03/07/2025
Ik sta van mezelf te kijken dat ik dus sinds 3 april niets meer gedeeld heb. Het is niet dat ik niets meegemaakt heb, integendeel.
Iets verder in april werd ik gebeld door een lieverd waarvoor ik eerder uitvaarten(!) heb mogen verzorgen. Het was weer een bijzondere; voordat we bij het crematorium aankwamen maakten we, het was de wens van mevrouw, een geweldige rit met veel trikes. Mevrouw lag in haar kist op de aanhanger die gekoppeld was aan de trike van haar man en hij reed voorop vanaf huis naar haar laatste bestemming. Ik was er erg van onder de indruk en ik sloot het convooi terwijl de tranen over mijn wangen rolden.
Er zijn mij in korte tijd ook 3 dierbare vrienden ontvallen waarvan ik er 1 'gelukkig' zelf niet heb hoeven verzorgen. Die ene ken(de) ik vanaf mijn 15 jaar en hij was de ❤️s vriend, zoals het ook op zijn uitvaart werd benoemd, van mijn overleden man. Hij kende alle wel en wee van ons en andersom en dus zijn er gelukkig heel veel moooiiie herinneringen en natuurlijk zijn er de foto's nog.
In dezelfde week ging totaal onverwacht mijn lieve buurman, die altijd voor mij klaarstond op ict gebied en die ook vaak bij ons was maar nog vaker nadat zijn lieve vrouw 3 jaar daarvoor was overleden. We missen hem oprecht. Ik wens dat zij weer met elkaar herenigd zijn in of door de dood.
Op 21 juni hebben we mijn bijzondere vriend met heel veel van zijn motor vrienden 'weggebracht'. Mooier en ontroerender had het niet kunnen zijn. In betere tijden was hij een vrolijke vriend die te lang heeft geworsteld maar die zich bewonderingswaardig heel lang staande heeft weten te houden ondanks en met zijn dementie.
Een dag ervoor de uitvaart van een vrachtwagenchauffeur van slechts 37 jaar met intens verdrietige ouders- en broer.
Hij werd in zijn kist op zijn eigen vrachtwagen die bestuurd werd door zijn beste vriend, met naast hem de vader en omringd door veel bloemen naar het crematorium gebracht. Op de route stonden de collega's van zijn broer buiten bij het bedrijf waar hij werkt en terwijl de claxon ging van de vrachtwagen klonk er een luid applaus.
Ik reed weer vooruit want ik hoefde wederom niet op het filmpje maar het was zoooo indrukwekkend; het ging door merg en been. Ik huilde en wat was ik blij dat ik voor dit afscheid een woord dienst begeleider had.
'Hieromheen' waren er natuurlijk meer uitvaarten waar ik mijn uiterste best voor heb gedaan en die hartstikke mooi waren.
Maar ik denk dat ik best mag delen dat het mij ook niet in de koude kleren gaat zitten wanneer ik vrienden weg draag en mensen die echt te jong zijn...