17/09/2025
Je lichaam weet het allang. Die spanning in je schouders, die knoop in je maag, dat gevoel van voortdurend op je hoede zijn. Het vertelt je al tijden dat je te hard werkt om alles onder controle te houden.
En dat is logisch. Want ergens heb je geleerd dat loslaten gevaarlijk is. Dat je alert moet blijven. Dat ontspannen betekent dat er iets vreselijks kan gebeuren.
Maar wat als dat niet waar is?
Wat als die constante waakzaamheid juist het probleem is geworden in plaats van de oplossing?
Ik merk het bij mezelf ook nog wel eens. Zodra ik merk dat ik krampachtig vasthoud aan hoe iets moet gaan, voel ik die bekende spanning. Die innerlijke stem die zegt: Je moet dit regelen, anders gaat het mis.
En dan stop ik. En adem ik. En vraag ik mezelf af: wat gebeurt er als ik dit gewoon laat zijn zoals het is?
Het is grappig hoe simpel dat klinkt en hoe moeilijk het voelt.
Want loslaten betekent dat je die pijn mag voelen die je al die tijd probeert te vermijden. Die angst dat je niet goed genoeg bent met name in de ogen van anderen. Die oude overtuiging dat je alleen veilig bent als je alles perfect doet.
En ja, dat voelt eng. Natuurlijk voelt dat spannend.
Maar weet je wat ik heb ontdekt? Die pijn die je probeert weg te houden, die is er sowieso al. Je draagt hem met je mee, elke dag. Door hem weg te duwen wordt hij niet kleiner. Hij wordt juist zwaarder.
Door al die energie die je steekt in het wegduwen, het controleren, het perfect willen doen.
Wat als je die energie eens gebruikt om gewoon te voelen wat er is? Om die spanning in je lichaam te laten bestaan zonder er meteen iets mee te moeten?
Het is niet zo dat je dan ineens lui wordt of dat alles uit elkaar valt. Integendeel. Je krijgt ruimte om te voelen wat je werkelijk nodig hebt. Wat er echt speelt onder al die controle.
En vanuit die ruimte kun je keuzes maken die kloppen. Niet omdat je moet, maar omdat het goed voelt.
Probeer het maar eens. De volgende keer dat je merkt dat je verkrampt, vraag jezelf dan af: wat probeer ik hier eigenlijk onder controle te houden? En wat zou er gebeuren als ik dat gewoon laat gaan?
Voel het maar. Het hoeft niet meteen perfect. Het hoeft niet eens goed te voelen.
Het is gewoon wat het is.
En in die ruimte, in dat loslaten, daar vind je jezelf terug. Zonder al die lagen van stress en controle. Gewoon jij. Vrijer. Zachter. Meer verbonden met wat er werkelijk toe doet.
En dat is precies waar we mee werken in de opleiding Systemisch Werk & Familieopstellingen.
Ruimte maken voor wat er is, zodat jij kunt voelen wat van jou is en wat niet.
Er is nog plaats. Als je voelt dat dit het moment is, ben je welkom.
We starten in oktober.
https://www.spiritueelcoach.nl/opleidingfamilieopstellingen
