16/05/2025
TON DUBBELT * 16-05-1964 † 04-08-1979
Onderstaande verhaal heb ik al tig keer verteld en plaats ik ieder jaar weer hier op FB. Ik zal het na vandaag nog tig keer vertellen en plaatsen.
Waarom?
Omdat mijn broer dit verdiend .....hij dit podium verdiend en op deze wijze ook door andere nooit vergeten kan worden!! 🙏 ❤
Mijn verhaal, mijn trauma, mijn herinnering, mijn gemis..... en nog steeds mijn verdriet!:
Zaterdagmiddag 4 augustus 1979, ben ik als 10 jarig meisje voor de deur de auto aan het wassen van mijn ouders. Ik kijk om, huh....politieauto stopt voor de deur. Ook raar dacht ik nog. Ze stappen uit en lopen naar de voordeur van ons huis. Ik loop naar de 2 agenten en vraag aan meneer agent.....hé meneer.....wat is er aan de hand....ik woon hier? Waarop meneer, de sukkel, lompe koe de agent antwoordde......BEMOEI JE NERGENS MEE!!
De deur wordt open gedaan en de agenten lopen naar boven. Door het antwoord van de agent bleef ik stokstijf stil staan. Enkele minuten later hoorde ik mijn moeder gillen......ze hebben mijn kind dood gereden!!
Nu, bijna 46 jaar later herinner ik mij deze dag en alle dagen daarna omtrent het overlijden van mijn broer, als de dag van gisteren. Die dag is de trauma in mijzelf geboren en vandaag de dag nog steeds aanwezig. 10 jaar was ik, 5 dagen na het overlijden van mijn broer werd ik 11 jaar.
Terwijl ik dit schrijf gaan mijn gedachten automatisch terug naar de dag van toen. Alleen nu ben ik een paar jaartjes ouder en realiseer ik mij meer dan ooit te voren hoe bepalend dit is geweest en nog steeds is in mijn leven.
Die dag, 4 augustus 1979, veranderde ik van een gewoon normaal meisje.....in een rebel. Van de duvel niet bang en schoppend tegen de hele wereld. Iets dat vandaag de dag nog steeds aan de orde kan zijn (Ok, soms)
Het heeft niet alleen mij maar ook ons gezin gevormd tot degene die we nu zijn.....zowel in goede als in slechte zin. Zeker wanneer je eraan toevoegt dat ik op mijn 25e voor de 2e keer afscheid moest nemen van een broer die eveneens TE vroeg van ons werd weggenomen. Er gaat werkelijk geen dag voorbij dat ik niet aan ze denk. Ik hoop oprecht dat er meer is tussen hemel en aarde en dat mijn 2 broers en mijn vadertje het fijn hebben met elkaar. ❤
Vandaag........denk ik nog meer dan al die andere 364 dagen in het jaar aan mijn lieve broer Ton. Hij en ik scheelde 4 jaar. Ik kan werkelijk niemand vertellen hoe groot het gemis.... nu bijna 46 jaar later.....nog steeds is.
VANDAAG 16 MEI..... ZOU HET DE 61e VERJAARDAG VAN MIJN BROER ZIJN ..... HELAAS HEEFT HIJ MAAR 15 JAAR MOGEN WORDEN.
Lieve Ton, ik hoop dat waar je nu bent….je mag zijn met onze andere broer Jan en met Pa.
Ik hoop dat jullie daar met elkaar een feestje maken van deze dag. Voor jullie alle 3 een dikke kus en een megaknuffel!! ❤ ❤ ❤
Ik wou dat ik kon toveren.... kon toveren .... kon toveren!! ❤