
15/07/2025
๐๐๐ง ๐ข๐ค ๐ ๐๐๐ง ๐ ๐จ๐๐๐ ๐ฆ๐จ๐๐๐๐ซ? ๐๐ข๐ ๐ญ ๐ก๐๐ญ ๐๐๐ง ๐ฆ๐ข๐ฃ? ๐๐๐ญ ๐๐จ๐ ๐ข๐ค ๐ฏ๐๐ซ๐ค๐๐๐ซ๐?
Wat keek ik ernaar uit om moeder te worden. Social media staat vol met prachtige plaatjes, moeders die met hun baby overal naartoe gaan, een kindje dat er heerlijk ontspannen bij ligt.
Ik zag het al helemaal voor me: tijdens mijn verlof lekker lunchen, en de kleine zou dan gewoon gezellig mee gaan.
Maar toen kwam het moment.
Je werd op mijn borst gelegd. Je huilde. Niet zachtjes, niet even... maar intens.
Ik weet het nog precies. In films zie je dan vaak dat een baby kalmeert zodra hij op mamaโs borst ligt. Bij mij bleef je huilen, alsof je nog niet doorhad dat je veilig bij mij was. Ik voelde van alles, maar tegelijkertijd ook niets.
Het waren pittige dagen in het ziekenhuis. Je huilde veel. Maar ik hield mezelf voor; Als we straks thuis zijn, dan wordt het vast beter.
De eerste nacht thuis ging eigenlijk best goed. Je deed het super.
Maar daarnaโฆ werd het steeds heftiger. Je begon steeds meer te huilen, en op een gegeven moment huilde je gewoon minimaal 12 uur per dag.
En ja, ik weet het, elke baby huilt.
Maar niet zo veel. Niet zo intens. Niet zo hartverscheurend. Je gilde, je krijste, en ik kreeg je niet getroost.
Wat is er mis? Heb je pijn? Wat doe ik verkeerd? Ben ik geen goede moeder? Ligt het aan mij?
We zijn overal geweest: de kinderarts, osteopaat, fysiotherapie. Andere voeding geprobeerd, inbakeren, homeopathieโฆ noem maar op.
En sommige dingen hielpen even. Maar nooit lang.
Ik voelde me machteloos. Alleen. Alsof ik faalde. Want als ik je al niet kon helpen, wie dan wel?
Normaal ben ik zo in verbinding met mijn gevoel. Vraag ik mijn gidsen om hulp en krijg ik altijd wel door wat er nodig is. Maar nu? Helemaal niks. De lijn met mezelf was weg. Ik voelde me leeg en was mezelf kwijt.
En dat is wat een huilbaby met je doet.
Ik durfde de deur niet meer uit. Bang voor de blikken als je weer zou gaan huilen. Ik wilde anderen niet tot last zijn. Dus daar zaten we, jij en ik. Binnen.
En eerlijk? Daar werd ik geen leuker mens van. De drempel om weer iets te doen werd alleen maar groter. En ja, iedereen heeft altijd makkelijk praten. Tot je er zelf middenin zit. Maar ja, geldt dat eigenlijk niet voor alles in het leven?
Ik heb die tijd eigenlijk een beetje uitgezeten. Mezelf verteld dat het beter zou worden. En weet je? Dat werd het ook. Ik heb alles gedaan wat ik kon. En ik ben er onvoorwaardelijk voor jou geweest.
Maar als ik iets over zou mogen doen? Dan was ik liever geweest voor mezelf.
Dan had ik mezelf toegestaan om je even neer te leggen als ik het niet meer trok. Dan had ik mezelf minder aangetrokken van mensen die me aankeken in de winkel als jij aan het krijsen was. Dan had ik gezegd: je doet je best, en dat is genoeg.
En is het uiteindelijk goed gekomen?
Ja. Rond de zes maanden werd het langzaam beter. En nu? Nu ben je het vrolijkste jongetje dat ik ken. Je wordt wakker met een lach, en je gaat slapen met een lach. Niemand zou ooit denken dat jij zoโn huilbaby was.
Maar ik weet het nog als de dag van gisteren. Het heeft impact gehad. Het heeft me geraakt. Als jij nu een moeilijk momentje hebt, schiet ik zo weer terug in dat gevoel.
Zes maanden lijkt misschien kortโฆ maar als je er middenin zit, voelt het als een eeuwigheid.
En er wordt zo weinig over gesproken.
Er wordt gedaan alsof het moederschap alleen maar mooi en fantastisch is.
En dat is het ook, maar het is ook zwaar.
Er zijn dagen dat je denkt: waar ben ik aan begonnen?
En dat mag er ook zijn.
Het is geen klagen als je deelt dat je het zwaar hebt. We moeten daar echt opener over zijn. Niet om te zeuren, maar om elkaar te steunen. Want nee, het is niet raar als jij je soms verdrietig voelt. Of leeg. Of even niet weet hoe je de dag door moet komen.
Het is okรฉ. Jij bent okรฉ.
Je hoeft geen perfecte moeder te zijn, je bent al precies de moeder die jouw kindje nodig heeft.
En als laatste: Laten we stoppen met die zinnen als 'wacht maar totโฆ'.
Echt, dat helpt niemand.
Het is okรฉ hoe jij je voelt. Je bent niet alleen. En het wordt echt beter. Je doet het zoveel beter dan je zelf denkt. โค๏ธ