
19/07/2025
Zeg JA bij dementie geeft altijd weer een mooie uitleg en advies. De moeite waard om hen te volgen.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=726002223516650&id=100083206358596
🗯️ “Mijn moeder wordt steeds stiller, en ik weet gewoon niet meer waar ik met haar over kan praten. Soms snijd ik een onderwerp aan waar ze boos om wordt, of ze trekt zich terug. De bezoekjes worden korter. Als ik de afwas heb gedaan, een beetje heb opgeruimd en we thee hebben gedronken, ga ik vaak maar weer.”
Herkenbaar? Veel mensen worstelen hiermee als een dierbare dementie krijgt. Onze natuurlijke manier van contact maken – vragen stellen, grapjes maken, wat kletsen – werkt dan ineens niet meer.
🧠 Koetjes en kalfjes, grapjes met een dubbele bodem – daar is een goed werkend bovenbrein voor nodig. En dat werkt bij dementie vaak niet meer zoals vroeger.
Hoe maak je dan wél contact?
🔸 Stel niet te veel vragen.
Vragen zoals “Hoe gaat het?” of “Wat heb je gegeten?” kunnen voelen als testvragen. Ze leggen druk op het geheugen – iets dat juist hapert. En niemand wil fouten maken, zeker niet waar anderen bij zijn.
Je kunt beter vragen stellen over gevoelens of meningen. Bijvoorbeeld: “Wat vind jij hiervan?” – dat kan nooit fout zijn.
🔸 Geef geen keuzestress.
Vraag je: “Wil je koffie, thee, sinaasappelsap of cassis?” – dan kiest iemand met dementie vaak de laatste optie (die is beste blijven hangen).
Beperk de keuzes, maak het visueel, geef tijd en hou het rustig.
🔸 Vertel zélf iets.
Vertellen over vroeger – een oude hobby, een vertrouwd onderwerp – helpt vaak wel. Had ze vroeger een volière? Begin daarover. Of benoem iets wat jullie nu horen, ruiken of zien: het nu is toegankelijker dan het verleden. En luisteren kan ook al prettig zijn. Verwacht niet altijd een antwoord – je aanwezigheid en een verhaal kunnen genoeg zijn.
🔸 Gebruik korte, duidelijke zinnen.
“Mam, kom, we gaan wandelen.” werkt beter dan: “Zullen we zo een wandeling gaan maken in het nieuwe park, langs de kinderboerderij en daarna ook even iets drinken?”
🔸 Maak écht contact.
Ga op ooghoogte zitten. Raak even zachtjes aan. Kijk iemand aan. Lach. Spreek met warmte. En nee – je hoeft niet harder te praten. Geef vooral tijd om te verwerken wat je zegt. En laat die verkleinwoorden achterwege. Iemand met dementie is geen kind. (En ook tegen kinderen kun je prima zonder verkleinwoorden praten.)
🔸 Blijf in het hier en nu.
Je hoeft niet altijd iets te zeggen. Gewoon samen zijn is vaak al genoeg. Wil je wél praten, benoem dan wat je ziet. “Kijk, die eenden daar!” Dát is contact maken zonder beroep te doen op een kwetsbaar geheugen. Kinderen en dieren? Altijd goed.
🔸 Herinner samen.
Luister naar muziek van vroeger. Bekijk foto’s. Laat haar vertellen wat er in haar opkomt. Maar test haar geheugen niet. Laat gewoon komen wat er komt.
🩷 🧡 🩷
📗 Wil je nog veel meer tips die je helpen survivallen in het oerwoud dat dementie heet? Bestel onze ‘Survivalgids bij dementie’ nu in de voorverkoop https://www.zegjabijdementie.nl/product/survivalgids-bij-dementie/