
13/10/2022
Het was zo'n typische zonovergoten herfstdag met de laatste heide die nog in bloei stond en felrood en -oranje herfstbladeren. Het waaide, maar het was nog zo aangenaam dat ik mijn jas uitdeed en moest omknopen. Ik was met een cliënte aan het wandelen. Ze was aan het herstellen en wilde graag weten waar zij nu stond in haar proces. Meestal wordt er gekozen voor een boom die vertegenwoordigt hoe het is om helemaal hersteld te zijn, maar dat hoeft natuurlijk niet. Vervolgens liepen we net zolang tot zij wist hoe ver ze zich verhield tot het hersteld zijn (de boom). We sprongen over een beekje en liepen een heuvel op. Er waren ook nog wat boomstronken en takken om te omzeilen. Tot het plaatje compleet was. 'Hmmm... ik ben er nog niet', zei ze. De beek stond symbool voor de energie die ze nodig had en de boomstronken en heuvels voor wat er nog moest worden verwerkt uit het verleden. Hiermee werd haar duidelijk wat nodig was voor haar herstel. Er was nog een hoop werk te doen met de psycholoog en hier kon ze nu in berusten voordat wij samen op zoek kunnen gaan naar een passende baan. Het resultaat van deze wandelsessie was dat de druk die ze voelde om te herstellen en weer te gaan werken wegviel en rust creëerde. Rust die ze nodig had om echt te kunnen herstellen.