31/12/2024
Lieve 2024,
Je hebt me het hele jaar door zachtjes uitgedaagd, me telkens weer met lege handen achtergelaten, alsof alles waarvan ik dacht dat ik het wist, een illusie was. Wat ik dacht te willen, bleek niet mijn pad, maar slechts een afleiding van wie ik werkelijk ben.
Wat ik zo vreesde kwijt te raken, heeft me juist ruimte gegeven – ruimte om mijn ware zelf te ontmoeten. Alles waarvan ik dacht dat het mijn gevoel was, bleek een uitnodiging om mijn diepste angsten onder ogen te zien en te transformeren.
Jij, 2024, hebt me stil gezet. Je hebt me leren kijken naar de verborgen lagen van mezelf, die tot dan toe onzichtbaar waren. In deze stille ontdekkingstocht heb ik gezien hoe pijn ons kan bevrijden en hoe liefde, in haar puurste vorm, onze harten zacht maakt.
De dagen gingen voorbij, één voor één, en elke dag bracht nieuwe inzichten – soms verwarrend, soms helder. Wat ik dacht te voelen, was vaak slechts een schijn van wat er werkelijk was. En in die diepte van stilte ontdekte ik dat er geen vaste richting is, maar een ruimte waarin alles mag zijn wat het is.
Nu sta ik hier, aan de rand van het onbekende, met 2025 voor de deur. Wat zal het brengen? Wat er ook komt, het is een mysterie dat ik omarm, zonder het te willen begrijpen. Ik heb geen grote wensen, geen nieuwe plannen. Ik ben hier, in het moment, open voor alles wat zich aandient.
Maar als ik mag dromen voor het komende jaar, dan wens ik dat we leren om verbinding te maken in plaats van te vergelijken. Dat we onze angsten niet op elkaar projecteren, maar elkaar zien in onze puurheid. Dat we elkaar omarmen in al onze diversiteit en de kracht vinden om samen een wereld te creëren die draait om begrip, liefde en vrede.
Dank je, 2024, voor alles wat je me hebt gegeven. Ik ben klaar voor wat komt.
שיחזרו החטופים היום הביתה
#2024