19/05/2025
Ik lees regelmatig boeken over onderwerpen die raken aan wat ik tegenkom in de praktijk. Een boek dat me echt raakte is "Wanneer het lichaam nee zegt" van Gabor Maté. Zo’n boek dat ik vol arceer en waar ik notities bij schrijf.
Vandaag sloeg ik het tussen twee sessies door weer even open. Mijn oog viel op deze zin.
“Zonder bewustzijn kunnen we nooit echt verantwoordelijk zijn.”
Een zin die blijft hangen.
Bewust zijn is niet altijd makkelijk. Zeker niet als je een vol leven hebt. Soms wil je gewoon even op de bank ploffen en een serie aanzetten. (Wat eerlijk gezegd ook gewoon heerlijk kan zijn.)
Maar als er iets speelt in je leven of lichaam, is er vaak meer nodig.
Ik paste die zin voor mezelf aan: Zonder lichaams-bewustzijn kunnen we nooit echt verantwoordelijk zijn.
Want hoe vaak hoor (of zeg) je dit soort dingen?
– Ik heb eigenlijk al heel lang rugpijn...
– Ik voel me zo gejaagd de laatste tijd...
– Mijn nek en schouders zitten continu vast...
– Ik ben zó moe, terwijl ik niet eens weet waarom...
Het zijn allemaal signalen van je lichaam, maar ze vertellen vaak iets over je leven.
Tijdens een massage werk ik natuurlijk aan het fysieke stuk: ontspanning, ruimte, verlichting van spanning of pijn. Maar net zo belangrijk is het samen kijken waarom het lichaam zich zo vasthoudt. Soms ligt de oorzaak voor de hand. Soms zit het dieper verstopt.
Wat ik merk: op het moment dat je je bewust wordt van de bron van spanning, kun je er ineens ook iets mee. Je pakt weer een stukje regie terug. En het effect van een massage werkt dan vaak veel langer en dieper door.
Wat ik mooi vind aan deze manier van werken, is dat het nieuwsgierigheid opwekt. Naar je lichaam. Naar jezelf.
