03/08/2023
De zwangere is acht weken zwanger en komt op intake. Ze vertelt dat ze de hele dag misselijk is en geregeld overgeeft. Ik verwijs haar naar de huisarts voor medicatie en vertel wat belangrijk is om op te letten. ‘Ik tel de dagen af tot ik 12 weken ben’, zegt ze. ‘Ik hoop voor je dat het dan minder wordt’, antwoord ik. Ongeveer 3% van de zwangeren houdt extreme misselijkheidsklachten tijdens de gehele zwangerschap.
Ze is 14 weken als ze belt. ‘Het gaat niet meer. Ik spuug de hele dag, hou niks binnen en de medicatie werkt ook niet.’ Slokjes water houdt ze niet binnen en ze heeft die dag maar 1 keer geplast. Ze heeft een extreme vorm van zwangerschapsmisselijkheid. Hyperemesis gravidarum. ‘Ik verwijs je door naar de gynaecoloog voor een dagopname voor een infuus met vocht en andere medicatie.’
Na deze dag volgen veel opnames. Haar dagen bestaan uit misselijk zijn, spugen en stilliggen in het donker. Ze valt veel af en voelt zich eenzaam en onbegrepen. Elke prikkel is te veel. Haar omgeving is niet bekend met de ziekte en delen hun eigen ervaringen. ‘Iedereen is wel eens misselijk’, is wat ze hoort. Ze is 30 weken zwanger als ik op huisbezoek kom. In haar hand houdt ze een flesje. ‘Sorry, soms moet ik mijn speeksel uitspugen, anders triggert het mijn maag te veel.’ Ik stuur haar opnieuw voor een infuus. Alle medicatie heeft ze al geprobeerd.
Dan is daar eindelijk de dag dat ze bevalt. Als de placenta geboren is verdwijnt de misselijkheid als sneeuw voor de zon. En hoe meer de fysieke klachten verdwijnen, hoe meer haar schuldgevoel groeit. Ze kijkt naar de baby en begint te huilen. ‘Ik vind het zo erg dat ik stiekem hoopte dat de zwangerschap fout zou gaan zodat de klachten zouden stoppen. Dat ik voor één dag mezelf kon zijn.’ Ik antwoord: ‘Het schuldgevoel mag er zijn maar is niet nodig. Wat je nodig hebt is begrip, goede medische zorg en mensen waar je mee kan praten. De komende tijd staat in het teken van jouw herstel en het wennen aan je baby.’
Ik draai me bij de deuropening even om en kijk naar het gezin. Ik hoop dat er meer aandacht en begrip gaat komen voor deze ziekte. Dat verdient zij. Dat verdienen alle vrouwen.
©️ Leven van een Verloskundige