14/05/2025
De wekker om vijf uur zetten, je 'morning pages' schrijven, mediteren en de zonnegroet doen, een rondje hardlopen en jezelf in een koudwaterbad dompelen, zodat je om zeven uur onder de do**he kunt stappen; dat zou de ultieme selfcare zijn. Maar niet voor iedereen.
Weinig slaap, jezelf pushen als je net wakker bent, sportief presteren en baden in ijskoud water zijn af te raden als je een druk leven met de nodige spanning hebt. Koud water verhoogt je cortisol- en adrenalineniveau en als je trauma, stress of burn-outklachten bij je draagt, slaat het zenuwstelsel ervan op hol. Warm water daarentegen verlaagt het cortisol niveau, kalmeert je nervus vagus en geeft het signaal dat je veilig bent. In warm water drijven herinnert ons aan onze tijd in de baarmoeder, wat een natuurlijke staat van ontspanning en ontwikkeling teweegbrengt.
Zelfzorg heeft tegenwoordig steeds meer weg van jezelf tijdelijk oplappen voor de ratrace, discipline betrachten, een levensstijl najagen die naar buiten toe getoond moet worden. Heilzame ochtendrituelen zijn zo heilzaam niet meer als ze eigenlijk worden ervaren als nóg meer punten op de toch al te lange ‘to do’-list.
Als je je zenuwstelsel ontspanning wilt aanleren, je geest tot rust wilt brengen en je lichaam met vernieuwende energie wilt laten doorstromen, wees dan liever eens in de zoveel tijd volkomen stil. Lig met je ogen dicht in de zon, luister naar de geluiden van de vogels, wandel in je eentje door de natuur, bereid en eet je maaltijden met aandacht, verlies jezelf in je verbeelding en droom weg. Dan komt er op een diep niveau ontspanning, ontdoe je jezelf van opgeslagen ballast en rotzooi en word je langzaam sterker.
Het lichaam en de geest hebben voor veruit de meeste mensen niet méér oefeningen en regimes nodig, als je het mij vraagt; ze hebben meer rust nodig. Het lichaam geeft zijn behoeftes zelf aan; je hoeft het niet te manipuleren, op stang te jagen of mee te trekken. Het lichaam zoekt altijd de balans. Ben je een beetje naar de ene kant uitgeschoten, dan zal het daarna naar de andere kant willen uitslaan om weer terug in het midden uit te komen. Lang streng en hypergezond gegeten? Dan zul je verrast worden met een niet te onderdrukken craving naar friet met mayo. Intensief gesport? Dan zal het willen herstellen en rusten. Te lang gezeten? Dan wil het dansen, rennen, naar buiten. Elk te veel of te weinig, te snel of te langzaam, te zwaar of te licht laat zich haarfijn voelen. Aan ons de vraag of wij het willen waarnemen en ernaar luisteren en handelen, zodat het lichaam tegen ons blijft praten. Of dat we het dwang en tucht opleggen.
Wilskracht en doorzettingsvermogen kunnen nodig zijn om grenzen van je lichaam en geest op te rekken tot fitheid, maar die grenzen dagelijks overschrijden en respectloos veronachtzamen is niet meer gezond. De signalen van het lichaam zullen dan steeds minder voelbaar worden en bijna tot zwijgen worden gebracht, tot die signalen uiteindelijk tegen je zullen gaan schreeuwen met blessures en uitputting en het dringende verzoek of je alsjeblieft gewoon lief wilt zijn tegen jezelf.
