Mindfulbody

22/08/2025

DAGGEDICHT – Babs Gons (1971) - Als je nooit in haar schoenen hebt gelopen

als je nooit in haar schoenen hebt gelopen
nooit met je sleutels tussen je vingers door het donker hebt
gefietst
een extra large hoodie over je jurk hebt aangetrokken
je hakken verwisseld voor sneakers
om zo hard mogelijk door de nacht naar huis te trappen

als je nooit in haar schoenen hebt gelopen
niet weet hoe uitputtend het is om ogen en oren
over je hele lichaam te dragen
de haren in je nek je als alarmbellen
te laten vertellen
wanneer je moet maken dat je wegkomt
je altijd in je hoofd aan het rekenen bent,
hoe laat je waar aankomt,
wanneer je moet vertrekken
en of je dan nog net op tijd
niet hardlopen in het donker
niet via het park
in de trein
niet op een tweepersoonsbankje gaan zitten
groepjes vermijden
nooit je drankje uit het oog verliezen

als je nooit in haar schoenen hebt gelopen
niet weet hoe het is om
oogcontact te vermijden, te doen alsof je belt
stoerder te gaan lopen
een busje haarlak in je mouw te dragen
via winkelruiten in de gaten te houden
wie er achter je loopt
een omweg te maken zodat je achtervolger
niet ziet waar je woont
om dan soms het grootste gevaar
in je eigen huis te treffen
het zijn toch vaak bekenden

als je nooit in haar schoenen hebt gestaan
het gevoel niet kent geen adem meer te kunnen halen
omdat iemand opeens een deur in het slot draait
de taxi onverwachts afslaat
als je nog nooit je telefoon
zo stevig hebt vastgegrepen
dat het harde kunststof hoesje barst
omdat het je enige hoop op redding is

als je niet weet hoe het is om in haar schoenen te staan
niet weet hoe het voelt
niet gehoord, niet geloofd
niet geholpen te worden
om de volgende ochtend
gewoon weer een nieuwe dag te beginnen
de verse wonden, de schade
onzichtbaar
onder je kleding, je huid
vanachter een glimlach
de dag zien door te komen

vertel dan nooit
wat zij moet doen
wat ze moet dragen
dat ze moet baren
hoe zich te gedragen

hoe te bewegen
wanneer te spreken
hoe ze haar lichaam
hoe ze haar leven

maar leer de wereld van haar houden
zo hard dat ze nooit meer achterom hoeft te kijken
zo hard dat ze mag dansen wanneer ze wil
gaan waar ze wil
laat de wereld nu verdomme eens beginnen
hartgrondig van haar te houden

Hier te horen:
https://omny.fm/shows/het-trouw-geluid/babs-gons-als-je-nooit

(Uit: Doe het toch maar. Atlas/Contact – Beeld: ‘Babs Gons)

22/08/2025

Oh, vind ze zo grappig 🤣 en mijn meiden snappen waar ze het over hebben. Echt waar!!💃

22/08/2025

Helaas, de Aziatische hoornaar gespot bij onze bijenkast.. hier het verschil tussen de Aziatische en Europese hoornaar: Wat is het nut van hoornaars?

De Europese hoornaar is nuttig als predator die andere insecten jaagt en daarmee het aantal vliegen, muggen en andere plagen in toom houdt, en zich voedt met plantensappen. De Aziatische hoornaar daarentegen is een schadelijke invasieve exoot die een bedreiging vormt voor onze inheemse insectenpopulaties, zoals bijen, en voor de biodiversiteit en het ecosysteem.
Europese hoornaar
Natuurlijke plaagbestrijder:
De Europese hoornaar jaagt op diverse insecten, waaronder vliegen, muggen, rupsen, wespen en spinnen. De gevangen insecten dienen als eiwitrijk voedsel voor de larven in het nest.
Voeding:
Volwassen Europese hoornaars voeden zich met suikerrijk plantensap en niet met zoete voedingsmiddelen zoals fruit of koekjes die mensen eten.
Nachtactieve jager:
In tegenstelling tot andere wespen, jaagt de Europese hoornaar ook 's nachts op insecten, zoals nachtvlinders.
Hulp voor de mens:
Omdat de hoornaar actief is in het vangen van insecten die als plaag worden beschouwd, helpt het bij het in stand houden van een gezonde insectenpopulatie.
Aziatische hoornaar
Bedreiging voor bijen:
De Aziatische hoornaar (invasieve exoot) is een gevaar voor de honingbijen en andere inheemse, bestuivende insecten.
Schade aan het ecosysteem:
Een sterke toename van de Aziatische hoornaar kan leiden tot een afname van bestuivende insecten, wat een negatieve impact heeft op de voortplanting van planten en de balans van het ecosysteem.
Invasieve soort:
De Aziatische hoornaar is niet inheems in Europa en verspreidt zich snel, wat een serieuze bedreiging vormt voor de lokale natuur.

Heb je een hoornaar gezien? Zo ontdek je snel of het een Europese of een Aziatische is: speur naar de bekende kleuren zwart, geel, rood 🇧🇪.
De Aziatische hoornaar ziet bijna helemaal zwart, heeft helemaal geen rood, en zijn poten zijn opvallend tweekleurig. Meer weten? www.natuurpunt.be/hoornaar

PS: De Europese hoornaar blijft (in tegenstelling tot gewone wespen) doorgaans uit de buurt van mensen en heeft het voornamelijk gemunt op andere wespen en vliegen. In die zin is het een bondgenoot voor wie een zomerse barbecue organiseert.

20/08/2025

15/08/2025

One chilly evening, I was sitting on the balcony of our new apartment, sipping warm tea and watching the tree outside sway with the breeze. It had been there long before we moved in, silent and steady. I’d never really noticed it until then. It was just… a tree. But that night, something shifted. I had just begun reading The Hidden Life of Trees, and suddenly, the tree seemed alive in a way I’d never considered.

Peter Wohlleben, a forester with a poet’s heart, invites us into a world where trees aren’t passive background characters — they’re dynamic, feeling beings that communicate, nurture, defend, and grieve. Yes, grieve. With gentle storytelling and deep respect for nature, he opens up the forest as a living, breathing community.

As I read, I learned that trees send nutrients to weaker neighbors, warning each other of danger through chemical signals and underground fungal networks — a kind of “wood wide web.” It was humbling. Trees are not just surviving; they’re living in community, and there’s wisdom in how they do it.

One passage that stayed with me was about how older trees slow their growth to give space and light to the young. It reminded me of how good parenting or mentorship works — not rushing ahead for personal gain, but creating room for others to thrive. I couldn’t help but think of the kind of mother I hope to be someday — generous, rooted, and nurturing in the quiet ways that matter most.

Wohlleben doesn’t romanticize nature; he respects it. He shows how brutal and beautiful the natural order can be, and how deeply human behavior — especially industrial forestry — has broken that rhythm. Reading this made me more conscious of what we take from the earth, and how mindlessly we often do it.

But more than anything, this book stirred a kind of reverence in me. A need to pause before cutting a tree. A curiosity to observe, rather than overlook. A reminder that slowing down — like trees do — might actually be the path to wisdom and longevity.

Since finishing the book, I take walks differently. I stop under trees and look up. I wonder if they’re communicating, if they feel the sun the way we do. And I hold a quiet gratitude for their patience, their hidden intelligence, their loyalty to each other.

This book isn’t just about forests. It’s about connection — to the earth, to each other, and to the silent systems that keep life going, even when we’re too distracted to notice.

BOOK:https://amzn.to/4lq27ty

You can also get FREE Audiobook using the same link use the link to register Audible and start enjoying it

15/08/2025

Even, heel even,
haal ik adem,
sta ik stil.

Voel de wortels,
in mijn buik,
in mijn be**en,
diep in de aarde.

Voordat ik loop,
ren of vlieg,
ben ik,
even,

heel even,
haal ik adem,
sta ik stil.

~
Joris Vincken