13/12/2024
Een kleurrijk palet van geuren en geluiden; bontgekleurde brommers, dieseldampen van veel te hoog opgeladen vrachtwagens, mekkerende geiten, toeterende mooi auto’s (waarvan 90% bij ons niet de weg meer op zou mogen) een brandend olievat, een transistor met reggae muziek en vele straatverkopers. Armbandjes, rijsten ballen, kokosmelk, telefoonstekkers, blinkende kettingen, sloffen sigaretten, felgekleurde shots, alles is hier verkoopbaar. Eenmaal op de veerpoint aangekomen is de rust weergekeerd. Voor 20 minuten althans want was het daarvoor druk, eenmaal aan de overkant werd het echt dringen door de massa. Mensen, karren, toeterend vervoer, overvolle busjes en wanneer het er niet meer in past, hangt het aan de achterkant, alles tegelijk door een te nauwe straat met marktverkopers. We laten ons in deze chaos meedrijven en inhaleren de cultuur. Alles maar dan ook werkelijk alles is zo! Aan het einde van een steegje, staat onze taxi. Een gele Amerikaan, versiert met gekleurde linten en beplakt met stickers. Binnen een rijk behangen Dashboard en een gebarsten vooruit. Wanneer we naar het plafond van deze ‘luxe’ auto kijken, zien we tot onze verbazing dat het plafond is bekleed met een doek en om de boel op z’n plek te houden, helemaal vol zit niet nietjes. Ach het werkt. Dat is misschien wel een rijk inzicht: als het maar werkt. Het gaat hier niet of het voldoet aan de nieuwste trends en of het voldoet aan allerlei voorwaarden. Wanneer iets functioneel kan zijn of creatief kan worden opgelost, dan werkt het. Een comité neemt dankbaar de meegebrachte spullen in ontvangst. Het was de lange en indrukwekkende tocht meer dan waard. Dubbele gevoelens: het is fijn om daadwerkelijk iets bij te kunnen dragen, het doet ook pijn om zoveel schaarste te zien. Deze voorziening draagt bij aan het welzijn van het armste deel van de bevolking. Het staat ver weg van welvaart en onze Europese overconsumptie.