zachte nevel
Bomen die spiegelen.
Gedachten gesust.

🍁🍂🌲

27/10/2023

Ik heb afgelopen zomer een reeks affirmaties geschreven. Een affirmatie is een versterkende, positieve gedachte die je meerdere keren herhaalt en die helpt om iets (voor jezelf) te bereiken.

De Affirmatie die ik nu graag met jullie wil delen is deze:

Ik ben dankbaar voor mijn lichaam.
Huis voor mijn ziel,
dat me draagt in dit leven. 🙏

Als deze gedachte meer in je eigen overtuiging zou komen te zitten, dan denk ik dat we met elkaar heel wat minder fysieke klachten zouden hebben.

We kijken nu vaak bestraffend naar ons lichaam. Het laat het afweten, nét als we zo'n volle agenda hebben. Waarom hebben we last van onze rug? Waarom hebben we kramp in onze maag of buik? Waarom werkt het lichaam nou niet mee? Ik hoor dat ook vaak bij vrouwen van mijn leeftijd die te maken krijgen met overgangsklachten. We worden boos dat niet alles werkt zoals we gewend zijn. Wat gebeurt er allemaal? We hebben geen grip en controle en dat willen we terug. Ons lichaam functioneert niet meer zoals het hoort, vinden we, en raken gefrustreerd.

We vergeten dat ons lichaam vaak precies doet wat het moet doen. Het is onze drager en beschermer door dit leven heen. En, het geeft ook signalen aan ons door wanneer iets uit balans is. Een reusachtige taak! En wat doet ons lichaam dat goed! Dat is iets om dankbaar voor te zijn.

Nu negeren we vaak signalen die keer op keer worden afgegeven. We luisteren niet, ook al worden klachten erger. Dan raken we overspannen of zelfs burn-out, of we worden op een andere manier ziek.

Als we dan langere tijd uit de running zijn vanwege ziekte of overspannenheid, dan gaan we meer inzien hoe lang we eigenlijk al gewaarschuwd werden door ons lichaam. Sommigen nemen deze nieuwe inzichten mee en gaan vanaf dat moment meer luisteren. Anderen gaan door op de oude (vertrouwde) manier en komen daar later misschien alsnog op terug.

Hoe dan ook, je bewust zijn van de magische werking van ons lichaam, dat gaat je helpen! Dankbaarheid voor het lichaam dat jij in dit leven mag bewonen en dat er altijd voor je is.. het is goed om daar af en toe even bij stil te staan en het op je in te laten werken.

❤️🙏❤️

Image: Pinterest

26/10/2023

Blijf bij jezelf.
Dat is het best waar je kunt zijn.

Die woorden spreek ik nu al een paar avonden hardop uit voordat ik ga slapen.

Blijf bij jezelf.
Dat is het best waar je kunt zijn.

Blijkbaar heb ik dat even nodig, een soort mantra. Niet dat ik niet met anderen wil zijn, daar gaat het niet om. Ik ben het liefst met mijn gezin, met vriendinnen.

Maar.. ik ben de connectie met mijzelf een beetje kwijtgeraakt de afgelopen maanden. Ben veel met anderen bezig geweest en te weinig met mezelf. Ik deed wel leuke dingen, pakte mijn momentjes, maar echt even voelen wat er diep van binnen speelde, nee.. Ik ging het zélfs een beetje uit de weg merkte ik. Dat doe je soms als je zorgen hebt of ergens verdrietig om bent. Je weet dat het goed is om het eruit te gooien, maar dat kan niet altijd op alle momenten. Dus dan ga je door.

Nu voel ik weer:

Zoek de stilte op. Wees met jezelf. Pak wat rust. Daar kom ik inmiddels weer wat vaker op uit. En dat is fijn.

De basis ligt hoe je het went of keert toch altijd bij jezelf. Je kunt het even uit het oog verliezen, maar je kunt er ook altijd weer naar terug.

❤️

Foto: Pinterest

01/10/2023

Niets is voor niets
en alles voor alles
Ook al begrijp je niet waarom
Of hoe het komt.

Dat de dingen gebeuren

Nu hoef je alleen te onthouden
en te vertrouwen
Dat niets voor niets is.
En alles voor alles.

Voor jouw eigen zielsverhaal
klopt het allemaal.

🙏

24/09/2023

Aan en uit.

Ik had gisteren een heel mooi gesprek over het steeds maar doorgaan, het blijven 'aan' staan en nooit rust nemen.

Dat je dat lange tijd heel erg kunt hebben, het is dan een soort modus geworden. Een modus die het makkelijker maakt om door te gaan en nergens aan te denken. Totdat het stopt. Totdat je stopt, of wordt gestopt.

Je komt tot stilstand, het licht gaat uit denken we dan. Daar waar je nooit wilde zijn, waar je angst voor had. En dan ineens lig je plat, word je ziek of gebeurt er iets anders dat je tot stilstand brengt. En dan? Wat nu? In de noodgedwongen rust kom je bij jezelf, kijk je jezelf aan. Hoe kon ik zo lang doorgaan? Wie was ik? Wie ben ik?

Daar kom je door stilte en rust dan meer achter. Stap voor stap. Je komt dichterbij jezelf. Je laat gevoelens toe die je nooit wilde aankijken. Je merkt dan misschien pas dat je kunt voelen.

Ik zei aan het einde van dit mooie gesprek. 'Je hebt het over steeds maar aan staan, wanneer je maar doorgaat. En uit staan als dat stopt. Misschien is het wel andersom en werkt het zo: Je stond uit, maar gaat nu pas AAN. Jijzelf gaat aan. Wat altijd uit stond mag nu naar boven komen, aan het licht komen.

BESTAAN
Niet van AAN naar UIT.
Maar van UIT naar AAN.

Hoe mooi is dat. Je mag eindelijk AAN gaan staan. Er zijn. Bestaan. Met alles wie je bent, wat je bent, het complete plaatje mag worden ingekleurd. Dat is denk ik het állermooiste én beste wat je kan gebeuren.

🙏❤️🙏

17/09/2023

'Praat er maar over, dat is goed. Het lucht op, geeft ruimte.'

Mooi gezegd. Maar als je van nature geen prater bent, of als je niet weet waar je zou moeten beginnen, niet durft of kán praten, omdat je bang bent voor wat er daarna komt?

Ik weet nog dat ik vroeger zelf weigerde te praten met een psycholoog. Ik zat daar en dacht vooral: 'Denk maar niet dat ik jou ga vertellen wat er aan de hand is.'
Ik vertelde dus wel dingen, maar besloot zelf van tevoren hoever ik wel of niet zou toelaten.

Die sessies hadden natuurlijk totaal geen zin, haha! Ik was er misschien nog niet aan toe om écht te gaan delen. Of was ook bang voor wat er dan zou komen.

Op een gegeven moment, jaren later, ben ik wel gaan praten. Ik wist dat het moest, dat ik los moést laten, wilde ik iets voor mezelf kunnen veranderen.

Herken je hier iets in? Zou je wel meer je gevoelens willen delen, maar weet je niet hoe? Blijven de woorden letterlijk steken in je keel? Dan kan een blauwe edelsteen je ondersteunen. Blauwe edelstenen werken op het keelchakra. Dat wat aan woorden en gevoelens nu blijft hangen, kan dan weer doorgang krijgen. Het mag eruit komen.

De stenen in de cirkel zijn Blauwe Chalcedoon en in het midden ligt Lapis Lazuli. Ieder op hun eigen manier helpen deze stenen bij verwerking, loslaten en communicatie, naast dat ze nog véél meer ondersteunen, zowel fysiek als mentaal.

Heb je interesse in zo'n blauwe steen of een ander kristal? Wil je weten wat bij jou zou passen in dit moment in je leven, bij wat er nu speelt? Stuur me dan een berichtje.

💙🙏💙

08/09/2023

Er zijn zoveel witte veertjes op mijn pad deze week, dat het wel lijkt alsof de Engelen hun vleugels eens flink hebben uitgeschud. De een na de ander. Gisteren pakte ik er eentje op. Nu deze in het gras.

De een denkt/voelt er dit bij en de ander dat. Dat weet ik en dat maakt niet uit.

Ik vind het altijd troostend, alsof even wordt gezegd: We zijn er hoor!

🙏

23/08/2023

Wees lief voor jezelf. Wees zacht voor jezelf, zoals de kleuren op deze foto die ik een tijdje geleden maakte op Ameland.

Ik heb hier zelf wat vorderingen in gemaakt, waarover ik meer vertel in de stories.

Wat mij betreft gaat dit om een paar dingen:

🙏 Luister naar jezelf en naar je lichaam.

🙏 Doe iets met wat je daaruit opvangt.

🙏 Geef jezelf daarvoor de ruimte.

🙏 Spreek je uit over hoe je je voelt of wat je nodig hebt.

Als het lukt om dit voor jezelf in te bouwen, ook al gaat dat stap voor stap en word je soms teruggeworpen op je oude manier van doen, dan zul je merken dat je meer gaat voelen wat nodig is voor jou. En lukt het je ook om dit duidelijk te maken naar anderen én daarmee dus jouw behoefte te bewaken en te vervullen.

❤️❤️❤️❤️

12/08/2023

Ik word deze vakantie op de een of andere manier extra aangetrokken door de kerkjes hier in Normandië en vooral de prachtige Maria-beelden.

Past perfect bij mijn voornemen om meer zachtheid toe te laten, voor mezelf in eerste plaats. Toen ik dit beeld zag moest ik ook denken aan de sessie die ik vorig najaar had bij een medium. Zij zag steeds lichtblauw om mij heen. Dat werd me aangereikt vanaf de andere kant, of hoe je het ook wilt noemen. Ook dit was een uitnodiging om mijn vrouwelijke energie meer ruimte te geven. Mijzelf meer ruimte te geven. De strijd los te laten en meer rust te vinden in mijzelf.

Wat me was aangedaan vanuit voornamelijk mannelijke energie mocht nu los worden gemaakt uit mijn systeem/cellen. Het was zo'n bijzondere sessie toen. Heftig ook, maar prachtig

🙏

08/08/2023

Stilte alsjeblieft.

Het is mijn wens om meer stil te zijn. Stil te zijn in mijzelf en bij mijzelf. Daar bedoel ik niet mee dat ik niet wil praten, maar ik bedoel wel dat ik me niet wil laten overspoelen door wat er in de externe wereld gebeurt en nog meer van mezelf uit wil gaan. Ook wil ik mijn gedachtenstroom wat minder bepalend laten zijn.

Ik keek vanochtend een live van . Zij omschreef het zo mooi en ik dacht: ja, ik laat me ook te vaak meesleuren door van alles om me heen. Waar ben ik? Terug naar waar ik wezen moet dus!

Dat betekent:
- ik blijf bij mijn eigen fijne ritueeltjes.
- ik neem mijn momenten waarop ik me even terugtrek.
- ik geloof in mezelf en alles wat ik heb geleerd.
- ik ga nog meer verdieping en connectie zoeken.
- ik kies een paar inspirators die ik blijf volgen.
- ik laat de overload aan zelfverklaarde guru's en vooral ego's voor wat ze zijn.
- ik vervolg mijn eigen pad.
- ik heb vertrouwen.
- ik wil nu echt leren mediteren. Ja, echt!

🙏🙌❤️

07/08/2023

Stil zijn, in de natuur zijn... wat kan je dat brengen? Wat brengt het mij?

Het is niet zo dat als ik de stilte opzoek, dat ik daar dan ter plekke antwoorden krijg op de vragen die ik heb. Of al wandelend de beste inzichten krijg.

Hoe het voor mij werkt, is als volgt:

Door de stilte op te zoeken, met een wandeling of me even terug te trekken en me te concentreren op mijn ademhaling, creëer ik ruimte.

Een vol hoofd wordt leger. Een zwaar gemoed wordt lichter. Kluwen gedachten worden losgetrokken. Zorgen worden minder zorgelijk. Het touwtje dat gespannen is, mag wat vieren.

Juist in de ruimte die dan is ontstaan komen antwoorden, inzichten, heldere gedachten en vaak ook richting vanzelf binnen.

Als je wilt mediteren of je gaat wandelen en je verwacht meteen de grootste inzichten op te doen, laat dat idee en die verwachting gaan. Want dan stel je jezelf onbewust toch een soort doel. Na die wandeling moet dit en dat toch wel duidelijk zijn.

Nee hoor, niets hoeft en niets moet. Laat het gewoon maar los. Geniet van je stiltemoment, de rust die het je geeft en de rest komt vanzelf. Als de tijd daar is.

Dat is misschien niet het tijdstip dat jij wenst of voor jezelf hebt bedacht, maar de tijd die passend is en goed is voor jou. Dat gaat over veel meer dan wat jij in je hoofd kunt bedenken. 😉

🙏

Nature Flows