Monuta Sepers

19/08/2025

👪 Dat kinderen nieuwsgierig kunnen zijn, weten ouders maar al te goed. Maar er komt een moment dat er binnen je gezin vragen zijn over de dood en het afscheid. Hoe er binnen het gezin over afscheid wordt gepraat, is heel persoonlijk.

Praat jij weleens binnen jouw gezin over afscheid? En hoe pak je dit aan?

Op deze pagina lees je verhalen en tips: https://bit.ly/47qsGLS

05/08/2025

Zomertijd

Even wat gedachten van mij afschrijven. De zomertijd is aangebroken en dat betekent voor velen een periode van rust en reflectie. De een gaat op vakantie naar het buitenland, de ander blijft thuis. Het is fijn om even uit je dagelijkse ritme te zijn en tot rust te komen en andere dingen te doen. Oprechte tijd en aandacht aan elkaar te geven. En op te kunnen laden voor de periode die na de zomer aanbreekt.

Ik besef me dat de zomertijd niet voor iedereen een makkelijke periode is. Als je je geliefde man naar het graf gebracht hebt en voor de keus staat om wel of niet alleen op vakantie te gaan, zijn dat moeilijke beslissingen. Of het gezin dat altijd elk jaar naar hetzelfde vertrouwde plekje gaat, aan de kust, op het strand. Daar waar zoveel mooie en fijne herinneringen liggen. Alleen is het vanaf dit jaar anders, want er mist iemand. Pijn en gemis die je zomaar kunnen overvallen.

Misschien kunt u/kan jij helemaal niet weg, door ziekte of door andere redenen. Evengoed wens ik u/jou thuis in de eigen vertrouwde omgeving rust toe.

Laten we er ook in de zomertijd voor elkaar zijn; laten we luisteren naar de verhalen die er zijn. Openstaan voor iemand die zijn diepste gedachten met jou wil delen. Laten we elkaar niet vergeten. Dat kan ook in de vorm van een kaartje van je vakantieadres aan iemand die alleen is. Door een keer te bellen of een foto te sturen via Whatsapp. Een kleine moeite, die -daar ben ik van overtuigd- zeker gewaardeerd zal worden.

Zelf vind ik het ook fijn om tot rust te komen en vooral ook om tijd aan mijn gezin te besteden. Samen gaan we een aantal dagen genieten in Zeeland.

Wellicht is het u/jou bekend, maar naast werk zijn wij het afgelopen half jaar druk geweest met alle juridische stappen rondom de adoptie van Rhodé, onze tweede adoptiedochter. Ze geeft ons nu al veel levensvreugde en wij zijn heel dankbaar dat we vanaf eind dit jaar/begin volgend jaar voor haar mogen zorgen. Ook onze Sarah is heel blij met dit vooruitzicht.

Ik wens iedereen een goede zomer toe. En mochten uw/jouw levensomstandigheden op dit moment verdrietig zijn, dan wens ik u/jou extra liefde, troost en kracht toe.

Een hartelijke groet,
Mark Sepers

11/05/2025

Vandaag op moederdag denken we extra aan alle moeders die we moeten missen. Die mooie herinnering samen of die zachte knuffel. Welke herinnering aan jouw moeder komt boven vandaag?

11/02/2025

Gast zijn op een uitvaart

02/01/2025

Open over afscheid

24/12/2024

Liefde is elkaar echt blijven zien.

Een thema dat mij het afgelopen jaar enorm heeft bezig gehouden is ‘de ander blijven zien, ongeacht zijn of haar omstandigheden’. In een tijd van zoveel onrust in de wereld, van oorlog dichtbij, van de vele maatschappelijke problemen is er dan nog ruimte om om te zien naar de ander?

Terwijl ik dit schrijf, verdwijnt de maan langzaam naar de achtergrond, het duister verdwijnt en het wordt weer licht. Een nieuwe dag breekt aan. Zomaar vlak voor kerst. Ik kom net terug van een afspraak al vroeg op de ochtend en zit achter mij bureau. In deze vroege morgen nam een man afscheid van zijn vrouw. Eenvoudig en in stilte met nog een persoonlijk gebed. Hij gaf haar een liefdevolle kus en vertelde mij dat de laatste woorden van zijn vrouw waren: ‘Ik hou van jou’. Als je dat kan zeggen dan heb je de ander gezien. Dan heb je iets betekend voor een ander, dan laat je iets achter. In stilte legde de man de meegebrachte bloemen bij zijn vrouw, hij knakte nog een lelie en legde deze liefdevol naast haar gezicht. Daarna sloten wij samen de uitvaartkist.

Voor mij is het altijd een aangrijpende situatie: een uitvaart in stilte zonder mensen die deze man tot steun zijn. Wat als dingen in je leven niet meer vanzelfsprekend zijn? Als je naasten bent kwijtgeraakt door omstandigheden? Nadat de uitvaartkist was gesloten en we zijn vrouw uitgeleide deden, praatten we samen nog na. Hij vertelde me dat hij er moest zijn voor zijn kinderen. Ik vulde aan: “Maar ook voor je zelf.” Zijn antwoord: “Ach, mezelf …. mijn naam ben ik al jaren geleden verloren.” Dat deed iets met mij. Ik zei nog tegen de man: ”Ik hoop dat je vrienden hebt, die er voor je kunnen zijn.” Zijn reactie was: “Waar zijn ze?” We stonden immers samen bij het afscheid van zijn vrouw.

Ik ben dankbaar dat ik dit jaar stil mocht staan bij ons 10-jarig jubileum. Dankbaar dat mijn beroep als uitvaartbegeleider ook echt mijn roeping is. Ik voel mij oprecht bevoorrecht om al lange tijd iets voor anderen te mogen betekenen, er voor hen te mogen zijn. Enerzijds in de meest praktische zin van het woord. Anderzijds door er simpelweg te zijn: door te luisteren naar verhalen van nabestaanden, door in moeilijke, verdrietige en complexe familie omstandigheden liefde te kunnen brengen, door er te zijn met woorden, door een hand op een schouder of door nog even een extra bezoek op een doordeweekse dag af te leggen. Soms zelfs een jaar of enkele jaren later.

Ook ben ik dankbaar met mijn thuisfront. De balans werk en privé is met een uitvaartonderneming altijd uitdagend. Zij steunen mij en onze momenten samen zijn dan ook echt samen. We maken tijd voor elkaar en kunnen genieten van de kleine dingen zoals een wandeling in de natuur of een rit te paard met mijn dochter.

Aan het einde van dit jaar, wens ik iedereen goede feestdagen toe met liefdevolle mensen om u heen. Mensen die er niet alleen rond de feestdagen zijn, maar ook als er verdriet is of als er zorg nodig is. Misschien met woorden, misschien met een schouder om op te huilen of misschien gewoon in stilte.

Laten we in 2025 oog hebben voor de ander. Juist in een wereld waarin zoveel gaande is. Want een klein gebaar (van liefde), kan een grote golf (van vrede) teweeg brengen.

Een verbonden, liefdevolle groet, ook namens mijn vrouw Annemarie en dochter Sarah,

Mark W. Sepers
Monuta Sepers

24/11/2024

Eeuwigheidszondag

Vandaag is de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Een zondag waar in vele kerken de gemeenteleden worden herdacht die in het afgelopen kerkelijk jaar zijn overleden. Een moment om in liefde te gedenken en verbonden te zijn met elkaar.

05/10/2024

Tien jaar Monuta Sepers: een betekenisvolle reis

In een wereld waarin snelheid de norm lijkt en het leven vaak aan ons voorbij raast, is het soms moeilijk om stil te staan bij wat écht belangrijk is. Tien jaar geleden werd Monuta Sepers opgericht, met als doel van betekenis te mogen zijn voor allen die verdriet in hun leven mee maken.

Terugblikkend op de afgelopen 10 jaar, kan ik zeggen dat de tijd enerzijds voorbij is gevlogen, anderzijds stond bij elk afscheid voor mijn gevoel de tijd even stil. Ik ben dankbaar voor alle ontmoetingen die ik in de afgelopen tien jaar heb gehad. Elke ontmoeting was uniek en bijzonder, omdat ieder mens uniek en bijzonder is. Hierdoor had elk afscheid een geheel eigen karakter. Het is mij een grote eer geweest voor zovelen iets te mogen betekenen. In praktische zin betekent dit het organiseren van een afscheid, in emotionele zin het met elkaar de verbinding zoeken en luisteren naar die vele mooie, bijzondere en ontroerende verhalen. Niet dat dit altijd makkelijk is. Maar ik ben wel dankbaar dat ik ieder op zijn of haar eigen wijze afscheid kon laten nemen. Een afscheid dat, naar ik hoop, helpt om het gemis in uw/jouw leven een plaats te geven.

Ook voor mij is het overlijden van dierbaren heel dicht bij gekomen. In de afgelopen acht jaar verloor ik mijn ouders, wat mij nog meer heeft doen beseffen wat de waarde van de rol van de uitvaartbegeleider is. Tevens heb ik door dit verlies zelf de emoties ervaren, die normaliter aan de spreekwoordelijke andere kant van de tafel aanwezig zijn. Ik ben dankbaar de gelegenheid te hebben gehad zelf de uitvaart van beide ouders te mogen verzorgen. Dit heeft mij enorm geholpen bij de verwerking van het gemis en ook doen ervaren dat alles waar ik in mijn beroep dagelijks mee bezig ben helpend is.

Kernwaarden die ik vanaf het begin hoog in het vaandel heb staan zijn ‘persoonlijk, stijlvol en waardig’. Ik ben gepast trots op mijn kernwaarden en met liefde, ziel en zaligheid draag ik dit graag elke dag uit.

Ik ben dankbaar voor een ieder die er aan bijgedragen heeft dat ik dit heb kunnen en mogen doen. Op de eerste plaats mijn thuisfront, mijn lieve vrouw en dochter Sarah. Ze moeten me geregeld missen, maar hun liefde en steun is onvoorwaardelijk. Ik denk ook aan anderen zoals mijn persoonlijke assistent, alle collega’s, oud-collega’s, kosters, chauffeurs, grafdelvers, predikanten, pastoraal medewerkers, organisten, bloemisten, medewerkers uit verpleeghuizen, hospices, mortuaria en crematoria. En eventuele anderen die ik mogelijk vergeet. Waar de zorg van de een stopt, gaat de ander verder. Heel veel dank voor alle goede contacten en fijne samenwerking. Ik zie er naar uit dit voort te zetten. Met even veel liefde en passie voor het mooiste wat er bestaat: er zijn voor je naaste.

Alle nabestaanden hebben een plaats in mijn hart. Daar bewaar ik alle goede en mooie herinneringen. Ik hoop er ook in de komende jaren voor mijn naasten te zijn.

Wilt u/jij met mij in gesprek over uw/jouw eigen uitvaartwensen en/of zijn er vragen? Weet dat ik daar graag tijd voor maak. Neem gerust contact met mij op. Dit kan via: 06-53782185.

In liefde verbonden,
Mark Sepers

17/07/2024

04/05/2024

Laten we degenen herinneren die gestorven zijn terwijl ze onze vrijheid verdedigden.

03/05/2024

> Eward vertelt over zijn grootste passie: “Het spanningsveld tussen de mens en de natuur.”> Bob maakt uitvaartkisten van paddenstoelen> Hoe het vervoer van gasten een wereld van verschil kan maken> Eward vertelt over zijn grootste passie: “Het spanningsveld tussen de mens en de natuur.”> Bo...