Wat zijn de openingstijden?

Maandag 09:00 - 17:00 Dinsdag 09:00 - 17:00 Woensdag 09:00 - 17:00 Donderdag 09:00 - 17:00 Vrijdag 09:00 - 17:00

Medium Bewustzijnscoach Spiritueel Begeleider Schrijver De Rode Beukelaer

Startpagina
Nederland
Eibergen
Medium Bewustzijnscoach Spiritueel Begeleider Schrijver De Rode Beukelaer

Welkom

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Auteur
De Rode Beukelaer
Nieuwetijdscentrum Oost✨️🙏 De rode beuk is voor mij een krachtige boom.

Ik ben Vanessa Teerink-te Luke, in 2014 ben ik begonnen met mijn praktijk De Rode Beukelaer. Hij straalt rust en vertrouwen uit en nodigt uit om onder zijn mooie bladerdak te rusten. De rode beuk heeft mij in veel opzichten geholpen en gaf me bescherming in onrustige tijden. Op jonge leeftijd werd ik mij bewust van mijn gaves; mijn helder zien, voelen en weten. Deze gaves heb ik in mijn jonge leven als een last ervaren doordat er weinig tot geen erkenning was in hetgeen ik vertelde of deelde met de mensen om mij heen. Deze mooie eigenschappen kregen een stempel van raar of anders zijn. Na jarenlang deze gevoelens onderdrukt te hebben, kwam er een keerpunt in mijn leven. Door middel van opleidingen, cursussen en veelal de lessen van het leven zelf, draag ik graag mijn missie uit en ben ik er om jou te ondersteunen en te helpen op je pad. Als Medium- Bewustzijnscoach maak ik contact met de ziel. Ik verbind mij met energie waardoor ik informatie door krijg. Mijn mediumschap bestaat uit helder zien, helder voelen, helder ruiken en helder horen. Hoe dat vorm krijgt is afhankelijk van de vraag en van wat ik mag ontvangen. Regelmatig krijg ik influisteringen door van engelen of energieën met een boodschap, als een soort doorgeef luik mag ik deze vertalen en doorgeven tijdens een consult. Humor is voor mij belangrijk en dit zet ik dan ook graag in tijdens consulten. Mijn consulten zijn open, vrij en laagdrempelig. Ik vind het belangrijk dat jij je op je gemak voelt tijdens een consult.

29/08/2025

Een nieuwe start na de vakantie🌼
De eerste werkweek na de vakantie zit erop. Voor mij was het een bijzondere start, waarin ik meteen voelde welk thema de tweede helft van het jaar met zich meebrengt: observeren en uitspreken.
Wat me opviel, was hoe direct en vanzelf dit zich liet zien.

De vakantie is voor mij een tijd van verstilling en bezinning. Een periode waarin ik de balans opmaak en voel wat er mag blijven en wat ik mag loslaten. Nu ik weer terug ben in het werk, ervaar ik dat de tijd van oogsten begonnen is. Wat in stilte is gegroeid, mag nu naar buiten komen.

Voor mij betekent dit dat ik woorden geef aan wat ik zie en voel. Lang heb ik me afgevraagd hoe ik mijn waarnemen kon delen zonder de ander te overrompelen. Ik ben daar altijd heel zorgvuldig in geweest. Toch merk ik nu dat de woorden vanzelf beginnen te stromen. Ze verlaten mijn mond vloeiend en ik vertrouw erop dat de ander ze begrijpt.

Dat voelt als een bevestiging: dit is het juiste moment. Ik hoef mijn waarnemen niet meer voor mezelf te houden. Ik mag het uitspreken — met zachtheid, vertrouwen en in verbinding.

De tweede helft van dit jaar voelt voor mij dan ook als een nieuwe fase. Een fase waarin ik niet alleen voel en zie, maar waarin ik ook durf te delen wat ik ervaar.

Er lag al een mooi cadeautje in mijn brievenbus, hoe toepasselijk en symbolisch!
Het voelt alsof het universum me een knipoog geeft: een teken dat ik klaar ben om positieve veranderingen te verwelkomen.
Nieuwe energie stroomt mijn leven binnen, verfrissend en vol belofte.
Ik voel dat dit een periode van groei, lichtheid en mooie verrassingen mag worden.

En misschien herken jij dit ook: dat er momenten zijn waarop je voelt dat het tijd is om je innerlijke oogst naar buiten te brengen.

Wat mag er bij jou dit komende halfjaar gezien en gedeeld worden?

Fijn weekend ❤️

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
www.derodebeukelaer.nl
❤️✨️

28/08/2025

Het fluisteren van licht ✨️

Soms maak je als kind dingen mee die je je hele leven bijblijven. Ervaringen die je niet vergeet, al weet je op die leeftiijd niet meteen waarom ze zo belangrijk zijn. Dit is een herinnering uit mijn negende jaar.

Ik werd die nacht gewekt door een zoemende toon. Niet luid, maar zacht en doordringend, alsof mijn kamer gevuld werd met een onzichtbare trilling. Sinds onze verhuizing voelde dit huis vreemd aan, alsof de muren nog niet gewend waren aan mijn aanwezigheid. Ik was vaak onrustig, lag wakker in de stilte, terwijl mijn hart verlangde naar de vertrouwde aanwezigheid van Lizzy – mijn vriendinnetje uit de geest. Maar zij was achtergebleven in ons oude huis. Haar taak leek voltooid, en ik stond aan het begin van een nieuwe reis.

De nachten waren lang en onrustig. Onbekende geluiden fluisterden door het huis. Soms verschenen er zachte lichten in mijn kamer, kleuren die bewogen als golven. Ik durfde ze steeds vaker te volgen, het was alsof ze mij iets wilden tonen.

Toen gebeurde het.
Een radio sprong plotseling aan in de kamer van mijn zusje. Eerst hoorde ik het zoeken naar een frequentie, een ruis zoals de golven van de zee. Daarna kwam er muziek – zo helder, zo zacht, dat mijn lichaam zich ontspande. Het was geen gewone muziek; het klonk als engelengezang.

Voorzichtig liep ik naar haar kamer. Uit de radio straalde een licht dat de ruimte vulde met een wonderlijke kleur. Toch zette ik de radio uit, bang dat mijn ouders wakker zouden worden.

Mijn zusje lag in bed, rood van de koorts, haar adem zwaar. Heel zacht trok ik de lakens van haar af en legde mijn handen op haar borst. En terwijl ze bleef slapen, merkte ik dat haar adem rustiger werd.
Ik fluisterde: ‘Wees niet bang. Het komt weer goed.’

Ik was negen, zij pas vijf. Maar op dat moment voelde ik hoe zorgzaam en beschermend ik was.

Ik vertelde mijn moeder dat de radio was aangegaan en dat mijn zusje zo warm was. Ze glimlachte liefdevol. ‘Wat goed dat je bent gaan kijken,’ zei ze. ‘Morgen bel ik de dokter.’ Maar van een radio had zij niets gehoord.

De volgende dag, na school, hoorde ik dat mijn zusje in het ziekenhuis lag met een dubbele longontsteking. Tranen kwamen omhoog, maar onder dat verdriet lag een stille zekerheid: ze zou beter worden.

Ik keek door het raam naar de grote eiken bij de crossbaan. Hun stammen stonden stevig, hun takken wiegden krachtig in de wind. Mijn zusje is net als deze bomen, dacht ik. En een stem bevestigde: ‘Ja, Vanessa, ze heeft de kracht om stormen te doorstaan.’

Een golf van vertrouwen stroomde door mij heen. Dankbaar keek ik naar de plek waar de radio had gestaan en fluisterde:
‘Dank jullie wel, lichten en muziek, dat jullie mij hebben gewekt.’

✨

Soms spreekt energie in fluisteringen, via licht, muziek of een stem die niemand anders hoort. Voor mij was dit een herinnering die mijn vertrouwen gaf in de kracht van liefde, zorg en verbondenheid. Het waren kleine zaadjes die ik mocht planten, en die verder mochten groeien in stilte en vertrouwen.

Fijne dag 😘

Lieve groet,

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
www.derodebeukelaer.nl
❤️✨️

25/08/2025

Goedemorgen allemaal, vandaag start ik weer met mijn consulten, na een vakantie die voorbij is gevlogen.
Vier weken waarin ik genoten heb van samenzijn met mijn gezin. Van rust, stilte en de schoonheid van een plek waar we inmiddels voor de derde keer terugkeerden.
~ Zuid Limburg ~ Schin op Geul ~

Een van de momenten die mij raakte was ons bezoek aan de Kloosterkerk in Wittem.
Daar zat ik, alleen, in de stilte.
Ik voelde hoe ervaringen en emoties zachtjes door me heen stroomden en weggleden.
Ik stak een kaars aan — een klein vlammetje, voor iedereen die steun, liefde of kracht nodig heeft.

De stilte was tegelijk zacht en krachtig.
De vlam zo klein, en toch zo groots in betekenis.
Toen ik weer naar buiten liep, voelde de lucht lichter, alsof ook ik iets had losgelaten.

Dat kaarslicht draag ik mee, als een stille belofte om licht te blijven brengen.
Want hoe klein een vlammetje ook lijkt, de kracht van liefde is oneindig groot. ✨

Liefde en licht is een energie die we met elkaar mogen delen.
Een zachte herinnering dat we nooit losstaan van elkaar, maar verbonden zijn met elkaar in een groot, krachtig energieveld ❤️

Ik wens jullie een fijne week 🌺

Wil je nog even weten met welke hulpvraag je bij me terecht kunt? Kijk dan even op onderstaande link:
https://www.derodebeukelaer.nl/met-welke-hulpvraag-kun-je-bij-mij-terecht

Lieve groet,

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
www.derodebeukelaer.nl
❤️✨️

31/07/2025

Lieve allemaal,

De zomervakantie is daar!
Vandaag is mijn vakantie begonnen 🏖
Dankbaar ben ik voor al die mensen die mij hebben bezocht met hun hulpvraag in het afgelopen half jaar.
De eerste helft van het jaar is omgevlogen.

De vakantie is een moment om even stil te staan en te kijken waar je staat in je leven.
Hoe voel je je ?
Wat mag er veranderen om de tweede helft van dit jaar met nieuwe energie te omarmen?

Iedereen zit in een proces – bewust of onbewust en vroeg of laat dringt de vraag zich op:
"Wat is nu écht belangrijk in mijn leven?"

Durf eerlijk te kijken naar jezelf: Waar wil je mee verder, en wat mag je loslaten?
Gedachten, patronen, mensen, overtuigingen – soms past het niet meer bij wie je bent geworden.
De energie resoneert niet meer.
Dat is okè. Het is een teken van groei.
Richt je op wat je voedt en waar je blij van wordt.
Want positieve gedachten en gevoelens kun je zelf scheppen. Door bewust je aandacht te vestigen op wat mooi is – in jezelf en in je omgeving – versterk je jouw krachtveld, bescherm je je energie en ontmoet je nieuwe mensen.

Wanneer je bewust wordt van energie, zie je door woorden en maskers heen.
Wat je eenmaal hebt gezien, kun je niet meer ont-zien.
Dit vind ik zelf één van de grootste uitdagende lessen in bewustzijn.
Het doorzien van wat er onder de oppervlakte speelt.
Je voelt of ziet wat niet gezegd wordt. En ja, dat kan wrijving geven, juist dan ontstaat ruimte voor échte verbinding – met jezelf, met je waarheid, met jouw pad.

Probeer de komende tijd bewust te zijn van de energie om je heen, los te laten wat niet meer bij je past en voedt je met vernieuwende energie.
Zorg goed voor jezelf.
Jij bent het waard om te kiezen voor wat je kracht geeft ❤

Ik wens jullie allen een goede vakantie, heb het fijn allemaal 😘

Ik ga heerlijk opladen en nieuwe inspiratie opdoen🙏

Lieve groet,

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
www.derodebeukelaer.nl
❤️✨️

Mijn praktijk is gesloten van :
4 t/m 23 augustus.

03/07/2025

~ Ivo ❤️✨~ A️fgelopen week kwam je me even bezoeken, ik voelde je in mijn energieveld.
Het nummer: 'Wij zijn vrienden voor het leven' van Jan Smit hoorde ik weer op de radio.
Mijn energie en mijn afstemming zijn dan even weer bij jou, mijn neef.
Zijn leven op aarde was veel te kort.
Na een ziekbed overleed hij op 20 jarige leeftijd.

Muziek werkt voor mij helend, bepaalde nummers komen mij dan ook altijd ten gehore als er iets duidelijk gemaakt wil worden in de energie. De aanleiding tot het schrijven van een verhaal komt dan vaak ook voort uit muziek.

Op een bijzondere datum liet hij het leven los.
Mijn verjaardag werd zijn overlijdensdatum.
Dit jaar is dat 20 jaar geleden.

Toen zijn ziekte stabiel was en het leek alsof hij zou genezen van leukemie vroeg hij mij of ik hem wilde helpen met zijn eindscriptie 'Terminale zorg- Stervensbegeleiding'. Of hij het vroeg omdat dit ook mijn afsluitend onderdeel van de studie was destijds of omdat hij mijn gezelschap fijn vond werd me duidelijk toen ik bij hem kwam.

Hij zit op de bank in de woonkamer en ik zie zijn grote glimlach om zijn mond als ik binnen kom. Er staan lekkere koeken op tafel en de koffie is al gezet.
De sfeer is gezellig en je mam, mijn tante, straalt.
Ze vind het fijn dat ik er ben, dat ik wat ervaringen vertel en informatie geef.

' Heb je de jurk al klaar voor je trouwen?'
Ik schiet ervan in de lach.
'Ja joh, alles is klaar, voor de grote dag op 10 juni'.
Hij lacht en weet dat het voor mij geen traditionele jurk zal worden.
Stiekem probeert hij me wat uit te lokken zodat ik me misschien wel verspreek maar ik weet er goed onder uit te komen.
We drinken koffie, maken geintjes en liggen dubbel van het lachen om bepaalde uitspraken en situaties.
Na de koffie gaan we samen aan de slag.

Ik vertel mijn ervaringen uit de zorg, hij luistert en schrijft. Een open gesprek volgt over gevoelens en wensen over warmte, liefde en vertrouwen.

Als de scriptie na een paar weken zo goed als klaar is krijg je bericht dat bloeduitslagen toch weer afwijkende waarden aangeven.
De leukemie is terug...

Er volgt een periode van ziekenhuis in en uit.
Als ik op een dag bij je kom zit je thuis op de bank.
Het zal achteraf gezien één van de laatste bezoekjes thuis zijn.
Je kijkt me met een zachte blik aan, er is angst, verdriet en een lichte berusting.
Allerlei emoties aan energie golven door de kamer.
Ik voel een enorme druk in mijn energieveld en even weet ik niet wat ik moet doen, het komt zo dichtbij en door de hoeveelheid aan energie heb ik het gevoel dat ik duizelig en misselijk word.
Gelukkig weet ik me op dat moment te herpakken.

Je energie maakt me iets duidelijk.
Je ogen kijken me bijna doordringend aan.
We weten allebei dat het niet goed zal gaan.
Terwijl ik dit beeld zie vormt zich een witte energie om je heen, een zuivere, pure, serene lichtvorm.
Dan zegt hij ineens:' Vanes,je trouwt in het rood, ik heb je al gezien in mijn dromen'.
Ik glimlach zachtjes en zeg:' Dat heb je goed'.
Mijn tranen stromen.

De ziekenhuisopname volgt, je bent zo ziek.
Je stuurt me vanuit je ziekenhuis bed smsjes op mijn trouwdag.
'Stuur je foto's?'
Eind van de middag en avond sturen we je onze trouwfoto's toe en na een paar dagen bezoeken we je in het ziekenhuis.
Je kamer hangt vol met onze trouwfoto's wat mij ontzettend raakt.
Je hebt zo meegeleefd in alles.
' Kijk eens', zeg je, 'daar op die vensterbank zitten twee duiven'.
Ik kijk naar buiten en zie ze zitten.
'Ze zitten hier al vanaf je trouwdag'.
'Wat een mooi stel hè, ze symboliseren de liefde'.

Als we weggaan geef ik je een knuffel wetende dat ik je niet meer op aarde terug zal zien.

Dan op 7 juli 2015 laat je het leven los, je ouders en broer krijgen de zware taak om alle apparatuur, de beademing te stoppen.
Je bent overleden op mijn verjaardag.

Er gaat geen jaar voorbij dat ik niet aan je denk op deze dag. Elk jaar hoor ik op mijn verjaardag dit lied op de radio, welke zender hij ook staat, waar ik op dat moment ook ben, het lied galmt uit de speakers.

~❤️~

Je komt er achter
Vroeg of laat
Een goede vriend
Een beste maat
Je hebt ze nodig
In het goede en in 't kwaad
Want de weg van 't bestaan
Is soms heel onaangenaam
Er wordt gevallen
En meteen weer opgestaan

Ik heb vrienden voor het leven
Gesteund door lief en leed
Wat een vriend aan mij kan geven
Is geld niet aan besteed
Je hebt vrienden waarmee je kan lachen
En waardoor je de tijd snel vergeet
Of een vriend die je pijn kan verzachten
Als je het even niet meer weet

Zonder woorden
Merk je snel
Deze vriend
Begrijp me wel
Goed vertrouwen
Is het enige dat telt
Zelfs een blik zegt genoeg
Voor die hechte vriendenploeg
Er wordt gelachen
Met z'n allen in de kroeg

Ik heb vrienden voor het leven
Gesteund door lief en leed
Wat een vriend aan mij kan geven
Is geld niet aan besteed
Je hebt vrienden waarmee je kan lachen
En waardoor je de tijd snel vergeet
Of een vriend die je pijn kan verzachten
Als je het even niet meer weet

De eindscriptie, waar je een dikke 9 voor kreeg, schreef je uiteindelijk voor jezelf ❤️

✨️Trots op jou Ivo ✨️
🙏😘☕️

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
❤️✨️

~ Nieuwetijdscentrum Oost ~

27/06/2025

Op de laatste dag van deze mooie week deel ik een prachtig gedicht wat ik toegestuurd kreeg.
Dankbaarheid en liefde voor dit grote gebaar.
Ik heb een traan gelaten omdat ik zie uit welk dal deze cliënt is gekomen, maar ook vloeide een traan omdat deze mooie woorden ook voedend voor mijn eigen ziel zijn, Dankjewel!

🤗🥰

~ Voor Vanessa ~

De Stilte van De Rode Beukelaer

Geen hoge woorden, geen groots vertoon,
Ze is een luisterend licht, zo gewoon.
Een zachte stem, haar heldere blik,
Ze spiegelt wat leeft, zelfs als ik het wegdruk of slik.

In haar consulten
durfde ik mijn pijn te tonen
durft mijn hart weer te kloppen
voor wat nog mag komen.

Bij Vanessa is ruimte om te ademen,
Haar blik opent iets.
Ze begeleidt je als water
Stromend, en dan weer even stil,
Zonder dat ze forceert
wat nog wachten wil.

Ze ziet wie je bent,
En is een spiegel vol rust die je stappen herkent.
Haar kracht? Die zit in wat je haast niet ziet,
Het zit in elk klein detail, in wat ze zachtjes biedt.

Vanessa, bescheiden, in haar liefdevolle werk,
een gids die niets opdringt, en ze is daarmee zo sterk
❤️🥰

~ Ze liet haar pijn spreken, zodat haar liefde weer kon ademen ~ 🙏

Fijn weekend allemaal🌞

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
❤️✨️

`Nieuwetijdscentrum Oost`

18/06/2025

Gisteren was het 15 jaar geleden dat mijn vader de reis maakte naar het land achter de sterren.

Het is 17 juni 2010.
Ik lig op de bank in de woonkamer van mijn ouders.
Van slapen komt weinig.
De avond ervoor werd ik uit bed gebeld, ik had een avonddienst gehad.
Papa had gezegd dat ze mij moesten bellen en dat ik nù moest komen.
Mijn zus was er al, zij zou al blijven slapen.
Tegen 23.55 uur ging de telefoon.
Mijn handelen werd vertraagd, mijn kleren kon ik niet vinden, mijn hoofd als een wattendoosje en mijn fiets wilde niet vooruit komen.
De wereld stond stil.
Als ik even later bij zijn bed aan kom zegt hij:
'Ik kan niet meer, ik geef het op'.
In zijn ogen zie ik onmacht en verdriet maar ook dat de berusting gaat komen.

Mijn moeder ligt op een stretcher naast mijn vader en mijn zus ligt in het bed van pap en mam.
Het is 6.00 uur, het ochtendlicht schijnt de kamer in.

Mijn vader kijkt op als het zonlicht binnen komt en we zien een verandering in zijn uitstraling.
Mam staat direkt naast mijn vader en ik ren naar boven om mijn zus op te halen.
' Kom, het gaat nu ineens heel snel'.

'Ga maar, ga maar, het is goed',
Hoor ik mijn moeder tegen mijn vader tijdens zijn overgaan zeggen.
Mijn vader knikt en zegt:
'Nog even wachten, ze zijn daar boven nog niet zover'.
De wereld die door een sluier verbonden is met onze aarde voelt nu heel dichtbij.
Ze wachten papa op.
Aan de andere kant van de sluier zijn de voorbereidingen in volle gang.
Alsof er een bijeenkomst georganiseerd wordt om onze lieve pap te ontvangen.
Een liefdevol kind is onderweg naar huis.
Het licht om het bed van mijn vader is intens, we zijn getuige van een afscheid op aarde en van een welkom thuis.
Hand in hand zitten we als gezin om zijn bed.
Zijn ademhaling gaat heel snel en vertraagd ineens, zijn ogen kijken naar één punt en hij zegt:
'Ze zijn zover'.
Nog een blik naar ons en zijn ogen kijken dan naar het liefdevolle licht wat de hele kamer omhult.
Op dat moment komt ook de Duitse Herder ' Prince' van mijn ouders, de kamer in om een laatste dankbare lik aan mijn vader zijn hand te geven en zoekt even later zijn eigen plek om het heengaan van zijn baasje te aanvaarden.
Mijn vader’s ogen kijken rustig en hij wacht.
Op zijn hoofd zie ik zweetdruppeltjes die glinsteren in het grote licht.
'Ik moet nu gaan', zegt hij, en ik zie zijn ziel het lichaam verlaten, zijn geest staat op en richt zich naar het licht, zijn lichaam achterlatend op het bed in de kamer.
Het licht in zijn ogen wordt steeds kleiner totdat het licht verdwenen is.
Ook het licht in de kamer is weer zoals het voorheen was.
Om het lichaam van mijn vader zie ik nu alleen nog een warme gloed en het lijkt erop dat het lichaam zich ontkoppelt, alsof een grote magneet zijn krachten ontlaad.
Op dat moment beseffen we dat hij is overgegaan naar het land achter de sterren en wellen onze tranen op.
We zijn stil maar dankbaar dat we hem mochten begeleiden tot aan de grensovergang.

Je bent 62 jaar geworden

Trots op je papa ❤

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
Nieuwetijdscentrum Oost
❤️✨️

Foto: eigen foto

19/05/2025

Een hemelgesprekje met pap ✨️

Papa je kwam me weer even bezoeken.
Mijn aandacht werd getrokken naar je schilderij in de woonkamer.
Ik keek naar de bloemen en voelde je verbinding.
Ik stelde je de vraag of ik mocht schrijven over dit prachtige geschenk.
Je vreugde was zo voelbaar ook omdat je blij bent dat ik je steeds vaker op merk.

~ Papa, je schilderwerken en de boodschap die jij hierin hebt door hebt willen geven voel ik steeds meer.
Ik weet dat je je emotie, je zien en weten kwijt kon in je schilderwerk.
Je maakte foto's, je schetste met potlood de lijnen en streek met je penseel over het linnen doek om er vervolgens ruim een jaar of twee over te doen om je meesterstuk af te ronden ~

"Vanessa, de bloemen op het schilderij geven het leven weer. Ze geven niet alleen mijn leven weer hoe ik het heb beleefd op aarde, maar het is het symbool geworden van het leven van de mens op aarde.
De bloemen zijn een symbool van de kennis en wijsheid die je op aarde leren mag en die je mag uitdragen de wereld in.

~Lieve pap, ik krijg er tranen van. Wat is het mooi dat ik nu de taal van je schilderkunst leer te begrijpen. Nu je me dit allemaal zo doorgeeft zie ik je mooie eigenschappen die je hebt doorgegeven op aarde ~

'Vanessa, ik mag nu zelf ook zien waar ik in mijn leven mee geworsteld heb. Voor mij was het een grote uitdaging om mijn gevoel te vertalen. Je lieve mam is een engel op aarde voor mij en ik mocht met haar twee prachtige, lieve dochters groot brengen.
Dat was het grootste gevoel van liefde op aarde, meer had ik niet nodig.
Daar bedoel ik ook onze huisdieren mee.
Er waren niet veel mensen die mijn gevoeligheid begrepen. Dat neem ik ze ook niet kwalijk omdat ik de les hieruit begrijp. Ieder mens komt op aarde om zijn bewustzijn te ontwikkelen op de manier die voor hem of haar weg gelegd is.
Ieder mens is uniek.

~ Maar hoe kan het dan pap, dat ik je nu pas hoor en voel?
Ik heb zo vaak geprobeerd om signalen van je op te pakken. Dan waren er wel kleine boodschapjes waaronder een muzieknummer of een gedachte die ineens in me op kwam maar je bent nu al 15 jaar over en ineens is daar de zuivere verbinding die ik zo ontzettend gemist heb ~

"Vanessa, de tijd was er nog niet klaar voor. Ik praat nu in tijd, zoals jij die kent op aarde want er is hier geen tijd.
Er waren nog vele obstakels die je moest nemen. Ook heb ik zelf moeten werken aan mijn eigen lessen. Die verbinding is er altijd in ons gezin geweest. Ik was niet weg, ik keek op een afstandje naar jullie. Mijn liefde is groot voor jullie, ik voel dat in mijn hele zijn.
Ik heb mogen leren om mijn gevoelens te vertalen, om mijn kwaliteiten te omarmen, om mijzelf in het licht te zetten.
De tijd is nu.
Kijk eens naar jezelf, hoe jij je hebt ontwikkeld in die tussenliggende tijd.
Je praktijk die je zelf tot stand hebt gebracht.
De mensen die jou om hulp vragen.
Vanessa, daar is tijd en ruimte voor nodig.

~ Ja pap, dat klinkt ook heel logisch maar je weet natuurlijk ook dat ik geduld en tijd nogal een uitdaging vind ~

"Ja, dat weet ik. Je kon daar eerder ook in blijven hangen. Je humor hierin is zo belangrijk, Vanessa. Ik geniet ontzettend van je fijne gesprekken in je praktijk, maar ook buitenshuis, je stelt mensen op hun gemak. Ook in je gezin zie ik je als lieve moeder en echtgenote je liefde en je passie uitdragen.
Vrijheid en blijheid.
Niks geen poespas, gewoon zoals je bent.
Ja en geduld opbrengen hoort er nu eenmaal bij, ook voor jou!

~ Dat je dit nu benoemd raakt me pap.
Ik vind het fijn dat je dit zegt maar om dit nu over mijzelf te schrijven vind ik lastig, dat blijft altijd wel een ding van mij hoor ~

" Dat is je charme ..maar je mag jezelf echt wat vaker op de voorgrond zetten"..

~ Nou, lekker dan, geef je me wéér een uitdaging mee...haha ~

" Leren doe je elke dag, dat geldt voor ieder mens ".

~ Fijn pap, even dit gesprekje, dankjewel ~

❤️😘

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
Nieuwetijdscentrum Oost
❤️✨️

17/05/2025

Weekend 🥰🩷
Heerlijk genieten na een drukke week 🙏

Inmiddels zijn we al 2 weken onderweg in mei en zitten we bijna op de helft van het jaar.
Voor mij is dat altijd een periode om te kijken waar ik sta op dit moment in mijn leven.
Dat deed ik als kind al, ik was mij bewust van de beweging in energie van de vier seizoenen.
Het is het goed om even de tijd te nemen om balans op te maken om te kijken hoe je je écht voelt, hoe jouw weg loopt, of je daar tevreden mee bent en wat er nodig is om de verandering in gang te zetten in de komende tijd van dit jaar.
Dit belangrijke proces gebeurt in ieder mens, bij de een is het wat meer aanwezig dan bij de ander maar uiteindelijk voelen we allemaal dat we in een proces zitten wat al even geleden in gang is gezet.

Stel jezelf dan eens deze vraag:
"Wat is werkelijk belangrijk op dit moment in je leven?"
Kun je nog mee deinen op de golven van het leven?
Of stroom je een andere koers in.

Je hebt zelf de keus om te overwegen wat je wilt dat bij jou hoort, en wat in jouw energieveld een plek mag hebben.
Je kunt de bevestiging krijgen dat sommige gedachten, patronen, mensen en overtuigingen niet langer passen bij jouw leven en bij wie jij bent.
Je kijkt naar wat jou voeden kan en waar je energie van krijgt.
Als je je aandacht daar op richt, dan versterk je je krachtveld en je grenzen.
Dan hebben negatieve invloeden minder kans om binnen te komen.

De natuur is volop in bloei en de zon schijnt steeds iets langer.
Elk jaar kijken we weer uit naar de eerste bloemen die ontluiken, naar het blad wat zich vormt aan bomen of struiken.
Ze vormen weer een groei, nieuwe koers, nieuwe knoppen, nieuwe takjes, nieuwe wegen.

Alles gebeurt op het goede moment, als jij er klaar voor bent zet je intuïtief de goede stap.

Fijn weekend 😘✨️🩷

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
Nieuwetijdscentrum Oost
❤️✨️

09/04/2025

Weet je nog papa dat ik je vroeg of ik een foto van je mocht maken omdat ik je zo mooi bij het interieur vond passen?
' Dus jij vind dat ik al heel oud ben', zei papa.
Ik keek hem aan en we schoten allebei in de lach.
Als mijn vader een slappe lach had dan bleef hij daar ook het eerste uur in.
Die lach bleef de hele dag want daarna kon een blik van hem alweer aansporen tot weer een lachbui.
De foto maakt veel aan herinneringen los.
Ik maakte de foto in 1994 in onze woonkeuken.
Mijn moeder stond in de keuken om haar laatste hand te leggen aan de groentesoep, de vermicelli moest er nog in en dan ging de deksel op de pan, het gas ging uit en daarna gingen we aan tafel.
Groentesoep, belegde broodjes en soms een lekker stukje vlees erbij.

De muziek van Jim Reeves maakte de zondag voor mijn vader compleet.
Het was dan ook niet uitzonderlijk dat mijn zus en ik wakker werken met de stem van Jim.
Tegen een uur of 10.30 uur dacht mijn vader, nu kan het gebeuren, mijn muziek, mijn moment.
Eerlijk gezegd dacht ik toen; Oh gut, daar gaan we...het is weer zondag.
De volumeknop werd dan ook steevast behoorlijk naar rechts gedraaid.
Als ik dan beneden kwam zag ik hem zitten in zijn stoel, de cd hoes op zijn schoot, zijn ogen soms dicht, te genieten van zijn moment.

Daarna pakte hij zijn boek, zijn rechterbeen schommelde over zijn linkerbeen en zo zat hij een klein uurtje te lezen.
De boeken van Jozef Rulof waren voor mijn vader geestelijke voeding.

In het jaar 1999 gaf hij mij het allereerste boek te leen:
' Een blik in het Hiernamaals'.
Die periode in 1999 was een zware tijd in mijn leven.
Het was een nieuw begin van het accepteren van mijn eigen IK.
Als kind van 6 jaar stopte ik met praten over mijn zien, weten en voelen, waarin het op mijn 21e levensjaar in alle hevigheid terug kwam.
Er was boosheid, woede, onbegrip en ik voelde mij niet thuis op deze aardbol.
Alle gevoelens kon ik niet meer onderdrukken, totaal gesloopt belandde ik thuis met een opgebrand lichaam en geest.

Mijn vader was bezorgd maar wist ook dat dit een grote ommekeer in mijn leven zou zijn.
Op een avond kwam hij met de fiets aan.
Ik zat ineen gedoken op de bank met een deken om mij heen geslagen.
Hij kwam binnen, ging zitten en zei:' ik denk dat het de tijd is dat je dit boek gaat lezen'.
Met trillende handen maakte hij de plastic tas open en met wat terughoudendheid en onzekerheid reikte hij mij zijn boek aan.
Ik keek hem aan aan en hij knikte; toe maar.

Mijn vader bracht zijn boek.
Ik zie zijn handen nog om het boek geslagen, niet dat daar de oplossing in zou staan maar het was de eerste zet weer tot bewustwording.
Ik weet nog dat ik hem aankeek en ik zijn warmte en vertrouwen in zijn ogen zag.
Ik keek naar de boekenkaft en mijn hart ging tekeer.

Als ik dit moment nu schrijf prikken de tranen weer in mijn ogen.
'Lees het maar, wanneer het goed voor je voelt'.
Vanaf die dag veranderde er wat in mijn lichaam en geest.
Nadat ik al een eindje onderweg was in het boek, belde ik mijn vader op en vertelde hem dat het zo herkenbaar was wat ik las.
Ik hoorde zijn zucht en blijdschap in zijn stem.

Sinds 2010 leeft hij aan de andere zijde, zijn aanwezigheid voel ik vaak.
Zo ook in bepaalde momenten en bij consulten.
Zijn aanwezigheid in mijn praktijk is voelbaar.
En hoewel het voor hem op aarde heel lastig was om te verwoorden wat hij voelde en waarom hij de stilte op zocht, mag hij me nu als een gids en een helper bijstaan.
Een geschenk waar ik me de laatste maanden steeds meer bewust van wordt.

Nog steeds is hij iemand van weinig woorden maar zijn blik en zijn ingevingen zijn voor mij helder.
Ik hoor hem dan ook met regelmaat zeggen:
'Als je aan deze kant bent wil dat niet zeggen dat je niks te doen hebt hoor, ik vermaak me met veel dingen en ik leer bij, met name in de grote kracht van geven en nemen, van communiceren, en jezelf laten horen ❤️

~ Het is voor ieder mens belangrijk dat je gevoelens uitspreekt, als je liefde voelt, als je iemand aardig vind of om iemand geeft maar ook als je met iets zit wat je in de weg zit.
Het zijn gevoelens waar ik altijd mee geworsteld heb omdat ik de mens zag, de mooie energie en de missie op aarde, mijn enthousiasme in het leven.
Ik kon het alleen niet verwoorden.
Vanaf deze kant geniet ik en zie ik hoe jij dat op aarde doet~

'Ik ben er voor jullie allemaal, mijn liefde is groot.
De een merkt mijn aanwezigheid op en de ander juist op een later moment.
Het zijn subtiele boodschapjes die ik jullie stuur.
Ik ben trots op jullie prachtige kwaliteiten en eigenschappen, op jullie eigen manier.'

'Oh ja Vanessa, voordat je de tekst afrond,
ik pas nu echt bij het meubilair op de foto.
Het zijn herinneringen aan onze fijne tijd samen op aarde '❤️
'Haha ,mooi papa, dat jij het zo afsluit!'

'Ik vind het spannend om te delen pap,'
'Doe wat je hart je ingeeft, je hebt lang genoeg je energie binnen gehouden'..
'Ja, dat klopt'..

Dankjewel 😘

Vanessa Teerink - te Luke
Medium- Bewustzijnscoach- Spiritueel Begeleider- Schrijver
De Rode Beukelaer
Nieuwetijdscentrum Oost
❤️✨️

21/03/2025

“ Lieve Opa, ik wens je lievte”, dikke kus❤️

Er werd mij gevraagd een tekening te lezen van een kleinkind aan haar opa.
Een tekening waarin zoveel vragen vanuit de familie naar voren kwam dat ze contact zochten met mij om helderheid te krijgen in deze betekenisvolle boodschap.
Dat de tekening bijzonder was, was voor de familie wel helder geworden.

Er kwam een boodschap door van opa aan zijn lieve kleindochter wat helderheid en inzichten mocht geven aan allemaal over zijn leven op aarde.

Een boodschap wat de tekening helderheid geeft en het gemis en de onvoorwaardelijke liefde na het sterven van familieleden op aarde voorzichtig zachtheid en begrip geeft over hoe hij zijn leven hier op aarde geleefd heeft.

Een afstemming waarin ik heel duidelijk voelde dat de tijden waarop ik dacht, nu neem ik de tijd voor het lezen en ga er voor zitten, er geen verbinding kwam.
In de avonduren was de verbinding het sterkst.
Een liefdevolle ziel, een zachte persoonlijkheid met een groot schild om zich heen.
Hij liet zijn mooie pure Zijn zien.
Hij liet zien hoe zijn kleindochter hem al die tijd gevoeld en ervaren heeft, en wat in de tekening als boodschap dan ook helder naar voren kwam.

Ik mocht zijn gesprek helder vertalen in een mooi verslag.

Onvoorwaardelijke liefde,
Een tekening met een boodschap voor het kleinkind en de familie

Adres

Merelstraat 6
Eibergen
7151TH

Openingstijden

Maandag	09:00 - 17:00
Dinsdag	09:00 - 17:00
Woensdag	09:00 - 17:00
Donderdag	09:00 - 17:00
Vrijdag	09:00 - 17:00

Telefoon

+31648707680

Website

http://www.derodebeukelaer.nl/, http://www.nieuwetijdscentrumoost.nl/

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Medium Bewustzijnscoach Spiritueel Begeleider Schrijver De Rode Beukelaer nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar Medium Bewustzijnscoach Spiritueel Begeleider Schrijver De Rode Beukelaer:

Snelkoppelingen

Adres
Telefoon
Openingstijden
Meldingen
Contact De Praktijk
Claim of vermeld de vermelding

Wilt u dat uw praktijk hét hoogst genoteerde Kliniek in Eibergen wordt?

Type

Alternatieve en holistische gezondheidsdienst

De Rode Beukelaer

Mijn naam is Vanessa Teerink – te Luke.

De rode draad in mijn leven is dat ik mensen weer bewust mag maken van hetgeen ze diep van binnen eigenlijk al weten maar er niet meer bewust van zijn. Het is mijn passie en mijn kracht om je weer terug te brengen op jouw eigen weg. Ik werk met energie, dat doe ik met mijn handen maar ook als gesprekstherapeut.

Ik kan je niet veranderen maar kan je weer terug brengen naar je ‘weten’. Jij bent al compleet, alleen kan het soms zo zijn dat je het even niet meer ziet en voelt. Door gesprekstherapie open je de weg naar je hart, daar liggen al je antwoorden verborgen. Naast gesprekstherapie en energiewerk maak ik bijenwastekeningen, ik werk vanuit mijn gevoel, zo komt er een verrassende tekening uit met een mooie boodschap. Hulp vragen is sterk zijn, luisteren naar je gevoel en werken aan je persoonlijke groei. De weg van je hoofd naar je hart, op weg naar je Pure Ik ♥

Intuïtief therapeut, zo noem ik mijzelf. Mijn leven is mijn leerschool. Mijn eigen weg, mijn zoektocht naar wie ik ben, heb ik weten te vinden in mijn Weten, Zien en Voelen. Ik denk dat ik een jaar of 4 was en precies kon zien welke energie erom de mensen heen hing. Vaak kreeg ik te horen: "Jij zegt niet veel, ben je verlegen? " Ook zag ik gebeurtenissen die ik niet kon plaatsen. Overleden mensen die zwaaiden naar me. Of als mensen zich ziek voelden of verdrietig waren dan kreeg ik ook klachten. Ik begreep niets van mijn IK. Maar veel mensen begrepen ook mij niet. Dat was het meest pijnlijke in mijn jonge leven. Wat mensen niet wisten was dat ik communiceerde via het energiesysteem en ik dacht dat iedereen dat deed. Wat gebeurde er? Ik ging mij anders voordoen dan dat ik werkelijk voelde. Ik wilde er zo graag bij horen. Dat gaf blokkades. Met de juiste mensen om mij heen ben ik gegroeid tot wie ik nu ben, met vallen en opstaan, ik heb mijzelf geaccepteerd met mijn natuurlijke gave: het weten, zien en voelen. Het was geen gemakkelijke weg maar dat is ook het doel hier op aarde, om te leren en dat blijven we doen ons leven lang.