Ademruimte - Voor rust en ruimte in lichaam en leven

21/10/2024

Een te korte tongriem of lipbandje kan het maken van een effectief vacüum tijdens het drinken verstoren, waardoor de baby vaak loslaat en/of lucht aanzuigt. Dat kan op zijn b***t weer leiden tot veel spugen of krampjes. Een lactatiekundige is opgeleid om de mondmotoriek te beoordelen.

*KENNIS DELEN*

Hoe ziet een strakke tongriem of lipband eruit?
Mogelijk wordt er via een verloskundige, lactatiekundige, of een oplettende kraamverzorgende of logopedist gewezen op de mogelijke functionele problemen bij baby’s en kinderen door een strakke tongriem of lipband. Ook via andere ouders kan het zijn dat erop geattendeerd wordt.

Een tongriem is niet altijd goed te zien, zeker als deze achter in de mond zit, maar wel te voelen is. Niet elke arts, verloskundige, lactatiekundige of kraamverzorgster heeft genoeg ervaring om dit goed te kunnen beoordelen. Het is verstandig een behandelaar of beoordelaar met ervaring op dit gebied te zoeken. Een lactatiekundige die ervaring heeft met beoordelen van tongriem en lipband doet uitgebreid mondonderzoek en kan ook een strakke tongriem beoordelen die soms verborgen zit achter het mondslijmvlies. Bij twijfel maak een afspraak met een lactatiekundige of een consult bij een behandelaar met ervaring.

Kinderarts dr. James Murphy bedacht de volgende manier: Wanneer onder de tong gevoeld wordt met een vinger dan moet dat in eerste instantie makkelijk en soepel gaan. Als er moeilijk onder de tong over de mondbodem kan worden bewogen met de vinger van links naar rechts omdat er een soort “snaartje”, “verkeersdrempel” of “hekje” gevoeld wordt, kan dit mogelijk wijzen op een strakke tongriem.

Ook als de baby huilt kan het zijn dat de tong vrijwel altijd beneden blijft. Deze lage tongpositie kan mogelijk worden veroorzaakt doordat een strakke tongriem de tong naar beneden trekt. Soms kan de tong wel omhoog en komen alleen de zijkanten van de tong omhoog zodat de tong een kom vorm maakt.

Voor een lipband geldt dat deze relatief makkelijk moet kunnen uitkrullen. Als de lip opgetild wordt en er zachtjes aan getrokken wordt, kan het zijn dat de bovenkaak wit weg trekt, dit is mogelijk een aanwijzing voor een te strakke lipband. Deze test wordt ook wel “blanching” – of anemie test genoemd (zie foto).

16/10/2024

REFLEXINTEGRATIE VOOR NEWBORNS

Afgelopen dagen was ik weer ondergedompeld in de wondere wereld van de reflexen. Dit keer ging het erom hoe MNRI Reflexintegratie baby’s vlak na de geboorte en in de eerste maanden kan ondersteunen.

Het was 4 jaar geleden dat ik deze training volgde, en nu dus in de herhaling. Fijn om zo weer op de hoogte te zijn van alle nieuwste inzichten en daarmee ook weer fijne puntjes op de i te kunnen zetten.

De docente liet veel video’s zien uit haar eigen praktijk als kinderfysiotherapeut, werkend met MNRI Reflexintegratie op de Neonatologie. Het blijft indrukwekkend te zien hoeveel MNRI voor deze allerkleinsten kan betekenen. Zo was er een baby die de hele nacht bleef kreunen en niet had geslapen van de pijn. Door hem in een speciale houding te leggen en bepaalde reflexpunten te behandelen zagen we zijn oogjes langzaam dichtvallen in een helende slaap. Of die baby met Down-syndroom, die vlak na de geboorte geen stapreflex laat zien (bekend bij Down), en na een kleine stimulatie van dit reflex prachtig haar voetjes neerzette en afrolde. Dit reflex vormt onder meer de basis voor het kruipen en het leren lopen. Kinderen met Down zijn daar berucht laat mee. Dat dit later een probleem gaat vormen, is dus al vlak na de geboorte te zien!

Het is eigenlijk best bijzonder dat er na de geboorte wel diverse reflexen worden getest, maar als daar iets mis mee is daar niets mee wordt gedaan qua behandeling. Dat is wat mij betreft een gemiste kans voor het vroegtijdig opsporen en herstellen van mogelijke problemen in de ontwikkeling. Het later corrigeren van deze problemen kost vele malen meer tijd en energie dan wat je met reflexintegratie op deze jonge leeftijd kan bereiken.

Het blijkt dat maar liefst 95% van alle pasgeborenen een klein of wat groter zetje nodig heeft om de reflexen goed te laten functioneren. Zelfs bij de neurotypische baby’s die een ongecompliceerde geboorte hebben meegemaakt, en waar op het eerste gezicht niets mee aan de hand lijkt.

Daarom blijf ik van de daken roepen dat een preventieve check van de reflexen een must is bij deze kleintjes, om ervoor te zorgen dat de ontwikkeling vanaf het begin op het goede spoor zit. Fijn dat ik steeds vaker dit verzoek krijg van ouders om dit voor hun newborn te doen 🙏🏻❤️

Hartelijke groet,
Ellen Bulder
Baby- en kindertherapeut
www.adem-ruimte.nl

16/10/2024

🥰 *** Smelt *** 🥰

10/10/2024

Wist je dat er in de zgn. pyamapapjes en knijpfruit bizar veel suiker zit? Hier lees je er meer over 👇🏻

04/10/2024

‼️ Heb jij een onrustige, ontroostbare baby en overweeg je een ziekenhuisopname? Lees dan eerst dit ‼️

ONTROOSTBARE BABY

Onlangs zag ik een jongetje van 5 maanden oud. Samen met zijn ouders was hij naar mijn praktijk gekomen voor een tweedaagse Baby Intensive. Dit is een maatwerk programma waarin ouder-baby sessies worden gecombineerd met individuele behandeling van de ouder(s).

Ze waren elkaar een beetje kwijtgeraakt, vertelde de moeder. Hun zoontje was al een aantal keren opgenomen geweest in verband met het vele huilen. De laatste opname was zelfs enkele weken lang geweest. Het ontroostbare huilen had hen compleet uitgeput en trok een grote wissel op het gezinsleven. Medisch was er niets te vinden, gedacht werd aan verborgen reflux.

De laatste opname was zo lang geweest om iedereen te helpen weer wat op adem te komen. Het had echter weinig geholpen. Nog steeds huilde de baby veel en het overnemen van de regie door het ziekenhuis had moeder weinig goed gedaan. En in plaats van dat moeder en baby meer rust hadden gevonden, waren ze elkaar in dit proces kwijtgeraakt.

Ik geef het eerlijk toe: ik ben geen fan van dergelijke opnames. Het biedt een mechanistische kijk op de baby, die ‘opnieuw ingesteld’ of ‘ingeregeld’ moet worden. Daarbij dient de baby zich te onderwerpen aan het strakke regime van voedingsschema’s en slaapritmes die door externen als ‘gezond’ worden geacht. Een baby is echter geen machine, maar een voelend en gevoelig wezentje met eigen behoeftes en die bovendien sterk verbonden is met de gevoelswereld van zijn ouders. Het huilgedrag van een baby heeft altijd een reden, ook als er geen medische oorzaak wordt gevonden.

Verder kan een dergelijke opname de hechtingsrelatie tussen ouder en kind beschadigen, zoals in dit geval. De ouders kregen te horen dat hun zoontje (destijds nog geen 3 maanden oud) moest leren om zelfstandig in slaap te vallen. Daarbij werd de 5 minuten regel toegepast, een methode van gecontroleerd huilen. Daarbij mag de baby pas na 5 minuten huilen kort getroost worden, waarna het weer wordt neergelegd. Dit herhaalt zich totdat de baby in slaap valt. Door te huilen zou de baby hen manipuleren, zo werd verteld, en dat diende genegeerd te worden. Eerlijk gezegd vind ik een dergelijke aanpak en uitspraak echt schokkend om te horen en werkelijk om te huilen. Het is aantoonbaar achterhaald en getuigt bovendien van weinig inzicht in de ontwikkelingspsychologie en ervaringswereld van de baby 💔

Huilgedrag dient begrepen in plaats van bestreden te worden. Een door zorgverleners vaak gemiste en niet onderkende reden van ontroostbaar huilen is het herinneringshuilen (memory crying). Via het huilen wil de baby iets kenbaar maken over wat het heeft meegemaakt tijdens de zwangerschap en/of bevalling. Het is een indringende manier van communiceren, wat vraagt dat er geluisterd wordt in plaats van gesust of genegeerd. Pas als het verhaal van de baby wordt begrepen en deze de ruimte heeft gekregen om de ervaring te verwerken, zal het herinneringshuilen oplossen. De baby is gehoord, gezien en begrepen in zijn ervaring en kan deze daarmee gaan loslaten. Een dergelijke opname kan ervoor zorgen dat de baby stopt met huilen, omdat deze zijn pogingen om begrepen te worden opgeeft en heeft geleerd de eigen behoeftes te onderdrukken.

We gingen aan de slag. Het was duidelijk dat dit mannetje tijdens de zwangerschap en bevalling moeilijke momenten had meegemaakt waar hij nog steeds last van had. Het fijne van een Baby Intensive is dat er alle tijd en ruimte aanwezig is voor zowel ouders als baby om de diepte in te gaan, zodat de verbinding weer tot stand kan komen, er werkelijke heelwording op gang komt en de liefde weer kan gaan stromen.

Twee dagen na de Baby Intensive ontving ik een mail van moeder. Hun zoontje had sinds ze thuis waren al meer gelachen dan hij ooit had gedaan.

Huilgedrag dient begrepen in plaats van bestreden te worden 🙏🏻❤️



Hartelijke groet,
Ellen Bulder
Baby- en kindertherapeut
www.adem-ruimte.nl

02/10/2024

💚 HET VERHAAL VAN ROBIN 💚

Leuk om deze recensie te ontvangen van de moeder van Robin. Deze kleine man heb ik over een langere periode begeleid vanaf dat hij 6 weken oud was.

Robin is geboren als sterrenkijker. Sterrenkijkers hebben een andere ligging, waardoor de bevalling vaak zwaarder is voor zowel moeder als baby. Doordat Robin een andere geboortebeweging heeft gemaakt, kunnen bepaalde reflexen niet goed zijn geactiveerd. Dit kan zijn ontwikkeling in de weg zitten.

Daarnaast was deze jongeman geboren met kommavoetjes. Daarbij staan de voetjes in ruststand naar binnen gedraaid, echter niet in die mate als klompvoetjes. Mogelijke oorzaak is de manier waarop de baby in de baarmoeder heeft gelegen. Volgens de orthopeed waar ik ze nog voor de zekerheid naar verwees zou dit vanzelf goedkomen. Echter na het testen van zijn reflexen bleken alle voetreflexen niet goed te functioneren. Hierdoor liep hij het risico om het tijgeren of kruipen over te slaan en een verkeerd looppatroon te gaan ontwikkelen.

We gingen aan de slag. Zijn ouders deden thuis trouw de oefeningen en het was mooi om te zien dat zijn voetjes steeds rechter werden. Ook bleken inderdaad diverse mijlpalen nog een zetje in de goede richting nodig te hebben. Voor een goede hersenontwikkeling is het belangrijk dat ALLE mijlpalen worden doorlopen, waarbij er bovendien geen voorkeurszijde zichtbaar is. Zo is tijgeren met één been een duidelijk signaal dat nog niet alle reflexen goed zijn geactiveerd. Dit kan de verdere ontwikkeling belemmeren en zelfs doorwerken later in moeite met veranderingen en het leren op school.

Het was mooi om te zien hoe deze oorspronkelijk onrustige en prikkelbare baby zich ontwikkelde tot een goed geaarde, vrolijke en ondernemende dreumes. Met veel plezier deel ik hierbij het verhaal van zijn moeder:

💚

“We zijn voor het eerst bij Ellen gekomen toen Robin 6 weken oud was. Hij is geboren als sterrenkijker, had kommavoetjes en gaf na de geboorte veel melk terug na de voeding. We wilden daarom graag dat Robin werd nagekeken op z’n reflexen om te zien of hij de geboorte goed had doorstaan en of ze Robin kon helpen met het herstellen van de stand van z’n voetjes. Via m’n zusje (zij was bekend met reflexintegratie en de ontwikkeling van baby’s) kwamen we bij Ellen uit.

Ellen heeft de reflexen van Robin doorgelicht en we hebben de bevalling met haar doorlopen. Het doorlopen van de bevalling was voor Robin een emotionele geb***tenis en we zagen de dagen erna dat hij de bevalling aan het verwerken was waarna hij merkbaar rustiger was. Daarnaast hebben we door de tijd diverse oefeningen voor zijn voeten gekregen en andere oefeningen om naweeën van zijn geboorte als sterrenkijker te voorkomen. Deze oefeningen hadden duidelijk resultaat bij Robin. Na de oefeningen kon Robin zich bijv. zelfstandig omhoog duwen en tot zit komen, kruipen en z’n voeten goed afwikkelen tijdens het lopen. We zijn bij Ellen langs blijven gaan totdat hij kon lopen, dat was met 18 maanden.

We zijn erg blij met de hulp van Ellen bij de ontwikkeling van Robin en het behalen van belangrijke mijlpalen (zoals zitten, kruipen en lopen). We hebben veel verschillende oefeningen gehad en hebben iedere keer weer resultaat gezien bij Robin. Ellen is goed bereikbaar voor hulp tussen de afspraken door. We komen graag weer terug bij Ellen, mocht het nodig zijn. “

💚

Heel graag gedaan! Ik vind het altijd bijzonder om baby’s over een langere periode te kunnen ondersteunen en zo deelgenoot te zijn van hun ontwikkeling. Dankzij de vroege interventie van zijn ouders heeft deze vrolijkerd nu een stevig fundament opgebouwd voor zijn verdere ontwikkeling en ligt de wereld aan zijn voeten 👣

Ik verheug me er al op om binnenkort zijn kleine zusje te ontmoeten voor een preventieve check van haar reflexen ❤️

Wil je meer weten over sterrenkijkers? Eerder schreef ik er dit bericht over: https://www.facebook.com/share/p/JHwTH4Bca2snhrCM/?

Hartelijke groet,
Ellen Bulder
Baby- en kindertherapeut
www.adem-ruimte.nl

14/09/2024

Klaar voor de workshopmiddag tijdens de jubileumdag van de Vakgroep Shantalamassage Docenten. Zin in! ❤️

13/09/2024

Als vervolg op mijn post over de Bumbo zitjes en andere zithulpjes plaats ik nogmaals mijn bericht waarom ook het loopstoeltje geen goed idee is ‼️

WAAROM LOOPSTOELTJES WORDEN AFGERADEN

Een loopstoel, ook wel 'babywalker' genoemd, is een stoeltje met daaronder een frame met wieltjes. Je kind zit in het stoeltje en de beentjes gaan via openingen naar de grond. Door met de voetjes af te zetten komt het loopstoeltje in beweging en kan de baby zelf gaan waar hij wil.

Het ziet er supergrappig uit, een baby die hiermee de kamer rondcrosst. Door de nieuwe ervaring voor dit kleintje en ook het plezier dat de ouders hieraan beleven, is het vaak voor beiden dolle pret. Maar heel prettig voor de ontwikkeling zijn deze loopstoeltjes niet.

Dat komt vooral omdat een baby in een houding wordt gezet waar het zelf nog niet aan toe is. Een baby ontwikkelt zich vanaf het horizontale vlak (de grond) via rollen, tijgeren, zitten en kruipen naar het verticale vlak (staan). En dat gaat niet voor niets stap voor stap en geleidelijk. Het kunnen staan, gewicht dragen en lopen op de eigen voeten vraagt namelijk nogal wat van het babylijf:

✅ De baby moet evenwicht hebben. Als dat niet zo is, gaat de baby in het stoeltje hangen en zo verkeerde spierspanning opbouwen.

✅ Evenwicht wordt beïnvloed door een goed ontwikkelde voet. Het zachte kraakbeen in de voet wordt in het eerste jaar langzaam omgezet naar bot en groeischijven en is dan sterk genoeg om gewicht te kunnen dragen. Vandaar dat baby’s pas tegen het einde van het eerste levensjaar zelf aanstalten gaan maken om te gaan staan.

✅ Pezen en spieren moeten sterk genoeg zijn. Tijgeren en kruipen geven al meer kracht in het babylijf, maar de echte oefening geb***t als de baby zichzelf gaat optrekken tot staan. Het vele vallen en weer opstaan helpt een belangrijk handje om de benodigde kracht en stabiliteit te ontwikkelen om tot lopen te komen.

✅ Om een goed looppatroon te ontwikkelen, moet de baby in staat zijn de voet goed af te wikkelen. Dit geb***t tijdens het tijgeren, mits de baby ook echt met de beide voeten om en om afzet en hierbij de voet vanaf de grote teen afwikkelt. Zo leert de baby de hele voet te gebruiken en worden ook de enkels al getraind.

Als niet aan bovenstaande voorwaarden is voldaan, dan gaat een baby compenseren om zichzelf in het loopstoeltje overeind te houden en vooruit te komen. En dat geeft reële risico’s voor de ontwikkeling:

❌ Ontwikkelen van een spitsvoet. Een spitsvoet ontstaat als de baby zich met de tenen afzet en zo verkorte kuitspieren krijgt.

❌ (Nog) meer overstrekken. Als het evenwicht niet goed is ontwikkeld, gaat een baby naar voren hangen waardoor de rugspieren in verhouding sterker worden. Dit verstoort een goede spierbalans in het lichaam en kan zorgen voor een slechte lichaamshouding later.

❌ Slechte zithouding. Bij onvoldoende balans wordt het be**en of sterk achterover of voorover gekanteld om stabiliteit te krijgen. Dit belemmert het ontwikkelen van een goede zithouding. Niet voor niets staat in de gebruiksaanwijzing dat een baby zelfstandig moet kunnen zitten.

❌ Het heupgewricht ontwikkelt niet optimaal, vooral als de baby zelf nog niet heeft getijgerd of gekropen.

Van loopstoeltjes wordt gezegd dat deze geschikt voor baby's zijn vanaf 6 – 8 maanden. Dat is echter vaak veel te vroeg. Zolang een baby niet aan bovenstaande voorwaarden voldoet, is het niet toe aan een loopstoeltje. En als een baby wel aan alle voorwaarden voldoet, dan is een loopstoeltje overbodig omdat de baby zelf al het staan en lopen aan het ontdekken is. Sneller leert je baby er in ieder geval niet van lopen, integendeel dus.

Het is goed te weten dat dit soort loopstoeltjes in verschillende landen al verboden zijn. Ze veroorzaken ongelukken, vertragen de motorische ontwikkeling en zijn simpelweg niet nodig. De Consumentenbond en VeiligNL zien dan ook graag dat loopstoeltjes in Nederland uit de handel worden genomen. Het loopstoeltje is daarmee weer een mooi voorbeeld van babymateriaal dat niet per definitie veilig en verantwoord is omdat het wordt verkocht.

Tot slot: geef je baby de tijd om zich te ontwikkelen en zet het niet te snel op de voeten. Bovenstaande geldt dus ook voor baby bouncers, jumpers en activity centers. Met al deze (onnodige!) verticale activiteit loopt je kindje het risico om het kruipen over te slaan, een mijlpaal die belangrijk is voor onder andere de hersenontwikkeling. Kruipen doe je immers alleen in de babytijd, lopen kun je de rest van je leven nog 🤗

Hartelijke groet,
Ellen Bulder
Baby- en kindertherapeut
www.Adem-ruimte.nl

11/09/2024

Waarom Bumbo zitjes en andere zithulpjes geen goed idee zijn en de ontwikkeling van je kindje zelfs kunnen verstoren ‼️

01/09/2024

💙 HET VERHAAL VAN WOUTER 💙
Wanneer borstvoeding geven niet vanzelf gaat

Wat een mooie recensie ontving ik in mijn mailbox vandaag van de moeder van Wouter!

Deze jongeman werd met sneltreinvaart geboren en had daarna problemen met drinken. Zijn moeder wilde heel graag live borstvoeding kunnen geven. Een wens die in vervulling ging, ook al was Wouter al bijna 4 maanden oud.

Met plezier deel ik hier zijn verhaal, verteld door zijn moeder:

💙

Op 10 februari mochten wij onze zoon Wouter verwelkomen, ons 3e kindje. Onze oudere kinderen hebben beide lang borstvoeding gehad, lees 1 en 2 jaar, dus ik verwachtte ook dit keer weer moeiteloos en lang borstvoeding te kunnen geven. Heerlijke momentjes samen!

Maar hoe anders kan het lopen. Wouter is met een sneltreinvaart ter wereld gekomen, bijna tegelijk met het breken van de vliezen, in slechts 55 minuten vanaf het moment dat ik wakker werd van de eerste wee. Ik heb amper tot niet hoeven persen en mijn man heeft hem kunnen opvangen, verloskundige en kraamzorg waren net te laat.

‘Wat een droombevalling, dat was een makkie zeker, je hebt niks te lijden gehad!’, dat was hetgeen wat wij om ons heen hoorden, met lichte jaloezie soms.

Maar… Wouter leek niet geland, huilde veel met hoog gillend stemmetje en kon niet even alleen liggen. Het drinken aan de borst deed mij pijn, heel veel pijn! Mijn tepels brandden en de tranen liepen over mijn wangen. Ik keek op tegen elke voeding en heb regelmatig gedacht om op te geven.

Hij klemde zijn kaken op elkaar, klakte aan de borst, liet snel los en ik had enorm volle borsten. Een lactatiekundige ingeschakeld en ook zij zag wat ik bedoelde, maar kon niet heel veel extra doen als wat ik zelf ook al deed.

Na 10 dagen aan de borst heb ik daarom besloten om over te stappen op kolven en in de fles te geven, maar ook dat ging moeizaam voor hem en hij morste veel en verslikte zich regelmatig. Ik dacht aan een te korte tongriem, daarvoor is hij ook behandeld (was onze wens), maar ze konden ons niet garanderen dat het dé oplossing zou zijn. Ze gaven dan ook het advies om eens contact op te nemen met de osteopaat, wellicht dat die nog iets kon betekenen.

Ondertussen was ik wel weer begonnen met live aan de borst voeden, wat nog steeds pijnlijk was maar wel iets beter leek te gaan, want ik had nog steeds het idee dat het klieven van de tongriem geholpen had. Totdat we dagen en nachten achter elkaar met een krijsende ontroostbare baby zaten. Hij dronk steeds vaker en liet snel weer los. Krampjes, dacht ik. Na een keer wegen bleek hij in een week tijd niet gegroeid te zijn en ben ik dus weer overgestapt op kolven en de fles.

Ondertussen had de osteopaat ons geadviseerd om contact op te nemen met een reflexintegratie therapeut en via een goede vriendin kwam ik bij Ellen uit, dé specialist op het gebied van baby’s… wát een goede keuze!

Wouter was ruim 3 maanden oud toen wij bij Ellen kwamen, en zij gaf mij direct het vertrouwen dat het goed zou komen… heel bijzonder!

Ze heeft de tijd genomen om mijn verhaal aan te horen, mijn emotie de ruimte te geven en het vertrouwen met Wouter te laten groeien. Zij erkende alle problemen rondom de borstvoeding en vertelde dat Wouter waarschijnlijk de inwendige spildraai niet gemaakt heeft tijdens de bevalling, waardoor zijn reflexen niet deden wat ze moesten doen om te overleven… om goed te drinken.

Tijdens de eerste sessie heeft ze oefeningen met Wouter gedaan om zijn zuigreflex ‘aan te wakkeren’ en gaf ze me oefeningen voor thuis mee.

En wat daarna gebeurde, had ik nooit meer verwacht… Wouter dronk uit de borst! Gewoon, alsof hij nooit anders had gedaan en pijnloos voor mij. Daarna ben ik het kolven af gaan bouwen en bij de tweede sessie kon ik volledig zonder kolf en flesjes naar Ellen toe gaan, enorm blij en onwijs gelukkig!

Ellen heeft tijdens die tweede sessie Wouter alsnog de inwendige spildraai laten maken. Heel intens, een oergevoel kwam bij mij boven en Wouter heeft ontroostbaar gehuild, gegild… en daarna volgde rust, een onbeschrijflijke rust. Het werd een compleet ander mannetje, maakte veel meer contact met ons en zat veel beter in zijn vel.

Inmiddels is Wouter 6,5 maand en drinkt nog steeds volledig uit de borst en hebben wij met het hele gezin de vruchten kunnen plukken van de reflexintegratie therapie van Ellen.

💙

Zo fijn dat dit mannetje weer live kan drinken! Extra bijzonder ook, omdat vaak gedacht wordt dat dit zuigreflex verdwijnt tussen de 8 en 12 weken, en het live aan de borst kunnen drinken daarna niet meer mogelijk is. Zo mooi hoe deze jongeman ons laat zien hoe zijn lijfje de draad weer kan oppakken als je aan de reflexen werkt 🙏🏻❤️

Met vriendelijke groet,
Ellen Bulder
Baby- en kindertherapeut
www.adem-ruimte.nl

Foto: Wouter