Coaching ByMarsha

Coaching ByMarsha Voor alles is een oplossing, er is altijd een oorzaak en hij zit in jezelf! "Ik geef je inzicht"

Knoop dit alsjeblieft goed in je oren 👇🏻Dat een kind niet luistert (vooral nu Sinterklaas in het land is) hoeft niet te ...
25/11/2024

Knoop dit alsjeblieft goed in je oren 👇🏻

Dat een kind niet luistert (vooral nu Sinterklaas in het land is) hoeft niet te betekenen dat er iets mis is met zijn oren (en stiekem weet jij dit best 😉).

Maar wat betekent het wel?

Het is bizar dat als kinderen niet luisteren, wij geneigd zijn om harder te gaan praten, schreeuwen of een boodschap tig keer blijven herhalen.

Bizar hé.

Want wij weten dat er met de oren iets mis is.

Toch blijven we onze stem verheffen in de hoop dat het werkt. Dit is vaak niet het geval, waardoor er een consequentie volgt. Eentje die vaak ook niet werkt. Vooral niet bij pubers.

Alsof ze niet willen luisteren.

Maar wacht:
👉🏻 Luisteren wij naar onze kinderen, zoals wij willen dat ze naar ons luisteren?
👉🏻 Luisteren wij naar onszelf? Doen we wat ons gelukkig maakt?
👉🏻 Luisteren wij niet te veel naar anderen?

Gedrag heeft altijd een reden.

De volgende keer dat je kind niet luistert (of ander ‘lastig gedrag’ vertoont), vraag jezelf dan eens af:
🪄 Welk gevoel roept dit gedrag bij jou op?
🪄 Heb je deze gevoelens eerder in je leven ervaren?
🪄 Wanneer, en wat deed het toen met je?

Waarschijnlijk ga je opeens heel anders naar het gedrag van je kind kijken.

En ga je niet harder praten, schreeuwen of een boodschap tig keer herhalen.

Sterker nog, vaak is dit niet eens meer nodig.

Omdat er ruimte is (ontstaan).

Voor plezier en gezelligheid.

In jou, en dus ook in jouw gezin.

Hoe vaak zeg je ‘ja’ terwijl je eigenlijk een ‘nee’ voelt?Nou ik kan je vertellen… Dat gebeurde mij regelmatig, en nog s...
22/11/2024

Hoe vaak zeg je ‘ja’ terwijl je eigenlijk een ‘nee’ voelt?

Nou ik kan je vertellen… Dat gebeurde mij regelmatig, en nog steeds soms.😊

Heel vervelend!

Je wilt het één, maar toch doe je het ander. Gek hé, het is ons hoofd dat ons saboteert. Hoe komt dat nou?

Dit komt vanuit je onderbewustzijn, ons gevoel.

In het verleden is er iets gebeurd wat ervoor gezorgd heeft dat je nu niet je gevoel kunt volgen.

Voor mij is het de angst om niet goed genoeg te zijn.

Hierdoor heb ik in het verleden zo vaak veel prestatiedruk gevoeld en bleef ik maar mijn (kappers)agenda zó inrichten dat iedere klant er precies inpaste.

Maar uiteindelijk werkte dat ook niet: ik was niet meer te genieten van al dat werken.

En dat zag ik terug bij mijn kinderen.

Boosheid, frustraties, woede uitbarstingen en vooral: (door)slaapproblemen.

Zij hadden “last” van mijn gedrag.

En dat is het laatste wat je wilt als ouder, toch?

Dus lieve mama (of papa), néém de gedragingen van je kind serieus.

Gun jezelf rust.

Want echt, dat is waarschijnlijk het grootste (Sinterklaas)cadeau dat jij aan je kinderen kan geven.

Een nieuw jaar vol plezier en gezelligheid!

Dat je meer tijd voor jezelf nodig hebt, is niet altijd direct zichtbaar.Heel subtiel geeft je lichaam je signaaltjes af...
18/11/2024

Dat je meer tijd voor jezelf nodig hebt, is niet altijd direct zichtbaar.

Heel subtiel geeft je lichaam je signaaltjes af.

Eerst word je steeds sneller moe. Daarna word je steeds sneller geïrriteerd en reageer je kortaf. Mopperen? Het geb***t op dagelijkse basis.

Je baalt. Je snapt er zelf er geen bal van hoe dat nu ineens kan.

Je doet hetzelfde als voorheen, maar toch lukt het nu niet.

Je hoofd wil van alles maar je lijf niet meer.

Is het het ouderdom?
Heb je te lang al op je tenen gelopen?

Tsja, wie zal het zeggen?

Of je de waarheid wil horen of niet: dat wat je nu ervaart, is iets wat aandacht verdient.

Je lijft protesteert niet voor niets met klachten.

En achter elke klacht zit een boodschap.

Aan jou de taak om deze te ontcijferen.

🪄 Wat wil je lichaam jou vertellen?
🪄 Wat heeft jouw lichaam nodig om te herstellen?
🪄 Wat heb JIJ nodig om je weer vrolijk, fit en energiek te voelen?

Want ik gun jou plezier, ontspanning en een hoop vol liefde.

Juist met je gezin.

Weet je echter niet ‘hoe’ te bereiken? Of heb je ‘geen zin’ in weer een compleet nieuw onderzoekstraject, plan, medicatie of oplossing die maar ‘even’ werkt? Stuur me een DM dan ga ik samen met jou op onderzoek uit.

En het vervelende? De tips op Google en adviezen van professionals werken niet.Waarom niet?Verandering begint niet bij e...
01/11/2024

En het vervelende? De tips op Google en adviezen van professionals werken niet.

Waarom niet?

Verandering begint niet bij een nieuw plan, maar bij het onderbewuste brein.

En daar gaat het in de reguliere geneeszorg vaak mis.

Het onderbewustzijn wordt niet in acht genomen. De oorzaak. Best opmerkelijk. Zo’n 95% van wat we doen, doen we onbewust. Op gevoel. Dat zijn dus niet de plannen, ideeën of gedachten die door ons hoofd spoken. Maar het zijn wel de emoties die niet zijn verwerkt, oude patronen die moeilijk te doorbreken zijn, trauma’s of ervaringen uit je jeugd. Dat zijn de onzichtbare drijfveren achter ons gedrag.

En deze drijfveren transformeren soms in blokkades.

Met de NEI-methode sporen we deze blokkades in het onderbewuste brein op, zodat ze ‘opgeruimd’ kunnen worden - en er ruimte wordt gemaakt voor de gewenste (gezins)situatie.

Simpel voorbeeld. Als de Wi-Fi eruit knalt, kan dit probleem ook alleen opgelost worden als je weet of het ligt aan de router, je laptop of de kabels onder de grond.

Kennis over de oorzaak is nodig. Noodzakelijk.

Wel om een probleem zo snel mogelijk te kunnen oplossen. Want dat is wat we willen.

Jij gaat mij niet vertellen dat jij nu niet verlangt naar de situatie waarin:
🪄 jouw lieve kids en jij doorslapen.
🪄 er minder strijd, gemopper en gezeur is.
🪄 ieder gezinslid zich energiek en goed voelt.

Dat bedoel ik.

En ik begeleid jou en het gezin heel graag naar deze situatie toe. Met NEI. Want met NEI kijken we véél verder dan alleen de ‘symptomen’. We gaan op zoek naar de oorzaak - omdat we daar ook de handvaten vinden voor de oplossing.

Rust en plezier in de gezinssituatie.

Samen maken we er weer een gewoonte van.

Stuur een DM om een vrijblijvend belletje in te plannen!

“Ik wil bij jou slapen.”Op een gegeven moment was ik er klaar mee.Elke nacht werd onze jongste een of meerdere keren wak...
28/10/2024

“Ik wil bij jou slapen.”

Op een gegeven moment was ik er klaar mee.

Elke nacht werd onze jongste een of meerdere keren wakker en stond ze naast ons bed. Ik kan je vertellen: niemand werd uitgerust wakker. De frustraties liepen hoog op.

✨ “Waarom kan ze nou niet in haar eigen bed blijven liggen?”
✨ “Waarom slaapt ze niet door?”
✨ “Wat maakt haar nu elke keer zo boos en gefrustreerd?”

Ik wist dat ik mij zoveel beter zou voelen als zij zou doorslapen. Dan zou ik zelf kunnen bijtanken - en gezelliger zijn. Maar dat scenario bleef uit.

Een uitgebreid gesprek over de leuke dingen van de dag voor het slapengaan? Een nachtlampje? Van alles geprobeerd, maar niets werkte. Waarom? Het probleem lag niet bij mijn dochter, maar bij mij. Mama. Mijn jongste dochter stond ‘s nachts naast mijn bed om mij te laten zien dat ik zo’n 24/7 bezig was met het plezieren van anderen - en mezelf compleet verg*t.

Ik kwam erachter toen ik kennismaakte met NEI. Waarom was ik zo gefocust op het zorgen van anderen? Waarom kon ik dat niet loslaten, om veel beter (lees: liefdevoller) voor mezelf te zorgen?

Met alle inzichten en hulp leerde ik om voor mezelf te zorgen.

Juist als ouder.

En dat veranderde alles.

Mijn dochter lag opeens de hele nacht in haar eigen bed… Net als ikzelf.

Rust en plezier in het gezin werd weer een gewoonte.

Sinds de situatie met mijn dochter vind ik het zó belangrijk om afwijkend gedrag bij een kind serieus te nemen. Een kind probeert met zijn of haar gedrag jou te vertellen wat nodig is om de rust en het plezier terug te brengen. Voor jou, voor het hele gezin.

En dat is inmiddels al gelukt bij 150+ gezinnen.

Zijn jullie nu aan de b***t? 😉

Net als ik heb jij ook van die dagen waarop jij jouw kind achter het behang wil plakken.🪄 Alles wat ze doen, irriteert j...
24/10/2024

Net als ik heb jij ook van die dagen waarop jij jouw kind achter het behang wil plakken.

🪄 Alles wat ze doen, irriteert je.
Wat ze zeggen, welk filmpjes ze kijken, het geluidvolume wat ze produceren.
🪄 Je kunt niets van ze hebben.
Een vraag leidt tot een felle reactie.
🪄 Je loopt alleen maar te mopperen.
En dat zeggen de kids ook steeds vaker.

Ondanks dat je weet dat je hormonen een rol spelen, word je ook nog overmand door een sterk schuldgevoel.

Je wil niet zo reageren, maar het lukt je ook niet om hiermee te stoppen.

Denk dan hier eens over na:

👉🏻 Wist je dat als je je irriteert aan de ander, dat iets zegt over jezelf?

Ik kan mijn pubers vaak achter het behang plakken als ze lekker op de bank hangen en een filmpje kijken terwijl ik nog de was moet doen, de vaatwasser moet uitruimen, de kamer wil stofzuigen….

Ze doen precies wat ik wil.

Op m’n g*t zitten en niets doen. Uitrusten. Opladen.

Ze laten precies zien waar IK naar verlang.

Voor mij is het tegenwoordig een wake up call. Dat ik ook mag ontspannen, relaxen en even een momentje voor mijzelf pakken.

Zodat ik weer op kan laden. Net als hen!

Zodat ik daarna weer de vrolijke moeder kan zijn die ik graag wil zijn.

Geen chagrijn die continu haar kinderen afblaft. Maar eentje die er echt is. En desnoods halverwege de film lekker aansluit.

Op welke momenten kan jij je kinderen achter het behang plakken? Laat het me weten in de comments! ☀️

Dit is zo verleidelijk als je kinderen niet doen wat je wil dat ze doen.Je gaat aan jezelf twijfelen. Of nog erger: je g...
22/10/2024

Dit is zo verleidelijk als je kinderen niet doen wat je wil dat ze doen.

Je gaat aan jezelf twijfelen. Of nog erger: je geeft jezelf de schuld.

“Wat heb ik verkeerd gedaan?”

Stop: het is niet nodig.

Het is hun proces en hun weg.

En het is goed dat ze onderweg fouten maken, hoe moeilijk dat soms ook is. Uiteindelijk worden ze sterk van.

En leren ze dat niet alles maar komt aanwaaien of vanzelfsprekend is.

We zijn snel geneigd om de weg maar voor ze vrij te poetsen zodat ze door kunnen zonder al te veel tegenslagen.

We willen het zo makkelijk mogelijk voor ze maken.

Zodat we trots op ze kunnen zijn omdat ze het zo goed doen op school. Veel vrienden hebben en ergens bij horen. Maar worden kinderen daar echt sterker van?

Wij hebben er ook altijd keihard voor moeten werken om te staan waar we nu staan. En zijn wij daar slechter van geworden? Nee, toch?

Hebben onze ouders gefaald omdat wij wat meer tijd nodig hadden om onze diploma’s te behalen? Nee, ook niet.

Dus lieve ouders, wees alsjeblieft een beetje liever voor jezelf.

En betrek de resultaten of het gedrag niet direct op jezelf.

Het is niet jouw schuld.

Jij doet wat je in macht ligt om het zo goed mogelijk doen.

Jij hebt niet gefaald.

Nooit.

Sla de post op als liefdevolle reminder! 🪄

De jongste zei tegen haar: “Mam, ik voel me onbegrepen.”Ze schreef het letterlijk in haar mail.Dat raakte me. Vooral toe...
15/10/2024

De jongste zei tegen haar: “Mam, ik voel me onbegrepen.”

Ze schreef het letterlijk in haar mail.

Dat raakte me. Vooral toen ik haar toelichting las waarin ze vertelde dat ze in haar tienerjaren veel boosheid heeft ervaren. Ze wilde zich graag begrepen en gehoord voelen. Maar dat gebeurde niet. De puberteit was een hel - en daarna leek het af te nemen.

Maar sinds de komst van de tweede is de boosheid terug.

Ze wordt met periodes snel boos op haar kinderen, zonder dat ze het wil.

Bij de jongste resulteerde dat uiteindelijk in de woorden: “Mam, ik voel me onbegrepen.”

Moeder vond dat verschrikkelijk. Het resultaat? Nog meer boosheid en frustratie(s).

Maar ze wist niet wat ze eraan kon veranderen.

Daarom kwam ze bij mij met de vraag: “Wat maakt dat ik altijd zo boos ben?”

Met de biotensor en NEI-methode zijn we gaan meten. We ontdekten heel veel onderdrukte emoties in relatie tot haar jongste zoon.

”We begrijpen elkaar niet.”
”Ik snap hem niet.”
”En ik snap mezelf ook niet.”

Maar waar komt dat onbegrip vandaan? We werden teruggebracht naar de opa van de vader de cliënt.

Met een familieopstelling werd al snel duidelijk dat er geen oogcontact was. Alle mannelijke figuren waren allemaal ergens anders mee bezig.

Ze werden niet gezien door de vader.

Aha, daar kwam dus de boosheid vandaan.

De boosheid hebben we direct teruggelegd bij grootopa, want daar was dit gevoel ontstaan en doorgegeven.

Zo, dat was al een enorme opluchting.

Daarna hebben we haar gezin erbij gepakt. Moeder (haarzelf), vader en de 2 kinderen. De kinderen stonden in verhouding niet op de goede plek en dit hebben we samen weer recht gezet.

Dat gaf rust.

Moeder zei letterlijk: “Zijn we klaar? Ik heb gewoon zin om naar huis te gaan naar mijn jongens!”

Iets wat ze lange tijd niet had gevoeld.

Ze voelde zich zo ontspannen en relaxed.

Het is toch fantastisch als je zo mensen kunt en mag begeleiden.

Ik ben er nog elke dag dankbaar voor. 😇

Hoe uitzichtloos de situatie ook lijkt… Weet dat er altijd een oplossing is. Samen vinden we 'm. Beloofd. Bij moeder was het ook gelukt.

Nu is het jouw b***t. 🪄

Ik heb me in het verleden er vaak genoeg op betrapt.Dat m’n kinderen de “dupe” werden van mijn alsmaar groeiende to do l...
08/10/2024

Ik heb me in het verleden er vaak genoeg op betrapt.

Dat m’n kinderen de “dupe” werden van mijn alsmaar groeiende to do list.

Het liefst zette ik ze voor de tv of tablet want dan had ik er geen “last” van. Geen herrie, geen troep. Dus win-win, toch?

En de kinderen vonden het vaak ook geen probleem.

Maar zo werkt het natuurlijk niet.

We weten allemaal dat te veel Youtube, Tiktok en Netflix niet erg stimulerend is. En liever wil je dit ook voorkomen.

Maar hoe? Je hebt behoefte aan even niks.

Maar waarom? Waarom kan je de (mogelijke) drukte van kids om mij heen niet verdragen? Of de troep die ze maken?

Dat is onderzoeken, uitmeten en bespreken. Waarom is de troep voor jou een issue?

Is het de extra to do, terwijl je al overloopt?
Is het de rust waar je naar verlangt, maar die je niet gegund wordt?

Ga. op. zoek. naar. de. oorzaak.

Met de NEI en biotensor achterhalen we deze zonder dat hiervoor lange gesprekken nodig zijn. En jij snel verder kan.

Vooral met genieten.

Ook als de kinderen troep maken.

Neem gerust contact met me op!

5 signalen dat jij behoefte hebt aan ruimte voor jezelf💚 Je wil zo graag even met rust gelaten worden💚 Je voelt dat je g...
07/10/2024

5 signalen dat jij behoefte hebt aan ruimte voor jezelf
💚 Je wil zo graag even met rust gelaten worden
💚 Je voelt dat je geen moment hebt voor jezelf
💚 Een ‘ja' komt niet meer zo enthousiast uit je mond
💚 Je wordt sneller en vaker boos dan je wil
💚 Je droomt van een vakantie van een maand

Als ouder mag en kan jij je overbelast voelen.

En dat uit zich vaak in een gezin wat niet op rolletjes loopt:
🌿 Kinderen die elkaar continu in de haren vliegen.
🌱 Kinderen die geen ‘nee’ of ‘stop’ lijken te kennen.
🍀 Kinderen die niet (zelf) inslapen of doorslapen.

Het zijn signalen dat je te weinig ruimte voor jezelf maakt - en dat je dus continu over je grenzen gaat. Of je het nu leuk vindt om te horen, of niet.

Het stellen van grenzen is zo belangrijk.

Juist als je er als ouder wil zijn.

Een ‘goede’ ouder zorgt niet alleen goed voor de kinderen, maar vooral voor zichzelf.

Zorg jij al goed voor jezelf? Of mag dat nog beter? 🪄

We kennen het gevoel dat we behoefte hebben aan een avondje ontspanning, een vakantie of lekker een dagje weg.✅ Gewoon f...
01/10/2024

We kennen het gevoel dat we behoefte hebben aan een avondje ontspanning, een vakantie of lekker een dagje weg.

✅ Gewoon ff de boel de boel laten.
✅ Lekker niets hoeven.
✅ Alleen maar ontspannen.

Om er daarna weer helemaal tegenaan te kunnen.

Ik hoor het vaker terug bij mijn cliënten.

Zelf dacht ik ooit overigens dat dit zo werkte… Maar helaas. Een datenight of weekje in Italië zorgt er niet voor dat je de rest van de weken geen druk of spanning ervaart.

Daar is wel wat meer voor nodig.

Het is het verlangen naar rust dat je enthousiast maakt.

Terecht.

De constante druk die je in het alledaagse leven ervaart als ouder? Het is doodvermoeiend. Ik snap wel dat je daarvan af wil!

Maar daarvoor is een avondje weg niet de oplossing.

Wil je weten wat dan wél de oplossing is?

Stuur me een DM en dan kijken we samen hóé jij nu (eindelijk) tot rust kan komen!

“Maar mama, dat durfde jij toch ook niet toen je 15 was?”Laatst was ik met mijn dochter in gesprek over haar bijbaantje ...
24/09/2024

“Maar mama, dat durfde jij toch ook niet toen je 15 was?”

Laatst was ik met mijn dochter in gesprek over haar bijbaantje en het salaris wat ze daarmee verdiend. Ze werkt in de supermarkt en heeft heel erg naar haar zin. Ze krijgt vaak complimenten dat ze hard werkt, is al medewerkster van de maand geweest en heeft pas ook een functieverhoging gehad.

Nu hoort ze van vriendinnen dat zij in een drogisterij of horeca meer verdienen. Op haar werk zijn er zelf ook al meerderen gestopt omdat ze elders meer kunnen verdienen. Ze vindt het een lastige situatie. Meer verdienen knikt aantrekkelijk, maar nu weet ze wat ze heeft en ze vindt het werk super leuk.

Ik opperde om met haar leidinggevende in gesprek te gaan over het salaris.

“Leg uit wat je van vriendinnen hoort. Vraag hoe het komt. En waarom er verschil in zit.”

Het zou logisch zijn als ook zij een salarisverhoging verdient. Vooral met de nieuwe functie.

Er stond al een gesprekje gepland dus kon ze dit meteen meenemen. Maar zou ze dat wel durven? Ik zag haar onzekerheid.

De dag van het gesprek haalde ik er haar op. Ik vroeg haar hoe het gegaan was. “Goed”, zei ze. “En nog over het salaris gehad?”

“Nee.”

“Waarom niet?”

“Mama, dat durfde jij vroeger toch ook niet? Het is veel belangrijker dat ik werk doe wat ik leuk vind dan dat ik veel verdien terwijl ik er niets aan vind.”

En gelijk heeft ze.

Alhoewel ik wel van mening ben dat ze voor haarzelf mag opkomen, en mag vragen hoe het zit, begreep ik haar wél.

Ik durfde dat vroeger op die leeftijd ook niet. En als het voor haar goed is zo dan is dat helemaal prima. Wie zijn wij dan om te zeggen dat ze in gesprek moet gaan?

Ik denk dat het veel beter is om haar de tijd te geven om haar in haar eigen tempo te laten ontwikkelen.

Want dat is volgens mij waar het ouderschap uiteindelijk om draait.

Dat je niets forceert, maar dat je er bent.
En meegaat in het tempo van je kind - ook al ben jij zelf al 10(0) stappen verder.

👉🏻 Hoe zou jij als ouder reageren op bovenstaande situatie? Ik ben benieuwd!

Adres

Laagstraat 46
Deursen
5352LM

Openingstijden

Maandag 09:00 - 20:00
Dinsdag 09:00 - 20:00
Woensdag 09:00 - 13:00
Donderdag 09:00 - 17:00

Telefoon

+31620223761

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Coaching ByMarsha nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar Coaching ByMarsha:

Delen