Innerlijke Stap-Petra van der Schagt

Startpagina
Nederland
Buinerveen
Innerlijke Stap-Petra van der Schagt

Voelen van je lichaam is de eerste stap naar je ware ik, naar ontspanning, naar een super leuk en vitaal leven. Een Qi transformatie naar jezelf...

26/09/2025

Vanmorgen bleef ik even staan bij een spinnenweb vol dauwdruppels.
Kwetsbaar en sterk tegelijk.
Het deed me denken aan mezelf. Er zijn momenten dat ik me kwetsbaar voel, alsof één kleine tegenslag te veel is. En tegelijk merk ik dan dat ik toch meer veerkracht heb dan ik dacht.

Misschien herken je dat ook. Je denkt: nu red ik het niet meer. En toch ga je door. Niet omdat je moet, maar omdat er ergens in jou kracht zit die je overeind houdt.

Dat vind ik zo mooi aan dit web. Het lijkt broos, maar het kan veel meer dragen dan je zou verwachten.

👉 Hoe ervaar jij dat: kwetsbaar én sterk tegelijk?

19/09/2025

Aardappelen van het land

Langs de akkers hier zie ik de boeren de aardappelen rooien.
Wat maandenlang onder de grond groeide, wordt nu naar boven gehaald.

Het herinnert mij eraan: dit is ook de tijd van oogsten.
Niet alleen op het land, maar ook in ons eigen leven.
Wat je in het voorjaar hebt gezaaid – aandacht, keuzes, kleine stappen –
kun je nu terugzien en meenemen.

🍂 Soms vergeten we dat. We rennen door, terwijl de natuur laat zien dat elk seizoen zijn eigen werk doet.
Zaaien, groeien, oogsten, loslaten.

Wat oogst jij dit najaar uit de zaadjes die je eerder hebt geplant?

12/09/2025

Als de vogels zich verzamelen

In de weilanden om ons heen zie ik steeds meer vogels bij elkaar.
Alsof ze precies weten dat de herfst eraan komt.
Ze bereiden zich stilletjes voor op vertrek.

En ik denk: misschien mogen wij ook vaker loslaten, zodat er ruimte komt voor iets nieuws.

Wat mag jij in deze herfst achter je laten, zodat er ruimte komt voor iets nieuws?

05/09/2025

Soms hoef je niet te doen wat er van je verwacht wordt.

Mijn hond vond de lens totaal niet interessant 😉
En eigenlijk is dat een mooie les: je eigen richting kiezen is ook helemaal oké.

29/08/2025

“We zijn vaak zo streng voor onszelf.
Terwijl we óók best wat liever mogen zijn.”

Niet perfect, wel waardevol.
Zoals dit hartje van steentjes dat ik vond in het bos.
Een kleine herinnering: we mogen best wat liever zijn voor onszelf. 💚

25/08/2025

Soms wil ik iets delen… maar dan blijft het stil.
Niet omdat ik niks te zeggen heb.
Maar omdat mijn hoofd ineens leeg is. Of juist te vol.

En eerlijk?

Dan hoor ik een stemmetje in mij zeggen: “Kom op, jij werkt toch met stress en perfectionisme? Je zou hier wel iets goeds over moeten kunnen schrijven.”

En precies dat is het punt.

Perfectionisme geeft je steeds het gevoel dat het nog beter moet.
Dat stiltes niet mogen. Dat je altijd iets waardevols moet brengen.
Ook als het eigenlijk even niet hoeft.

Wat ik leer (en nog steeds oefen): stoppen met pushen.
Toestaan dat ik het even niet weet.
Vertrouwen dat ook dát bij het proces hoort.

Dus vandaag geen tip. Geen oefening.
Alleen dit: Als jij ook last hebt van die innerlijke drang om het altijd goed te doen… weet dan dat je niet de enige bent.

18/08/2025

Soms zit er iets vast.

Een gevoel dat steeds terugkomt.
Een gedachte die blijft rondmalen.
Of een spanning in je lijf die je maar niet loslaat.
En je snapt het allemaal met je hoofd.
Maar begrijpen is niet hetzelfde als loslaten.

Dat is waar ik EFT gebruik.
Een eenvoudige techniek waarbij je met je vingers op bepaalde punten op je gezicht en bovenlichaam tikt, terwijl je woorden geeft aan wat je voelt.

Het klinkt misschien gek als je het nog niet kent.
Maar het helpt om spanning te ontladen.
Om emotie te verzachten.
En om ruimte te maken in jezelf.

Ik zie het keer op keer gebeuren: Er komt rust. Helderheid.
En vaak: een zachte glimlach.

Niet omdat alles is opgelost.
Maar omdat je weer even thuiskomt bij jezelf.

15/08/2025

Weer thuis.

Sommige mensen zouden hier gek worden.
Zoveel stilte.
Zoveel groen.
Zó weinig te doen.

Ze vragen me weleens:
“Mis je de reuring dan niet?”
Of: “Wat doe je daar de hele dag?”

En ik snap het wel.
Niet iedereen voelt zich thuis in deze rust.
Maar voor mij is het precies wat ik nodig heb.

De stilte van de natuur zegt me meer dan duizend woorden.
Het geluid van vogels. De geur van nat gras.
De ruimte om te ademen.
Om weer even te voelen: oh ja, dit is mijn ritme.

Ik hoef niet meer op te gaan in de drukte om erbij te horen.
Hier mag ik gewoon zijn.
En dat is genoeg.

Hoe voel jij je als je uit de drukte komt? Leeg… of juist opgeladen?

13/08/2025

Ze kwam binnen en zei meteen:
“Ik weet niet wat er is, maar ik voel me zó opgejaagd.”
Geen tijd, geen ruimte. Alles voelde te veel.

Ze zat in haar hoofd, dat hoorde ik aan alles.
Haar stem. Haar ademhaling. Haar blik.

We begonnen met voetreflex.
Rustige aanrakingen, aandacht voor haar voeten.
Niets hoeven. Alleen maar zijn.
Na een paar minuten zag ik het gebeuren: haar schouders zakten.

Ze zuchtte.
En zei zacht: “Oh… ik was bijna in slaap gevallen, dat gebeurt mij nooit.”

Later, bij een EFT-sessie, kwam haar besef:
“Ik probeer al maanden alles onder controle te houden.
Maar ik ben mezelf aan het kwijtraken.”

En precies daar begint het, bij dat moment van herkenning.
Vanaf dat moment hoefde ze niet meer zo haar best te doen.
Ze mocht weer terug naar zichzelf.

11/08/2025

Afgelopen week was ik een paar dagen terug in de drukte.
Daar waar ik het grootste deel van mijn leven heb gewoond.
De stad.
De haast.
De volle agenda’s.
De mensen die doorlopen zonder op te kijken.

Ik kende het allemaal.
Sterker nog: het was ooit normaal voor mij.

Altijd aan.
Altijd iets moeten.
Altijd zorgen dat ik niets of niemand vergat.

Nu ik al jaren op het platteland woon, merk ik pas echt wat dat toen met me deed.
Hoeveel spanning er in m’n lijf zat.
Hoe ik constant aanstond zonder dat ik het doorhad.

En toch was het ook fijn.
Om vrienden weer te zien.
Om oude verbindingen te voelen.
Om even terug te stappen in dat andere leven, zonder mezelf kwijt te raken.

Want ja, de drukte doet wat met me.
Maar vriendschap ook.

Gelukkig voel ik nu sneller wat goed is voor mij.
Wanneer het tijd is om te vertragen.
Wanneer ik ruimte nodig heb.
En wanneer ik juist mag ontvangen.

Rust is geen luxe.
Verbondenheid ook niet.

08/08/2025

Het is zo stil 's ochtends vroeg.
De zon is er al, maar de dag moet nog beginnen.
De vogels zingen zachtjes.
Mijn hond ligt nog loom te dutten.

Ik merk hoe ik de stilte nodig heb.
Niet alleen buiten me, maar ook vanbinnen.

Juist in de zomer, als alles open lijkt te staan: ramen, tuindeuren, nieuwe plannen.
Het is het zo makkelijk om mee te bewegen met de drukte van ‘leuke dingen doen.

Maar soms is stilte het meest voedende wat je jezelf kunt geven.
Even niks hoeven. Gewoon zijn.
En dan komt er vanzelf weer iets in beweging.

Want soms is niets doen het meest helende wat je kunt doen.”

06/08/2025

Twee minuten.

Meer heb je soms niet nodig.
Ik hoor het vaak: “Rust? Daar heb ik nu echt geen tijd voor.”
Of: “Dat lukt alleen als ik vrij ben.”

Maar juist op drukke dagen kunnen kleine momenten veel betekenen.

Twee minuten
– om je schouders los te rollen,
– om drie keer diep adem te halen,
– om je voeten bewust te voelen op de grond.

Dat is al genoeg om even te landen.
Om niet alleen dóór te gaan, maar ook echt aanwezig te zijn in je dag.

Dus vandaag: neem twee minuten.
Gewoon om even thuis te komen bij jezelf.

Adres

Buinerveen
9524PB

Website

http://www.innerlijkestap.nl/

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Innerlijke Stap-Petra van der Schagt nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.