
09/02/2016
Zo intens verdrietig word ik van deze "nieuwe" richtlijn die ouders oproept de behoeften van hun kind en hun eigen gevoel voor het kind te negeren.
Enkele gevolgen:
Oplopende stresshormonen die dagenlang in het bloed van het kind zullen blijven en daardoor hersenontwikkeling negatief zullen beïnvloeden
Slechte(re) hechting omdat het kind niet op zijn ouders kan vertrouwen er te zijn als hij het gevoel heeft ze nodig te hebben
Onzekere ouders die buiten de kamer huilend wachten tot hun kind van pure uitputting in slaap valt. Hun gevoel zegt dat ze naar hun kind moeten...dat gevoel is er niet voor niets.
Kinderen die leren dat hun kreten om hulp (ter overleving) zullen worden genegeerd...voor mij voelt dat als aangeleerde hulpeloosheid
(Aangeleerde hulpeloosheid (Engels: learned helplessness of learnt helplessness[1]) is het verschijnsel waarbij een mens of dier geleerd heeft dat hij geen invloed kan uitoefenen op de gebeurtenissen die hem overkomen. Martin Seligman)
Mijn wens voor ieder kind: sensitief/respons ouderschap, waarbij we luisteren en rekening houden met gevoelens en hierop reageren en naar handelen.
[Debat, Informatief, Nieuws] Een nieuwe slaaprichtlijn van de JGZ geeft advies om baby's alleen in hun bed te laten huilen. De richtlijn is bedoeld voor onder andere jeugdartsen en med