
28/09/2025
Doe maar gewoon ...
Het is mij met de paplepel ingegoten en dat geldt voor mij ook voor een uitvaart.
Sinds 2020 zie ik een sterke verandering bij uitvaarten. Erehagen, gekleurde fakkels, escortes en nog meer. Prima als dat past bij de nabestaanden én de overledene.
Maar toch, stel ik er soms een paar kritische vragen:
* Slaat het nu een beetje door?
* Mijn eigen ervaring is dat ruim 200 aanwezigen bij een afscheid, het grote aantal niet veel toevoegt aan troost. Moet je het dan groots wíllen?
* En wanneer je een groots afscheid vorm geeft, denk je dan nog aan de overledene?
* Heb je dan tijd en ruimte om te rouwen en bewust afscheid te nemen of sta je alleen maar in de regelmodus?
In de jaren 2020-2022 waren er bepaalde regels waardoor verlies uiten en troost krijgen beperkt was. Hieruit ontstonden bepaalde gewoontes.
Maar een uitvaart met een script (zoals ik pas voorbij zag komen op social media) wordt een toneelstukje en slaat voor mij de plank mis!
Een uitvaart mag persoonlijk zijn, maar ook zeker respectvol. De juiste balans vinden is een kunst, zie ik.
Wat mij betreft draait het erom dat nabestaanden 'onderdeel van' zijn én de overledene gekend wordt in het geheel. Dus als de wens van de overledene was: een rode rouwauto, wordt de laatste rit vanaf huis ín een rode rouwauto.