17/10/2025
Ja! Snap dat dan…
Toen ik aan het stoere Manneke vroeg: “Wil jij misschien nog iets tegen Oma zeggen” kreeg ik bovenstaand antwoord. Dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken, zei hij er nog nét niet achteraan.
Als volwassenen willen we voor kinderen
‘de dood’ verzachten, vriendelijker maken. Kinderen zijn immers ook verdrietig, boos en dan weer blij omdat er iemand iets heel grappigs vertelt over Oma.
Maar kinderen zijn ‘gewoon’ feitelijk, That’s it! Vaak ook nieuwsgierig en goudeerlijk. Ze zorgen voor een lach in het verdriet wat er is. Ze zorgen voor een vertederde blik van Opa die afscheid moet nemen van Oma. En ze zorgen voor levenslange herinneringen. Vooral wanneer het kleine Manneke wanneer ik bij nabestaanden kom om de afscheidsdienst voor te bereiden, ook aan Oma vraagt of ze heeft gehoord dat ik John heet.
Deze jongeman was de hele week al in de weer met tekeningen maken voor zijn ‘Allerliefste’ Oma. Want Oma is dood en ligt thuis op bed in de woonkamer, het bed waar zij al langer lag omdat Oma erg ziek was.
Ohja…. én het bed waarin hij weleens een keer per ongeluk heeft geplast, vertelt hij… Want Oma vond het áltijd goed als haar kleinzoon bij haar onder het dekentje kroop.
“Oma is dood en slaapt niet” werd mij resoluut medegedeeld toen ik samen met hem even bij zijn Oma ging kijken. Toen ik de anderen in de kamer een hand gaf om mezelf voor te stellen en condoleren was Lucas bezig met zijn 41e tekening met een vliegtuig, Paw Patrol en zijn Oma in een Spider-Man pak 🌸.
Oma is dood en wordt nooit meer levend, dat is wat hij meerdere keren vertelde die middag. Hij vertelde het ook aan zijn Oma want misschien hoort ze het ‘stiekem toch’.
“Zullen wij, Lucas, jij en ik samen in het crematorium een kaarsje aansteken bij de kist van Oma? Als we naar het tweede liedje gaan luisteren bijvoorbeeld?”
Dat zie ik vanzelf wel heb ik besloten want Lucas wist nog niet zeker of hij bij de uitvaart zal zijn. Hij had ook ‘nog wat andere dingen te doen’ namelijk. Tsja, dat had ik natuurlijk kunnen weten hè, Lucas is al 5 jaar telde ik toen hij zijn vingers voor me opstak nadat ik vroeg hoe oud hij is.
“Dag Lucas, tot dan… In het crematorium als we voor het laatst afscheid nemen van jouw lieve Oma”.
“OK dan doei”!
💫 Heb jij vragen over jouw kind of kinderen wanneer hij/zij met een overlijden wordt geconfronteerd? Want het zal je verbazen dat kinderen op hun eigen manier écht wel weten wat er gaande is. Praat hier gerust over en stel vragen, ik heb altijd een boekje bij wat kan helpen bij de rouw voor een kind. 💫
John van den Heuvel
Uitvaartspreker
☎️ 0650730719
✉️ info@trouwentroost.nl
🌎 www.trouwentroost.nl
