25/04/2023
Wanneer zeg jij 'STOP, tot hier en niet verder...'
.. tegen jezelf?
Ikzelf had een jaren geleden nog weer zo'n moment.
In afstemming was me heel helder geworden dat de pup welke onverwacht op ons pad was gekomen, in ons leven thuis hoorde.
En tegelijkertijd gingen alle alarmbellen af.
Ik liep op mijn spreekwoordelijke tandvlees. Ik zat véél te laag in mijn energie, puur op wilskracht kwam ik door mijn dagen en taken heen. Mijn lijf stribbelde driftig tegen en ik kon al maanden mijn rug niet fatsoenlijk buigen.
Het huilen stond me nader dan het lachen; hoe moest ik dit in godesnaam gaan doen?!?
Een jonge enthousiaste pup begeleiden, terwijl ik fysiek niet eens in staat was om mijn rug te buigen om haar 'ongelukjes' op te ruimen zolang ze nog niet zindelijk was.
En weet je wat nog erger was?
Het was eigenlijk al een soort van 'gewoon' geworden, deze overlevingsstand was sluipenderwijs mijn nieuwe normaal geworden.
En niet alleen voor mij, maar ook voor mijn omgeving. Zo had een van de katten zichzelf een soort huppelsprong aangeleerd als ze door mij geaaid wilde worden in het voorbijgaan. 'Vrouw kan niet naar me toebuigen, dus dan zoek ik haar hand maar op deze manier op...'
Hoe treurig is dat...?
Het was overigens niet dat ik niet al van alles had ondernomen om weer fitter en vitaler te worden hoor.
Time management, vroeg naar bed, wandelingen in de natuur, aanpassen, uitproberen en anders doen. En specialist na specialist die zich over mijn rug boog.
Maar niets hielp echt!
Totdat ik besefte; tot hier en niet verder!
Ik vertrouw op mijn afstemmingen en ik weet dat het belangrijk is dat deze pup bij ons komt wonen. En, als ik heel eerlijk ben, weet ik diep van binnen ook dat dit zo niet door kan gaan.
Deze overlevingsmodus, daar is een mensenleven niet voor bedoeld!
Het gaat niet alleen ten koste van MIJN joy en levensgeluk, maar het is ook van invloed op de andere vlakken EN op de andere mensen (& dieren) in mijn leven.
Want het doet iets met je relatie als je altijd aan het einde van je latijn bent in je vrije tijd.
Het doet wat met je gezin, familie en vrienden als je nergens echt puf voor- of zin in hebt.
Het doet wat met je hond als je met tegenzin een verplicht rondje loopt.
En je paarden merken het als het niet alleen minder tijd is die je met ze doorbrengt, maar vooral ook dat de kwaliteit van het contact gedurende die tijd minder is.
Het is een aanslag op je gestel als je op wilskracht door buffelt.
En het is niet leuk om nee te zeggen wanneer mensen met hulpvragen naar je uitreiken.
Dit kon niet langer zo doorgaan!
Alles in mijn lijf en leven maakte me duidelijk dat ik met 'anders doen' het tij niet kon keren.
Het werd tijd dat ik stopte met de (gedachteloze) symptoombestrijding en bewust aandacht ging besteden aan wat er er nu eigenlijk écht ten grondslag lag aan deze neerwaartse spiraal waarin ik terecht was gekomen.
En met deze sleutel had ik goud in handen, het is een van de grootste kado's geweest die ik mezelf (en daarmee ook mijn naasten en geliefden) ooit heb gegeven.
Stap voor stap ging ik level up.
Kwam ik uit mijn overlevingsmodus.
Hervond ik mijn vitaliteit & creëerde ik een totaal andere kwaliteit van leven.
Meer energie, meer liefde, meer plezier, meer geluk en meer voldoening.
Ik leerde op een nieuwe manier weer met Hart & Ziel te leven, lief te hebben en te ondernemen.
Ik zou niet anders meer willen & gun dit eenieder ook!
Ben jij er ook klaar voor om 'STOP, tot hier en niet verder te zeggen!'?
Laat mij jou dan tijdens de 2-daagse WORKSHOP op 26 en 27 Mei a.s. aan de hand nemen en ga persoonlijk met mij aan de slag.
Weg uit deze cirkel, weg uit deze neerwaartse spiraal!
Ik laat je zien waarom je daar nog gevangen zit & hoe je eruit komt!
Meer info via link bij de opmerkingen ⬇️
