19/11/2025
😜We zeggen vaak, gekscherend: “je krijgt er zoveel voor terug.”
Alsof een kind ons iets verschuldigd is.
Maar kinderen hoeven ons niets terug te geven.
❌️Ze zijn hier niét om ons te repareren, te vervullen of gelukkig te maken.
Dat werk mogen we zelf doen.
💫Een kind mag ontvangen.
Liefde.
Zorg.
Ruimte om zichzelf te worden.
🌱En het is aan ons om te geven.
Te dragen, te beschermen, te blijven, zonder wederdienst.
💸Moederschap is geen transactie.
Het is een vorm van overgave die je tot op het bot voelt.
Je geeft je lichaam, je tijd, je vrijheid.
Stukken van wie je ooit was.
Niet omdat je er iets voor terug wilt, maar omdat leven door jou heen wil stromen.
👑Maar geven betekent niet dat jij moet verdwijnen.
In het zorgen word je ook uitgenodigd jezelf vast te houden.
Wie ben ik los van mijn kindje?
Waar eindigt mijn geven en begint mijn zijn?
Dat is geen moederloosheid, maar een wezenlijke vraag.
Want een kind bloeit niet op in een offer.
Een kind bloeit op in de veilige bedding van een ouder die zelf stevig staat.
Die aanwezig is in zichzelf én bij het kind.
En dat begint niet bij de grote levensvragen, maar vaak al bij iets kleins.
🤱Zoals de keuze tussen borst of fles.
Ik zie in de praktijk dat sommige moeders tijdens het borstvoeden nauwelijks aanwezig kunnen blijven vanwege de spanning die het met zich meebrengt.
Stoppen met borstvoeding is geen optie vanwege de angst om te falen of tekort doen.
Maar soms is rust, ontspanning en echte aanwezigheid met de fles waardevoller
dan koste wat het kost de borst blijven geven.
Je kind heeft jou nodig en niet je perfectie.
Volgens mij is moederschap geen rol maar een weg.
Een weg waarop we mogen proberen, vallen, struikelen en weer opstaan.
Het is een voortdurende beweging tussen vasthouden en loslaten,
tussen geven en blijven bestaan.
Liefde laat zich niet meten in wat je terugkrijgt.
Het wordt voelbaar in de bedding die jij biedt.
Binnen die veilige bedding mag nieuw leven in vertrouwen wortelen.
