Frieda's Ranch Horsemanship

22/07/2025

Paarden die spanning opbouwen, doen dat meestal als eerste in hun hals. Je hebt dat zelf vast wel eens gevoeld;
- Of de hals wordt heel hoog en hard door de spierspanning
- Of de hals is wat lager en het paard kruipt achter de loodlijn. Het lijkt alsof het paard 'netjes' loopt, alleen je hebt niets in je handen.

Flegmatieke paarden kiezen meestal voor het laatste, die krullen zich op.

In beide gevallen betekent het; geen contact meer. En dat is heel vervelend, want je kunt het paard nu ook niet meer helpen. Althans, niet in dit moment als je niet weet hoe.

Voor de eigenaren van dit soort paarden is het van belang om te weten waarom dit in de hals begint; De hals is de overgang van het hoofd (denken) naar het lichaam (voelen).

Dit wordt geen zweverig 'blokkades oplossen' verhaal hoor.

Alleen blijkbaar neemt je paard iets waar in zijn lijf. Meestal is dat fysiek ongemak door disbalans of angst (die ook weer door die disbalans kan komen). Van de schrik schiet hij naar zijn hoofd en mist zo de verbinding met zijn lichaam.

Resultaat; paard valt uit elkaar, verliest takt en impuls, of schrikt.

De oplossing; zorg dat je eerst (fysieke) verbinding kunt maken in een relaxte toestand. Bijvoorbeeld aan de longe, of aan de hand via 2 teugels. Leer je paard jouw hand mee te nemen.

Ik zeg altijd; 'Hij is de brommer, jij bent het stuur.'

Daarna kan je dit meenemen onder het zadel.

Wil jij hier ook mee aan de slag? Dit kan bijvoorbeeld in een 'Wonder in een Weekend' 2 daagsen.

Gedurende 2 dagen gaan we intensief met jouw paard aan de slag om deze verandering in te zetten.

Heb je interesse, reageer dan hieronder of in een pb met 'Wonder' en ik stuur je de details.

Fijne avond!

22/07/2025

Paarden die spanning opbouwen, doen dat meestal als eerste in hun hals. Je hebt dat zelf vast wel eens gevoeld;

- Of de hals wordt heel hoog en hard door de spierspanning
- Of de hals is wat lager en het paard kruipt achter de loodlijn. Het lijkt alsof het paard 'netjes' loopt, alleen je hebt niets in je handen.

Flegmatieke paarden kiezen meestal voor het laatste, die krullen zich op.

In beide gevallen betekent het; geen contact meer. En dat is heel vervelend, want je kunt het paard nu ook niet meer helpen. Althans, niet in dit moment als je niet weet hoe.

Voor de eigenaren van dit soort paarden is het van belang om te weten waarom dit in de hals begint; De hals is de overgang van het hoofd (denken) naar het lichaam (voelen).

Dit wordt geen zweverig 'blokkades oplossen' verhaal hoor.
Alleen blijkbaar neemt je paard iets waar in zijn lijf. Meestal is dat fysiek ongemak door disbalans of angst (die ook weer door die disbalans kan komen).
Van de schrik schiet hij naar zijn hoofd en mist zo de verbinding met zijn lichaam.

Resultaat; paard valt uit elkaar, verliest takt en impuls, of schrikt.

De oplossing; zorg dat je eerst (fysieke) verbinding kunt maken in een relaxte toestand. Bijvoorbeeld aan de longe, of aan de hand via 2 teugels. Leer je paard jouw hand mee te nemen.
Ik zeg altijd; 'Hij is de brommer, jij bent het stuur.'

Daarna kan je dit meenemen onder het zadel.

Wil jij hier ook mee aan de slag? Dit kan in een 'Wonder in een Weekend' 2 daagse.
Gedurende 2 dagen gaan we intensief met jouw paard aan de slag om deze verandering in te zetten.

Heb je interesse, reageer dan hieronder of in een pb met 'Wonder' en ik stuur je de details.
Fijne avond!

20/07/2025

De eerlijkste nieuwsbrief is net weer verstuurd!

Deze keer; 'Een traag paard? De sleutel ligt bij jou!'

Check ff je spam als je nog niets hebt gehad. Helemaal nog niet gehad? Vraag 'm dan aan via dit formulier👇

Wil je overleggen of een afspraak maken? Vul het formulier in en ik neem binnen een dag contact met je op. Schotpoortweg 2 - 6961 KT Eerbeek info@friedasranch.nl 06-422 32 538 Wat is je naam?* Emailadres?* Bericht* Wil je de allerleukste nieuwsbrief ontvangen? Ja, ik wil graag waardevolle tips voor....

17/07/2025

Je bent toch maar weer opgestapt want ja, hij bleef wel heel braaf staan, al kreeg je niet echt contact.
Inmiddels zit je, alles is rustig alleen weet of voel je; er kan ieder moment iets gebeuren.
Alleen OMDAT je geen contact hebt, kan je niets doen.

Een extravert, bokken of steigerend paard is wat dat betreft veel makkelijker; daar kan je iets mee, je kunt energie, temperament, wel sturen, mits je een beetje handig bent.

Alleen met niets....kan je niets.

Dan is het de kunst om wel contact te maken, alleen op andere manieren.

In de afgelopen jaren heb ik geleerd dat een aantal zaken daarvoor van belang zijn:

- In contact zijn met jezelf; zolang dat niet het geval is, zul je nooit contact krijgen met je paard, althans, niet met deze.

- Kennis hebben van de biomechanica; hoe beweegt het paardenlijf correct en hoe kan je er technisch voor zorgen dat je paard in verbinding komt? Dit kan aan de hand en onder het zadel.

- Kennis van biomechanica 2: als jouw paard altijd in 1 hoek schrik komt dat niet door bakkabouters. Dit heeft 9 van de 10 met het gewicht wat meer op de buitenschouder is. Het paard KAN simpelweg de bocht niet door en komt in die ene bocht daardoor ineens zijn lichaam tegen en schrikt feitelijk van zichzelf. Als dat een keer en die bocht is gebeurd, zal je paard dit onthouden. Leer je paard dus te helpen met zijn balans in plaats van hem de bocht door te 'duwen' met je binnenbeen.

- Quality time: leer het lichaam van je paard te ontdekken. Welke plekken vindt hij fijn om aangeraakt te worden? Zo laat je merken dat je naar hem luistert. Simpel doch doeltreffend. Blijf herhalen bij geen reactie en kijk kleiner.

- Geef je paard zijn innerlijke kracht terug. Dit klinkt nogal filosofisch natuurlijk. Alleen ik bedoel ermee; maak van jouw plan zijn plan. Dat werkt bij deze paarden wel, in tegenstelling tot belonen.
Ze zijn vaak zo afgesloten van hun gevoel dat een beloning niet eens doorkomt. Leer omdenken!

En zo zijn er nog veel meer aandachtspunten te noemen, alleen mogelijk kan je met een aantal al eens beginnen.

Meer hulp nodig? Mail je verhaal naar info@friedasranch.nl en ik geef je advies over waar je dient te beginnen.

17/07/2025

Je bent toch maar weer opgestapt want ja, hij bleef wel heel braaf staan, al kreeg je niet echt contact.
Inmiddels zit je, alles is rustig alleen weet of voel je; er kan ieder moment iets gebeuren.

Alleen OMDAT je geen contact hebt, kan je niets doen.
Een extravert, bokken of steigerend paard is wat dat betreft veel makkelijker; daar kan je iets mee, je kunt energie, temperament, wel sturen, mits je een beetje handig bent.

Alleen met niets....kan je niets.

Dan is het de kunst om wel contact te maken, alleen op andere manieren.

In de afgelopen jaren heb ik geleerd dat een aantal zaken daarvoor van belang zijn:
- In contact zijn met jezelf; zolang dat niet het geval is, zul je nooit contact krijgen met je paard, althans, niet met deze.

- Kennis hebben van de biomechanica; hoe beweegt het paardenlijf correct en hoe kan je er technisch voor zorgen dat je paard in verbinding komt? Dit kan aan de hand en onder het zadel.

- Kennis van biomechanica 2: als jouw paard altijd in 1 hoek schrik komt dat niet door bakkabouters. Dit heeft 9 van de 10 met het gewicht wat meer op de buitenschouder is. Het paard KAN simpelweg de bocht niet door en komt in die ene bocht daardoor ineens zijn lichaam tegen en schrikt feitelijk van zichzelf. Als dat een keer en die bocht is gebeurd, zal je paard dit onthouden. Leer je paard dus te helpen met zijn balans in plaats van hem de bocht door te 'duwen' met je binnenbeen.

- Quality time: leer het lichaam van je paard te ontdekken. Welke plekken vindt hij fijn om aangeraakt te worden? Zo laat je merken dat je naar hem luistert. Simpel doch doeltreffend. Blijf herhalen bij geen reactie en kijk kleiner.

- Geef je paard zijn innerlijke kracht terug. Dit klinkt nogal filosofisch natuurlijk. Alleen ik bedoel ermee; maak van jouw plan zijn plan. Dat werkt bij deze paarden wel, in tegenstelling tot belonen.
Ze zijn vaak zo afgesloten van hun gevoel dat een beloning niet eens doorkomt. Leer omdenken!

En zo zijn er nog veel meer aandachtspunten te noemen, alleen mogelijk kan je met een aantal al eens beginnen.

Meer hulp nodig? Mail je verhaal naar info@friedasranch.nl en ik geef je advies over waar je dient te beginnen en hoe je dat kunt doen.
Fijne avond!

15/07/2025

Lekker weer, er staat een lekker windje, dus hopelijk weinig vliegen. Je gaat naar je paard om toch nog weer eens een poging te doen om iets te ondernemen.
Misschien zit er een wandeling in vandaag of hey, misschien kan je dat werk aan de hand weer eens oppakken.

Eenmaal bij je paard aangekomen zit hij onder de vliegen en ziet hij er doodmoe uit, waarschijnlijk van de warmte en de hele dag vliegen wegjagen. Hij heeft het ook niet makkelijk dus dit kan er ook nog wel bij.

Met moeite krijg je het halster om (als je al niet omgebeukt wordt doordat 'ie vreselijke jeuk heeft van dat vliegenmasker de hele dag om) en meelopen zit er al helemaal niet in.

Je probeert het een paar keer lief, een paar keer assertief. Weinig tot geen beweging en al helemaal geen interesse in jou.

Zou hij hetgeen je met hem doet dan niet leuk vinden? Ben je dan toch niet streng genoeg? Misschien heeft hij wel ergens last van? Kan ik iets bedenken wat hij mogelijk wel leuk vindt?

En zo.....eindigt er weer een avond. Je hebt je klusjes gedaan en waar je voor kwam (iets doen met je paard) is wederom niet gelukt.

Dat is toch niet waarvoor je dat mooie lieve dier hebt? En als hij lol heeft in de wei kan hij wel een sprintje trekken, dus hoe zit dat dan?

Komt je dit bekend voor? En zou je graag willen weten welke van mijn programma's op dit moment het meest geschikt is voor jou en je paard?

Antwoord hier dan onder met 'formulier' (in een pb mag ook) en ik stuur je een vragenformulier. Dan krijg je deze week nog een advies van mij over wat je het beste kunt doen.

14/07/2025

✨Van flegmatiek naar fanatiek 🎉

Toen ik Celvin net leerde kennen kon hij 2 kanten hebben; of hij was traag, of hij was schrikkerig en explosief. Later begon hij te staken, en op een gegeven moment kon ik hem niet eens meer uit de wei krijgen. Hij sloot zich volledig af. Van een knappe bink was hij een zielig hoopje paard geworden.

Mensen zeiden; je moet hem gewoon aanpakken. Alleen dat kon ik niet, ik wilde eerst uitsluiten of er niet iets met hem aan de hand was en werd daarom therapeut zodat ik hem zelf kon onderzoeken en behandelen.

Hij vond het behandelen enorm lastig, hij sloot zich dan nog meer af. Wat was er toch voor vreselijks met dit paard gebeurd dat hij het zo lastig vond om zichzelf te openen?

En zo slingerde ik mezelf steeds heen en weer tussen aanpakken, (en me schuldig voelen) , en nee laten zeggen en hem behandelen, (wat ons ook nergens bracht want daar stond hij dan maar weer).

Ik had het rijden opgegeven en bedacht me; als hij verder maar gelukkig is, en als ik zorg dat het hem aan niets ontbreekt, dan heb ik daar vrede mee. Alleen dat zei ik wel, ik had het niet. Het bleef knagen.

Door een (voor mij) heftig voorval raakte ik in een depressie. Ik leerde wat nodig was om daaruit te komen en dat was…..een openbaring. Ik kon hiermee mezelf, mijn eigen paard en heel veel andere paarden begrijpen. Ik durfde weer op mijzelf te vertrouwen in plaats van op zoek te gaan naar antwoorden bij anderen.

En dat maakte dat ik hem heel goed kon aanvoelen en zag ik ook dat hij door verschillende fases ging, net zoals dat bij mij was gegaan. Wanneer had hij ruimte nodig, wanneer niet, wanneer diende ik consequent te zijn en wanneer mocht hij de leiding wat meer nemen? Ik ontdekte gaandeweg hoe ik van mijn plan zijn plan kon maken. Ook testte ik dit bij andere paarden met soortgelijke uitdagingen en....het werkte!

En nu? Ik vertrouw hem blindelings en hij op mij.
Hij is nu echt mijn partner die het beste in mij naar boven haalt en ik in hem. Hij straalt, kijkt helder uit zijn ogen, wil altijd mee en steekt met enthousiasme zijn neus in zijn hoofdstel. Ik geniet van de grote passen die hij onder me maakt in draf, soms wil hij niet eens naar stap!

14/07/2025

Lekker weer, er staat een lekker windje, dus hopelijk weinig vliegen. Je gaat naar je paard om toch nog weer eens een poging te doen om iets te ondernemen.

Misschien zit er een wandeling in vandaag of hey, misschien kan je dat werk aan de hand weer eens oppakken.

Eenmaal bij je paard aangekomen zit hij onder de vliegen en ziet hij er doodmoe uit, waarschijnlijk van de warmte en de hele dag vliegen wegjagen. Hij heeft het ook niet makkelijk dus dit kan er ook nog wel bij.

Met moeite krijg je het halster om (als je al niet omgebeukt wordt door dat 'ie vreselijke jeuk heeft van dat vliegenmasker de hele dag om) en meelopen zit er al helemaal niet in.

Je probeert het een paar keer lief, een paar keer assertief. Weinig tot geen beweging en al helemaal geen interesse in jou.

Zou hij hetgeen je met hem doet dan niet leuk vinden? Ben je dan toch niet streng genoeg? Misschien heeft hij wel ergens last van? Kan ik iets bedenken wat hij mogelijk wel leuk vindt?

En zo.....eindigt er weer een avond. Je hebt je klusjes gedaan en waar je voor kwam (iets doen met je paard) is wederom niet gelukt.

Dat is toch niet waarvoor je dat mooie lieve dier hebt? En als hij lol heeft in de wei kan hij wel een sprintje trekken, dus hoe zit dat dan?

Komt je dit bekend voor? En zou je graag willen weten welke van mijn programma's geschikt is voor jou en je paard?

Antwoord hier dan onder met 'formulier' (in een pb mag ook) en ik stuur je een intakeformulier. Dan krijg je deze week nog een advies van mij over wat je het beste kunt doen.

13/07/2025

✨Van flegmatiek naar fanatiek 🎉

Toen ik Celvin net leerde kennen kon hij 2 kanten hebben; of hij was traag, of hij was schrikkerig en explosief. Later begon hij te staken, en op een gegeven moment kon ik hem niet eens meer uit de wei krijgen. Hij sloot zich volledig af. Van een knappe bink was hij een zielig hoopje paard geworden.

Mensen zeiden; je moet hem gewoon aanpakken. Alleen dat kon ik niet, ik wilde eerst uitsluiten of er niet iets met hem aan de hand was en werd daarom therapeut zodat ik hem zelf kon onderzoeken en behandelen.

Hij vond het behandelen enorm lastig, hij sloot zich dan nog meer af. Wat was er toch voor vreselijks met dit paard gebeurd dat hij het zo lastig vond om zichzelf te openen? Soms viel hij bijna om omdat het zo heftig was.

En zo slingerde ik mezelf steeds heen en weer tussen aanpakken, (daarna voelde ik me schuldig) , en nee laten zeggen en hem behandelen, (wat ons ook nergens bracht want daar stond hij dan maar weer).

Ik had het rijden opgegeven en bedacht me; als hij verder maar gelukkig is, en als ik zorg dat het hem aan niets ontbreekt, dan heb ik daar vrede mee. Alleen dat zei ik wel, ik had het niet. Het bleef knagen.

Door een (voor mij) heftig voorval raakte ik in een depressie. Ik leerde wat nodig was om daaruit te komen en dat was…..een openbaring. Ik kon hiermee mezelf, mijn eigen paard en heel veel andere paarden begrijpen. Ik durfde weer op mijzelf te vertrouwen in plaats van op zoek te gaan naar antwoorden bij anderen.

En dat maakte dat ik hem heel goed kon aanvoelen en zag ik ook dat hij door verschillende fases ging, net zoals dat bij mij was gegaan. Wanneer had hij ruimte nodig, wanneer niet, wanneer diende ik consequent te zijn en wanneer mocht hij de leiding wat meer nemen? Ik ontdekte gaandeweg hoe ik van mijn plan zijn plan kon maken. Ook testte ik dit bij andere paarden met soortgelijke uitdagingen en....het werkte!

En nu? Ik vertrouw hem blindelings en hij op mij. Samen durven we overal langs, op en overheen.
Hij is nu echt mijn partner die het beste in mij naar boven haalt en ik in hem. Hij straalt, kijkt helder uit zijn ogen, wil altijd mee en steekt met enthousiasme zijn neus in zijn hoofdstel. Als ik hem grote passen voel maken onder me, heb ik nog regelmatig de tranen in mijn ogen staan van trots. Overgang naar stap, hoezo, het ging toch net lekker?

Ik heb altijd geweten dat het in hem zat en nu komt het er uit. Ik ben blij dat ik nooit heb opgegeven en dat is meteen ook mijn motto.

26/06/2025

In de afgelopen weken was mijn blonde vriend niet helemaal fit. Waar we dressuur matig echt stappen maakten aan de hand en onder het zadel, ging het ineens minder.

In een behaalde hoek van de bak wilde hij ineens niet meer linksom en maakte dan abrupt een rechtsomkeert.

Eerst dacht ik 'dit hoort bij het proces'.

Linksom is namelijk de voorkeurshand van Milan, rechtsom vindt hij moeilijk. Alleen op een bepaald moment in het proces verandert dat, dat is normaal.
Het technische waarom laat ik hier even achterwege.

Op een avond was hij ook minder voorwaarts en dat ken ik niet van hem. Hij heeft altijd enorme werklust, ook al is het moeilijk.

Ik weet dat Milan gevoelig is voor suikers en dan ook stijf kan worden. Alleen dat was de laatste jaren onder controle. Toch voor de zekerheid wat minder lang op het gras gezet.

Ikzelf had al een paar dagen buikpijn. Dat bleek dus niet voor niets, het was niet van mij...want...

Toen....kwam de uitslag van de wormtest. 2100 bij de bloedworm meting.
Daar schrok ik natuurlijk van, al was ik blij met de verklaring.

De andere paarden, inclusief de logees, hadden nergens last van.

Meteen ontwormd natuurlijk.
En gestart met het ondersteunen van zijn darmen met de fijne spullen van de Groene Os.

Dat is nu een week geleden.

En vandaag.....voor het eerst in alle jaren zijn neus aan de grond in draf.....zo gaaf en zo trots op hem én mijzelf!

Voor de één een peulenschil, voor Milan als ex-headshaker een Mega Mijlpaal.

'Je hebt het goed gedaan Klompje' zeg ik dan tegen mezelf ❤️

22/06/2025

Eerst op een m***e mediteren voordat je met je paard aan de slag gaat? Of rust creëren door technisch handig en met gevoel te longeren?

Het doel van level 1 is om meer verbinding te krijgen met je paard. Alleen, voor verbinding met de ander is eerst verbinding met en rust in jezelf nodig.

In Level 1 gaan we ons daar op richten.

We gaan dit ‘2 kanten’ opdoen;
1. Eerst verbinding maken, uit je hoofd komen en dan aan de slag met je paard.
2. Door aan de slag te gaan met je paard uit je hoofd te komen.

Ik geef deze cursus al wat jaren en in het begin werkte ik alleen met oefening 1. Alleen ik merkte dat dat niet volledig was. Deelnemers maakten daaruit op dat ze eerst helemaal ‘in orde’ moesten zijn voordat ze met hun paard aan de slag gingen. En dat is natuurlijk helemaal niet zo, en dat is ook niet wat de paarden van ons willen.

In Level 1 maken we daarom ook een begin met werken aan de hand en technisch longeren, op een dusdanige manier dat je al doende uit je hoofd komt.

Wil je dit ook ervaren? Schrijf je dan vandaag nog 1, we starten dinsdag om 20.00.

Kan je niet aanwezig zijn, geen probleem. Je kan de online les terugkijken en je krijgt een PDF, video's en een werkboek als naslag.