Mariska van Dam - Seksueel traumatherapeut, Voorstraat 1-3, Buren (2025)

27/06/2025

Ik ben aan het solliciteren geslagen! Helaas kan ik van alleen mijn salon niet leven. Stabiliteit, zeker nu in mijn eentje, is noodzakelijk. Geen zorgen, ik heb er ongelofelijk veel zin in om weer collega’s te hebben, bij een team en een organisatie te horen. Ik kan niet wachten!

Na een mooi gesprek met een vriendin heb ik glashelder waar ik naar op zoek ben. Ik schrijf het uit en deel het met haar, inclusief lijstje met kwaliteiten.

Waardevolle feedback en een waslijst met aanvullingen komt retour: positieve energie, doorzetter en doorpakker, gestructureerd, om op te bouwen, ontzorgd en verzorgd, initiatiefrijk, sterk in communicatie, vrolijk, stoer, verbinder, voelt aan wat nodig is, werkt makkelijk samen maar ook zelfstandig…

Slik, dat ben ik!

Gisteren regel ik snel even iets voor mijn docent/vriendin. Een spontane reactie van haar volgt: je bent een vrouw om van te houden, een meid waar je van op aan kunt, een mens met een groot hart, een schrijfster die alles zo schrijft dat zelfs ik wil blijven lezen, een vriendin uit duizenden…

Ik ben tot tranen geroerd. In 2 dagen tijd zoveel oprechtheid. Over mij! Echt?

Iets in mij gelooft er geen barst van, iets in mij neemt het verlegen aan en iets in mij weet dondersgoed dat het waar is ‘JA, DIT BEN IK!’

Vannacht, in bed, lig ik erover na te denken. Hoe kan het toch dat ik zoveel moeite heb om te ontvangen, hoe kan het toch dat vrienden mij een fantastisch huis aanbieden, dat ik zo snel opgenomen ben in Buren, nieuwe vrienden heb gemaakt, er mensen voor mij klaar staan? Zit er dan toch een kern van waarheid in?

Ik realiseer me dat ik mezelf nog altijd zie als dat pubermeisje als laatste gekozen bij gym, geen uitblinker, onzichtbaar, verlegen en stil.

Maar dat meisje ben ik niet meer. Ik ben gegroeid en de laatste jaren met mega sprongen. Het wordt tijd dat ik dat lieve pubermeisje zelf uitkies, dat ik haar lief heb, omarm, zie en vertel hoe fantastisch ze is. Ik mag gaan geloven in mijn prachtige kracht, in de vrouw van 45 met al haar talenten.

Wie zie jij als je in de spiegel kijkt én klopt dat beeld eigenlijk wel?

12/06/2025

Uitstrijkjes… Net 45 en weer keurig opgeroepen voor het bevolkingsonderzoek. Een goed initiatief maar wel één die herinnering oproept.

Als doorgewinterde eendenbek ervaringsdeskundige weet ik wat me te wachten staat. Een onderzoek dat niet p***e pijnlijk is maar altijd iets gênants heeft, ongemakkelijk is, de nodige voorbereiding vraagt. Zenuwachtig ben ik niet.

Mijn v@gina blijkbaar wel. Terwijl de assistent, echt een schat, het speculum in probeert te brengen, trekt mijn hele bekkengebied zich samen. ‘Nee, nee, nee, nee, nee, aan mijn lijf geen polonaise meer!’, lijkt het te zeggen.

De assistent neemt de tijd, ik adem rustig een paar keer diep in en uit, mijn handen liggen geruststellend op mijn buik. ‘Het is goed, ik ben veilig, het is oke!’ Voorzichtig komt er ontspanning en kan de assistent het klusje uitvoeren. Binnen no time sta ik weer buiten.

Thuis branden de tranen achter mijn ogen. Ergens is er iets geraakt. Herinneringen aan intense jaren van onderzoeken, echo’s, puncties, terugplaatsingen en operaties. Herinneringen aan pijn, angst, hoop, teleurstellingen en verdriet. Eenzaamheid ook.

Hoewel ik heel goed met de situatie om kan gaan, hier echt rust in heb gevonden, mijn draai ook, blijft de onvervulde kinderwens een litteken dat levenslang met mij meebeweegt. In alle seizoenen, alle fases van mijn leven, kom ik haar wel een keer tegen. En dat is helemaal niet erg. Daar is heel goed mee te leven, zeker als het er gewoon mag zijn en ik er niet mee in gevecht ga, het probeer weg te drukken want dan loop je, linksom of rechtsom, een keer tegen de lamp. Tenminste, daar geloof ik in.

Ik deel dit omdat ik hier niet alleen in ben. Omdat ik weet dat vrouwen, en mannen, hoe jong of oud ze ook zijn, met een onvervulde kinderwens, in welke fase dan ook, zich hier alleen in kunnen voelen, eenzaam of raar. Onbegrepen omdat naasten geen idee hebben, ‘je hebt dit toch ondertussen wel een keer verwerkt’, hoor je ze denken en dus hou je je mond.

Maar je bent niet alleen en je doet het waanzinnig goed!

Met liefde,
Mariska

31/05/2025

250 km wandelen in 31 dagen, i did it!
Waarom? Om mezelf te stretchen, uit te dagen en een doel te hebben. Ik hou ervan, heb het nodig anders laat ik sporten snel versloffen, heb ik geen zin en stel ik uit of… af.

Toen ik revalideerde van mijn knie had ik als doel gesteld om precies een jaar na het ongeluk van Ravenswaaij naar Warmond te racefietsen, zo’n 90 km. Mijn motivatie om naar toe te werken. Om minimaal 3x per week te trainen bij de fysio en op de fiets.

Ik vond het altijd heerlijk om te wandelen en met jaren 2 honden in huis te hebben gehad, heb ik heel wat kilometers afgelegd. Maar na mijn break up vorig jaar en het afscheid van mijn hondje, moest ik mezelf wel even herpakken. Wandelen zonder hond… Alleen. Verloren. Onwennig. Mwaw, laat maar.

Ik miste het. Kreeg er altijd energie van. Zin in de dag. Dus met alle weerstand ging ik toch op pad. Pakte ik het wandelen weer op. En toen kwam, een paar maanden terug, de benelux Nature Challenge op mijn pad. 100, 250, 500 of 1000 km wandelen, hiken, hardlopen in de maand mei.

100… te makkelijk. 500… niet te doen. 250… uitdaging!

Vol goede moed ging ik van start. Iedere dag 8 km wandelen, goed 1,5 uur, viel niet altijd mee. Ik had niet altijd tijd of zin. Liep kortere afstanden maar ja, daar ging mijn gemiddelde per dag drastisch mee omhoog. Ik haalde in Parijs gelukkig wat schade in.

Deze week had ik de laatste 50 km te gaan. Ik was er wel een beetje klaar mee. Geneigd om de handdoek in de ring te knallen. Toch bleef iets in mij fanatiek ‘je gaat nu toch niet
opgeven…!’

En nu, vandaag, 31 mei, heb ik zojuist de laatste km’s gelopen en de 250 gehaald. Ik ben best trots. Voldaan vooral. Een overwinning op mezelf.

Plezier en weerstand, licht en donker, makkelijk en moeilijk, zon en regen, het hoort bij het leven. En ik vind het leven echt leuker wanneer ik door de pijn een overwinning behaal, iedere keer opnieuw, in welke vorm of uitdaging dan ook! Het maakt me sterker, krachtiger, moediger, zelfverzekerder en zelfstandiger.

Op naar de volgende uitdaging! Welke wacht op jou?

24/05/2025

De wereld is onrustig, de tijden zijn turbulent. Een beetje zoals het weer vandaag, grijs, grauw, nat. De één trekt zich er niet zoveel van aan, een ander lijdt eronder, heeft moeite om het licht te blijven zien.

Angst en zorgen veroorzaken stress, onrust. Het heeft invloed op je nachtrust, je energielevel, je fysieke en mentale welbevinden, de relaties met de mensen die je lief zijn en je werk.

Je hebt het gevoel beland te zijn in een vicieuze cirkel die moeilijk te doorbreken is. Je wordt uitgedaagd dichtbij jezelf te blijven, of te komen. Voor jezelf te zorgen. Je lichaam te voeden met ontspanning, rust.

Een zachte, maar dan ook echt hele zachte, afgestemde massage helpt je zenuwstelsel en organen te kalmeren, je hele systeem te ontspannen.

Je hoeft niets te zeggen. Nog minder te doen. Je mag gewoon zijn. Absorberen. Je laven aan mijn liefdevolle, warme handen. Een moment voor jou waarin je ontlaadt en oplaadt waardoor je met een andere energie naar huis gaat. Een rust waar je lang plezier van hebt, die doorwerkt in je lichaam én het dagelijks leven.

Lieve vrouw, weet je welkom.
💞

17/05/2025

Thuis!
Dik 12 uur op avontuur geweest! Voor mijn gevoel de hele stad doorkruist. 14 km gelopen!

Na een heerlijke nacht, om 9.00 uur vertrokken. Op naar de metro! Het eerste avontuur want ze hebben dit jaar een nieuw systeem. Een beetje onnozel kijken werkt altijd! In no time krijg ik hulp en is het geregeld. Nu nog de route… ook die smaak heb ik snel weer te pakken. Leuk joh!

Eerste halte: - Theetje, sapje, toast op het terras, zoals het hoort ook al is het wat fris nog. Ik neem uitgebreid de tijd om een plan te maken. Het boek is leidraad. Van alles wat ik graag wil zien maak ik een, soort van, logische wandelroute.

Stop 2: - Een beetje verstopt achter een boulevard vind ik een supertoffe winkel met kleding waarvan ik niet weet op het nieuw is of vintage, duur in ieder geval wel. Boven is het helemaal feest. Als ik ooit weer een ‘eigen’ bed heb, ga ik hier beddengoed kopen. Linnen, in allerlei kleuren te mixen en matchen. En tafellakens, koffietafelboeken, notitieboekjes, servies, kussens. Draag me weg. Doe mij de hele winkel!

Ik vervolg mijn weg. Le Marais, 4e arrondissement, is waanzinnig leuk. Kom alleen maar prachtige winkels tegen, mooie straten en gebouwen. Ik kan het niet laten om nog een keer Place des Vosges te bezoeken en vooral de galerij er omheen te bewonderen.

Verstopt in een stil hoekje is een kleine doorgang naar een rustige tuin waar ik even op een bankje mijn route bestudeer en op mijn gemak mensen bekijk. Blijft toch altijd leuk. Zeker in Parijs waar echt iedereen een kunstwerkje is.

Dan loop ik door. Volgende stop: - oeioeioei… tja, nu ik hier toch ben en het toevallig tijd is om te lunchen...

Ik bestel verveine thee en een Caesar salade en geniet ervan zoals Julia Roberts in Eat Pray Love haar spaghetti eet in Rome. Wat een rijkdom.

Carette is naast een restaurant ook een patisserie (of is het andersom?) met fantastische taartjes én macarons… Als meestersnoeper kan ik het echt niet laten om een taartje toe te nemen. Ik zal je de extase besparen.

Lees verder in comments

10/05/2025

Een nieuw avontuur. Morgen. Op mijn 45e verjaardag. Naar Parijs. Alleen. Excited, dekt het beste de lading. Enorm veel zin. Kriebeltjes als vlinders. Lichte spanning. Vleugje verdriet. Alle emoties neem ik mee in mijn backpack. Iedereen is welkom. Alles mag er zijn.

Ik ga heel bewust alleen. Speciaal op deze dag. Juist op deze dag. Het verlangen was er vorig jaar al. Het verdriet om de scheiding nog te groot. Te vers. Te rauw. Dus ging ik samen met een vriendin. Naar een concert in Amsterdam.

Na een jaar verteren. Verwerken. Rouwen. Moed verzamelen. Ga ik nu alleen. Helemaal alleen het volgende avontuur aan. Als experiment. Om te ervaren hoe dat smaakt. Misschien wel naar weer. Of… nooit meer.

Ik kom er alleen maar achter door te gaan. Mezelf uit te dagen. Het leven vol te leven. Stap voor stap. Zoals mijn hele reis afgelopen jaren is verlopen. Stap voor stap. Soms voetje voor voetje. Soms mega sprongen.

Van ongewenst kinderloos naar een onvervulde kinderwens. Een groot verschil. Van haat voor mijn lichaam naar enorme liefde voor mijn lijf. Zo fijn. Van een heel klein geworden wereldje naar de wereld aan mijn voeten.

Iedere keer opnieuw mezelf stretchend. Waar stroomt het niet? Waar heb ik nog iets te doen? Te verbeteren? Niet omdat ik niet goed ben, gebroken of kapot. Wel omdat ik verlang naar Groots en Meeslepend. Gulzig en vol.

Dus Parijs, ik kom eraan. Ik wil je voelen. Ervaren. Ruiken. Proeven. Horen. Zien. In al mijn cellen absorberen. Ik ben benieuwd.

Ik hoor vrouwen die mij moedig vinden maar ik ben echt niet speciaal, niet anders dan jij. Ik zet een stapje, val, sta op, zet opnieuw een stap, en opnieuw en opnieuw. Dat kun jij ook. Durf te vragen om hulp. Grijp een hand vast om een stap te zetten. Mijn hand reik ik met liefde naar je uit.

Au revoir  Mariska

07/05/2025

Zullen we aanstaande zondag alle vrouwen in het ☀️ zetten?

Ik doe dat in ieder geval wel! Daarom heb ik een hele fijne aanbieding. Bestel je vóór 11 mei een massage, ademsessie of reikibehandeling (alles mag) van 90 minuten, dan krijg je een tweede sessie van 90 minuten cadeau!

Één voor jou en één voor je moeder, (schoon)zus, vriendin, collega, buurvrouw of.... gewoon 2 voor jezelf. De massages kunnen geboekt worden op een voor jou gewenst moment na 11 mei.

Bestellen kan eenvoudig via mijn website, link in bio.

Superleuk om jou of jullie te ontmoeten. Een warm welkom wacht.

Met liefde,
Mariska

04/05/2025

Vandaag herdenken we
Zij die vochten, streden
Zij die zorgden, liefhadden, leden
80 jaar, zelfs een uur geleden
Vandaag herdenken we het verleden 🕊️

27/04/2025

Ja, je leest het goed ‘Vrouwendag’. Ik vind namelijk dat deze dag iedere vrouw verwend mag worden en niet alleen de moeders onder ons.

Moederdag heeft voor mij een driedubbele lading. Ik ben geboren op Moederdag en blaas dit jaar, op deze dag, 45 kaarsjes uit. Daarnaast heb ik zelf de liefste moeder van de hele wereld. Én, het was mijn allergrootste wens om moeder te worden maar helaas mocht dat niet zo zijn. Blijdschap én verdriet gaan hand in hand. Een haat-liefde verhouding met Moederdag is geboren.

Ook moet ik denken aan mijn beste vriendinnetje die, veel te vroeg, haar moeder is verloren. Aan vrouwen die hun kindje moeten missen. Dochters die hun moeder door omstandigheden niet meer zien. En natuurlijk aan alle andere vrouwen die zo dolgraag moeder waren geworden. Moederdag is voor veel vrouwen gewoon heel pittig.

Anders vanaf nu
Laten we Moederdag daarom voortaan Vrouwendag noemen en iedere vrouw in het zonnetje zetten. Haar laten weten hoe blij je met haar bent en dat je aan haar denkt.

En ik, ik denk ook heel graag aan jou. Daarom heb ik een hele fijne aanbieding voor je. Koop je vóór 11 mei een massage van 1,5 uur, dan krijg je een tweede massage van 1,5 uur cadeau. Dus één voor jou en één voor je moeder, (schoon)zus, vriendin, collega of buurvrouw.

Bestel kan eenvoudig via mijn website. Link in bio.

Een warm welkom wacht op jullie!
Mariska

24/04/2025

Het is alweer een aantal jaar geleden dat ik zelf de Rite of the Womb inwijding heb gekregen, dat ik voor het eerst dit prachtige ritueel mocht ervaren. Dat de impact zo groot zou zijn, had ik in de verste verte niet kunnen vermoeden.

Na een jarenlang, intensief, onvervuld, kinderwenstraject was ik het contact met mijn lichaam, met mijn bekkengebied, kwijtgeraakt. En als ik heel eerlijk ben, is het er zelfs nooit geweest. Ik haatte mijn lijf meer dan dat ik het lief had.

Het verlangen om daarin verandering aan te brengen was groot, de weerstand misschien wel net zo. Nieuwsgierigheid won toch van de angst. En dus bezocht ik, samen met een vriendin, een Rite of the Womb ceremonie. Wel met een flinke dosis argwaan en nuchterheid als trouwe metgezellen in mijn broekzak.

De dag was verrassend mooi. De ceremonie heel bijzonder. Er kwam een stroom op gang waar mijn hele verdere reis op gebouwd is. Het fundament werd gelegd voor een liefde voor mijn lichaam die ongekend is.

Inmiddels begin ik te bewegen naar een nieuwe levensfase. De perimenopauze begint vorm te krijgen, is onvermijdelijk en niet te missen. Pijnlijke en hevige menstruaties hebben, o.a. door training, plaats gemaakt voor gitzwarte dagen in aanloop naar mijn menstruatie. Verzetten heeft geen zin. Werkt niet. Wil ik ook niet.

Ik voel een enorm verlangen om me opnieuw, op een diepere laag, te verbinden met mijn baarmoeder, met haar wijsheid, met haar kracht. Om op een liefdevolle, zorgvuldige en respectvolle manier deze bijzondere fase te doorlopen. Met aandacht en toewijding, helemaal voor mezelf.

Ik kijk er naar uit de Rite of the Womb opnieuw te ontvangen als ‘startsein’ van een, voor mij, nieuwe levensfase.

Op zondag 4 mei organiseer ik een retraite waarin o.a. de Rite of the Womb een onderdeel is. Wil je hier meer over weten of wil jij erbij zijn, kijk dan even op mijn website via de link in bio.

Een warm welkom wacht op jou.
Mariska

23/04/2025

The Rite of the Womb, een prachtig eeuwenoud ritueel, een inwijding waarbij een enorme kracht vrijkomt vanuit de baarmoeder.

Van nature is je baarmoeder een prachtig, vervullend, energiegevend orgaan. De plek waar creaties hun oorsprong vinden, waar je intuïtie huist en een bron van wijsheid ligt opgeslagen.

Onverwerkte ervaringen kunnen de energiestroom vanuit de baarmoeder doen stollen. De baarmoeder kun je zien als een spons. Ze slaat heel makkelijk gebeurtenissen in zich op. Niet alleen van een miskraam, een onvervulde kinderwens, misbruik of geweld. Ook andere gebeurtenissen die impact hebben gehad op je leven kunnen hier pijnlijke sporen achterlaten.

Niet alleen thema’s uit je eigen leven, ook onverwerkte thema’s van je moeder, oma, overgrootmoeders én het collectief worden via de baarmoeder van vrouw op vrouw doorgegeven.

Met the Rite of the Womb bevrijd je je baarmoeder, op een liefdevolle manier, van angsten en pijn zodat de gestolde energie weer kan gaan stromen en je jouw creatiekracht weer kunt toe-eigenen en toelaten.

Dit doe je niet alleen voor jezelf. Dit heeft ook impact op jouw moederlijn, op de vrouwen die, eventueel, na jou komen maar ook op de aarde en het collectief.

Zondag 4 mei organiseer ik de retraite ‘Een ode aan je moederlijn’ waarbij we d.m.v. zachte oefeningen en the Rite of the Womb ons verbinden met onze moederlijn, het vrouwelijke en met onze baarmoeder.

De dag staat in het teken van verbinding, heling, viering en verzachting. Alles mag er zijn: boosheid, blijdschap, rouw, dankbaarheid. Alles is welkom. Jij bent welkom.

Meer info vind je via de link in bio.

Met liefde.
Mariska

17/04/2025

Overvallen door warmte, liefde en oordeelloosheid! Mijn verhaal kunnen en mogen delen, helemaal zijn wie ik ben, met alles, en geloof me, dat kon echt veel zijn, is life changing en ongelofelijk helend geweest. Ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld als bij deze vrouwen.

‘Samenzijn met vrouwen is gedoe, gezeik en geroddel. Vrouwen gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Ik moet er niet aan denken. Ik ‘hoor’ liever bij de mannen die zijn tenminste eerlijk en direct. Nee Maris, mij niet bellen.’

Ik voel en hoor je, weet er alles van. Ik moest er ook niks van weten. Mijn basisschool carrière heeft de basis gelegd voor deze overtuigingen. Er was zoveel geruzie en geroddel tussen de meiden dat ik me 38 jaar lang niet kon mengen in groepen. Te eng, nog onveiliger.

Totdat de 4-jarige opleiding Dao van de Vrouw aan mijn deur rammelde en ik geen andere keus had dan mij aan te sluiten in een vrouwencirkel. Tuurlijk, ik had de opleiding ook niet kunnen doen maar mijn verlangen was te sterk.

Er ging een wereld voor me open. 10 vrouwen, dezelfde interesses, dezelfde verlangens, hetzelfde doel. Meer in verbinding komen met onze vrouwelijkheid, met ons lichaam, onze moederlijn en onze Dao, onze weg.

Weerstand heeft plaats gemaakt voor een enorme liefde voor vrouwencirkels. Daarom organiseer ik op zondag 4 mei een cirkel. We eren deze dag onze moederlijn op een zachte, liefde- en respectvolle manier.

Nieuwsgierig, kijk dan even op mijn site via de link in bio.

Een warm welkom en een veilige bedding wacht op jou.

Met liefde,
Mariska

Mariska van Dam - Seksueel traumatherapeut

27/06/2025

12/06/2025

31/05/2025

24/05/2025

17/05/2025

10/05/2025

07/05/2025

04/05/2025

27/04/2025

24/04/2025

23/04/2025

17/04/2025

Adres

Website

Meldingen

Contact De Praktijk

Snelkoppelingen

Delen