Praktijk Namasté

30/07/2025

Het programma is klaar, alles doorgesproken en goed doordacht. Morgenochtend nog even p**p scheppen en dan kunnen de medewerkers van Bartimeus komen voor de training Werken vanuit vertrouwen.

We hebben er zin in! Heerlijk weer samenwerken met en onze toppers natuurlijk, de paarden Quitano, Baco en Vik.

29/07/2025

Zoveel dankbaarheid voelden Ghita en ik weer om dit samen te mogen doen met de paarden met onze cliënt en Quitano in de hoofdrollen. &paard

20/07/2025

18/07/2025

Spanning in de kamer.

Een heel kort moment door de woonkamer bracht al spanning met zich mee. Dit is anders, dit is gek, wat doen die mensen hier?
Lieve bewoners, kwetsbaar en met moeilijke problematiek hier op één van de woongroepen van Bartimues in Doorn. Soms onvoorspelbaar en escalerend gedrag. en ik werden goed gescand.
We waren op bezoek om te luisteren naar , teamleider van deze groep.
Een fijn gesprek, in de tuin om de bewoners binnen rust te geven, met iemand met een hart van goud en de wens dat al haar zorgmedewerkers meer vanuit het hart (het lijf) en minder vanuit het hoofd (volgen van protocollen) kunnen gaan werken. Of wij daar in een training met de paarden iets in konden betekenen.

Ghita en ik voelden direkt een dikke Ja. Dit is waar wij voor staan. De veiligheid bieden waarin mensen hun passie weer voelen, hun vertrouwen weer mag groeien en angsten benoemd kunnen worden.
Onze jarenlange ervaring samen in lichaamsgerichte coaching en paardencoaching, blijkt keer op keer zo’n veilige stevige bedding te zijn om alles aan te kijken.
De paarden zijn grote spelers in de training. Laten zien wat er speelt, geven aan wat jouw gedrag voor invloed heeft op de verbinding met de ander, en heel belangrijk laten je voelen hoe het is als jijzelf ook echt gezien wordt. Zodat jij de ander ook echt kunt zien.

We kijken enorm uit naar de 4 dagen training met deze groep. Uit het hoofd en terug naar het vertrouwen, terug naar hun passie en liefde voor het vak. Nog even en dan gaan we aan de slag!
Dank , zorgmedewerkers en voor jullie vertrouwen.
Tot gauw in de wei.

16/07/2025

Vol in mijn lijf zijn, want altijd maar dat hoofd.

Ze had nog nooit een cranio-sessie ondergaan. Al surfend op het net was ze hier terecht gekomen. Het klonk wel goed, dus een afspraak gemaakt.
“Ik wil uit mijn hoofd en vol in mijn lijf zijn. Ben benieuwd of cranio mij daarbij kan helpen.”

Kort leg ik uit wat cranio is en nodig haar uit om het te gaan ervaren. Ze neemt plaats op de behandeltafel.
Duidelijk voelbaar is dat deze dame niet gewend is ruimte in te nemen.
Na een poosje komen mijn handen uit bij haar hoofd. De plek van de amygdala’s, ook wel je emotionele ogen genoemd. Deze scannen op gevaar. Ze helpen het lichaam om aan te geven of het in een overlevingsstand heeft te gaan of dat het veilig is.
Ik vraag of ze mijn vingers op deze plek voelt. “Ja het voelt gek”, zegt ze.
“Ben je aan het opletten en zo ja op wie let je dan?”

Een diepe zucht volgt en verdriet komt op.

Ze vertelt dat ze op haar zoon let. Zo’n puur en licht mannetje, zo gevoelig. Ze wil hem beschermen.
“Was en ben jij dat ook, zo gevoelig als je omschrijft?” Ze knikt. “En kon dat er zijn?”
Veel verdriet komt op. Het kon er vroeger niet zijn en haar overleving was om zich klein te maken, geen ruimte in te nemen.

Deze erkenning was precies waar het lijf op zat te wachten. Zo hard gewerkt om je aan te passen en nu voelen dat het als volwassen vrouw anders mag.

“Maakt je zoon zich ook klein?” “Nee, eigenlijk niet”, zegt ze.
En daar hebben we een belangrijk punt. Het opletten van de amygdala’s gaat niet over haar zoon, maar is een heel oud en pijnlijk patroon van zichzelf dat aangeraakt wordt of herkend wordt door het karakter van haar zoon.

Ik nodig haar uit om vanaf nu haar eigen licht en kracht de ruimte te geven, niet meer te verstoppen. Ze voelt dat het veilig is om dat te doen.
Tranen volgen nog, van het besef van al die jaren hard werken en het besef dat het niet meer hoeft.
Een gevoel van ruimte komt op, zoveel groter dan gedacht.

Verbaasd zit ze later rechtop. “Mijn wens was om vol in mijn lijf te komen, nou dat is wel gelukt!” Een lach volgt, dwars door de tranen van vermoeidheid en geluk.



Welkom voor een sessie als jij ook uit je hoofd wil komen en wil weten wat er in je lijf opgeslagen zit.

15/07/2025

Het paard bleef maar rondjes lopen…

Tijdens de cranio&paard sessie liep paard Quitano onafgebroken rond de behandeltafel. Samen met Ghita cirkelde hij om ons heen — onrustig, dichtbij, weer weg… en opnieuw. Steeds maar weer.
Mijn handen lagen rustig op de schouders van de cliënt, terwijl het paard bleef bewegen.
“Er is hier sprake van een hardnekkig patroon,” zei Ghita op een gegeven moment. Bij deze erkenning staat Quitano abrupt stil.

Kwartjes vallen op zijn plek.
Jaren van aanpassen. Zichzelf kwijtgeraakt. Weg van zichzelf, geen rust.
Het paard voelt het weer feilloos aan — en liet haar zien dat het anders mag. Dat het tijd is om los te laten, te helen, te voelen dat thuiskomen rust geeft en helpt daarbij.

Na afloop staat ze op. Moe, maar zo zo anders. En Quitano? Die stond nog steeds stil, ontspannen en verbonden.
“Wat bijzonder,” zei ze zacht.

💛

In juli, augustus en september staan wij op dinsdag- en donderdagmiddag klaar voor jouw cranio&paard sessie.
, paardencoach en ik (Ilse) craniosacraaltherapeut, we kijken uit naar jouw komst.
Welkom!
Stuur een pb of maak een afspraak via mijn site.

&paard

08/06/2025

Wat een mooie feedback🙏🙏 over een cranio & paard sessie:

De begeleiding van jullie Ilse en Ghita was zo fijn! ik voelde mij volledig veilig door jullie warme liefdevolle begeleiding, de energetische sessie van jou Ilse en de coachende begeleiding van jou Ghita en dat samen met de paarden, ik kan het iedereen aanraden. Ik heb al diverse energetische sessies ondergaan maar nog nooit heb ik zo liggen shaken als tijdens deze sessie. Het was volledige overgave en als vanzelf kon ik een stuk opgebouwde spanning/stress loslaten. Diepe dank daarvoor !

De maanden juli en augustus is er (bijna) elke dinsdag en donderdag om 14 uur plek voor een cranio & paardsessie.

Voel jij een Ja? Welkom! Wil je meer info: neem een kijkje op mijn site https://praktijknamastedoorn.nl/cranio-paard/

22/05/2025

Yoehoe!!!! Ik ben paard Baco en vind mijzelf erg grappig....

Contact met paarden is écht contact. Geen verborgen agenda's, geen sociaal wenselijk gedrag, geen aannames, geen oude patronen...
Ze leven in het NU en reageren op jou in het Nu.
Daarom zo dankbaar dat we met ze kunnen werken omdat de paarden haarfijn aangeven wat jij doet met jezelf en in relatie tot de ander.
Nieuwsgierig hoe het paard op jou reageert? Wat voor boodschap er voor jou is?
We hebben nog 2 plekken vrij op 6 juni bij de Persoonlijke Groei training.
Lees verder---->

Persoonlijke groeitraining:
✨ Kun jij jezelf blijven in verbinding met de ander?
Of verlies je jezelf soms? Ga je er hard voor werken om de verbinding maar niet te verliezen?
🌀 Herken je dit?
• Je gaat leeg naar huis na contact met sommige mensen
• Je staat altijd klaar voor de ander, maar wanneer is het tijd voor jou?
• Je bent bang dat de verbinding verdwijnt als je niet blijft geven
🐴 Tijdens deze bijzondere trainingsdag bij de paarden ontdek je hoe je écht in verbinding kunt zijn — zonder jezelf te verliezen. De paarden spiegelen je feilloos en laten zien waar jij jezelf nog kwijtraakt in contact.
💫 Je voelt na deze dag hoe het is om vanuit rust, aanwezigheid en jouw eigen energie in verbinding te blijven.
📍 6 juni 2025
🕙 10:00 – 17:00
📌 Landgoed Shadowfaxcoaching – Driebergen
👥 Kleine groep van 4 tot 6 deelnemers
💶 Tarief: €250,- inclusief koffie, thee, lekkers en een uitgebreide lunch
✨ Een dag voor jou. Voor jouw thema’s. Voor echte verbinding.
Met professionele begeleiding van:
🐴 Ghita Hulster (paardencoach) &
🌿 Ilse Herrebrugh (coach lichaamsgerichte therapie)
💬 Een deelnemer:
"Wat een spiegel geven die paarden, zo zuiver! Ik voel me gegrond en ervaar rust. Deze dag heeft echt iets in mij wakker gemaakt."
📩 Wil je meedoen of meer info? Stuur ons gerust een berichtje!

25/04/2025

“Wie draagt jou?”
“Niemand”, zegt ze.

Ze ligt onder een deken op de behandeltafel. Een sterke vrouw, 34 jaar. Een werkende moeder die haar dochter alleen opvoedt. Het werk ligt stil. Het lukt even niet meer.

Ik begeleid haar uit haar hoofd naar voelen wat er in het lijf gebeurt. Waar draag jij jezelf? Bij deze opmerking trekken haar kaken strak, net als haar nek en schouders. Dit gebied schiet in de draagstand.
Hoe zou het zijn als je hele lichaam mee gaat helpen dragen? Het antwoord komt uit het hoofd dat dat wel een fijn idee zou zijn. Maar op hetzelfde moment verstarren haar benen en gaan in protest. “Wij gaan jou niet dragen, want jij bent niet eens in je hart”
Als ik deze zin uitspreek, komt er paniek en een overlevingsreactie Het liefst wil ze nu hard wegrennen maar ze doet het niet. Haar hartgebied trekt samen en voelt koud en stekelig. Het voelt ook alleen. Een traan rolt over haar wang.
Mijn hand ligt op haar hart en we blijven even stil.

“Zullen we samen eens bij je hart gaan kijken?”, vraag ik haar. Een ja volgt en ik begeleid haar naar haar hart. Ik vertel over de hartbeschermer die om het hart heen zit en de hartruimte in het lichaam. In rustig tempo lukt het om met haar gedachte bij het hart te komen. Haar gedachtes willen steeds weg maar komen ook weer terug.
De ruimte van het hart wordt iets groter, gaat ontspannen.

“Waar ben je nu?” vraag ik. “Ik draag nu mijn hart in mijn handen”, zegt ze met haar ogen dicht en zacht.

Dit is wat deze oersterke vrouw haar hele leven heeft gedaan: alles gedragen en nu draagt ze zelfs haar eigen hart. Dit is wat ze kent en wat vertrouwd voelt.

Rustig leg ik uit, dat ze de rollen omdraait. Het hart, jouw hart wil jouw dragen. Jij hoeft jouw hart niet te gaan dragen, jij mag je laten dragen.

Dit voelt nieuw en ook weer niet. Lang geleden het hart verlaten maar nu weer terug. Welkom thuis.
Ze staat langzaam op, stevig op de benen. Ze is. Hier. In zichzelf en wordt gedragen.

04/04/2025

Het kan altijd beter.

Last van pijnlijke spieren. Vooral nek en schouders. 2 Kleine kinderen, weinig slaap. Hij vindt t niet gek dat hij moe is.

Na ons gesprek neemt hij plaats op de behandeltafel en leg ik mijn handen op zijn benen.
De vraag die bij mij opkomt is: wil jij het altijd goed doen?
Het antwoord is Ja toch wel en ook dat het bij het schrijven van zijn proefschrift dit niet gelukt was.
Niet goed genoeg om op academisch niveau mee door te gaan. En nu een andere baan.

Alles in zijn lijf lijkt het gevoel te hebben: hoe hard we ook ons best doen, het moet altijd beter en het is nooit goed genoeg.
En dat kost heel veel energie. Daar word je op den duur heel erg moe van.

Het beste uit jezelf halen kan mooi zijn daar waar het klopt.
Als duits jou vroeger niets interesseerde en je haalde een 5,5. Heb je dan het beste uit jezelf gehaald?
Ik denk van wel. Hoogstwaarschijnlijk heb je je energie gestoken in zaken waar je hart lag, waar je blij van werd. En als jij hard wil werken voor iets wat vanuit je hart klopt, dan gaat je lijf moeiteloos met je mee. Levert energie waar nodig. En geeft het je zelfs energie.

Hoe zou het zijn om als uitgangspunt te nemen dat jij de dingen goed doet?
En dan gaat invoelen op welke vlakken je het nog beter wilt doen? Niet de buitenwereld laten bepalen wanneer t goed genoeg is, maar jijzelf.

Voor je systeem, je lijf is dit zo’n prettiger en liefdevoller startpunt dan ‘wat je ook doet, het kan altijd beter’. Want met die instelling zegt je lijf op een dag:’ik doe t toch nooit goed’ en laat t klachten zien als vermoeidheid en pijnlijke spieren.

‘Dit is een soort omdenken’zegt mijn client.
Klopt, welkom om het te gaan voelen😃.

01/04/2025

Vorige week was dit ons werkoverleg voordat er weer een fantastische sessie cranio&paard plaatsvond met en de kudde. De sessies gaan voorbij het denken, daar waar de antwoorden liggen voor de hulpvraag.
Het paard 🐎 wijst niet alleen aan wat je aankijken mag, in deze setting helpt hij je helen.

500 kg aan liefde, aandacht en heling. En ons, paardencoach en cranio therapeut, krijg je erbij🎉

Er is aanstaande donderdag 3 april een plek vrij gekomen om 14 uur.

Voel je nu spontaan een Ja! Dan is deze plek voor jou. Stuur mij dan een pb

Meer info op mijn site zie bio

30/03/2025

“Ga maar niet te lang door met die behandelingen”

Zo’n pijn in haar kaken. Van alles al geprobeerd om hiervan af te komen. De kaakspieren bleven strak, wat ze ook probeerde. Ze vertelde de huisarts dat ze ook naar een cranio-therapeut ging. “Ga daar maar niet te lang mee door”, zei de huisarts.
Toch kwam ze, ze volgde haar eigen pad.
Het cranio-sacrale systeem is één van de vele systemen in je lichaam. Net als je ademhalingssysteem of stofwisselingssysteem. Door met technieken het cranio ritme te vertragen, kom je daar waar het denken even stopt, het inderbewuste, een soort van meditatieve staat van zijn.
Als ik als begeleider naar de zere plek ga, in dit geval de kaken komen we voorbij het fysieke stuk en blijkt dat het klemmen van de kaak staat voor het vastbijten ergens in. In deze sessie geeft ze aan het zo moeilijk te accepteren te vinden dat ze zelf haar autistische zoon geen veilige woonomgeving kan bieden en dat hij het huis uit moet voor begeleid wonen. Haar moederhart voelt als falen, haar hoofd weet dat het niet anders kan, maar haar hart huilt. Alles op alles heeft ze gezet om het toch te proberen, ze heeft zich erin vastgebeten maar het is niet gelukt.
En die emotie wil erkend worden. Erkennen hoe hard er gewerkt is en erkennen dat het pijn doet om als moeder geen veilig thuis te kunnen bieden.
Na veel tranen en pijn komt er ontspanning. De schedel ontspant, de kaken ontspannen.
En mijn therapeutenhart is blij voor haar en huilt om de opmerking van haar huisarts….