27/10/2023
💖
Co-dependentie is een symptoom van een gekwetst kind dat op de achtergrond nog steeds actief is in de volwassene (in het onderbewuste).
Psycholoog John Bradshaw definieert co-dependentie als 'een verlies van identiteit' d.w.z. een verlies van contact met je eigen gevoelens, noden en verlangens.
Wanneer je als kind bepaalde basisbehoeften niet hebt kunnen vervullen krijg je niet de kans een waardegevoel van binnenuit op te bouwen en zul je jouw waardegevoel koppelen aan dingen en mensen buiten jezelf.
Je afgewezen voelen, niet gerespecteerd voelen, niet gewaardeerd voelen zijn allemaal activeringen van de oude kinderpijn.
Om die 'pijn' te ontwijken ontwikkelen wij allerlei strategieën zoals bijvoorbeeld 'altijd aardig zijn', 'jezelf uitsloven voor anderen', 'anderen hun zin geven ten koste van jezelf', 'zwijgen wanneer je eigenlijk zou moeten spreken'' 'aandachtzoekend gedrag' , 'de held spelen', 'voor iedereen willen zorgen', 'emoties onderdrukken' en nog tientallen andere methodes om 'pijn te vermijden'.
Mensen die last hebben van co-dependentie weten vaak niet wat ze zelf willen, ze zijn meestal niet goed met grenzen aangeven en nee zeggen, hebben moeite met keuzes maken, blijven vastzitten in ongezonde relaties, kunnen vaak hun gevoelens niet verwoorden, hebben eigenwaardeproblemen, kunnen controledrang hebben, voelen zich verantwoordelijk voor de emoties van anderen, kunnen meestal beter geven dan ontvangen, voelen vaak een grote innerlijke leegte, kunnen woedeuitbarstingen hebben na lang 'opsparen', voelen altijd een soort haast of druk, spelen slachtoffer en nog veel meer.
Totdat het gewonde kind geheeld wordt neemt het vaak het stuur van ons leven over om zichzelf te beschermen...
Het is zeer menselijk maar niet zo handig in volwassen relaties.
De enige duurzame oplossing is om het gewonde kind in ons te helen.
https://jeugdtrauma.com